persoonlijk

Dinant Ardennen

Gezonde plannen voor de tweede helft van 2017

persoonlijk Wanda 24 Reacties op Gezonde plannen voor de tweede helft van 2017

In navolging van Marcella heb ik besloten om mijn gezonde plannen maar eens op een rijtje te zetten. De eerste helft van 2017 zit er op en ondanks dat ik veel aan de wandel ben geweest, zie ik dat helaas niet terug op de weegschaal. Het doel is nog steeds om 10 kilo af te vallen maar hoe & wat? Het blijft lastig en helaas dus ook een eeuwige strijd.

Toch wil ik het nog steeds niet opgeven. Tenslotte is gezond leven op zich niet zo lastig, maar volhouden aan de andere kant wel. Hoogste tijd dus om mijzelf weer eens streng toe te spreken en mijzelf die spreekwoordelijke schop onder mijn reet te geven. Of misschien moet ik jullie dat laten doen haha…

Gezond eten

Hotton Ardennen

Op zich eten we eigenlijk best wel gezond. Ik bedoel, er staat vrijwel altijd verse groente op tafel. Alleen rode kool komt uit een potje maar de rest is altijd vers. We eten gevarieerd en ook echt niet elke dag vlees maar ook best wel regelmatig vis. Sausjes komen bijna niet op tafel of het moet al een enkele keer satésaus zijn bij de patat of currysaus. Kant-en-klaar is sowieso bijna een verboden woord bij ons thuis. Dankzij lekker & simpel heb ik tig gerechten die én snel op tafel zijn maar ook vers zijn bereid waarvoor je gelukkig niet uren in de keuken hoeft te staan.

Hoe het dan kan dat de weegschaal niet minder aangeeft? Het snaaien, het koekje bij de thee maar ook de cappuccino’s die ik veelvuldig op mijn werk drink. Een bom aan calorieën natuurlijk. Fris drink ik praktisch niet, wel veel spa-rood. Het zit hem denk ik vooral in dat snaaien. Voorbeeld? Als ik mijn brood ‘s avonds smeer dan smikkel ik al snel een stukje kaas of ander beleg naar binnen. Het zit hem vaak in die kleine dingetjes en dat moet nu echt eens afgelopen zijn!

Meer bewegen maar ook oefeningen doen

Ehrwald 2016

Het lopen met nichtje J. gaat nog steeds erg goed. Gemiddeld lopen we toch steeds zo tegen de 5 km aan per week. Het doel is dan ook om per maand zo’n 30 km te lopen en dat lukt aardig goed. Ook het tempo is ten opzichte van vorig jaar flink opgeschroefd. Maar toch is het niet voldoende. Met slechts één keer per week ‘sporten’ gaat het te langzaam. Dus dat moet naar 3x in de week. Hoe ik daar precies invulling aan ga geven?

Nog geen idee, want steeds wandelen wordt ook wel saai. Misschien wordt het nu echt eens tijd om een fiets te kopen. Het wordt dan weliswaar geen racefiets maar ook met een gewone fiets ben je al zo weer een uurtje in beweging en daar gaat het tenslotte om.

Met oefeningen bedoel ik dan meer dat ook de arm-, been- en buikspieren worden getraind. Ik ging natuurlijk altijd naar de sportschool. Of beter gezegd, ik had jarenlang een abonnement bij de sportschool waar ik zeker de laatste twee jaar meer niet dan wel gebruik van maakte. Toch mis ik het aan één kant wel om mijzelf op die manier in het zweet te jagen. Dus ga ik terug naar de sportschool of probeer ik de discipline op te brengen om gewoon thuis wat oefeningen te doen?

Op tijd naar bed

Te vaak merk ik dat ik vooral aan het einde van de week kapot ben. Gewoon omdat ik te laat naar bed ga. Ideaal voor mij is dat ik rond de klok van half 11 richting bed ga, maar te vaak wordt het zo een uurtje later. Aangezien de wekker doordeweeks meestal om half 7 rinkelt, krijg ik dus standaard te weinig slaap. Ook hier word je bepaald niet fitter van en ik denk ook dat ik daardoor eerder geneigd ben om meer te snoepen. Rus is tenslotte ook van belang voor een gezond leven!

