Genieten tijdens het gouden uurtje in de Gasterse Duinen

Sinds ik heb ontdekt hoe mooi bloeiende heidevelden zijn, trek ik er jaarlijks in augustus wel op uit. De Gasterse Duinen is daarbij dan zeker wel vaste prik. Een prachtig mooi gevarieerd landschap. In elke jaargetijde mooi, maar zeker in augustus als de heide in bloei staat, kriebelt het bij mij. Zo ook afgelopen week! Genieten jullie met mij mee?

Gasterse Duinen: heide, zandverstuiving en bossen

Normaal ga ik gewoon overdag aan de wandel, maar sinds mijn deelname aan Het Schierste Ploatje Veenkoloniën heb ik ontdekt dat fotograferen tijdens Het Gouden Uurtje wel iets heel bijzonders is. Dus bedacht ik mij dat het de ideale gelegenheid was om tijdens Het Gouden Uurtje naar de heide te gaan.

Aangezien ik redelijk bekend ben in de Gasterse Duinen was de keuze voor welk heidegebied ik zou gaan snel gemaakt. Ik wilde vooral een natuurgebied waarbij ik redelijk snel midden in het heideveld zou staan en niet eerst op de vroege ochtend een dik half uur aan de wandel zou moeten.

Vanaf de parkeerplaats aan de Oudemolenseweg, doorgaande weg tussen Gasteren en Oudemolen, is het hooguit 500 meter en dan bevind je je midden in één van de mooiste heidegebieden van Drenthe.

Genieten tijdens het gouden uurtje

Gasterse duinen Drenthe

Gasterse duinen Drenthe

Klokslag half 7 rij ik de parkeerplaats op en ontdek tot mijn grote verbazing dat er al drie auto’s staan. Blijkbaar ben ik niet de enige met dit idee. Ik pak mijn camera en toebehoren en wandel op mijn gemak richting het heidegebied. Al bij de eerste aanblik ben ik verkocht. Dit wordt genieten met een hoofdletter G.

De andere drie fotografen spot ik direct op de vele heuvels die dit gebied rijk is. Allemaal met hun camera’s, statief en lenzen in de aanslag. In de verte zie ik de mist over de heide trekken, het geeft het gebied iets magisch. Ondertussen zie ik rechts van mij ineens twee bewoners van dit gebied opdoemen. De Schotse hooglanders genieten op hun gemak van hun ontbijt.

Ik ploeter ondertussen door het mulle zand en maak mijn eerste foto’s. Voor een nog beter uitzicht besluit ik om bij de eerste de beste heuvel omhoog te klauteren. Ik passeer de eerste fotograaf en stel mij iets verder op en schiet het ene plaatje na het andere. Nooit geweten dat dit tijdstip zo ontzettend mooi is om mee te maken! Mist, een opkomende zon, grazende Hooglanders en stilte, ik geniet met volle teugen.

Mist en zonsopkomst in de Gasterse Duinen

In de wetenschap dat ik nog maar een half uurtje heb tot het gouden uurtje voorbij is, maak ik zoveel mogelijk foto’s. Mist en zonsopkomst, ik wissel het af. Die ene boom, die ene spinnenweb, dan die boom en oh, ook dat bankje bij die ene boom. Ik baal dat ik toch mijn statief in de auto heb laten liggen, een goede les voor de volgende keer, want die gaat er zeker weten komen!

Gasterse duinen Drenthe

En dan ineens is het magische moment voorbij… de zon is er door, de mist wordt verdreven en de lucht kleurt blauw. Met een glimlach van oor tot oor plof ik op het bankje neer. Nog even in alle stilte genieten van de rust op de vroege ochtend, maar ook zeker van het prachtige natuurgebied.

Wat prijs ik mijzelf gelukkig dat ik in de loop van de jaren heb ontdekt hoe mooi de natuur is. Stiekem verlang ik al naar de herfst, want dan vind ik de natuur eigenlijk op haar mooist. Voor nu geniet ik nog even van de bloeiende heide.

Op de terugweg naar de parkeerplaats kom ik nog oog in oog te staan met de hooglanders. Op eerbiedwaardige afstand maak ik wat foto’s, gelukkig is met inzoomen veel mogelijk, want dichterbij kom ik niet.

Een goed begin van de dag!

Strand Schiermonnikoog

Toerist in eigen land: Weekendje Schiermonnikoog

Het was al eventjes geleden dat we op een waddeneiland waren geweest, laat staan een heel weekend. Half augustus kwam het er dan eindelijk weer van, een weekendje uitwaaien op Schiermonnikoog! Even lekker weg in eigen land, genieten van het mooie weer (hoewel, het duurde lang voordat de zon zich liet zien op onze eerste dag), een mooie strandwandeling én op onze gehuurd elektrische fietsjes het eiland verkennen.

Gaan jullie met mij mee naar Schiermonnikoog?

Strandwandeling Schiermonnikoog

Onze eerste dag begon miezerig, pas tegen half 3 klaarde het op en konden we eindelijk op pad om het eiland te verkennen. Hoewel verkennen? Schiermonnikoog is voor ons geen onbekende, we zijn er in het verleden vaak genoeg geweest, maar dan steeds voor een dagje. Ook prima te doen, maar met een overnachting (twee zelfs in ons geval) hoef je in ieder geval niet steeds op de tijd te letten.

Schiermonnikoog

Vanuit onze kamer in Hotel De4Dames zagen we de witte vuurtoren al en dat was dan ook onze eerste stop tijdens onze wandeling richting de zee. Helaas is de vuurtoren, net als de rode, niet geopend voor het publiek. Door de duinen vervolgen we onze route om vervolgens uit te komen bij de rode vuurtoren. En vanuit daar is het nog maar een stukje naar het strand.

