#provincieGroningen Archieven

Het Schierste Ploatje Veenkoloniën: Opdracht 1 Natuur

15 mei 2023fotografie Wanda 9 reacties

Al jaren roep ik dat ik dolgraag eens mee zou willen doen aan Het Perfecte Plaatje, dus toen ik werd gevraagd voor Het Schierste Ploatje Veenkoloniën hoefde ik dan ook niet lang na te denken. Hoewel, daarna kwam ook wel rap de twijfel. Maar goed, wie A zegt, moet B zeggen, dus ben ik één van de zes deelnemers van Het Schierste Ploatje Veenkoloniën.

Inmiddels zit de eerste opdracht erop en is het de hoogste tijd om jullie bij te praten! Hoe heb ik het er vanaf gebracht bij de eerste opdracht én welke foto is het uiteindelijk geworden?

Het Schierste Ploatje Veenkoloniën: hoe het begon

Ergens in april kreeg ik via Instagram een berichtje of ik interesse had om mee te doen aan Het Schierste Ploatje. In mijn naïviteit dacht ik eerst nog dat het een eenmalig iets was. Tot ik de mail ontving en het mij duidelijk werd dat het wel heel erg leek op Het Perfecte Plaatje van RTL4.

View this post on Instagram

A post shared by Visit Veenkoloniën (@visit.veenkolonien)

Alleen dan zonder Tijl Beckand, cameraploeg, modellen, props en afvallers. Maar verder lijkt het er wel ontzettend veel op, zelfs inclusief pitch, oftewel de motivatieclip. In eerste instantie had ik zoiets van: ‘dit is toch niks voor mij’, ‘de anderen zijn vast beter’, ‘zo’n pitch opnemen is toch niet mijn ding’, maar uiteindelijk zijn het natuurlijk allemaal uitvluchten. Dit was gewoon mijn kans om iets te doen wat zo dicht mogelijk bij Het Perfecte Plaatje in de buurt komt en dat kon ik toch niet laten lopen? Mocht ik laatste worden, dan zou ik er ongetwijfeld iets van hebben opgestoken plus dan zou ik het nog steeds leuk vinden om foto’s te maken.

Dus ging ik naar de kick off bij het Star Spoorwegmuseum in Stadskanaal waar ik de andere vier (nr 5 was helaas afwezig) deelnemers en de juryleden leerde kennen.

Wat houdt het nu in?

We krijgen in totaal vijf opdrachten, per opdracht hebben we twee weken de tijd waarna de jury een week heeft om onze foto’s te beoordelen en te rangschikken. Er zijn gelukkig geen afvallers, maar wel een klassement. Na vijf opdrachten, oftewel na vijftien weken, is er dan een eindklassering. De winnaar krijgt vervolgens een expositie van zijn of haar foto’s, ergens in de Veenkoloniën.

Voor wie onbekend is met de Veenkoloniën, dit is een regio in de provincie Groningen en toevallig woon ik zelf ook in de Veenkoloniën.

Het Schierste Ploatje: opdracht 1 Natuur

De eerste opdracht was gelukkig wel een opdracht die bij mij paste. Ik fotografeer tenslotte vaak tijdens mijn wandelingen in een mooi natuurgebied, maar dat noem ik altijd ‘fotograferen uit het vuistje’. Oftewel, ik fotografeer wat ik tegenkom en let daarbij alleen op de compositie, maar niet op het licht e.d. Maar dat deed ik nu natuurlijk wel, oftewel fotograferen tijdens het gouden uurtje.

Dus ging ik ’s avonds regelmatig op pad om foto’s te maken. Van Wildervanksterdallen tot Borgerswold en van Borgercompagnie tot Tripscompagnie. Maar bovenstaande foto’s zijn het niet geworden.

Al vanaf het begin had ik een voorkeur voor dit plekje in Nieuw-Compagnie, een gehucht bij Kiel-Windeweer. Simpelweg, omdat dit voor mij het landschap van de Veenkoloniën laat zien, namelijk weids, landbouwgrond, kanaal, rust en ruimte. De foto maakte ik tijdens Koningsdag om 06.20 uur. Niet het tijdstip waarop ik normaal gesproken foto’s maak, maar het was het absoluut waard. Niet alleen vanwege het prachtige uitzicht, maar ook omdat deze foto mij een tweede plek heeft opgeleverd!

En dan opdracht 2

Inmiddels is de tweede opdracht begonnen en dat is wel iets heel anders. Namelijk Lekker Lokaal. Ik heb al wel wat ideetjes waar ik tijdens mijn lange Hemelvaartsweekend mee aan de slag wil gaan. Wordt vervolgd dus!

Op tulpenjacht in Het Hogeland van Groningen

24 april 2023provincie Groningen Wanda 10 reacties

Traditiegetrouw gaan we in april altijd op tulpenjacht. Gelukkig hoeven we hiervoor niet naar het westen af te reizen, maar kunnen we hiervoor gewoon terecht in onze eigen provincie. Inmiddels weten we aardig goed waar we de tulpenvelden kunnen vinden, maar toch worden we jaarlijks nog wel verrast. Dan zijn ze er ineens niet of we ontdekken een compleet nieuw veld op een onbekende locatie.

Afgelopen weekend was het dan zover. Op tulpenjacht in Groningen en wel in Het Hogeland. Benieuwd welke velden we hebben ontdekt?

Op tulpenjacht in Het Hogeland

Uithuizermeeden

Vaste prik is altijd Uithuizermeeden en ook dit jaar hebben we daar weer een paar mooie pareltjes ontdekt. Het eerste twee velden vonden we aan de Eemsweg, net even buiten Uithuizermeeden richting de dijk.