Concrete doelen

  • elke maand minimaal 30 kilometer lopen
  • meer groente en fruit eten, vooral in de weekenden aangezien ik doordeweeks altijd wel braaf 2 stuks fruit eet
  • minder snoepen
  • wekelijks 2x per week spieroefeningen doen
  • 5 kilo afvallen voor 31 december 2017
  • dagelijks 1 liter water drinken

Heb jij nog tips voor mij om gezonder te leven?

 

Kamp Westerbork Nederland

Kamp Westerbork, een stukje verloren geschiedenis

fotografie, Lifestyle, persoonlijk Wanda 6 Reacties op Kamp Westerbork, een stukje verloren geschiedenis

Kamp Westerbork, oftewel het doorgangskamp waar tijdens de Tweede Wereldoorlog diverse transporten zijn vertrokken naar de verschillende concentratiekampen elders in Europa.

Kamp Westerbork door de jaren heen…

Het kamp heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Zo werd het al in 1939 gebouwd als vluchtelingenkamp voor de vele Joodse vluchtelingen die massaal vanuit Duitsland naar Nederland vluchtten. Vanaf juli 1942 stond het bekend als doorgangskamp waar vandaan in totaal 93 transporten werden uitgevoerd naar Auschwitz, Sobibor, Theresienstadt en Bergen-Belsen.

Kamp Westerbork

Kamp Westerbork

In de zomer van 1945 werd het kamp bevrijd. Op dat moment verbleven er nog zo’n 900 Joden in het kamp. Het betekende echter nog niet het einde van Kamp Westerbork. Vanaf dat moment werd het namelijk een interneringskamp voor NSB-ers en collaborateurs. In 1949 werden de barakken korte tijd in gebruik genomen als onderkomen voor militairen. Een jaar later werden Indische Nederlanders ondergebracht in het kamp bij gebrek aan huisvesting. De naam veranderde toen in De Schattenberg.

Kamp Westerbork

In 1951 moesten de Indische Nederlanders plaatsmaken voor de Molukkers. Er ontstond toen een vrij geïsoleerde gemeenschap maar rond 1956 drong het besef door dat de Molukkers moesten integreren in de maatschappij. Het duurde uiteindelijk nog tot begin 1971 voordat de laatste Molukse gezinnen in huizen in Assen werden ondergebracht en werd er een begin gemaakt met het slopen van de barakken.

Kamp Westerbork anno 2017…

Kamp Westerbork

Nu is er een herinneringscentrum waarin twee tentoonstellingen een beeld schetsen van hoe het leven in Kamp Westerbork door de jaren heen is geweest. Het kamp zelf is fietsend, lopend of per pendelbus te bereiken. Het enige wat nog bewaard is gebleven, is het huis van de commandant.

Kamp Westerbork

Net als een wagon die midden in het veld staat opgesteld. Hetzelfde geldt voor een halve barak en nog een deel van het spoor.

Ooit in de brugklas was ik er geweest en ik weet het nog precies.

Ik was gewoon teleurgesteld. Teleurgesteld omdat er zo weinig tot niks bewaard is gebleven. Als kind snapte ik er niks van, het voelde alsof de geschiedenis vergeten moest worden. Niet bij stil staan en gewoon verder gaan.

Voor iemand die oprecht geïnteresseerd is in alles wat met de WOII te maken heeft, is het ronduit teleurstellend dat er niks meer is. Ja, een deel van het oorspronkelijke spoor ligt er nog. Er staat een halve barak en nog een wachtpost. Maar verder? Verder is het een open vlakte en moet je het zelf maar invullen.

Kamp Westerbork

Natuurlijk weet ik wat er is gebeurd en sta ik daar bij stil. Wat ik echter niet begrijp, is dat er op een gegeven moment voor gekozen is om dit belangrijke deel uit onze geschiedenis af te breken. Alsof het weggepoetst moet worden. Alsof we het moeten vergeten. Vergeten terwijl we het nooit mogen vergeten.