Schiermonnikoog

Strand Schiermonnikoog

Even een kleine work-out door het mulle zand en dan staan we toch echt op het goudgele strand van Schiermonnikoog. Oftewel, het breedste zandstrand van Europa. Her en der verspreid zien we andere wandelaars, kite-surfers en een enkeling die de zee trotseert. Ik verbaas mij er iedere keer weer over. Op de boot mega druk en eenmaal op het eiland merk je daar niks meer van. Love it!

Struinen door het dorp Schiermonnikoog

Na een tijdje op het strand te hebben vertoeft, zoeken we het dorp weer op. Het eiland kent slechts één dorp waardoor verdwalen amper mogelijk is. We struinen een beetje rond door het centrum, ploffen neer op een terrasje en doen ons tegoed aan een ijsje.

We besluiten bij ons hotel te dineren (goede keuze) en eigenlijk wil ik na het diner nog even naar het strand om foto’s te maken van de zonsondergang, maar eenmaal op onze hotelkamer verdwijnt de puf en houden we het voor gezien. Morgen is er weer een dag!

Fietsend het eiland verkennen

Voor onze tweede dag had ik twee elektrische fietsen gehuurd zodat we net wat meer van Schiermonnikoog kunnen ontdekken. Voor mij, met mijn krakkemikkige knietjes, een uitkomst, want dat fietsen door de duinen op een gewone fiets is een no go geworden.

Bunker Wassermann Schiermonnikoog

Met standje twee als ondersteuning fietsen we op ons gemak richting Bunker Wassermann. Hier genieten we van het prachtige uitzicht rondom de bunker. Een indrukwekkend bouwwerk trouwens waar je op eigen risico naar binnen kunt. Er valt binnen helaas niet veel te zien, maar dat maakt het niet minder indrukwekkend.

Schiermonnikoog

Aangezien we in de verte Strandpaviljoen De Marlijn zien opdoemen, fietsen we die kant op. Eerst even uitwaaien op het strand en vervolgens ploffen we neer op het terras van De Marlijn. Nog net op tijd, want niet veel later zit alles vol en moeten toekomstige bezoekers even wachten tot er een plekje is vrijgekomen.

Na een tijdje houden we het hier voor gezien en fietsen we terug naar het dorp om vervolgens richting Westerstrand te fietsen. Wil je de drukte op het eiland vermijden en ben je een vogelliefhebber, dan is dit de plek waar je moet zijn. Wij zijn er echter vrij snel uitgekeken en besluiten via Klein Zwitserland (vakantiehuisjes) terug te fietsen naar het dorp.

Dan nog even richting het strand, dat blijft toch het mooiste van een waddeneiland. Nog een paar fotootjes en dan is het toch tijd om onze elektrische fietsen in te leveren. De teller staat dan voor ons op 21 kilometer.

Schiermonnikoog, wat was je weer geweldig!

Waar we normaal meestal de voorkeur geven aan de bergen, staat dit jaar vooral in het teken van strand en zee. In februari Egmond aan Zee, in juni de Opaalkust in Frankrijk en nu dus een weekendje Schier. Het is ons bijzonder goed bevallen én is zeker voor herhaling vatbaar.

Wie weet tot volgend jaar Schier!

Strand Marlijn Schiermonnikoog

Next: Uitwaaien op Schiermonnikoog

Ergens in april boekte ik een weekendje Schiermonnikoog voor in augustus. Lekker uitwaaien aan het strand, op de fiets het eiland verkennen, oftewel van het ene terras naar het andere terras. Genieten van een mooie zonsondergang. Dat alles kan nog steeds natuurlijk, want als ik mijn weerplaza app mag geloven, dan wordt het weer vanaf woensdag een stuk beter. Maar geloof mij, afgelopen week heb ik er sterk over gedacht om het te annuleren. Gelukkig niet gedaan, dus nu wordt het op naar Schiermonnikoog!

Waarom Schiermonnikoog?

Tja, eigenlijk heel simpel. Ik wilde nog graag in de zomer een weekendje weg, of richting de Veluwe om daar te genieten van bloeiende heidevelden, of naar een waddeneiland en lekker uitwaaien aan het strand. Uiteindelijk won het waddeneiland, omdat we door corona daar al een paar jaar niet meer waren geweest.

Voorheen was het meestal een dagje Ameland of een dagje Schier. Zelfs een dagje naar het Duitse waddeneiland Borkum kunnen we al afvinken. Dit jaar wilde ik toch wel graag met een overnachting, zodat we niet de hele dag op de tijd hoeven te letten en ook ’s avonds nog lekker ergens aan het strand kunnen vertoeven.

Aangezien we nog nooit op Schiermonnikoog hebben overnacht én de prijzen daar net wat vriendelijker waren dan op Ameland, was de keuze snel gemaakt!

Waar verblijven we op Schiermonnikoog?

©De4Dames

Doordat we slechts twee nachten gaan en van zaterdag tot maandag hebben we het onszelf gemakkelijk gemaakt. Geen gedoe met zelf zorgen voor het ontbijt, maar lekker aanschuiven in de ontbijtzaal van een hotel. Dat doen we dan bij Hotel De4Dames, midden in het centrum van Schiermonnikoog.

Een kleinschalige hotel met tevens een restaurant, ideaal voor ons dus.

Wat willen we gaan doen op Schiermonnikoog?

Strand Marlijn Schiermonnikoog

Schiermonnikoog

Achteraf denk ik dat één nacht wellicht ook voldoende was geweest, want zo groot is Schiermonnikoog nu eenmaal niet. Aan de andere kant, nu hebben we echt de hele zondag op het eiland, dus kunnen we optimaal genieten van de prachtige natuur op dit waddeneiland.