Bij het eerste veld spotten we niet alleen gele tulpen, maar ook dahlia’s in verschillende kleuren. Leuk om voor de verandering eens te zien, maar het zijn voor mij niet de bloemen waar ik foto’s van maak. Niet ver van dit veld vinden we trouwens nog een klein veld, ook hier vooral weer gele tulpen. maar ook een prachtig mooi veld met paarse tulpen.

Doordat het nog vrij vroeg is in het tulpenseizoen staat nog niet alles in bloei, maar dat mag de pret niet drukken. Groot voordeel van tulpenvelden in Groningen is, is dat ze redelijk onbekend zijn bij de massa waardoor je op je gemak foto’s kunt maken. Daarnaast liggen de velden ook best wel uit elkaar zodat je op een doordeweekse dag de velden praktisch helemaal voor je alleen hebt. Genieten dus!

Per toeval ontdekken we het derde veld in Uithuizermeeden en wel aan de Heertweg, vlakbij de Menkemaborg. Laat je niet van de wijs brengen door het bordje doodlopende weg, want tot aan het veld kun je gewoon met de auto komen. Daarna moet je inderdaad keren om weer terug te keren naar de hoofdweg.

Er is nog een veld in Uithuizermeeden en wel aan de Paaptilsterweg, maar dit veld is helaas niet toegankelijk voor publiek. Misschien wel tijdens de uitgezette bollenroute, aankomende zaterdag, maar wij kunnen er helaas niet dichterbij komen.

Boven Uithuizen

Terwijl de eerste foto’s zijn gemaakt, voelt de dag al haast als geslaagd aan. Het is namelijk altijd afwachten waar je de velden treft aangezien het helaas niet mogelijk is om elk jaar de tulpen op hetzelfde veld te poten.

Inmiddels hebben we Uithuizermeeden achter ons gelaten en gaan we op weg naar het gehucht Valom. De afgelopen jaren troffen we hier altijd een heel mooi veld aan, maar dit jaar helaas niet. Dus keren we om en rijden we een stukje richting de dijk en zien we ineens verderop wel een mooi veld liggen. Vraag is alleen of we daar kunnen komen.

Het antwoord is Ja, want ook daar is een doorgang naar de dijk en zo ontdekken we dit prachtig veld aan de Emmaweg. Een veld met rijen bloeiende tulpen in verschillende kleuren. Veel gele velden dit jaar, maar ook een prachtig veld met rood/gele tulpen en roze tulpen. Mijn camera maakt overuren, vooral omdat dit veld prachtig gelegen is met op de achtergrond de dijk en een kudde schapen.

Oldenzijl

Ook in Oldenzijl vind je een prachtig veld, maar hier word nadrukkelijk verzocht om het veld niet te betreden, dus maak ik even snel een foto op gepaste afstand. Jammer, maar ook wel begrijpelijk, want veel bezoekers sjouwen zo een veld in met alle gevolgen van dien waardoor de tulpenboer inkomen mist.

Al met al hebben we dit jaar zes tulpenvelden in Het Hogeland gespot, helaas voor mij geen veld met witte of rode tulpen. Ook weinig velden met een enkele verdwaalde kleur, maar al met al was het weer genieten van al het moois dat de natuur ons te bieden heeft!

Nog even dit voor je op tulpenjacht gaat

Natuurlijk is de verleiding misschien groot om midden in zo’n tulpenveld je foto’s te gaan maken, maar bedenk wel dat dit het inkomen van de tulpenteler is. Kortom, bewonder van een afstand en sjouw niet zo het veld in om die ene foto te kunnen maken. Ook even een bosje tulpen plukken voor thuis is niet de bedoeling. Hiervoor kun je terecht bij de zogenaamde pluktuinen die je op diverse plekken in Het Hogeland vindt.

Dag Januari, Hallo Februari!

30 januari 2023Lifestyle Wanda 4 reacties

Met nog een dikke dag te gaan, zeg ik al dag tegen januari. Ik was er eigenlijk wel al eerder klaar mee, maar goed, de kalender werkte op dat vlak helaas niet echt mee. Januari was weer een maand met van alles en nog wat. Drukte op het werk, grijze grauwe dagen, veel regen, maar tussendoor ook een paar mooie dagen. Dagen die mij doen verlangen naar het voorjaar. Zo ver is het nog niet, maar als februari voorbij is, dan komen we al aardig in de buurt. Voor nu eerst maar even terugblikken op januari en zoals gebruikelijk geef ik jullie ook alvast een kijkje in onze plannen voor februari!

Voorjaarsgevoel in Groningen

Nadat we Tweede Kerstdag ook al een mooie zonnige dag hadden gehad in Groningen, gingen we begin januari opnieuw die kant op. Doel was om sportkleding voor René te scoren en dat is ook prima gelukt. Voordat de buit binnen was, struinden we op ons gemak door De Hoge en Lage Aa. Wat mij betreft één van de mooiste plekjes van de stad.

Nadat de buit binnen was, was het tijd voor een kop koffie. Traditiegetrouw ploften we neer bij Huis De Beurs op de Vismarkt waar we niet alleen genoten van een heerlijke Chai Latte, maar ook een zeer goed gevulde broodplank. Ondertussen pingelde er op de achtergrond iemand op de piano. Heerlijk middagje dus!

Verder ging ik heerlijk lunchen met een aantal collega’s bij De Heeren van Coevorden, de tosti Rendang is echt een aanrader! En op mijn tweede vrije donderdag ging ik gezellig met René op pad en belandden we uiteindelijk in Bad Bentheim voor de lunch.

Volgens mij is Mikey de enige bij ons thuis die echt geniet van deze tijd van het jaar. ’s Avonds lekker op schoot liggen en een beetje Netflixen of zoals hier op de foto naar een aflevering van Ilja Gort kijken. Ach, zo kom ik de avonden ook prima door hoor!