Natuurlijk, in vergelijking met andere kampen is er weinig gebeurd. Het was tenslotte geen concentratiekamp maar wel het begin van het einde voor velen. Persoonlijk vind ik het jammer dat er niks bewaard is gebleven of dat er niet een poging wordt gedaan om bepaalde zaken in ‘ere’ te herstellen. De geschiedenis als het ware laten herleven.

In het museum wordt er natuurlijk uitgebreid aandacht aan besteed maar een barak met stapelbedden, met misschien uitingen van hoop en wanhoop, tekeningen van kinderen maken ongetwijfeld meer indruk dan een halve barak waar kinderen nu vrolijk door heen rennen. Niet wetend maar ook niet beseffend wat er ooit is gebeurd. Dat leeftijdsgenootjes in de jaren 40 hier ook speelden, als ze daar de kracht voor hadden. Ook zij wisten niet wat de toekomst zou brengen maar hadden vast al in de gaten dat het geen mooie toekomst zou zijn…

Kamp Westerbork

Mijn gevoel bij Kamp Westerbork…

Ik ben ook in Buchenwald en Theresienstadt geweest. Plekken die een onuitwisbare indruk op mij hebben gemaakt. Plekken die ik verliet met tranen in mijn ogen. Waar ik woede voelde, waar ik mij hulpeloos voelde en nietig. Waar ik besefte dat mijn vrijheid niet vanzelfsprekend is. Waar ik voor mijn gevoel de dood en de angst nog kon ruiken. Waar het bordje Arbeit macht Frei bij de ingang mij nu nog rillingen bezorgt.

Dit alles heb ik niet met Kamp Westerbork. Het is een plek met een geschiedenis maar ook een plek dat geen onuitwisbare indruk achterlaat. Waar ik niet vandaan kwam met het gevoel dat ik mij gelukkig mag prijzen dat ik de oorlog niet heb meegemaakt. Niks van dit alles, het was gewoon een wandeling, een wandeling waarin we weliswaar spraken over Buchenwald en Theresienstadt maar waar we eenmaal bij de auto ook gewoon weer verder gingen met de dagelijkse beslommeringen…

Praktische informatie

Adres: Oosthalen 8, 9414 TG Hooghalen

Openingstijden:

Ma t/m vrij 10.00 – 17.00 uur
Za en zo 11.00 – 17.00 uur

4 mei 10.00 – 19.00 uur

Feestdagen 11.00 – 17.00 uur

25, 31 december en 1 januari gesloten
26 december 11.00 – 17.00 uur

Het museum is gesloten in de periode van 8 t/m 26 januari 2018

Entreeprijzen

Tot 8 jaar:       gratis

8 tot 18 jaar:   € 4,00

18 en ouder:   € 8,50

Vrienden:        gratis

Veteranen:      gratis

Museumkaart: n.v.t.

Ticket geeft toegang tot het museum en de pendelbus naar het kampterrein.

Zijn jullie ooit in Kamp Westerbork geweest?

Blue Monday, de zin of onzin van dit verschijnsel

persoonlijk Wanda 7 Reacties op Blue Monday, de zin of onzin van dit verschijnsel

Blue Monday, oftewel de dag waarop je winterdip officieel zijn dieptepunt bereikt. Dé dag waarop je je beseft dat er niks van je goede voornemens is terecht gekomen. Dat je zomervakantie nog maanden op zich laat wachten én dat het nog steeds om een uurtje of 5 donker is. Kortom, dé dag waarop je je officieel niet lekker in je vel mag voelen.

Veel mensen doen dit af als zo’n typische modegril. Gewoon doorgaan met je normale bezigheden en in je achterhoofd houden dat het vanzelf lente wordt. Voor anderen is deze tijd van het jaar een periode van worstelen. Een periode waarin je om het minste of geringste uit je humeur bent, waarop je het liefste gewoon in bed wil gaan liggen en als de wekker gaat dat het dan 1 maart is of zo.