Ooit tijdens een ééndagsbezoek waren we al even in het Bunkermuseum Wassermann. Maar zoiets blijft ons absoluut aantrekken, dus ik denk dat we daar nog wel een kijkje gaan nemen. Daarnaast is het sowieso een prachtig uitzichtpunt, want het is namelijk het hoogste punt van het eiland waar je een mooi uitzicht op het eiland en de zee hebt.

Verder willen we natuurlijk even naar het strand, want wat mij betreft vind je in Nederland de mooiste stranden op Ameland of Schiermonnikoog. Zo heeft Schier het breedste strand van Europa, dus dat is zeker een wandeling meer dan waard.

Natuurlijk mag een wandeling door het dorp niet ontbreken tijdens ons weekendje weg. Volgens de berichten moeten we zeker een kijkje gaan nemen bij Hotel van der Werff met zijn authentieke interieur en zijn kop koffie voor 80 cent (!).

Ook heb ik inmiddels een reserveringsaanvraag ingediend bij een fietsverhuurbedrijf zodat we zondags al fietsend het eiland kunnen verkennen.

Fotograferen op Schier

Natuurlijk gaat mijn camera mee en hoop ik diverse mooie foto’s te kunnen maken. Zo wil ik natuurlijk de zonsondergang vastleggen, maar ook het mooie strand met zijn duinen. Maar wat zijn nog meer leuke plekken om te fotograferen? Tips zijn welkom!

Kortom, ik heb er zin in!

Egmond aan Zee

Uitwaaien aan het strand van Egmond aan Zee

Begin februari waren we een weekendje in Egmond aan Zee en dat betekende natuurlijk ook uitwaaien aan het strand. Iets wat ik hier in het hoge noorden eigenlijk best wel mis. Vandaar ook onze keuze voor zee, gewoon even lekker uitwaaien. Genieten van het ruisen van de golven en wellicht wat zand happen. Gelukkig voor ons werkten de weergoden goed mee en konden we optimaal genieten van ons weekendje in Egmond aan Zee!

Het strand van Egmond aan Zee

Egmond aan Zee

Onze studio in het appartementencomplex Graaf van Egmont bood weliswaar geen uitzicht op het strand, maar binnen 100 meter stonden we wel al op het strand.

Een vrij brede strand, mooie duinen én inderdaad behoorlijke golven. Het voelde echt een beetje als vakantie, ondanks het ontbreken van het zomerse gevoel. Gekleed in winterjas met blauwe vingers van de kou wandelden we vanaf onze studio over het strand richting het centrum van Egmond.

Egmond aan Zee

Egmond aan Zee

We zijn niet de enigen op het strand, maar de drukte van een zomerse dag ontbreekt nu natuurlijk waardoor het voelt alsof we het strand voor ons alleen hebben. Terwijl ik wat foto’s maak van de golven staat René ondertussen bibberend te wachten tot ik klaar ben en we onze wandeling kunnen vervolgen.

Niet alleen wandelaars genieten op deze zonnige zaterdag van het strand, ook paragliders en vliegers vertonen hun kunsten in de lucht.

De vuurtoren J.C.J. van Speijk

vuurtoren Egmond aan Zee

In de verte zien we al vrij snel de vuurtoren van Egmond een Zee voor ons opduiken. Helaas beperkt geopend voor publiek, maar dat is voor ons geen probleem. We wandelen er op ons gemak naar toe en besluiten niet veel later om het strand te verlaten en richting de boulevard terug te wandelen naar de vuurtoren.

Ondertussen komen we door een soort mini duinlandschap en maak ik de nodige foto’s van de vuurtoren. Op de één of andere manier fascineren vuurtorens mij altijd enorm. Ook bij een tripje naar de Waddeneilanden zoeken we de vuurtoren altijd even op.

Het centrum van Egmond aan Zee

centrum Egmond aan Zee

Inmiddels zijn we midden in het centrum van Egmond aangekomen. Geen groot centrum, maar wel met een gezellige uitstraling. We ploffen even neer bij lunchroom Pompadour waar we van een heerlijke lunch genieten, maar ook even weer lekker opwarmen.

Nadat we klaar zijn voor een tweede kennismaking met Egmond wandelen we naar het uitzichtpunt Torensduin. Normaal biedt het ongetwijfeld een mooi uitzicht op Egmond, de vuurtoren en de zee, maar de zon heeft zich helaas teruggetrokken waardoor het een wat troosteloze aanblik geeft. Los nog van het feit dat het uitzichtpunt zelf bezaaid ligt met achtergelaten bierflesjes.

Nadat we nog een laatste blik op het strand van Egmond hebben geworpen, is het tijd om terug te keren naar onze studio. Lekker opwarmen, maar wat was het heerlijk!

Wonen jullie dicht bij het strand?

Aan de wandel: De Gasselterdennenroute bij ’t Nije Hemelriek

Oh jongens, ik heb waarschijnlijk de mooiste route van dit jaar al gelopen! De Gasselterdennenroute, wat een ongelofelijk mooie route! Hij stond al een tijdje op mijn lijstje, maar doordat er, behalve in blogs, weinig over te vinden is online, was ik hem een beetje uit het oog verloren. Tot vorige week zaterdag, ik kwam hem weer ergens tegen, en besloot direct dat het deze route moest gaan worden. Ik ben super enthousiast, hopelijk jullie straks ook!

Gasselterdennenroute, 4 kilometer genieten

Als klein meisje kwam ik al regelmatig bij ’t Hemelriekje, een meertje in de bossen bij Gasselte. Lekker zwemmen en een ijsje of patatje na afloop. Het waren heerlijke middagen waar ik met veel plezier aan terugdenk.

