Genieten tijdens het gouden uurtje in de Gasterse Duinen

Sinds ik heb ontdekt hoe mooi bloeiende heidevelden zijn, trek ik er jaarlijks in augustus wel op uit. De Gasterse Duinen is daarbij dan zeker wel vaste prik. Een prachtig mooi gevarieerd landschap. In elke jaargetijde mooi, maar zeker in augustus als de heide in bloei staat, kriebelt het bij mij. Zo ook afgelopen week! Genieten jullie met mij mee?

Gasterse Duinen: heide, zandverstuiving en bossen

Normaal ga ik gewoon overdag aan de wandel, maar sinds mijn deelname aan Het Schierste Ploatje Veenkoloniën heb ik ontdekt dat fotograferen tijdens Het Gouden Uurtje wel iets heel bijzonders is. Dus bedacht ik mij dat het de ideale gelegenheid was om tijdens Het Gouden Uurtje naar de heide te gaan.

Aangezien ik redelijk bekend ben in de Gasterse Duinen was de keuze voor welk heidegebied ik zou gaan snel gemaakt. Ik wilde vooral een natuurgebied waarbij ik redelijk snel midden in het heideveld zou staan en niet eerst op de vroege ochtend een dik half uur aan de wandel zou moeten.

Vanaf de parkeerplaats aan de Oudemolenseweg, doorgaande weg tussen Gasteren en Oudemolen, is het hooguit 500 meter en dan bevind je je midden in één van de mooiste heidegebieden van Drenthe.

Genieten tijdens het gouden uurtje

Klokslag half 7 rij ik de parkeerplaats op en ontdek tot mijn grote verbazing dat er al drie auto’s staan. Blijkbaar ben ik niet de enige met dit idee. Ik pak mijn camera en toebehoren en wandel op mijn gemak richting het heidegebied. Al bij de eerste aanblik ben ik verkocht. Dit wordt genieten met een hoofdletter G.

De andere drie fotografen spot ik direct op de vele heuvels die dit gebied rijk is. Allemaal met hun camera’s, statief en lenzen in de aanslag. In de verte zie ik de mist over de heide trekken, het geeft het gebied iets magisch. Ondertussen zie ik rechts van mij ineens twee bewoners van dit gebied opdoemen. De Schotse hooglanders genieten op hun gemak van hun ontbijt.

Ik ploeter ondertussen door het mulle zand en maak mijn eerste foto’s. Voor een nog beter uitzicht besluit ik om bij de eerste de beste heuvel omhoog te klauteren. Ik passeer de eerste fotograaf en stel mij iets verder op en schiet het ene plaatje na het andere. Nooit geweten dat dit tijdstip zo ontzettend mooi is om mee te maken! Mist, een opkomende zon, grazende Hooglanders en stilte, ik geniet met volle teugen.

Mist en zonsopkomst in de Gasterse Duinen

In de wetenschap dat ik nog maar een half uurtje heb tot het gouden uurtje voorbij is, maak ik zoveel mogelijk foto’s. Mist en zonsopkomst, ik wissel het af. Die ene boom, die ene spinnenweb, dan die boom en oh, ook dat bankje bij die ene boom. Ik baal dat ik toch mijn statief in de auto heb laten liggen, een goede les voor de volgende keer, want die gaat er zeker weten komen!

En dan ineens is het magische moment voorbij… de zon is er door, de mist wordt verdreven en de lucht kleurt blauw. Met een glimlach van oor tot oor plof ik op het bankje neer. Nog even in alle stilte genieten van de rust op de vroege ochtend, maar ook zeker van het prachtige natuurgebied.

Wat prijs ik mijzelf gelukkig dat ik in de loop van de jaren heb ontdekt hoe mooi de natuur is. Stiekem verlang ik al naar de herfst, want dan vind ik de natuur eigenlijk op haar mooist. Voor nu geniet ik nog even van de bloeiende heide.

Op de terugweg naar de parkeerplaats kom ik nog oog in oog te staan met de hooglanders. Op eerbiedwaardige afstand maak ik wat foto’s, gelukkig is met inzoomen veel mogelijk, want dichterbij kom ik niet.

Een goed begin van de dag!