At the Moment #70: Herfst, paddenstoelen & Netflix

In At the Moment vertel ik je wat ik zoal heb beleefd, waar ik druk mee ben en waar ik heel erg naar uit kijk. Nieuwsgierig hiernaar? Lees dan lekker verder! Zo niet, dan tot een volgende keer!

Waar hou ik mij vooral mee bezig?

Nu de vakanties er voor mij dit jaar erop zitten, is het vooral doordeweeks werken en er zoveel mogelijk op uit trekken in de weekenden.

Fraeylemaborg

Zo ging ik vorig weekend met vriendinnetje M. op paddenstoelenjacht op Landgoed Fraeylemaborg in Slochteren. Even dacht ik dat we nog te vroeg in de herfst zaten, maar eenmaal in het bosgedeelte zagen we overal paddenstoelen. Klein, groot, paars, wit of bruin, ze waren er bijna allemaal. Alleen mijn favoriete rood met witte stippen hebben we niet gespot. Daarvoor wil ik nog naar De Heemtuin in Muntendam, want dat is elk jaar een walhalla voor deze soort. Maar goed, het was in ieder geval een gezellige dag met een lading aan paddenstoelenfoto’s!

Afgelopen weekend werkte het weer helaas niet echt mee, plus ik was/ben ook niet helemaal fit. Wat snotterig, dus gisteren heb ik vooral lekker gelezen en dat is eigenlijk op zo’n regenachtige zondag totaal geen straf!

Waar geniet ik van?

Ondanks dat het echt even wennen is aan de lagere temperaturen, de regenachtige dagen, het vroeger donker worden, vind ik de herfst ook wel een gezellige tijd. Lekker op de bank onder mijn kleedje, Mikey op schoot, kaarsjes aan en dan een avondje Netflixen of Het Perfecte Plaatje kijken.

Onderweg naar mijn werk zie ik langzaam maar zeker de herfstkleuren tevoorschijn komen en dat is ook altijd wel een genietmomentje. Alleen jammer dat het vaak maar van zo’n korte duur is.

Verder vind ik de herfst/winter qua eten ook altijd een fijne tijd. Zo hebben we inmiddels al genoten van een gerecht met spruitjes en stond ook pompoenensoep weer op tafel. Heerlijk!

En ja, natuurlijk geniet ik twee weken na terugkomst ook nog lekker na van onze vakantie in Spanje. Als ik al die zonnige foto’s zie, dan zou ik zo het vliegtuig boeken en weer terug gaan, want dat buitenleven mis ik nu toch wel.

Waar kijken we naar op Netflix?

Sinds september 2021 hebben we Netflix en daar maken we bij flarden dankbaar gebruik van. Zeker in deze tijd van het jaar schakelen we regelmatig over op Netflix.

Waar kijken we momenteel naar?

  • Johan Falk (nog 2 afleveringen van seizoen 3, maar het blijft er steeds bij)
  • The Night Agent (aanrader)
  • Todas las veces que nos enarmoramos (leuk)

Waar kijk ik naar uit?

Nou, naar tig mooie herfstdagen waarop ik lekker naar buiten kan om foto’s te maken van al het moois dat de natuur in deze tijd van het jaar te bieden heeft. Zo wil ik dolgraag nog naar Appélbergen in Glimmen, maar natuurlijk ook nog op paddenstoelenjacht in De Heemtuin.

Ook Landgoed De Braak in Paterswolde vind ik in de herfst een ideale bestemming, lekker stampen door een vol bladerdek en ondertussen maar foto’s maken. Kortom, van mij mag het wel alweer weekend zijn!

Cambrils La Torre del Puerto

De mooiste plekjes in badplaats Cambrils

In september waren we nog twaalf dagen op vakantie aan de Costa Dorada in Spanje en mocht een bezoek aan het vissersdorpje Cambrils natuurlijk niet ontbreken. Dit kleinere broertje van Salou dat bekend staat om zijn uitgaansleven, heeft wat mij betreft veel meer te bieden. Niet alleen een hele mooie boulevard, maar wat te denken van het oudste stadsdeel, Barri Antic?

Benieuwd naar de mooiste plekjes in Cambrils? Wandel dan lekker met mij mee!