Inmiddels was het al een aantal jaren geleden dat ik bij ’t Hemelriekje was geweest. Er schijnen wandelroutes te zijn, maar het hoe en wat werd mij nooit duidelijk. Zoals ik al zei, online vind je er weinig over, maar dankzij Wandelmaara kwam ik er achter dat er maar liefst drie wandelroutes zijn, de Natte Neuzen route, de Gasselterveldroute én de Gasselterdennenroute, volgens haar de mooiste.

Een wandelroute van 4 kilometer, prima te doen dus, maar vooral ook een zeer gevarieerde wandelroute. Het eerste deel gaat door het bos en tijdens het laatste deel wandel je dan langs de oever van ’t Nije Hemelriek, de grote broer van ’t Hemelriekje dus. Niet alleen groter, maar ook zoveel mooier. Vooral de opvallende blauwe kleur maakt dit meer zo bijzonder.

Maar goed, nu loop ik al vooruit op de feiten en verklap ik dus al hoe mooi deze wandelroute is. Eerst terug naar het begin.

Gasselterdennenroute: smalle bospaadjes

Gasselterdennenroute Gasselte Drenthe

Nadat we de auto hebben geparkeerd, let op van 1 april tot 1 oktober is het betaald parkeren, zien we al vrij snel het startpunt van de drie verschillende wandelingen. Wij volgen de witte paaltjes en gaan vanaf de parkeerplaats eerst rechtsaf alvorens we het bos induiken.

Op deze zaterdag is het eerst nog enigszins grijs en behoorlijk fris, dus met koude handen maak ik de eerste foto’s. Omgevallen bomen, late paddenstoelen, maar vooral ook veel varens en mos. Op ons gemak struinen we door het bos waarbij we ergens het gevoel hebben dat we het bos helemaal voor onszelf hebben. Slechts een enkele wandelaar komt ons tegemoet.

Gasselterdennenroute Gasselte Drenthe

Doordat we ons op De Hondsrug bevinden, wordt het al snel duidelijk dat het geen vlak terrein is. Af en toe doemen er heuveltjes voor ons op, altijd leuk om deze variatie tijdens een wandeling te hebben. Sommige paden zijn breed, maar er zijn ook genoeg paden waar je niet naast elkaar kunt wandelen. Af en toe kruist de route de MTB-route en moeten we even opletten dat er niet ineens een mountainbiker opduikt, maar over het algemeen heb je geen last van elkaar.

Ondanks dat het bos nu natuurlijk nog kaal is, kunnen we ons prima voorstellen hoe het er in de zomer uit zal zien. Stiekem ben ik eigenlijk veel nieuwsgieriger naar hoe het er in de herfst uit zal zien, dus ik hou deze route zeker in gedachten voor een mooie herfstdag.

En dan ineens: ’t Nije Hemelriek…

uitzichtpunt Gasselterdennenroute

Ondanks dat we weten dat het meer op een gegeven moment voor ons zal gaan opdoemen, worden we er toch nog door verrast. Net op dat moment breekt namelijk ook het zonnetje door en zien we ineens een prachtig azuurblauwe meer. Omringd door wit zand.

Heel even wanen we ons op een strand in het buitenland, want het voelt ergens onnederlands aan. Voor een optimaal panoramische uitzicht ‘klimmen’ we naar het uitzichtpunt. Eventueel zou je langs het water kunnen wandelen, maar geloof mij, het uitzicht maakt de korte klim meer dan waard.

't Nije Hemelriek Gasselterdennenroute

We zien wandelaars, mountainbikers, maar vooral heel veel bomen en één van de mooiste meren die ik ooit in Nederland heb gezien. In alle rust genieten we van ons uitzicht. Na enige tijd vervolgen we dan onze route en gaan we via het trappetje weer naar beneden. Nog even wat foto’s maken aan de oever van het meer en dan wordt het echt tijd om het laatste deel van de wandeling te volbrengen.

't Nije Hemelriek Gasselterdennenroute

't Nije Hemelriek Gasselterdennenroute

Nog steeds hebben we uitzicht op het water totdat in de verte de parkeerplaats in het zicht komt en we ons realiseren dat onze wandeling er helaas op zit.

Praktische informatie:

  • startpunt parkeerplaats Nije Hemelriekje, let op: tussen 1 april en 1 oktober betaald parkeren, EUR 2,= per uur, dagkaart EUR 6,= (prijzen 2022)
  • drie wandelingen, Natte Neuzenroute, Gasselterveldroute en Gasselterdennenroute. Wij liepen de laatste route, 4 km en volgden de witte paaltjes
  • horeca aanwezig
  • zorg voor goede wandelschoenen, route is volledig onverhard en gaat door bos en zand. Niet geschikt voor kinderwagens en rolstoelen

Je kunt de verschillende routes natuurlijk ook gaan combineren zodat je in totaal 13 kilometer wandelt, maar met de Gasselterdennenroute heb je de meest gevarieerde wandeling te pakken. Wat mij betreft echt een aanrader en hoewel het jaar nog maar net is begonnen, denk ik dat deze wandeling zeker in mijn top drie van 2023 zal gaan belanden.

Wandeltip: Weidse uitzichten in de Westerpolder

Ooit van Westerpolder gehoord? Troost je, ik had er tot vorige week ook nog nooit van gehoord. In jullie geval waarschijnlijk geheel logisch, maar ik woon er hemelsbreed nog geen twintig minuten rijden vanaf. Gelukkig voor mij scroll ik dagelijks wel op Facebook rond op zoek naar leuke wandelingen en zo kwam ik dus een bericht tegen op Routebureau Groningen waarin een wandelroute in de Westerpolder werd getipt. Hoogste tijd dus om dit onbekende gebied te gaan ontdekken. Gaan jullie mee?