Westerpolder & ’t Nije Hemelriek

Voor dit jaar heb ik mij als doel gesteld dat ik opnieuw de 1000 km wil aantikken. Het liefst tijdens mooie wandelingen, maar ik tel ook gewoon de dagelijkse stappen daarvoor mee.

In januari wilde het nog niet direct vlotten met het wandelen. Niet dat ik geen zin of tijd had, maar het weer werkte niet altijd even goed mee. Uiteindelijk kwam de teller toch nog op twee wandelingen, twee hele mooie wandelingen trouwens. De eerste in mijn eigen provincie Groningen, namelijk de Westerpolder. Weliswaar hebben we de rode wandelroute uiteindelijk niet goed gevolgd, maar ondanks dat was het een mooie eerste kennismaking met dit onbekend gebied.

Daarnaast waren we ook weer in Drenthe te vinden en deze keer wandelden we bij ’t Nije Hemelriek en kozen we voor de Gasselterdennenroute van vier kilometer. Een prachtige wandelroute, eerst door het bos over heuveltjes en over smalle paadjes en uiteindelijk langs de oever van ’t Nije Hemelriek. Net op het moment dat we bij het water kwamen, brak de zon door en werden we beloond met een prachtig uitzicht. Genieten dus! Een uitgebreid verslag van deze wandelroute volgt natuurlijk nog.

Wat gebeurde er verder nog in januari?

ik las twee boeken uit: Een lang weekend van Laure van Rensburg en Een perfecte dag van Romy Hausmann, beide vallen in de categorie thriller en zijn wat mij betreft aanraders.
ik werd benaderd door Noorderland of ik een foto wilde aanleveren, dus wie weet…
ik ontdekte hoe leuk Quiz Puzzels zijn

Wat zijn onze plannen voor februari?

Nou, in februari tik ik de 49 aan, best wel een dingetje. Hoewel, ik voel mij zo geen 49, maar merk wel dat ik er wat meer bij stil sta dan bij andere leeftijden.

En verder staat onze eerste weekendje weg van dit jaar op de planning. Even weg uit onze eigen omgeving en toeristje spelen op een andere plek. Die andere plek is dan Egmond aan Zee. Ooit weleens geweest, maar heb er niet echt een beeld meer bij. De bedoeling is dan dat we ook een bezoekje gaan brengen aan De Zaanse Schans, dit staat al jaren op mijn lijstje voor Project Nederland, dus als de weergoden ons een beetje goed zijn gezind, dan kan ik dat straks eindelijk afvinken!

En jij? Wat zijn jouw plannen voor februari?

Wandeltip: Weidse uitzichten in de Westerpolder

27 januari 202326 januari 2023Nederland, provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 6 reacties

Ooit van Westerpolder gehoord? Troost je, ik had er tot vorige week ook nog nooit van gehoord. In jullie geval waarschijnlijk geheel logisch, maar ik woon er hemelsbreed nog geen twintig minuten rijden vanaf. Gelukkig voor mij scroll ik dagelijks wel op Facebook rond op zoek naar leuke wandelingen en zo kwam ik dus een bericht tegen op Routebureau Groningen waarin een wandelroute in de Westerpolder werd getipt. Hoogste tijd dus om dit onbekende gebied te gaan ontdekken. Gaan jullie mee?

Hoe en wat over de Westerpolder

Nederland kent maar liefst drie Westerpolders, één in Noord-Holland en twee in de provincie Groningen, Haren en Kolham. De Westerpolder waar ik op ontdekking ging, ligt bij Kolham in de buurt en behoort tot het misschien wat bekendere gebied ’t Roegwold.

Dit voormalige landbouwgrond werd in 2002 omgetoverd tot een walhalla voor natuurliefhebbers. Zo vind je diverse poelen en meertjes voor verschillende soorten flora en fauna. Daarnaast kun je zomaar oog in oog staan met een Hereford rund, een runderras dat het hele jaar door buiten loopt en in grote getallen in dit gebied aanwezig is. Wil je optimaal genieten van het weidse uitzicht, dan kun je nog een uitstapje maken naar de uitkijktoren. Kortom, alle ingrediënten zijn aanwezig om mij nieuwsgierig te maken!

Wandelroute Westerpolder

De parkeerplaats in de Westerpolder voor de start van onze wandeling is snel gevonden, maar de beloofde rode paaltjes zien we echter niet. We besluiten daarom maar direct het bos in te duiken en komen al vrij snel langs het eerste meertje, Het Zwaneveldsgat.

Op deze zaterdag is het behoorlijk koud en op het water ligt zelfs een heel dun laagje ijs. Het zonnetje zorgt er echter voor dat het toch aangenaam aandoet en we vervolgen dan ook vol optimisme onze wandeling. Alleen zijn we al vrij snel het spoor bijster. We staan tot onze grote verbazing stil op een terrein waar de nodige bomen zijn gekapt. In geen velden of wegen is nog een rood paaltje te vinden.

We besluiten dan ook maar om terug te keren naar het verharde fietspad en onze route te vervolgen naar de uitkijktoren. Deze hadden we namelijk vanaf de parkeerplaats al gespot. Halverwege komen we dan ineens de start van de rode paaltjesroute tegen, maar doordat we al een heel stuk door het bos hebben gewandeld, besluiten we om onze route richting de uitkijktoren te vervolgen. Dan maar een andere keer de rode paaltjesroute.

Weidse uitzichten & kudde Hereford runderen

Daar krijgen we zeker geen spijt van. Onderweg zien we namelijk in de verte de uitkijktoren langzaam maar zeker dichterbij komen, datzelfde geldt ook voor de runderen. Het lijkt haast wel alsof ze op hun gemak op ons staan te wachten. Ondertussen genieten we al volop van het weidse uitzicht over de vennetjes die her en der liggen.