Cambrils meer dan zee en strand

Natuurlijk, Cambrils is één van de bekendste badplaatsen aan de Costa Dorada, maar deze charmante plaats heeft meer te bieden dan alleen zee en strand. Voor de zee- en strand aanbidders heeft Cambrils maar liefst een kustlijn van zo’n elf kilometer lang, verdeeld over in totaal negen stranden.

Van een heuse stadsstrand tot een strand speciaal voor honden, kortom, voor elk wat wils. Heel eerlijk, ik neem het voor kennisgeving aan, want een strandganger ben ik nu eenmaal niet. Veel liever struin ik door de badplaats zelf en ontdek op die manier vaak de leukste plekjes.

De boulevard & het nieuwere stadsdeel

Cambrils Costa Dorada

Cambrils La Torre del Puerto

Zoals elke badplaats heeft ook Cambrils een boulevard waar je diverse restaurantjes en winkeltjes vindt. Net als een haven met diverse jachten waar ook trips voor excursies worden aangeboden. Het mooiste plekje aan de boulevard is toch wel La Torre del Puerto, een verdedigingstoren uit de zeventiende eeuw. Met op de tweede plaats natuurlijk het iconische naambord, waar vele bezoekers mee op de foto gaan. Ook wij deden dit.

Vanaf hier heb je ook een mooi uitzicht op de jachthaven én het is tevens een ideaal herkenningspunt om de weg terug te vinden naar de boulevard.

In het nieuwere stadsdeel van Cambrils vind je vooral diverse toeristische winkeltjes, terrasjes en restaurantjes. Overal gezellige pleintjes waar het heerlijk vertoeven is.

Barri Antic, het historische Cambrils

Barri Antic Cambrils

Natuurlijk is het leuk om door een centrum te slenteren, maar veel liever struin ik op mijn gemak door het historische hart van een plaats. Gelukkig voor mij heeft ook Cambrils zoiets, namelijk Barri Antic. Vanaf de boulevard is het trouwens nog wel een flink stuk wandelen, maar je kunt er, buiten het hoogseizoen, ook vrij gemakkelijk met de auto parkeren.

Dit deel van Cambrils wordt door veel toeristen links gelaten, maar geloof mij, dit is juist een walhalla voor iemand die houdt van mooie gevels en rustieke pleintjes. Een stukje geschiedenis gecombineerd met een hedendaags sfeertje. Ik hou ervan!

Placa de la Vila Cambrils

Barri Antic is niet vrij groot en verdwalen is bijna onmogelijk, overal vind je wel weer een straatje die je naar de buitenkant van de oude stadskern brengt. Op mijn gemak dwaal ik dan ook rond, mijn camera continu in de aanslag, want overal zie ik wel iets. Van een mooie gevel tot een mooie kerk, van een aanhankelijke kat die mij in de gaten houdt tot mooie lantaarnpalen. Van huisjes met mooie planten tot Placa de la Vila, een prachtig mooi plein met terrasjes waar je nog in alle rust van je kop koffie kunt genieten.

Het gros van de panden is in de loop van de jaren gerestaureerd, maar her en der zie je ook nog wel een pand in vervallen staat. Ook dit hoort bij Barri Antic en weerspiegelt voor mij de authentieke charme.

Cambrils, een mooie mix tussen nu en toen

Wie de drukte van Salou wil vermijden en liever het authentieke Spanje wil ervaren, is wat mij betreft in Cambrils aan het juiste adres.

Aan het strand het hedendaagse leven, de mooie jachten, de gezellige boulevard en het nieuwe centrum met zijn keur aan gezellige terrasjes en restaurantjes. Een kilometer landinwaarts dan het oude stadsdeel, Barri Antic, een wandeling door de geschiedenis. Kortom, Cambrils heeft voor iedereen wat!

Ben jij al eens aan de Costa Dorada in Spanje geweest?

Spanje september

Dag September, Hallo Oktober

Oh jongens, ik wil helemaal nog geen afscheid nemen van September! Ben zo nog niet klaar voor de herfst, althans niet voor die regenachtige dagen. Maar goed, het is niet anders, september zit erop en wat was dat een leuke maand! Mijn laatste blog dateert van 11 september én dat was natuurlijk niet zonder reden. Welke reden? Dat vertel ik je zo!