Hoe en wat over de Westerpolder

Nederland kent maar liefst drie Westerpolders, één in Noord-Holland en twee in de provincie Groningen, Haren en Kolham. De Westerpolder waar ik op ontdekking ging, ligt bij Kolham in de buurt en behoort tot het misschien wat bekendere gebied ’t Roegwold.

Dit voormalige landbouwgrond werd in 2002 omgetoverd tot een walhalla voor natuurliefhebbers. Zo vind je diverse poelen en meertjes voor verschillende soorten flora en fauna. Daarnaast kun je zomaar oog in oog staan met een Hereford rund, een runderras dat het hele jaar door buiten loopt en in grote getallen in dit gebied aanwezig is. Wil je optimaal genieten van het weidse uitzicht, dan kun je nog een uitstapje maken naar de uitkijktoren. Kortom, alle ingrediënten zijn aanwezig om mij nieuwsgierig te maken!

Wandelroute Westerpolder

De parkeerplaats in de Westerpolder voor de start van onze wandeling is snel gevonden, maar de beloofde rode paaltjes zien we echter niet. We besluiten daarom maar direct het bos in te duiken en komen al vrij snel langs het eerste meertje, Het Zwaneveldsgat.

Zwaneveldsgat Westerpolder

Op deze zaterdag is het behoorlijk koud en op het water ligt zelfs een heel dun laagje ijs. Het zonnetje zorgt er echter voor dat het toch aangenaam aandoet en we vervolgen dan ook vol optimisme onze wandeling. Alleen zijn we al vrij snel het spoor bijster. We staan tot onze grote verbazing stil op een terrein waar de nodige bomen zijn gekapt. In geen velden of wegen is nog een rood paaltje te vinden.

We besluiten dan ook maar om terug te keren naar het verharde fietspad en onze route te vervolgen naar de uitkijktoren. Deze hadden we namelijk vanaf de parkeerplaats al gespot. Halverwege komen we dan ineens de start van de rode paaltjesroute tegen, maar doordat we al een heel stuk door het bos hebben gewandeld, besluiten we om onze route richting de uitkijktoren te vervolgen. Dan maar een andere keer de rode paaltjesroute.

Weidse uitzichten & kudde Hereford runderen

Hereford runderen Westerpolder

Daar krijgen we zeker geen spijt van. Onderweg zien we namelijk in de verte de uitkijktoren langzaam maar zeker dichterbij komen, datzelfde geldt ook voor de runderen. Het lijkt haast wel alsof ze op hun gemak op ons staan te wachten. Ondertussen genieten we al volop van het weidse uitzicht over de vennetjes die her en der liggen.

uitkijktoren Westerpolder

Westerpolder

Eenmaal bij de uitkijktoren aangekomen, gaan we natuurlijk naar boven voor hopelijk een nog mooiere uitzicht. Daar worden we inderdaad ook mee beloond. Een weerspiegeling van de wolken in het water is ons deel met her en der een kudde runderen.

Na een tijdje te hebben genoten van het uitzicht, wandelen we op ons gemak terug richting de parkeerplaats. Ondanks dat de wandeling niet zo is verlopen zoals gedacht, hebben we er toch een mooie wandeling van weten te maken. En ja, zo hebben we ook direct een goede reden om terug te keren naar de Westerpolder om alsnog de rode paaltjesroute te gaan wandelen. We weten nu in ieder geval waar de start van de route ligt!

Praktische informatie over deze wandeling:

  • gratis parkeren op de parkeerplaats aan de Uijterdijk in Kolham
  • start rode paaltjesroute: vanaf de parkeerplaats links af slaan en halverwege het verharde pad vind je dan het startpunt
  • rondwandeling is 3 km, maar kun je gemakkelijk uitbreiden. Wij liepen uiteindelijk zo’n 5 km
  • deels verhard, maar grotendeels onverhard, zorg dus voor stevige schoenen
  • bijzonderheden: Zwaneveldsgat, weidse uitzichten over het Groningse landschap, Hereford runderen in het wild én aan te raden om een uitstapje te maken naar de uitkijktoren

Dwalen door mijn favoriete stad Groningen!

Als echte noorderling heb ik natuurlijk een zwak voor Grunn, oftewel Groningen. Deze studentenstad bij uitstek trekt al jaren de nodige toeristen van heinde en verre. Ook wij komen er regelmatig. Niet eens zozeer om te winkelen, hoewel dat op deze zondag wel de insteek was, maar vooral om te genieten. Genieten van de prachtige pakhuizen, de vele boten bij de Noorderhaven, het sfeertje, de vele mooie hofjes of het uitzicht vanaf het dakterras van Het Forum.

Kortom, Groningen is een stad waar je je nooit hoeft te vervelen en die voor iedereen wel iets te bieden heeft. Genoeg musea om je hart op te halen, zoals het bekende Groninger Museum, maar ook bijvoorbeeld Het Scheepvaart Museum. Natuurlijk kun je er uitgebreid winkelen, maar beperk je dan niet alleen tot de Herestraat, maar duik ook zeker ergens een zijstraatje in. Daar vind je vaak de leukste boetiekjes. Voor nu beperk ik mij even tot een korte sfeerimpressie van mijn favoriete plekjes in de stad!