Ik behoor inderdaad tot die groep

Ja, het is inderdaad waar. Ik vind deze tijd van het jaar over het algemeen drie keer niks. Niet omdat het zo slecht is gesteld met mijn goede voornemens. Niet omdat de zomervakantie nog maanden op zich laat wachten. En zelfs dat het om 17.00 uur nog donker is, heeft niet al teveel invloed op mijn humeur. Wat dan wel? Gewoon, winter, sneeuw, gladheid, al die berichtgevingen van de KNMI die te pas en te onpas strooit met allerlei codes. Het feit dat je door het weer veel meer binnenshuis je vertier moet zoeken.

Borgerswold

Ik voel me inderdaad lusteloos, heb nergens zin in en kan me ook niet echt ergens toe zetten. Hoe goedbedoeld de adviezen van anderen ook zijn, het lukt me niet om die knop om te draaien. Waar ik anders altijd met mijn camera loop te zwaaien, zie ik het nu gewoon niet. Sneeuw levert natuurlijk mooie plaatjes op, maar het betekent allereerst ook dat ik er door moet. Door sneeuw ploeteren betekent of kans lopen onderuit te gaan omdat het glad is of natte voeten krijgen omdat het een dikke vieze prut is. In beide gevallen doe je mij er geen plezier mee.

Hou je dan vooral bezig met leuke dingen

Ook zo’n makkelijke gezegde. Waar ik anders altijd roep dat ik tijd tekort kom om te lezen, dwalen mijn gedachten nu na twee hoofdstukken al compleet af. Waar ik anders altijd bij het minste geringste de drang heb om erop uit te trekken, zakt nu de moed mij bij voorbaat al in de schoenen.

Leuke dingen doen in deze tijd van het jaar? Ik zie het gewoon niet. Sowieso is er in mijn eigen stadje, Veendam, weinig te beleven. Daarvoor moet je dan bv naar Groningen. Een prima alternatief en voor ons ook nog geen half uurtje rijden. Toch komt het er niet van. Misschien juist omdat het zo dichtbij is, voelt het alsof alles wel bekend is.

Onze vakanties liggen al zo goed als vast en voor de eerste kan ik zelfs al bijna gaan aftellen. Toch stemt ook dat mij op dit moment nog niet echt vrolijk. Het duurt tenslotte nog zeven (!!) weken. Zeven weken voordat ik een greintje zon kan gaan vangen. Oh ja, er is nu natuurlijk ook wel zon maar die weerkaatst dan wel op dat witte spul.

Blue Monday, zin of onzin?

Het is niet zo dat het vandaag erger is dan anders. Gisteren was bijvoorbeeld helemaal bal. Vandaag toch wel lekker aan het schrijven geweest voor Racingnews365 en wat geprutst aan mijn eigen site. Maar ja, ik snap het wel. Het is nog maar half januari en we zitten nog midden in de winter. Het kan nog erger gaan worden met nog meer sneeuw. Het kan zelfs weer volop gaan ijzelen met alle ellende van dien. Ik troost me met de gedachte dat het nog 7 weken is tot aan Portugal maar goh, wat worden dat nog zeven lange weken…

 

Nieuwe doelen

Doelen 2016: Nailed of failed?

Lifestyle, persoonlijk Wanda 14 Reacties op Doelen 2016: Nailed of failed?

Elk jaar stel ik weer braaf mijn doelen op. Zo ook in januari 2016. Op de één of andere manier biedt een nieuw jaar weer volop nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen én vooral weer 365 dagen om het één of andere te bereiken. Hoogste tijd dus om te kijken hoe ik het ervan heb gebracht!

Nieuwsgierig? Lees dan lekker verder?

Wat riep ik ook alweer?

Lezen

Ook dit jaar heb ik de lat weer op 55 boeken gelegd en doe ik mee aan de Hebban Challenge.