Vakantie in september

Nadat we in juni twaalf dagen met zijn tweetjes naar de Opaalkust in Noord-Frankrijk waren geweest, was het nu opnieuw raak. Wel met een bijzondere reden, want 21 september vierden we de 50e trouwdag van mijn ouders! Dat deden we niet in Nederland, maar aan de Costa Dorada in Spanje!

Geen verkeerde plek natuurlijk om bij zo’n bijzondere gebeurtenis stil te staan. Het waren in totaal twaalf heerlijke dagen, vol met zon, zee, strand, leuke badplaatsen én lekker eten. Het was genieten met een hoofdletter G, hoewel de warmte ons soms ook wel even wat te veel werd. Tussen 14 en 17 uur moest je echt de zon wel vermijden, want dan voelde het regelmatig aan als een graadje of 36.

Uitgebreide blogs volgen natuurlijk nog, maar voor nu alvast een sfeerimpressie!

Spanje september

Genieten van de heide

In september ging ik ook eindelijk weer terug naar de Odoornerdennen en voltooide ik mijn Adventure Lab. Vorig jaar aan begonnen, maar halverwege compleet vergeten omdat ik alleen maar oog had voor de schoonheid van dit natuurgebied.

Deze keer ging mams gezellig met mij mee en ondanks dat het een warme dag was, was het opnieuw genieten geblazen. Wat is Drenthe toch een mooie provincie en wat weet de natuur mij steeds weer te verrassen!

Odoornerdennen september

Wat gebeurde er verder nog in September?

Tja, er werd in verhouding weinig gewerkt, want ik was maar liefst 2,5 week nog lekker vrij. As we speak geniet ik ook nu nog van mijn laatste vakantiedagen, pas woensdag moet ik weer beginnen. Een lekker kort weekje dus!

Maar goed, september dus…

September

  • ik las slechts 1 boek uit, namelijk Wie het eerst komt van Bo Svernström (****)
  • ik bezocht de herfstfair in vesting Bourtange, erg gezellig, ondanks dat ik helemaal nog niet met de herfst bezig ben
  • na afloop van ons rondje door de Odoornerdennen gingen we lunchen bij Hunebedcity in Borger en gingen we voor de ‘Ik kan niet kiezen lunchplank’, een aanrader!
  • ik ging weer eens aan de wandel in het natuurgebied naast onze camping
  • tijdens ons personeelsfeestje ontdekte ik weliswaar dat golfen erg leuk is, maar dat ik er weinig aanleg voor heb
  • en ja, onze Mikey was natuurlijk dolblij dat we weer thuis kwamen!

Wat staat er op de planning voor Oktober?

Nou, nog niet zo heel erg veel eigenlijk, maar oktober is natuurlijk de maand van de paddenstoelen, dus aankomend weekend ga ik met vriendinnetje M. naar de Fraeylemaborg in Slochteren. Ook wil ik zeker weten nog naar De Heemtuin in Muntendam want dat is altijd the place to be voor de rode paddenstoelen met witte stippen.

Sowieso hoop ik deze maand op een paar hele mooie herfstdagen zodat ik lekker aan de wandel kan gaan in de bossen. Lekker genieten van al die mooie herfstkleuren en stampen door een vol bladerdek. Ook wil ik mijn Project Fotografie weer gaan oppakken, want dat lag in september een beetje stil. Natuurlijk wel veel gefotografeerd in Spanje, maar in oktober wil ik weer op thema gaan fotograferen. Zin in!

En ja, ook Project Gezonder Leven wil ik nieuw leven in gaan blazen, want ondanks dat ik best wel al veel heb bereikt, zijn er best nog wel punten waar ruimte is voor verbetering. Kortom, ik ga ervoor!

Ben jij fan van de herfst?

At the Moment #69: Nazomer, heidewandelingen & Netflix

In At the Moment vertel ik je wat ik zoal heb beleefd, waar ik druk mee ben en waar ik heel erg naar uit kijk. Nieuwsgierig hiernaar? Lees dan lekker verder! Zo niet, dan tot een volgende keer!

Waar hou ik mij vooral mee bezig?

Heidegebied De Heemtuin

Op dit moment vooral met mij niet te druk maken over de hitte, maar heel eerlijk, dat lukt niet echt. Man, nazomer heerlijk, maar dan graag maximaal een graadje of 24. Maar goed, het is in ieder geval beter dan dagenlang regen.