Het Forum: prachtig uitzicht op Groningen

Uitzicht op Groningen

Onlangs brachten onze Brabantse vrienden een weekend door in ons Grunn en gingen we gezellig samen lunchen. Ook namen we een kijkje bij Het Forum en zoefden we heerlijk relax op de roltrappen naar het dakterras waar we genoten van het prachtige uitzicht op de stad en d’Olle Grieze, oftewel de Martinitoren. Voor de liefhebbers of beter gezegd, voor de mensen met een behoorlijke conditie: je kunt de Martinitoren ook beklimmen, daarvoor moet je dan wel even 300 treden bedwingen, maar als beloning krijg je dan een geweldig uitzicht op de stad.

Mocht je net als ons kiezen voor het gemak, ga dan met de roltrappen of lift naar het dakterras van Het Forum. Ik denk zelfs dat dit uitzicht nog mooier is, want vanaf Het Forum zie je ook d’Olle Grieze en dat mis je natuurlijk als je al hijgend bovenaan bent gekomen in de Martinitoren.

Slenteren langs Hoge der A en Lage der A

Noorderhaven Groningen

Vaste prik op ons rondje door de stad is wandelen door Noorder- en Westerhaven. Niet alleen vanwege de vele boten die hier standaard liggen, maar ook zeker vanwege de vele mooie pakhuizen.

Tegenwoordig zijn volgens mij veel van deze pakhuizen in gebruik als studentenwoningen of hotels, maar dat neemt niet weg, dat het prachtige panden zijn om te zien. Vanaf hier wandel je trouwens ook zo via De Vismarkt het centrum in. Wat mij betreft, de beste route om op ontdekking te gaan in de stad.

Westerhaven Groningen

In december is dit gebied sowieso een attractie op zich, want hier vind dan de WinterWelVaart plaats. Oftewel, alle boten zijn dan mooi versierd en langs de kade staan diverse stalletjes met kerstspulletjes en versnaperingen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er zelf nog nooit ben geweest. Het staat wel al jaren op mijn lijstje, maar meestal zijn we in december in de weekenden ergens in Duitsland te vinden, dus het is er helaas nog steeds niet van gekomen.

Kortom, in het kader van mijn Project Nederland staan onderstaande highlights van Groningen nog op mijn to do lijstje:

  • Het Groninger Museum
  • WinterWelVaart
  • Het stationsgebouw
  • De Hofjeswandeling (ooit wel een deel gewandeld, maar nog nooit over geblogd, dus dat pak ik dit jaar verder op)

Ben jij al eens in Groningen geweest?

Odoornerdennen

Genieten van de herfst in de Odoornerdennen

Wekelijks rij ik er langs en geniet ik zeker in de herfst van de gekleurde bomen langs de N34. Natuurlijk wist ik dat er mooie wandelroutes waren, maar het kwam er nooit van, tot gisteren. Ik ging eindelijk op ontdekking in de Odoornerdennen. Wat volgde was een wandeling door een zeer gevarieerd landschap, van heide tot bossen. Het was geen lange wandeling, slechts drie kilometer, maar absoluut eentje om in te lijsten! Oftewel, de Odoornerdennen is met stip binnengekomen in mijn lijstje van favoriete natuurgebieden!

Odoornerdennen

De Odoornerdennen maakt deel uit van De Hondsrug, het uitgestrekte natuurgebied tussen Emmen en Groningen. Om precies te zijn tussen de dorpen Exloo en Odoorn. Vanaf de parkeerplaats aan de Exloërweg even voorbij Odoorn heb je totaal geen idee dat je niet veel later midden in een prachtig landschap terecht zult komen.

Natuurlijk kun je er op eigen houtje rond gaan dwalen, maar als je niet bekend bent in dit gebied, dan is het wellicht handiger om een gemarkeerde route te volgen. Op die manier weet je in ieder geval zeker dat je je auto terug zal vinden, maar ben je tevens ook verzekerd van de mooiste plekjes.

rode paaltjesroute Odoornerdennen

In de Odoornerdennen zijn diverse wandelroutes uitgezet, maar ik koos voor de rode paaltjesroute van Staatsbosbeheer. Geen lange wandeling, maar wel een hele gevarieerde en alleen daarom al de moeite waard!

Bossen en heide in de Odoornerdennen

Nadat ik mijn auto heb geparkeerd aan de Exloërweg, is het even zoeken naar het begin van de wandeling, maar al snel valt mijn oog op het rode paaltje. Verwachtingsvol wandel ik op mijn gemak het bos in en geniet ik ondertussen al van de herfst die duidelijk zijn sporen heeft achtergelaten.

Ondertussen merk ik al dat ik op De Hondsrug wandel, want dit gebied is bepaald niet vlak. Het is heuveltje op en heuveltje af, maar juist dat maakt zo’n wandeling net even wat leuker. Je weet nu eenmaal niet wat zich achter dat heuveltje bevindt. Nadat ik een stukje door het bos heb gewandeld, sla ik rechtsaf richting het heidegebied.

heide Odoornerdennen

Odoornerdennen

Nu natuurlijk niet meer in bloei, maar in augustus/september zal dit ongetwijfeld een prachtig gezicht zijn. Note voor mijzelf: volgend jaar terugkomen dus. Terwijl ik wat foto’s maak en geniet van de omgeving word ik ondertussen ingehaald door andere wandelaars. Wat mij vooral opvalt, zijn de honden. Deze mogen hier lekker los rond dartelen.

Genieten van de herfst

Na de heide is het weer de beurt aan de bossen. Al stampend door het bladerdek speur ik in het rond. Altijd op zoek naar die ene foto. Die ene rood met witte paddenstoel (helaas niet gespot hier), die omgevallen boomstam bezaaid met paddenstoelen of bladeren (yes) of die ene mooi gekleurde boom (yes).