Eenmaal bij de uitkijktoren aangekomen, gaan we natuurlijk naar boven voor hopelijk een nog mooiere uitzicht. Daar worden we inderdaad ook mee beloond. Een weerspiegeling van de wolken in het water is ons deel met her en der een kudde runderen.

Na een tijdje te hebben genoten van het uitzicht, wandelen we op ons gemak terug richting de parkeerplaats. Ondanks dat de wandeling niet zo is verlopen zoals gedacht, hebben we er toch een mooie wandeling van weten te maken. En ja, zo hebben we ook direct een goede reden om terug te keren naar de Westerpolder om alsnog de rode paaltjesroute te gaan wandelen. We weten nu in ieder geval waar de start van de route ligt!

Praktische informatie over deze wandeling:

gratis parkeren op de parkeerplaats aan de Uijterdijk in Kolham
start rode paaltjesroute: vanaf de parkeerplaats links af slaan en halverwege het verharde pad vind je dan het startpunt
rondwandeling is 3 km, maar kun je gemakkelijk uitbreiden. Wij liepen uiteindelijk zo’n 5 km
deels verhard, maar grotendeels onverhard, zorg dus voor stevige schoenen
bijzonderheden: Zwaneveldsgat, weidse uitzichten over het Groningse landschap, Hereford runderen in het wild én aan te raden om een uitstapje te maken naar de uitkijktoren

Blue Monday: 10 blauwe foto’s om jouw dag op te vrolijken!

16 januari 202315 januari 2023Lifestyle Wanda 10 reacties

Blue Monday, oftewel de meest deprimerende dag van het jaar. Vandaag dus. De dag waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen. Volgens de geleerden komt dit door het besef dat goede voornemens zijn mislukt en dat vakanties nog zo ver weg lijken. Heb ik er zelf last van? Nou, niet zozeer specifiek op deze maandag, laten we het erop maar op houden dat de maanden januari en februari niet mijn favoriete maanden van het jaar zijn.

Mocht je je toch ietwat depri voelen vandaag, lees dan lekker op je gemak verder, want ik schotel je een tiental ‘blauwe’ foto’s voor waardoor je je ongetwijfeld iets beter zult gaan voelen. Of je wilt natuurlijk direct iets boeken, maar dat risico is geheel voor eigen rekening!

De blauwe meren in Oostenrijk

Wie mij al een tijdje volgt, weet ongetwijfeld dat Oostenrijk mijn favoriete vakantieland is. Het is ook niet voor niks dat ik te pas en te onpas roep: “een jaar geen Oostenrijk, is een jaar niet geleefd”. Natuurlijk ietwat overdreven, want ook wij willen weleens iets nieuws ontdekken, maar feit is wel dat we inmiddels al tig keren in Oostenrijk zijn geweest.

Niet alleen de bergen met besneeuwde bergtoppen zijn dan super mooi om te zien, maar wat dacht je van die prachtige bergmeren? Stuk voor stuk zijn het pareltjes en nog steeds ontdekken we op dit vlak iedere keer weer wat nieuws. Jarenlang heb ik bijvoorbeeld de Lünersee uitgeroepen tot het mooiste meer van Oostenrijk, want zeg nu zelf, dit is toch net een ansichtkaart?

We zijn er inmiddels zo’n vier keer geweest en ik sluit een vijfde keer ook echt niet uit. Datzelfde geldt voor het rondje om het meer, een heerlijke wandeling waarbij je continu van de ene verbazing in de andere valt!

Een ander pareltje is dit schattige bergmeertje, de Almsee in de bergen bij Ehrwald. Niet super groot, dus ook met kleine kinderen prima te doen, maar het uitzicht op de Zugspitze is adembenemend.

Vorig jaar waren we voor het eerst in de regio van Salzburgerland en maakten we kennis met de Gosausee, het was liefde op het eerste gezicht, want zeg nu zelf: dit is toch gewoon een dikke vette WOW? Op bovenstaande foto stonden we aan de oever van het meer, maar geloof mij, het is ook absoluut de moeite waard om de kabelbaan te pakken en van bovenaf van dit wonderschone bergmeer te genieten!

Het blauwe in de witte dorpjes van Spanje

In de afgelopen jaren zijn we twee keer in de winterperiode een weekje naar Spanje geweest. Met recht een bonusvakantie, want wat is het heerlijk om in maart al lekker met je snufferd in de zon te zitten. Niet alleen vanwege het heerlijke weer is Spanje een geliefde bestemming, maar ook de vele mooie, overwegend witte, dorpjes zijn een lust voor het oog.

Heerlijk om daar op je gemak door heen te slenteren en te genieten van al het moois dat je dan ontdekt. Zoals in bovenstaande foto in het pittoreskje dorpje Frigiliana in de regio Andalusië.

Of wat te denken van het vissersdorpje Villajoyosa vlakbij Benidorm? Natuurlijk is het al een beleving op zich om gewoon over de boulevard langs het strand te wandelen, maar duik ook gerust een zijstraatje in want daar ontdek je vaak de leukste plekjes.

Okay, bij deze foto speel ik een beetje vals, maar wat steekt dat blauwe water toch prachtig af bij de witte huisjes in Altea!

Mooie blauwe luchten

Heel eerlijk? Ik hou totaal niet van die strakblauwe luchten. Doe mij maar een lucht met her en der wat wolken op een zonnige dag. Dat is voor mij pas echt genieten. Laatst nog, op een zonnige zondagmiddag in Groningen, dat zijn de momenten waarop ik met heel veel plezier mijn camera tevoorschijn haal!

Of wat te denken van zo’n prachtig mooi in bloei staande heideveld met daarboven een blauwe lucht met voorbij drijvende wolken? Ik hou ervan!

En waar ik mij nu al op kan verheugen, is de maand mei waarin de tulpenvelden weer tot bloei komen. Heerlijk om dan op zoek te gaan naar het mooiste rijtje tulpen én dan inderdaad het liefst met zo’n blauwe lucht met wolken op de achtergrond!