Verder is het voor mij vooral een kwestie van werken, want in de zomerperiode neem ik eigenlijk nooit vrij. Gelukkig heb ik dan mijn parttime dagen, zodat ik op die momenten nog iets leuks voor mijzelf kan doen. Op die manier blijft de balans tussen werken en privé ook goed, althans, voor mij werkt het prima.

Tussen alle werkbeslommeringen door probeer ik zoveel mogelijk aan de wandel te gaan, maar met deze temperaturen wordt het dan wel ’s ochtends op tijd op pad. Later op de dag is het mij echt te warm en hoewel het ’s avonds natuurlijk ook nog kan, heb ik dan weinig tot geen puf meer.

Waar geniet ik van?

Gasterse duinen Drenthe

Vooral van wandelen door een prachtig natuurgebied waar de heide nu volop in bloei staat! Zo ging ik onlangs al op tijd, oftewel tijdens Het Gouden Uurtje, naar de Gasterse Duinen om foto’s te maken. Echt, wat was dat een genietmoment!

Al om half 7 ’s ochtends stond ik met mijn camera in de aanslag klaar om al het moois dat de zonsopkomst te bieden heeft, vast te leggen. Aan de ene kant de mist, aan de andere kant de zonsopkomst, het was super mooi om mee te maken en smaakt zeker naar meer!

Sowieso probeer ik in deze tijd van het jaar zoveel mogelijk te wandelen in een gebied met heide. Het bloeit tenslotte maar zo kort, dus je moet je momenten pakken. Zo was ik ook weer terug in het prachtige natuurgebied van de Odoornerdennen. Ook zo’n mooi natuurgebied met volop heide én een leuke pluspunt, een Adventure Lab. Vorig jaar al aan begonnen, maar niet afgemaakt omdat ik het compleet vergat tijdens mijn wandeling in dit gebied. Nu alle vragen beantwoord en dus weer eentje kunnen afvinken.

Waar kijken we naar op Netflix?

Sinds september 2021 hebben we Netflix en daar maken we bij flarden dankbaar gebruik van. Zeker in deze tijd van het jaar schakelen we regelmatig over op Netflix.

Waar kijken we momenteel naar?

  • Johan Falk (seizoen 2 is klaar, nu door met seizoen 3}
  • The Night Agent (aanrader)

Wat hebben we verder nog gezien?

  • Heartstopper (seizoen 2, leuk)

Waar kijk ik naar uit?

Nou, dat is niet zo moeilijk! Ik moet namelijk nog een weekje werken en dan heb ik gewoon nog 2,5 week vrij! En ja, om dan maar direct de volgende vraag te beantwoorden. We gaan ook nog weg én wel 12 dagen naar Torredembarra in Spanje! Samen met mijn ouders, want zij zijn in september vijftig jaar getrouwd, dus dat gaan we gezellig vieren in Spanje.

En ja, ergens verheug ik mij ook wel op de herfst. Niet de regenachtige dagen, maar die mooie herfstdagen waarop de natuur zich van haar mooiste kant laat zien. Waarop de bomen zo mooi kleuren en de paddenstoelen weer uit de grond schieten. Kortom, ik heb er wel zin in!

Verheug jij je op de herfst?

De Heemtuin Muntendam

Genieten van de natuur in De Heemtuin

Wie mijn blog al een tijdje volgt, heeft ongetwijfeld weleens iets voorbij zie komen over De Heemtuin in Muntendam. Dit prachtige natuurgebied heeft vanaf mijn eerste wandeling daar mijn hart gestolen. Een gevarieerd natuurrijk gebied waar ik regelmatig even aan de wandel ga. Meestal heb ik alleen mijn telefoon bij de hand als camera, maar soms neem ik ook mijn camera mee. Zoals deze keer. Benieuwd wat ik zoal voor mijn lens kreeg?

De Heemtuin: parel van Midden-Groningen

Zo presenteert De Heemtuin zichzelf waarmee het direct hoge verwachtingen creëert bij haar bezoekers. Maakt het het waar? Absoluut, want niet alleen ik ben enthousiast over dit mooi stukje natuur, ook andere bezoekers delen deze mening.

