Inmiddels zit Het Schierste Ploatje Veenkoloniën erop en is de einduitslag bekend! Maar eerst praat ik jullie natuurlijk nog even bij over onze laatste opdracht. Na Natuur, Lekker lokaal, Water en Industriële architectuur draaide het bij de laatste opdracht om Geschiedenis.
En ja, precies datgene wat ik al had verwacht, moest inderdaad op de valreep nog worden gedaan. Namelijk een drieluik! Oftewel, drie foto’s die samen het verhaal vertellen. Om het nog lastiger te maken, moest één van de drie foto’s ook nog een portret worden. Kortom, het was een pittige afsluiting!
Het Schierste Ploatje: Geschiedenis
Op zich wel een onderwerp wat mij enorm aansprak, maar doordat ik lichtelijk ontgoocheld was door de uitslag van ronde 4 (ik werd laatste, in mijn ogen geheel onterecht én gelukkig dachten anderen daar net zo over), had ik weinig inspiratie om hiermee aan de slag te gaan.
Pas in de tweede week (we kregen per opdracht twee weken de tijd) ging ik mij erin verdiepen en stuitte ik al vrij snel op diverse opties. Zo zat ik eerst te denken om een drieluik te maken over Anthony Winkler Prins, inderdaad, de man van de encyclopedie, welke hij schreef toen hij in Veendam woonde, maar vond ik het lastig om drie bijpassende foto’s daarbij te maken.
Vervolgens las ik iets over een nieuwe wandelroute in Sappemeer, In de voetsporen van Aletta Jacobs, onze eerste vrouwelijke arts én de voorvechter van het vrouwelijke kiesrecht. Maar alleen haar vroegere HBS is nog enigszins in oude glorie aanwezig, dus ook daar liep ik op vast.
Veenkoloniale zeevaart
En zodoende kwam ik op het laatst toch weer uit bij het thema waar ik in ronde 4 ook voor had gekozen. Namelijk de zeevaart, want wisten jullie dat na Amsterdam en Rotterdam Veendam de gemeente was met de meeste schepen in de vaart? Ik wist wel dat de zeevaart voor een bloeiende welvaart in de Veenkoloniën had gezorgd, maar dat het zo groot was, nee, dat was ook bij mij niet bekend.
Maar goed, hoe leg je de geschiedenis van de zeevaart in de Veenkoloniën vast én hoe past je daar een portretfoto tussen?
Terug naar Scheepswerf Wolthuis in Sappemeer (ronde 4) wilde ik niet, omdat ik weer iets anders van de Veenkoloniën wilde laten zien. Zodoende kwam ik uiteindelijk terecht bij Het Kapiteinshuis in Oude Pekela. Een ontzettend interessant museum, maar toch lastig om hier de juiste foto’s te maken. Gelukkig voor mij raakte ik wel in gesprek met een mede bezoeker die tot mijn grote verrassing kapitein was geweest en ontzettend boeiend vertelde over zijn avonturen tijdens zijn vele jaren op zee. ”Of ik hem mocht portretteren? Maar natuurlijk wicht!”
Helemaal tevreden ben ik niet met deze foto, maar dat is vooral een kwestie van gebrek aan ervaring met portretfotografie.
De Familietrouw en De Scheepsjager
Om mijn drieluik compleet te maken, besloot ik toch om ook het bekendste schip van de Veenkoloniën, De Familietrouw, te fotograferen. Normaal ligt deze altijd bij Het Kapiteinshuis, maar vanwege de problemen met de bruggen in Pekela, ligt hij tijdelijk in Wildervank.
‘De foto is net een ansichtkaart’, aldus de jury
En tenslotte fotografeerde ik het standbeeld van De Scheepsjager, het typerende beeld van hoe vroeger de schepen door het kanaal werden getrokken.
Mijn uiteindelijke drieluik begon trouwens met de foto van De Familietrouw, dan het portret en tenslotte De Scheepsjager.
Het oordeel van de jury
Een goed gekozen onderwerp Wanda, klassiek voor de Veenkoloniën. En je hebt veel moeite gedaan voor deze foto’s. Top! De foto met de boot, is net een postkaart van vroeger. Het standbeeld lijkt scheef gefotografeerd. Het portret is niet scherp en heeft te veel tegenlicht. Het schip op de tegeltjes is van belang voor de foto maar is overbelicht. Er had volgens de jury meer in deze portretfoto gezeten. Het verhaal zit er zeker wel in. Jammer dat één van de foto’s in zwart wit is, dit doet wat afbreuk aan het geheel.Technisch zijn je foto’s prima,aldus de jury. Echter vindt de jury de foto’s minder spannend om naar te kijken.Gefeliciteerd met jouw vijfde plaats!
De opmerkingen over mijn portretfoto zijn geheel terecht, want dat was ook precies de reden dat ik hem in zwart/wit heb gedaan omdat het in kleur echt niet goed was. De opmerking over het standbeeld snap ik niet, want de lantaarnpalen zijn kaarsrecht plus het paard beeldt uit dat hij een schip voorttrekt.
Hoe kijk ik terug op Het Schierste Ploatje?
Vijftien weken lang was ik op pad in de Veenkoloniën en heb ik uiteenlopende foto’s gemaakt. Van natuur, mijn beste score, de tweede plek, tot streekproducten en architectuur en geschiedenis. Het was zeker een rollercoaster, want ik merkte wel dat ik steeds kritischer op mijn foto’s werd, maar ook veel meer ging uitproberen qua standpunt en tijdstip. Zo heb ik zeker de smaak van fotograferen tijdens Het Gouden Uurtje te pakken gekregen.
Maar toch overheerst bij mij ook het gevoel dat niet elke ronde juist is beoordeeld. Daarmee bedoel ik dat volgens mij niet alle foto’s altijd voldeden aan de opdracht, maar vervolgens wel hoger werden beoordeeld dan de mijne. Zeker bij ronde 4 overheerste dat gevoel.
Uiteindelijk ben ik ook als vijfde (van de zes) in het klassement geëindigd. Op voorhand had ik daar voor getekend in de veronderstelling dat de anderen beter zouden zijn. Nu voelt het ergens alsof het niet terecht is, want het gevoel dat ik op waarde ben verslagen, heb ik namelijk niet.
Het was in ieder geval een leuke ervaring waar ik zeker het nodige van heb geleerd én wat mijn liefde voor fotografie alleen maar heeft aangewakkerd!