Waar ik ook weleens weer naar toe wil, is naar één van onze prachtige waddeneilanden. Bovenstaande foto maakte ik tijdens een dagtochtje naar Schiermonnikoog en ja, voor mij gaat het niet zozeer om de hele dag op het strand te liggen bakken, maar om lekker foto’s te maken. Dubbel genieten als ik dan ook nog eens op zo’n lucht word getrakteerd!

Wat is jouw favoriete kleur?

Dwalen door mijn favoriete stad Groningen!

9 januari 20238 januari 2023Nederland, provincie Groningen Wanda 12 reacties

Als echte noorderling heb ik natuurlijk een zwak voor Grunn, oftewel Groningen. Deze studentenstad bij uitstek trekt al jaren de nodige toeristen van heinde en verre. Ook wij komen er regelmatig. Niet eens zozeer om te winkelen, hoewel dat op deze zondag wel de insteek was, maar vooral om te genieten. Genieten van de prachtige pakhuizen, de vele boten bij de Noorderhaven, het sfeertje, de vele mooie hofjes of het uitzicht vanaf het dakterras van Het Forum.

Kortom, Groningen is een stad waar je je nooit hoeft te vervelen en die voor iedereen wel iets te bieden heeft. Genoeg musea om je hart op te halen, zoals het bekende Groninger Museum, maar ook bijvoorbeeld Het Scheepvaart Museum. Natuurlijk kun je er uitgebreid winkelen, maar beperk je dan niet alleen tot de Herestraat, maar duik ook zeker ergens een zijstraatje in. Daar vind je vaak de leukste boetiekjes. Voor nu beperk ik mij even tot een korte sfeerimpressie van mijn favoriete plekjes in de stad!

Het Forum: prachtig uitzicht op Groningen

Onlangs brachten onze Brabantse vrienden een weekend door in ons Grunn en gingen we gezellig samen lunchen. Ook namen we een kijkje bij Het Forum en zoefden we heerlijk relax op de roltrappen naar het dakterras waar we genoten van het prachtige uitzicht op de stad en d’Olle Grieze, oftewel de Martinitoren. Voor de liefhebbers of beter gezegd, voor de mensen met een behoorlijke conditie: je kunt de Martinitoren ook beklimmen, daarvoor moet je dan wel even 300 treden bedwingen, maar als beloning krijg je dan een geweldig uitzicht op de stad.

Mocht je net als ons kiezen voor het gemak, ga dan met de roltrappen of lift naar het dakterras van Het Forum. Ik denk zelfs dat dit uitzicht nog mooier is, want vanaf Het Forum zie je ook d’Olle Grieze en dat mis je natuurlijk als je al hijgend bovenaan bent gekomen in de Martinitoren.

Slenteren langs Hoge der A en Lage der A

Vaste prik op ons rondje door de stad is wandelen door Noorder- en Westerhaven. Niet alleen vanwege de vele boten die hier standaard liggen, maar ook zeker vanwege de vele mooie pakhuizen.

Tegenwoordig zijn volgens mij veel van deze pakhuizen in gebruik als studentenwoningen of hotels, maar dat neemt niet weg, dat het prachtige panden zijn om te zien. Vanaf hier wandel je trouwens ook zo via De Vismarkt het centrum in. Wat mij betreft, de beste route om op ontdekking te gaan in de stad.

In december is dit gebied sowieso een attractie op zich, want hier vind dan de WinterWelVaart plaats. Oftewel, alle boten zijn dan mooi versierd en langs de kade staan diverse stalletjes met kerstspulletjes en versnaperingen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er zelf nog nooit ben geweest. Het staat wel al jaren op mijn lijstje, maar meestal zijn we in december in de weekenden ergens in Duitsland te vinden, dus het is er helaas nog steeds niet van gekomen.

Kortom, in het kader van mijn Project Nederland staan onderstaande highlights van Groningen nog op mijn to do lijstje:

Het Groninger Museum
WinterWelVaart
Het stationsgebouw
De Hofjeswandeling (ooit wel een deel gewandeld, maar nog nooit over geblogd, dus dat pak ik dit jaar verder op)

Ben jij al eens in Groningen geweest?

At the Moment #62: Kerstmarkten, leuke dates & Netflix

20 december 2022Lifestyle Wanda 13 reacties

In At the Moment vertel ik je wat ik zoal heb beleefd, waar ik druk mee ben en waar ik heel erg naar uit kijk. Nieuwsgierig hiernaar? Lees dan lekker verder! Zo niet, dan tot een volgende keer!

Waar hou ik mij vooral mee bezig?

Nou, het is de drukste tijd van het jaar bij ons op kantoor, dus de afgelopen weken was het alle hens aan dek om zoveel mogelijk weg te werken voor de prolongatie. Dat is gelukkig aardig goed gelukt, nu hopelijk niet al teveel nawerk als straks de relaties hun nieuwe facturen gaan krijgen.

Daarnaast probeer ik ook zoveel mogelijk tijd voor mijzelf vrij te maken. Dus regelmatig tijd vrij maken om een boek te lezen, maar ook om eindelijk een slag te slaan in de stapel tijdschriften. Ook probeer ik elke werkdag uiterlijk om 22.30 uur in bed te liggen en dat lukt tot nu toe aardig goed. Ik merk dat ik daardoor energieker ben en ook uitgeruster wakker word.

Waar geniet ik van?

Eigenlijk vooral van het feit dat dit weer een ouderwetse december is! De afgelopen twee jaar vond ik december echt geen zak aan. Zo’n koude aanloop naar de kerstdagen, het voelde zo anders. Dit jaar wordt er gelukkig weer overal van alles georganiseerd en daar geniet ik dan ook volop van.