Het is een natuurgebied met vennen, bossen, heide en zandverstuiving. Een gevarieerd landschap dus. Tegenwoordig ook met een camping met safaritenten en trekkershutten waar gasten helemaal tot rust kunnen komen.

Ik wandel er in elke jaargetijde graag, maar zeker in de herfst heeft dit gebied mijn aandacht. Dan is het namelijk een walhalla aan paddenstoelen, zeker de rood met witte stippen vind je hier dan in grote getale.

De vennen van De Heemtuin

De Heemtuin Muntendam

Het natuurgebied kent meerdere vennen, maar soms liggen ze droog vanwege gebrek aan water. Dat was nu gelukkig niet het geval. Zwemmen is niet de bedoeling, maar als het heeft gevroren, is schaatsen wel een optie. Ik vind het zelf in ieder geval altijd wel mooi, zo’n ven met de reflectie van wolken erin.

Door de jaren heen heb ik zo mijn vaste plekken waar ik standaard altijd even wat foto’s maak. Het liefst met een soort van doorkijkje om het plaatje nog mooier te maken. In het natuurgebied zijn meerdere bruggetjes zodat je de vennen ook kunt oversteken.

De tijdelijke bewoners van De Heemtuin

Deze keer trof ik de kudde schapen al vrij snel aan het begin van mijn wandeling. Op deze warme zondagmiddag lagen ze in de schaduw lekker te chillen en bleven ze keurig netjes liggen toen ik wat dichterbij kwam. De oudste van het stel hield mij en mijn camera natuurlijk goed in de gaten, maar vond het niet de moeite waard om weg te lopen, dus klikte ik er lekker op los.

Het heidegebied

Heidegebied De Heemtuin

In De Heemtuin zijn twee gemarkeerde wandelingen uitgezet, een groene en een gele, maar ik wandel altijd mijn eigen route. Soms breid ik het uit, soms wijk ik even af, maar meestal dwaal ik op mijn gemak langs alle bekende plekjes van dit mooie natuurgebied.

Zo ook door het heidegebied met zijn zandverstuiving. Voor paddenstoelen is het duidelijk nog te vroeg, maar dat is een mooi excuus om in oktober terug te komen. De heide staat nu wel volop in bloei, iets minder mooi paars dan ik had gehoopt, maar ach, het is hoe dan ook genieten.

In dit kleurrijke gebied vallen natuurlijk ook de gele bremmen volop op. Normaal wandel ik er meestal gewoon langs, maar sinds ik een nieuwe camera heb, waag ik mij soms ook wat meer aan macrofotografie. Dus probeer ik wat dingetjes uit bij een brem en tot mijn verrassing is het voor een eerste keer best goed gelukt, toch?

Na een uurtje ben ik weer terug bij de parkeerplaats, eventjes lonkt het terras bij het paviljoen, maar ik besluit toch om naar huis te gaan (iets met de F1 race in Italië). Mijn hoofd is weer leeg, heb weer heel wat foto’s gemaakt en heb heerlijk genoten van al het moois dat De Heemtuin te bieden heeft!

Waar wandel jij graag?

Dag Augustus, Hallo September!

Met weemoed zeg ik dag tegen augustus, want ondanks dat de zomer het wat liet afweten, was augustus wel weer een erg leuke maand! Ik spookte weer van alles uit, had een leuke date met vriendinnetje M. en we gingen weer een weekendje weg. Kortom, genoeg beleefd, dus ik zal jullie gauw even bijpraten!

Weekendje Schiermonnikoog

Schiermonnikoog augustus

Ik wilde dolgraag nog even weg in de zomer, ofwel naar de Veluwe om te genieten van de bloeiende heide of naar een waddeneiland. Mijn keuze viel uiteindelijk op een waddeneiland, omdat we dit jaar opnieuw ontdekten hoe leuk een verblijf aan zee kan zijn. Dus na wat rondzoeken boekte ik een kamer voor twee nachten in Hotel De4Dames op Schiermonnikoog, boekte er direct een paar elektrische fietsen bij voor één dag en de voorpret kon beginnen!

Half augustus was het dan zo ver en ja, het was heerlijk! Super hotel, heerlijk gegeten bij hetzelfde hotel, mooie strandwandeling gemaakt en voor ons doen een flink stuk gefietst. Kortom, het was genieten met een hoofdletter G!