Odoornerdennen

Ik geniet volop en kijk mijn ogen uit, want na het bos kom ik opnieuw terecht op de heide. Helaas is net dat bankje bezet, maar ik kan dit stel geen ongelijk geven. Deze plekken vragen erom, even stil staan bij al het moois dat de natuur ons te bieden heeft. Niet alleen maar er door heen banjeren, wat foto’s maken, maar ook bewust genieten. Ik doe dat zeker, want uiteindelijk doe ik maar liefst vijf kwartier over drie kilometer!

Op het einde gaat het nog bijna mis, want ik volg braaf het rode paaltje naar links waardoor ik opnieuw het heidegebied in wandel. Gelukkig heb ik het vrij snel door en ga ik terug naar de kruising om daar vervolgens rechtdoor te gaan. Nog één heuveltje en dan ben ik weer terug bij de parkeerplaats. Met een voldaan gevoel stap ik in mijn auto, in de wetenschap dat ik hier zeker terug zal gaan komen!

Handige informatie over de Odoornerdennen

  • parkeren op de P-plaats aan de Exloërweg, even buiten Odoorn
  • diverse wandelroutes, waaronder de rode paaltjesroute van Staatsbosbeheer. Deze is 3 km lang. Kan natuurlijk worden uitgebreid
  • goede wandelschoenen zijn een vereiste, je wandelt over onverhard heuvelachtig terrein.
  • geen horeca aanwezig, hiervoor kun je terecht in Exloo of Odoorn

Ben jij bekend met dit stukje Drenthe?

 

Nationaal Park Hoge Veluwe oktober

5x Doen op de Veluwe

De Veluwe is wat mij betreft één van de mooiste gebieden van Nederland. Het staat natuurlijk bekend om zijn prachtige natuur en trekt daardoor jaarlijks duizenden bezoekers. Wij waren er vorig jaar in de herfst en dat is absoluut het seizoen waarin de Veluwe op haar mooist is! Mocht je nog een uitstapje naar de Veluwe deze herfst overwegen, dan heb je wellicht nog iets aan mijn tips!

Wandelen in het Speulderbos op de Veluwe

Ermelo Veluwe

Speulderbos Veluwe

Eigenlijk is de Veluwe het hele jaar door een walhalla voor natuurliefhebbers, maar zeker in de herfst is dit gebied prachtig om te zien. Uitgestrekte heidevelden met her en der nog een stukje bloeiende heide, maar vooral bomen in die prachtige herfstkleuren, tig paddenstoelen én een bladerdek waar je lekker door heen kunt stampen.

Natuurlijk zijn er diverse wandel- en fietsroutes uitgezet, maar ook op eigen houtje is het leuk om de Veluwe te ontdekken. Wij wandelen zelf bij het bekende Speulderbos in Ermelo en genoten hier volop van al het moois dat de herfst te bieden heeft. En ja, het is waar wat ze zeggen: het Speulderbos heeft iets magisch! De bomen lijken te dansen en als je het treft met het weer, dan zie je de bomen verlicht worden door de laatste zonnestralen.

Nationaal Park De Hoge Veluwe

Nationaal Park Hoge Veluwe oktober

Nationaal Park de Hoge Veluwe

Een bezoek aan de Veluwe is niet compleet zonder een dagje te hebben vertoefd in Nationaal Park Der Hoge Veluwe. Okay, het is geen gratis uitje, maar daarvoor heb je wel de hele dag toegang tot een super mooi natuurgebied én mag je ook nog eens gratis gebruik maken van de witte fietsen!

Er zijn drie ingangen, namelijk Otterloo, Hoenderloo en Schaarsbergen. Wij kozen voor Hoenderloo, mede omdat je dan voor fietsroute 2 kunt kiezen. Deze is zo’n 25 kilometer en voert je langs de meest bekende mooie plekjes van dit Nationaal Park. Mocht je dit te ver fietsen vinden, halverwege kun je deze route ook nog een stukje inkorten trouwens.

Op diverse plekken kom je langs horecapunten, maar je kunt natuurlijk ook je eigen proviand meenemen en lekker ergens onderweg gaan picknicken. Wij hebben ons er in ieder geval prima vermaakt en willen nog een keertje terug!

Landgoed Staverden

Landgoed Staverden Veluwe

watermolen Landgoed Staverden

Wist je dat Staverden het kleinste stadje van Nederland is? Ik had er tot ons midweekje Veluwe nog nooit van gehoord, maar toen ik er op internet op stuitte, stond het voor mij direct vast. Wandelen op Landgoed Staverden was een must! En daar hebben we absoluut geen spijt van gekregen.

Het landgoed zelf is helaas niet toegankelijk voor publiek, maar wandelen in de omgeving van het landgoed en op die manier genieten van de herfst, is absoluut een aanrader. Ook kun je het eventueel combineren met een bezoek aan de naastgelegen bierbrouwerij en anders plof je lekker neer op het terras van de Brasserie!

Een stukje geschiedenis: Radio Kootwijk

Radio Kootwijk Veluwe

Voor cultuur- en geschiedenisliefhebbers is Radio Kootwijk een begrip. Voor degenen die het niks zegt; het is een voormalig zenderpark dat in de eerste helft van de 20e eeuw een belangrijke communicatieverbinding vormde tussen Nederland en haar koloniën, met name Nederlands-Indië.

Het staat in een prachtige natuurgebied waar je heerlijk kunt wandelen en fietsen, maar mocht je geïnteresseerd zijn in een stukje geschiedenis, dan raad ik je aan om zeker even te kijken of het geopend is (klik hier). Wij hadden dit niet van tevoren gecheckt, maar hadden geluk en konden dus ook binnen een kijkje nemen om zodoende meer te weten te komen over dit bijzonder stukje geschiedenis en techniek.