Zo ging ik met mams naar de sfeervolle kerstmarkt in vesting Bourtange, echt één van de leukste kerstmarkten in het noorden. Verder boekten we een hotelletje voor een nachtje Düsseldorf waar we samen met mijn ouders genoten van de acht verschillende kerstmarkten in het centrum. Om het feestje compleet te maken, gingen we op de tweede dag nog even aan in Centro Oberhausen waar we ook de kerstmarkt bezochten en een poging hebben gedaan om het overdekte winkelcentrum te bezoeken. Daar was het echter zo enorm druk dat we er zowat rennend uit zijn gevlogen… althans, als dat mogelijk was geweest. Nu schuifelden we naar de uitgang…

Ook afgelopen weekend gingen we nog even naar Duitsland en wel naar Leer. Ook hier maakten we weer een rondje over de kerstmarkt. Het is niet eens zozeer om van alles te kopen, behalve eten natuurlijk, maar vooral het sfeertje trekt ons enorm aan.

Maar goed, inmiddels is kerst zowat in aantocht, dus Leer was onze laatste kerstmarkt van dit jaar.

Waar kijken we naar op Netflix?

Pas sinds september vorig jaar hebben we Netflix, dus lijkt het mij leuk om jullie op de hoogte te houden van wat we zoal hebben gezien. Tips zijn natuurlijk altijd welkom hoor!

Nu het ’s avonds weer eerder donker is én ik niet continu geconfronteerd wil worden met alle ellende in de wereld, is het weer tijd om lekker te Netflixen.

Waar kijken we momenteel naar?

Johan Falk (inmiddels begonnen aan seizoen 2 en het blijft een goede serie)
1899 (nog maar 1 aflevering gezien, maar het smaakt naar meer, dus begin volgend jaar maar verder kijken)

Wat hebben we gezien?

Diario de un gigolo (aanrader! okay, veel sex, maar ook echt een goed verhaal)
Inside Man (tegenvaller)
From Scratsch (aanrader)
Hjem til Jul (kerstachtig, maar ontzettend leuk)
Dash & Lily (kerstachtig, maar leuk)

Het zou best kunnen dat ik nog een serie ben vergeten, want de afgelopen weken heb ik regelmatig Netflix aangeslingerd.

Waar kijk ik naar uit?

Nou, eigenlijk best wel naar mijn lange kerstweekend! Aankomende vrijdag is ons kantoor gesloten en dat betekent een lekker lang weekend. Plus dat ik mijn parttime donderdag van volgende week heb verplaatst naar de dinsdag na kerst, dus in totaal lekker vijf dagen vrij. Zin in!

Onze plannen met kerst? Eerste Kerstdag gaan we naar mijn ouders waar mijn moeder het voor- en hoofdgerecht verzorgt en ik het toetje, een heerlijke trifle van bokkenpootjes. Tweede Kerstdag hebben we een lunchdate met onze Brabantse vrienden in Groningen, dus gezelligheid alom!

Wat zijn jouw plannen met kerst?

Tip: De sfeervolle kerstmarkt in Bourtange

5 december 2022provincie Groningen Wanda 9 reacties

Wie kerstmarkt zegt, denkt natuurlijk al snel aan de kerstmarkten in Duitsland. Pleinen vol met kraampjes, dampende glühwein en vrolijke drukte. Een traditie waar veel mensen op af komen en ook in eigen land zie je op steeds meer plekken dat er kerstmarkten worden georganiseerd. Ook mijn eigen provincie (Groningen) doet hier volop aan mee.

Ondanks dat er meerdere kerstmarkten zijn, springt eentje er voor mij echt tussen uit. Dat is namelijk de kerstmarkt in vesting Bourtange. Ook dit jaar waren we weer van de partij en hebben we volop genoten. Genieten jullie met mij mee?

Vesting Bourtange, terug in de tijd

Vlakbij de Duitse grens ligt de unieke vesting Bourtange die al in 1580 door Willem van Oranje is gesticht, maar door de jaren heen is er natuurlijk wel het nodige veranderd en verloren gegaan. De huidige vesting werd vanaf de jaren zeventig opgebouwd en laat op basis van tekeningen en oude kaarten de vesting zien zoals dat in 1742 moet zijn geweest. Her en der natuurlijk aangepast aan de moderne tijd omdat de vesting nog steeds wordt bewoond.

Zowel in als rond de vesting is enorm veel te zien. Zoals bijvoorbeeld verschillende officierswoningen, de soldatenbarakken, de kanonnen, de twee toegangspoorten, de toiletten van vroeger, de bruggen, de kerk, de standerdmolen, maar ook het prachtige marktplein met zijn vele snuisterwinkeltjes en horecatentjes biedt genoeg vertier. De vesting is het hele jaar door gratis te bezoeken, maar zeker in december is het er altijd gezellig druk.

Sfeervolle kerstmarkt in Bourtange

In de weekenden voor kerst wordt deze kerstmarkt georganiseerd. Niet alleen vind je hier diverse kramen met lekkere streekproducten, ook vind je hier vaak unieke zelfgemaakte creaties. Daarnaast zijn alle winkels in de vesting geopend en kun je ook daar vaak tegen gereduceerd tarief een leuk cadeautje kopen.

De meeste kramen staan rondom het marktplein, maar ook rondom de molen en bij de dijk vind je verschillende kramen. Al met al gok ik dat er zo’n 100 kramen staan. Doordat de vesting vrij compact is, kun je het bijna niet missen. Sowieso is het heerlijk om door al die straatjes te dwalen en gewoon op het geluid af te gaan. Wedden dat je dan vaak voor de leukste verrassingen komt te staan?