Zo… heb ik hier even flink gefaald! Normaal lees ik met gemak een boek per week uit en vandaar dat ik de lat ook op 55 had gelegd. Maar doordat ik gewoon te druk was met formule 1 en vooral met het schrijven daarover las ik stukken minder dan verwacht. Ik weet eerlijk gezegd niet eens hoeveel het er uiteindelijk zijn geworden, want ik vergat ze gewoon te noteren! Ik gok dat het ergens rond de 40 zijn geweest maar het zouden er ook prima 35 kunnen zijn geweest.

leestips

Bloggen

Nou, meer de diepgang in, meer persoonlijker blogs schrijven, ook wil ik meer gaan bloggen over onze uitstapjes en dan niet zozeer in de trant van dat hebben we gedaan en daar zijn we geweest maar meer achtergrondinformatie verschaffen waardoor jij als lezer het gevoel krijgt dat je er toch een keertje naar toe zou willen.

Ik denk dat ik wel kan zeggen dat mijn schrijfwijze inderdaad iets is veranderd. Uitstapjes worden nu op een andere manier belicht in plaats van dat het een opsomming is van hetgeen we zoal hebben gedaan. Zo gaf ik jullie onder meer tips voor een bezoek aan Schloss Neuschwanstein maar gaf ik je ook tips voor Wismar en als je een Reisje langs de Rijn wil maken. Dus ja, dit is wel aardig gelukt, al zeg ik het zelf!

Cursussen

Daarna wil ik eigenlijk verder met een fotografiecursus of een schrijfcursus.

Een dikke vette nee! Ja, ik heb veel gefotografeerd maar uitsluitend op eigen houtje. Wel kocht ik wat boeken om daar de nodige tips uit te halen. Behalve het fotograferen met badeendjes heb ik er bar weinig mee gedaan.

Bichlbach

Elke maand een route

Namelijk elke maand een route wandelen of fietsen

Nou, ik begon veelbelovend maar na april is het op dit vlak aardig stil geworden. Fietsen hebben we sowieso niet gedaan en wandelen dan wel maar niet specifiek een bepaalde route. Laat staan elke maand. Wel ging ik regelmatig aan de wandel in Borgerswold, De Heemtuin en ontdekten we de prachtige omgeving van Westerwolde.

Westerwolde

De provincie Groningen op de kaart zetten

Elke maand krijg ik een mail met daarin allemaal dingen die er te doen en te zien zijn in Groningen, ook heb ik sinds kort het boekje 100% Groningen waarin ik genoeg dingen heb gezien die me de moeite waard lijken, dus 2016 wordt het jaar dat ik het dichter bij huis ga zoeken en jullie ervan ga overtuigen dat je echt eens naar de provincie Groningen moet komen!

Wat een wake-up call! Deze is deels gelukt, als ik tenminste een beetje mijzelf het voordeel van de twijfel schenk. We gingen in ieder geval vaker op pad in onze eigen provincie. Zo ging ik op zoek naar de bollenvelden in de provincie maar maakten we ook een uitstapje naar Noordpolderzijl en maakten we een wandeling in het Noorderplantsoen in Groningen. Maar nog steeds is het veel en veel te weinig om jullie te overtuigen dat de provincie Groningen de moeite waard is!

Tulpenveld Spijk

Cultuur

Zo moet er toch eindelijk maar eens van komen om het Groninger Museum en het Scheepvaartmuseum in Groningen te bezoeken, net als Het Klooster in Ter Apel. Ik zet in ieder geval in op 8 culturele uitjes!

Het begon goed, want we bezochten in januari al Het Klooster in Ter Apel maar verder? Wel gingen we nog naar het openluchtmuseum dorp Orvelte en gingen we voor het eerst naar Delfsail. Ook bezochten we Schloss Neuschwanstein in Schwangau maar dan houdt het eigenlijk ook wel op. Geen enkel idee waarom dit toch maar niet wil lukken.

paardentram Orvelte

Afvallen

Doel: 10 kilo afvallen!

Wanneer lukt het mij om jullie op dit vlak eindelijk eens positief nieuws te kunnen geven? Nog steeds moeten die 10 kilo eruit maar nog steeds lukt het me niet om die knoop definitief om te zetten. Die 10 kilo worden soms 7 maar soms ook 12 en op dit moment is het gewoon weer die verrekte 10.