Bezoek het vestingstadje Elburg op de Veluwe

haven Elburg

Smeesteeg Elburg

Vischpoort Elburg

Westerwalstraat Elburg

De Veluwe kent natuurlijk vele mooie stadjes, maar Elburg is wat mij betreft wel echt de nummer één. Sowieso omdat het een vestingstadje is met een prachtige ligging aan het Veluwemeer, maar vooral omdat het zoveel mooie pareltjes heeft.

Natuurlijk kun je er ook heerlijk winkelen en vind je er diverse leuke struinwinkeltjes met handgemaakte spulletjes. Maar neem vooral ook een kijkje in de zijstraatjes, want daar vind je de leukste plekjes zoals aan de Smeesteeg en de Westerwalstraat.

Natuurlijk valt er nog veel meer te beleven op de Veluwe, maar dat laat ik lekker aan jullie zelf over!

Wat is jullie favoriete plek op de Veluwe?

heide Drouwen

Aan de wandel op de heide in Drouwen

Afgelopen april ging ik voor het eerst op ontdekking in de bossen bij Drouwen. Ik wandelde toen de paarse route van Staatsbosbeheer, tussen heide en vennen, en wist direct dat ik terug wilde komen als de heide in bloei staat. Normaal duurt het dan wel een tijdje voor ik daadwerkelijk terug keer, maar deze keer niet. Op mijn vrije donderdag wilde ik dolgraag aan de wandel op de heide, maar ja, met deze hitte over een uitgestrekt open heidegebied wandelen?

Nee, mij niet gezien, maar de route tussen heide en vennen had net zo goed ’tussen heide en door bossen’ genoemd kunnen worden, want drie kwart van de route is door het bos. Ideaal dus voor een warme zomerse dag! Gaan jullie met mij aan de wandel?

Slingerend door de bossen van Drouwen

Nadat we de auto op de parkeerplaats bij Bospaviljoen De Woudstee hebben achtergelaten, wandelen we richting het Boomkroonpad. Op deze zonnige donderdag is het daar al behoorlijk druk. Voor ons niet het doel van vandaag, wij willen lekker aan de wandel.

Het eerste gedeelte van deze vier kilometer lange wandeling voert ons door de bossen van Drouwen. Al slingerend onder het genot van wat zonnestralen genieten we van de stilte van het bos. Alleen af en toe wat rondvliegende vogels. Van de eerste keer weet ik natuurlijk wat ons te wachten staat, maar doordat het nu volop zomer is, ben ik heel benieuwd.

Het oversteekpad met de kinderkopjes oogt deze keer een stuk mooier dan in het voorjaar. Vooral de volle bomen met de zonnestralen zorgen hiervoor. Na de nodige foto’s te hebben gemaakt, gaan we op weg naar hopelijk het eerste ‘wow’ momentje.

De vennen in de bossen van Drouwen

heide en vennen Drouwen

In april was ik enorm onder de indruk van de twee prachtige vennen die je op deze wandeling tegenkomt. Nu ben ik ietwat teleurgesteld als we bij de eerste ven aankomen. Ergens had ik het wel al verwacht gezien de droogte van de laatste weken, maar toch.

Gelukkig is er een smal paadje wat ons naar de rand van deze ven leidt, maar de vorige keer was deze ven in ieder geval een stuk groter. Ondanks dat ie kleiner is, ziet het er toch ook wel weer erg mooi uit.

vennen en heide Drouwen

Vol goede moed vervolgen we onze wandeling en de tweede ven stelt ons absoluut niet teleur. Wat ligt deze ven er prachtig  bij op deze zonnige donderdagochtend! Voor mijn gevoel net zo groot als in het voorjaar, maar zoveel mooier! Deze keer is de boomstam wel vrij en ploffen we even neer om van dit uitzicht te genieten!

En dan eindelijk: bloeiende heide

heide Drouwen

heide Drouwen

Na een tijdje in alle stilte van de tweede ven te hebben genoten, vervolgen we onze wandeling door het bos. Echter niet voor lang, want al vrij snel duikt het heidegebied voor ons op.

Het heidegebied is niet super groot, maar wel ontzettend mooi. Toch merk je ook hier dat de heide toe is aan wat water, het is minder fel gekleurd dan in andere jaren. Deze keer wandel ik wel over het zandpaadje over de heide, maar kom ik er achter dat dit een doodlopend paadje is. Geen probleem, dan wandelen we gewoon terug en alsnog langs de rand van dit mooie heidegebied.

Wat is de natuur toch mooi en wat heeft het in elk seizoen zo zijn charmes voor ons in petto!

Terug in de bossen

Nadat we rondom het heidegebied zijn gewandeld en net als we toe zijn aan wat schaduw duiken we opnieuw de bossen in. Ook dit is opnieuw genieten, deze keer geen specht op de achtergrond, maar toch, de rust, de stilte en de prachtige bomen… Ik geniet hier altijd enorm van!

Het duurt helaas niet lang of deze stilte wordt verstoord door spelende kinderen. We zijn inmiddels weer bij het Boomkronkelpad aanbeland en dat is goed te merken. Waar we tijdens onze wandeling nog geen vijf mensen zijn tegengekomen, is het nu weer gezellig druk. Gelukkig is er nog een plekje in de schaduw vrij op het terras van het Bospaviljoen waar we genieten van onze welverdiende lunch.

Praktische informatie:

  • gratis parkeren bij Buitencentrum Boomkroonpad Drouwen
  • diverse gemarkeerde routes staten bij het Boomkroonpad
  • paarse route Tussen heide en Vennen, 4 kilometer. Tijdsduur: 1.30 uur inclusief stops
  • horeca aanwezig bij de parkeerplaats
  • meer informatie vind je op de site van Staatsbosbeheer, klik hier