De afgelopen twee jaar was er vanwege corona amper iets mogelijk, maar dit jaar is de vesting weer helemaal ondergedompeld in de kerstsfeer. Dat betekent ook dat bezoekers van heinde en verre hierop afkomen en dat het op bepaalde tijden druk kan zijn. Maar troost je, eenmaal in de vesting verspreiden de bezoekers zich al snel. Wel kan je soms even geduld moeten hebben als je een plekje zoekt in één van de restaurantjes in de vesting. Duurt je dit te lang, dan zijn er genoeg kraampjes waar je ook heerlijke dingen kunt kopen.

Kerstsfeer in de vesting

Niet alleen het centrale deel van de vesting, het marktplein, is in kerstsfeer. Ook de vele huisjes zijn leuk versierd met kerstverlichting en andere kerstspulletjes. Voordeel van zo’n kerstmarkt is, is dat je vaak dit soort steegjes voor jezelf hebt en dat maakt een bezoek aan deze kerstmarkt nog leuker! Niet alleen de kerstversieringen vallen op, ook de herfst laat zich nog duidelijk zien.

Terwijl wij op ons gemak door de bekende steegjes slenteren, genieten we van de kerstmuziek op de achtergrond. Eenmaal op het plein aangekomen, dompelen we ons onder in de drukte en besluiten we om te kijken of er inmiddels een tafeltje vrij is in restaurant ’s Lands Huys. Bij onze eerste poging was alles vol, maar nu hebben we geluk en komen er net een paar tafeltjes vrij in het achterste deel van dit restaurant.

Daarna wandelen we nog een rondje over het plein en dan zit ons bezoek er voor dit jaar weer op.

Handige informatie

kerstmarkt in Bourtange vindt plaats op zaterdag van 11.00 tot 21.00 uur en op zondag van 11.00 tot 18.00 uur.
parkeren is gratis
entree kerstmarkt is € 4,00 (kinderen tot 6 jaar zijn gratis)
let wel: honden zijn niet toegestaan vanwege de drukte
meer informatie over de vesting vind je op de site van de vesting (klik hier)

Aan de wandel: Natuurgebied Appelbergen in Glimmen

21 november 2022provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 8 reacties

Juist in deze tijd van het jaar trek ik maar wat graag mijn wandelschoenen aan. Zo ook afgelopen zaterdag. Samen met vriendinnetje M. ging ik op pad in natuurgebied Appelbergen in Glimmen. Voor haar een eerste kennismaking, voor mij inmiddels de vierde of vijfde keer, maar ook deze keer was het weer genieten geblazen. Wandelen jullie met mij mee?

Natuurgebied Appelbergen

Het voormalig militair oefenterrein is tegenwoordig in handen van Staatsbosbeheer en is zo’n 40 ha groot. Het gebied kenmerkt zich door een afwisselend landschap, dicht en open bos, heide, stuifzanden en moerassen wisselen elkaar af. Ook tref je in dit natuurgebied de nodige vennen aan waar je zeker ‘s avonds ook de nodige dieren zult aantreffen. Dwars door dit natuurgebied loopt een zandweg: de Hoge Hereweg.

Deze zandweg was ooit onderdeel van de belangrijkste verbinding van Groningen met Emmen en Coevorden. Het intensieve verkeer met karren en koetsen veroorzaakte diepe sporen en ook tegenwoordig is het een onverharde zandweg vol kuilen. Veel parkeergelegenheid is er niet, althans, er zijn een paar plekken bij het paviljoen, maar verder is het gewoon een plekje zoeken langs de kant van de weg.

De gele paaltjesroute in Appelbergen

Nadat we met de nodige obstakels (lees: proberen om de kuilen en gaten in de onverharde zandweg zo goed mogelijk te ontwijken) zijn aangekomen bij het paviljoen, kunnen we vrijwel direct beginnen aan onze wandeling. Op deze zaterdagochtend is het nog heerlijk rustig, maar vooral ook erg fris.

Het is amper boven nul, maar dat mag de pret niet drukken. Onze eerste bevindingen doen namelijk vermoeden dat het weleens een hele mooie wandeling kan gaan worden. Een wandeling waarin de herfst nog nadrukkelijk zijn sporen laat zien, maar waarin ook de winter al een beetje van zich laat spreken.

De vorst is namelijk nadrukkelijk aanwezig. Zowel op het volle bladerdek, maar ook op de diverse vennen die we onderweg passeren.

Ook het feit dat het afgelopen week behoorlijk regenachtig is geweest, merken we al vrij snel. Het is soms echt even zoeken naar een sluiproute om natte voeten te voorkomen. Gelukkig is dat ons gelukt, maar het had weinig gescheeld. Sommige delen van de route zijn behoorlijk drassig namelijk. Natuurlijk heeft dit zo zijn charmes, maar toch, her en der een vlonderpad zou een uitkomst zijn.

Bossen, vennen en een Oorlogsmonument

Het natuurgebied is niet echt super groot en kent slechts één gemarkeerde route. Deze is zo’n 3,5 kilometer lang en brengt je langs de diverse mooie plekjes van dit gebied. In eerste instantie vooral door een bosrijk gedeelte, dan langs een stukje zandverstuiving en daarna kom je al vrij snel, in wat mij betreft, het mooiste deel van dit natuurgebied.

Je vindt hier namelijk meerdere vennen, van klein, tot midden tot groot. Stuk voor stuk prachtig om te zien op deze ietwat winterse aandoende dag. Mocht je hier ’s ochtends vroeg of aan het begin van de avond wandelen, dan is de kans vrij groot dat je op een hertje stuit. Dat geluk hebben wij helaas niet, maar ondanks dat is het volop genieten geblazen.

Wel staan we nog even stil bij het Oorlogsmonument. Dit monument herdenkt de slachtoffers die tijdens de Meistaking van 1943 zijn omgebracht. Na de oorlog wezen ooggetuigen een plek aan in de Appelbergen waar inderdaad een aantal lichamen werden gevonden. Niet alle slachtoffers zijn tot nu toe teruggevonden, maar in mei 2004 werd het monument geplaatst aan de rand van het Grote Veen ter nagedachtenis aan datgene wat heeft plaatsgevonden.