Travellust

Qua steden denk ik dan aan Dublin, Krakau en Hamburg maar ook zou ik dolgraag weer eens terug willen naar Brugge en Gent. In eigen land natuurlijk een waddeneiland, zo ben ik nog nooit op Terschelling geweest, of wat te denken van Zeeland? Natuurlijk willen we in augustus graag weer terug naar Spa (België) om Verstappen te zien racen en voor juni is Zweden een serieuze kandidaat maar ook Kroatië, Zwitserland en Duitsland zijn weleens genoemd.

Ja, dit is wel aardig goed gelukt! Okay, Dublin, Krakau en Hamburg zijn het niet geworden maar wel Wismar, Kassel, Dusseldorff, Keulen, Bonn en inderdaad Brugge. Een waddeneiland helaas ook niet en in de buurt van Zeeland kwamen we ook niet. Wel gingen we weer naar de formule 1 in Spa en gingen we daadwerkelijk in juni naar Zweden.

Lillesjön

Hoogste tijd dus om weer een nieuw lijstje met doelen op te stellen! Ja, ik ben hardleers!

Keulen Rijn

Gaan jullie nu alweer weg, je bent echt nooit thuis!

Lifestyle, persoonlijk, Travel Wanda 10 Reacties op Gaan jullie nu alweer weg, je bent echt nooit thuis!

Het is een vraag die ik regelmatig naar mijn hoofd geslingerd krijg. Vaak door collega’s trouwens. Natuurlijk vind ik het zelf wel meevallen. Als ik sommige reisblogs lees, dan denk ik dat ik op dat gebied nog danig ‘tekort schiet’ om überhaupt in aanmerking te komen voor de benoeming Travelblogger.

Maar in één ding hebben mijn collega’s wel gelijk. Ik ben inderdaad vaker weg dan hun. Het grootste verschil zit hem vooral in de aanwezigheid van kids, of beter gezegd, het ontbreken hiervan in ons leven. Hierdoor zijn we natuurlijk niet gebonden aan de schoolvakanties waardoor onze kosten voor onze tripjes ook een stuk voordeliger uitvallen dan die van mijn collega’s.

Ja, ik ga er graag op uit…

Daarbij komt ook dat we, of eigenlijk ik, het leuk vinden om erop uit te trekken. Dat hoeft niet perse naar de andere kant van de wereld te zijn. Dat mag gerust ook dichter bij huis, zoals Duitsland of België zijn. Maar slechts 1x per jaar op vakantie is praktisch ondenkbaar.

Ik sta bepaald niet bekend als iemand die alleen maar voor haar werk leeft. Werk is voor mij slechts een noodzakelijk kwaad. Inderdaad alleen nodig om mijn uitstapjes te kunnen bekostigen. Als ik met mijn hobby mijn geld kon verdienen, dan deed ik dat direct. Dus een periode van 3 maanden alleen maar werken, werken en nog eens werken, is mij dan ook vreemd. Dan raakt mijn accu leeg, raak ik gefrustreerd en moet ik er gewoon op uit. Even een andere omgeving, even wat nieuws ontdekken, even weg van alles en nog wat.

Maar wat kost dat dan wel niet?

Natuurlijk kost het allemaal geld maar zoals gezegd, gaan we buiten de dure periode weg en dat scheelt behoorlijk. Neem nu ons huisje in Bichlbach in 2015 waar we slechts € 149,= per week betalen voor een 2-persoons appartement. Dat kun je met goed fatsoen toch niet duur noemen? Of onze gehuurde stacaravan in Platja d’Aro aan de Costa Brava van drie jaar geleden? Nog geen € 300,= per week terwijl diezelfde caravan in hartje zomer maar liefst € 1.250,= per week moest opbrengen. Absurde prijzen waar ik gelukkig geen last van heb.

Wirtlerhaus Bichlbach

Ja, het geld had ook aan andere dingen uitgegeven kunnen worden maar zoals gezegd, vind ik vooral vakanties erg belangrijk voor mijn geestelijke welzijn, dus leg ik daar graag wat extra’s voor opzij. We hebben hiervoor dan ook een speciaal potje zodat als we ons huisje of wat dan ook moeten betalen, het niet direct een aanslag is op je normale uitgaven in een bepaalde maand.

Je bent al zo vaak weggeweest dit jaar, nu heb je zeker geen vakantiedagen meer?

