Het zal jullie vast niet zijn ontgaan maar vorige week zaten we dus een weekje aan de Moezel. Een heerlijke regio in Duitsland op slechts vier uurtjes rijden. Ideaal dus voor een weekendje weg of een vakantie tussendoor zoals in ons geval.
Natuurlijk hebben we er van alles uitgespookt en een hoop mooie dingen gezien. Helaas was het niet alleen maar leuk, vooral het weer had zo zijn invloed. Want zeg nu zelf, sneeuw eind maart, wie zit daar nu op te wachten? Ik in ieder geval niet! Maar goed, jullie zullen vast wel nieuwsgierig zijn, dus geef ik jullie een kijkje achter de schermen tijdens ons weekje aan de Moezel! Ga je gezellig met mij terug?
Vrijdag 16 maart: Een hernieuwde kennismaking met Cochem
Eindelijk is het dan zover. Na bijna vijf maanden onafgebroken te hebben gewerkt, heb ik dan eindelijk een weekje vrij. Dit keer helaas geen zonzekere bestemming zoals vorig jaar met de Algarve maar zoeken we het dichter bij huis. Onze bestemming is Cochem waar we ooit in 2012 (of 11) met mijn ouders een weekendje zijn geweest.
Rond 10.15 uur rijden we dan die kant op en na een rit vol fikse regenbuien en langzaam rijdend verkeer in het Ruhrgebied komen we eindelijk rond half 4 aan in Cochem. Net op dat moment is het droog, dus ik stel direct voor om even Cochem in te lopen. Alvast even gluren en kijken of we bepaalde dingen nog herkennen van vroeger. Wat opvalt is natuurlijk de Reichsburg, dit prachtige kasteel zie je van verre al opdoemen en is werkelijk waar een lust voor het oog.
Vervolgens nog even snel boodschappen doen en dan gaan we richting Ferienresort Cochem waar we een 4-persoonshuisje hebben. Eenmaal aangekomen is het een kwestie van uitpakken en nestelen.
Zaterdag 17 maart: Ondergronds in de bunker van de Duitse bank
Het is koud, het is grijs en de voorspellingen voor de rest van de week beloven niet veel goeds. Tja, eenmaal buiten blijkt het echt verschrikkelijk koud te zijn, dus we gooien onze plannen maar om. We besluiten om naar de bunker van de Duitse Bundesbank te gaan. Precies op tijd komen we aan voor de rondleiding.
We dalen af in de bunker en horen met verbazing het verhaal aan over de totstandkoming van deze bunker. Een tweede lading Duitse marken werd hier veilig en wel opgeborgen voor het geval er teveel vals geld in omloop kwam? Hoe dan ook, het is interessant om te zien hoe de bunker is ingericht en hoe dit blijkbaar in de jaren 60 voor de omwonenden is stil gehouden.
’s Middags wagen we een rondje op de Paasmarkt in Cochem en slenteren we nog wat door het centrum. Met een gevoelstemperatuur van rond de -10 is het bepaald geen pretje en we houden het dan ook snel voor gezien. Terug naar de warmte van ons huisje!
’s Avonds gaan we toch nog weer op pad, we gaan heerlijk uit eten bij Schinkenkeller in Senheim, een dorpje even verder op, waar we genieten van de lekkerste schnitzels ooit!
Zondag 18 maart: Sneeuw & Vulkanengebied in de Eifel
Mijn humeur slaat acuut om als ik de gordijnen open trek en die sneeuwprut zie. Niet alleen ligt er een dun laagje sneeuw, het sneeuwt ook nog steeds. Sneeuw betekent kou en dat alles hoort niet bij mijn beleving van een vakantie.
We besluiten dan toch om de sneeuw en de kou te trotseren en rijden de Vulkanenroute in de Eifel waar we bij diverse meren en dorpjes een kijkje nemen. Gek als we zijn gaan we zelfs bij de Weinfelder Maar aan de wandel. Okay, het uitzicht is prachtig maar totaal verkleumd komen we uiteindelijk weer bij onze auto aan.
Vervolgens rijden we door naar het kuuroordstadje Bad Bertrich waar we ons bij de plaatselijke bakker te goed doen aan koffie met wat lekkers. Daarna is het terug naar het park want de eerste Motogp race van het nieuwe seizoen met Valentino Rossi willen we natuurlijk niet missen.
Maandag 19 maart: Geierlay en Ediger-Eller
Eén van de redenen dat we naar de Moezel zijn gegaan, is de hangbrug Geierlay. Nadat we in 2015 stonden te wiebelen op de Highline 179 in Tirol heb ik een voorliefde voor hangbruggen ontwikkeld. De Geierlay werd in eerste instantie de langste hangbrug genoemd maar is inmiddels omgedoopt tot de mooiste nadat er in het Harz een nog langere hangbrug is gebouwd.
Helaas treffen we het ook nu niet met het weer. Het is koud en nog steeds grijs dus dat betekent koukleumen en geen mooie zonnige foto’s. Het is helaas niet anders, we gaan toch die kant op. Na een wandeling door de weilanden bij Mörsdorf komen we bij de hangbrug aan. Het is een stevige constructie en wiebelen is er haast niet bij. Doordat het zo grijs is, genieten we niet echt van de omgeving die ongetwijfeld bij mooier weer en bloeiende natuur prachtig is.
Door de kou gaan we niet voor de rondwandeling maar gaan we via de brug weer terug naar onze auto. Het blijft hoe dan ook bijzonder om hoog boven een dal te staan.
Op de weg terug naar Cochem maken we een tussenstop in Ediger-Eller. Echt zo’n wijndorpje wat nog volledig in winterslaap is. Alle luiken zijn nog dicht en er zijn weinig mensen op straat. Gelukkig voor ons is de plaatselijke bakker wel open. Hoewel… de bakker is druk met verven maar voorziet ons toch van koffie met koek in een wel heel aparte setting.
Zijn jullie ook zo’n fan van Duitse bakkerijtjes?