Paviljoen Appelbergen

Nadat we bij de laatste ven de nodige foto’s hebben gemaakt, vervolgen we onze wandeling. Ergens gaat het dan mis, want na amper drie kwartier zijn we al terug bij het paviljoen, terwijl deze wandeling normaal al gauw een uurtje duurt.

Even overwegen we nog om de route uit te breiden, maar de warmte van het paviljoen lonkt. Een beetje verkleumd ploffen we neer bij een tafeltje dicht bij de verwarming om vervolgens deze wandeling af te sluiten met een heerlijke pannenkoek.

Praktische informatie:

Natuurgebied Appelbergen ligt in Glimmen (Groningen)
parkeermogelijkheden bij paviljoen Appelbergen aan de Hoge Hereweg, verder langs de kant van de onverharde weg
toegangsweg naar het natuurgebied is onverhard en kan behoorlijk hobbelig zijn
gele wandelroute is 3,5 km en is prima te doen, ook met kinderen
goede wandelschoenen zijn een vereiste, de route is onverhard en het kan drassig zijn
meer weten: lees hier meer over dit prachtige natuurgebied

Project Fietsen: hoeveel kilometers heb ik weggetrapt?

18 november 202217 november 2022Lifestyle Wanda 8 reacties

Vorig jaar ontdekte ik dat fietsen eigenlijk best wel een leuke bezigheid was. Daarvoor was fietsen niet echt mijn ding. Ik heb ook jarenlang geen fiets gehad, maar ergens begon het een paar jaar geleden toch te kriebelen. Dus kocht ik weer een fiets, maar mijn stalen rots bleef vrijwel onaangetast staan in de schuur.

Daarom besloten we om onze fietsen bij ons vakantiehuisje op de camping te stallen in de veronderstelling dat we dan wel vaker zouden gaan fietsen. Dat gebeurde dan ook vorig jaar, waardoor ik er dit jaar een heus project van maakte. Deels om er bewuster tijd voor vrij te maken, maar ook om te kijken hoe het mij bevalt om op een andere manier van de omgeving te genieten. Nu de herfst zich van zijn regenachtige kant laat zien, zit mijn fietsavontuur er in principe op. Hoogste tijd dus om de balans op te maken!

Hoeveel kilometers heb ik gefietst?

Om eerlijk te zijn, veel minder dan ik van plan was. Mijn doel was 150 kilometer en dat zijn er slechts 100 geworden. Mijn excuus? Tja, ik vind wandelen gewoon een stuk leuker plus wandelen in mijn uppie vind ik leuk maar alleen fietsen?

Daarbij komt ook dat mijn fiets bij ons vakantiehuisje op de camping staat zodat ik doordeweeks ook niet even een stuk kon gaan fietsen. Ik had eigenlijk verwacht dat ik dit doel in de zomer bij zou moeten stellen naar bijvoorbeeld 200, maar helaas. Zo ver is het dus niet gekomen.

Welke fietstochten heb ik gemaakt?

Vooral in de omgeving van Zuidlaren eigenlijk. Zo zijn we een paar keer vanaf de camping naar Zuidlaren gefietst. Verder hebben we een keer een rondje gefietst door de Kropswoldebuitenpolder en natuurgebied De Leine. Een mooi natuurgebied direct naast de camping en waar ik inmiddels ook heel wat voetstappen heb liggen.

De enige echte fietstocht was het rondje Zuidlaarderveen. Met fietstocht bedoel ik dan een route op basis van fietsknooppunten. Zelf samengesteld en dat smaakt zeker naar meer. Het was toevallig ook nog een route die ik in mijn uppie heb gefietst. Een mooie route langs onder meer Kielwindeweer en Zuidlaarderveen.

Het was de bedoeling om dit tochtje ook nog samen te doen, maar dat is er helaas nog niet van gekomen.

Hebben we ook tijdens vakanties gefietst?

Vorig jaar tijdens onze midweek op de Veluwe hebben we een mooie fietstocht door Nationaal Park De Hoge Veluwe gemaakt. Dat smaakte zeker naar meer.

Eerder dit jaar waren we een week in Zeeland en was het onze bedoeling om een dagje fietsen te huren. Maar jullie raden het vast al, dat is er niet van gekomen. Achteraf gezien, een gemiste kans maar het zit gewoon nog niet in ons systeem om fietsen te huren.

Ook tijdens ons weekendje Twente had paps liever gezien dat we onze fietsen mee hadden genomen, maar wij kozen er opnieuw voor om aan de wandel te gaan. Wie weet komt het er nog een keertje van, want ook Twente is een fietsregio bij uitstek.

Wordt project fietsen verlengd?

Ja, ook in 2023 staat dit project op mijn lijstje. Vooral omdat ik het best wel leuk vind, maar misschien moet ik wel overwegen om mijn fiets te verplaatsen van de camping naar thuis. Ik denk dat ik dan wat eerder de fiets pak. Ook avonds bijvoorbeeld. Plus het biedt ook weer mogelijkheden om andere gebieden dicht bij huis te ontdekken omdat je al wandelend ook vaak dezelfde route aflegt.

Wat ik in ieder geval heb ontdekt, is dat ik fietsen best leuk vind. Maar ook dat er nog wel een flinke uitdaging ligt. Het komt misschien ook wel omdat je nu eenmaal eerder met de auto naar een natuurgebied rijdt om daar vervolgens een route te wandelen. Per fiets, we hebben geen mogelijkheid om fietsen te vervoeren, ben je toch meer gebonden aan je directe omgeving. Toch valt er zeker op dat vlak nog genoeg te ontdekken, dus dit project krijgt zeker weten een vervolg!