Dat klopt, ik sta inderdaad een paar uurtjes in de min. Vind ik dat erg? Nou, ik wil natuurlijk wel op nul uitkomen maar in tegenstelling tot mijn collega’s heb ik niet zoiets dat ik standaard een aantal dagen achter de hand wil houden voor het geval dat. Moet ik onverwachts naar een begrafenis? Nou, dan moet dat gewoon. Kan ik niet naar mijn werk omdat er code rood is zoals begin dit jaar? Ja, dan kost mij dit maar vakantiedagen, hoewel ik het belachelijk vind dat er niet enige compensatie was maar dat terzijde.

Natuurlijk heb ik het geluk dat ik parttime werk, waardoor een volledige week vrij mij geen 5 maar vaak 3 of 4 dagen kost. Dat scheelt natuurlijk. Verder werk ik weleens een maandag en verschuif ik op die manier mijn parttimedag naar de dag die ik graag vrij wil. Ook op die manier kan ik uitkomen met mijn vakantiedagen. Als parttimer had ik het afgelopen jaar slechts 20 dagen en nog een paar uurtjes extra omdat ik inmiddels de 40 ben gepasseerd. Volgend jaar heb ik nog minder vakantiedagen omdat ik weer minder ben gaan werken. Maar daar staat natuurlijk dan wel die extra parttimedag in de twee weken tegenover!

Voor dit jaar is het zeker wel een keertje op?

Nou nee, er staan nog twee uitstapjes gepland. Aankomende donderdag gaan we voor een nachtje naar Kassel omdat vriendlief daar graag een beurs wil bezoeken en ik hobbel gezellig met hem mee. Daarbij komt, in Duitsland zijn inmiddels de kerstmarkten begonnen en aangezien ik een fan ben van de Duitse steden, offer ik mijn laatste uurtjes er graag voor op.

Keulen

Tenslotte gaan we begin december nog met vrienden op een heuse kerst mini-cruise waarbij we Düsseldorff, Keulen(1) en Bonn zullen aandoen. Ik ben echt heel benieuwd wat ik hiervan moet verwachten maar kijk vooral uit naar de steden en natuurlijk de gezelligheid onderling!

Gaan jullie graag op vakantie of hoeft het voor jou niet zo nodig?

Oostenrijk

Relationele perikelen die iedereen wel herkent, hoop ik

Lifestyle, persoonlijk Wanda 13 Reacties op Relationele perikelen die iedereen wel herkent, hoop ik

Inmiddels zijn vriendlief en ik alweer bijna 14,5 jaar samen en weten we natuurlijk donders goed wat we aan elkaar hebben. Zo delen we allebei een passie voor formule 1, kunnen we allebei eigenlijk niet zonder een jaartje Oostenrijk en hebben we in de loop van de jaren onze eigen domme humor ontwikkeld.

Oostenrijk

Toch zijn er ook van die momentjes waarop ik vriendlief echt niet snap. Of eigenlijk, zijn handelen of het gebrek eraan niet snap. Inmiddels heb ik mij bij de meeste zaken maar neergelegd maar toch blijf ik mij er iedere keer weer over verbazen! Benieuwd waar ik me zoal over blijf verbazen? Ik zet er een aantal voor je op een rij!

  1. De afwasborstel. Ja, die zag je niet aankomen. Niet de wc-bril of het dopje van de tandenborstel maar de afwasborstel. Hoe is het toch mogelijk dat dat ding altijd in de gootsteen ligt? Waarom niet gewoon opruimen in het kastje onder de gootsteen? Na al die jaren ruim ik nog steeds braaf de afwasborstel op en snap ik nog steeds niet waarom dat zoveel moeite is.
  2. De 5 minuten regel. Echt, als dat echt zo was, dan had vriendlief alle nog resterende klusjes in hooguit 1,5 uur wel kunnen klaren. Feit is helaas dat sommige klusjes al jaren liggen te wachten totdat vriendlief eindelijk die 5 minuten tijd heeft gevonden. Voorbeeldje? Het keukenkastje wat even opnieuw afgesteld moet worden, nu klappert het deurtje steeds open. Ik geloof dat dat inmiddels al maanden zo is, terwijl het volgens vriendlief nog geen 5 minuten werk is. Ik snap het niet!
  3. Zijn kleding. Waarom hangt er altijd een kleerhanger met zijn kleding aan mijn kant van de kledingkast? Inderdaad, dan kan meneer gewoon lekker makkelijk zijn deur openen. Snap ik hoor maar hang het dan ook weer terug! Nee, het hangt gewoon mooi aan mijn kant en ik mag het dus weer verschuiven. Snap jij het?
  4. Zijn wekker. Waarom zet je dat ding als je toch pas een dik uur later uit bed gaat? Ik snap de logica hiervan echt niet, zet dat ding dan gewoon een uur later!
  5. Het inparkeren van mijn auto. Echt, geloof me, hij zet mijn auto scheef in het vak. Zelf vind ie van niet natuurlijk maar het is wel zo, waardoor ik dus zowat tegen de buurvrouw haar auto aan zit omdat ik denk gewoon recht achteruit te kunnen.
  6. Lepelen uit de pindakaaspot. Echt, wat vind ik dat goor! En dan mij gewoon een kus willen geven he? Bah, smerig!
  7. Niks maar dan ook echt niks weg kunnen gooien. Okay, ik snap het wel, vriendlief handelt in van alles en nog wat dus alles is in zekere zin ‘werkvoorraad’ maar soms moet je weleens schoon schip maken. Waarom zou je in hemelsnaam spijkerbroeken bewaren die je aan kon toen je 18 was maar nu dus een kilootje of 15 al lang niet meer?
  8. Zijn muzieksmaak. Hoe kun je in hemelsnaam het ene moment naar The Rolling Stones luisteren om vervolgens Kleine jongen te neuriën? Echt, het vliegt alle kanten op en ik weet dan ook nooit wat ik nu weer op de achtergrond kan verwachten.
  9. Zijn stamppotten. Ja, tussen ons gezegd en geschreven, vriendlief maakt overheerlijke stamppotten maar waarom moet ik dan minimaal 10x tijdens 1 maaltijd bevestigen? Mijn pasta is minimaal net zo lekker en ik vraag er toch ook niet steeds om?
  10. Zijn koude voeten. Ik bedoel, normaal is de man toch het kacheltje in huis? Nou, niet bij ons hoor. Ik heb er zo’n pesthekel aan als hij zijn 2 ijsklompen ineens tegen mij aanschuift. Ik ben dan acuut wakker en kan er donder op zeggen dat ik vervolgens naar de wc kan gaan!

Brugge 2016

Waar irriteer jij je weleens aan bij je partner?

 

Parijs column

Column | Bepaalt terreur mijn vakantiebestemming?

Column, persoonlijk Wanda 15 Reacties op Column | Bepaalt terreur mijn vakantiebestemming?

Na de recente aanslagen in Brussel is de reissector lichtelijk in paniek en verwachten zij dat veel reizigers hun vliegreis vanaf Brussel willen annuleren en/of voor de nabije toekomst een andere vliegveld als vertrekpunt zullen gaan kiezen. Hoe zit dat eigenlijk met mijn keuze voor vakantiebestemmingen? Laat ik mij daarin beïnvloeden door de recente terreuraanslagen of speelt dat totaal geen rol? Continue reading “Column | Bepaalt terreur mijn vakantiebestemming?”…

Bad Zwischenahn qualitytime

Qualitytime in Bad Zwischenahn

Lifestyle, persoonlijk Wanda 11 Reacties op Qualitytime in Bad Zwischenahn

Standaard hebben vriendlief en ik meestal alleen de zondag voor ons tweetjes. Doordeweeks zijn we allebei druk met onze eigen dingen, ik werk van dinsdag tot en met vrijdag en vriendlief heeft een eigen zaak waar hij eigenlijk altijd wel mee bezig is maar zoals gezegd, de zondag is vaak zo’n dag waarop we er gezellig samen op uit trekken. Continue reading “Qualitytime in Bad Zwischenahn”…