Het Gouden Uurtje op de Gasterse Duinen

Gasterse Duinen Augustus

Tijdens mijn deelname aan Het Schierste Ploatje Veenkoloniën ontdekte ik hoe leuk het is om tijdens het gouden uurtje foto’s te maken. Dus besloot ik spontaan op een zondagavond om de wekker vroeg te zetten zodat ik de heide op de Gasterse Duinen kon fotograferen tijdens het gouden uurtje.

En ja, het was het in alle opzichten meer dan waard! Er was mist, er was een mooie zonsopgang, er was stilte, er was heide, kortom, ik heb ontzettend genoten en het smaakt zeker naar meer!

Wat gebeurde er verder nog in augustus?

  • samen met mams bezocht ik de Melk en Honing markt in Zuidlaren, erg leuk
  • we genoten op een mooie zonnige dag van een heerlijk ijsje
  • met vriendinnetje M. ging ik naar Landgoed Nienoord in Leek en namen we en passant ook nog even een Adventure Lab mee
  • ik trakteerde mijzelf noodgedwongen op een nieuwe smartwatch, want het beeldscherm van mijn vorige Garmin was totaal niet meer leesbaar
  • met mams ging ik nog aan de wandel in Zwiggelte vanwege een wandel- en luncharrangement
  • samen met Mikey keek ik naar We zijn er bijna, een heerlijk kneuterig programma!
  • de tweede seizoenshelft van de formule 1 begon en Verstappen zette zijn succesreeks voort met een geweldige zege op Zandvoort
  • ik las twee boeken uit in augustus: De man met duizend gezichten van Lex Nooteboom (***) en Een Reiziger van John Boyne (***)
  • ik sloot Het Schierste Ploatje Veenkoloniën af als vijfde

Wat staat er op de planning voor september?

Ondanks dat ik het jammer vind dat de zomer nagenoeg voorbij is, kijk ik toch ook wel erg uit naar september. Niet alleen verheug ik mij op de herfst en dan met name die prachtige herfstkleuren en het stampen door een bladerdek, maar vooral omdat er nog een vakantie gepland staat!

Jaja, nog één vakantie dit jaar en wel naar het zonnige Spanje! Een trip met een speciale reden want in september zijn mijn ouders namelijk vijftig jaar getrouwd en dat mijlpaal gaan we dus vieren in Torredembarra!

Verder staan er wat leuke dates gepland, onder meer met vriendinnetje A., een bbq bij een collega en een personeelsfeestje waarbij we gaan golfen. Oh ja, we trappen september ook nog eens af met de verjaardag van mams, kortom, ik heb wel zin in september!

Hoe was jouw zomer?

Boulogne sur Mer Opaalkust

6x Doen aan de Opaalkust

Nog op zoek naar een leuke bestemming niet zo ver van Nederland? Wat dacht je van de Opaalkust in Noord-Frankrijk? Ik had er tot voor kort ook nog nooit over gehoord, maar heb deze regio inmiddels helemaal in mijn hart gesloten. Sterker nog, iedereen die mij vraagt naar een gevarieerde bestemming op nog geen 600 km van huis, raad ik dit deel van Frankrijk aan.

Waarom? Omdat het simpelweg alles heeft voor een top vakantie! Natuurlijk kun je zelf op onderzoek uit gaan, maar misschien vind je het ook wel handig dat ik je alvast vertel wat je zeker niet mag missen!

Ontdek de leuke stadjes van de Opaalkust

Montreuil sur Mer Opaalkust

Montreuil sur Mer

Indien je een liefhebber bent van slenteren door leuke oude vissersdorpjes c.q. stadjes dan ben je aan de Opaalkust aan het juiste adres. Echt grote steden vind je hier niet, maar wel mooie oude stadjes zoals onder meer Boulogne sur Mer en Montreuil sur Mer.

Hoewel de naam suggereert dat beide stadjes aan de kust liggen, is dat bij Montreuil niet het geval. Dit voormalige vissersdorpjes ligt inmiddels wat meer in het binnenland, maar is zeker een bezoek meer dan waard. Vergeet dan ook vooral niet om een wandeling over de stadsmuren te maken. Deze wandeling, La Promenade des Remparts, bied je aan de ene kant een mooi uitzicht op het compacte stadje en aan de andere kant op de schitterende omgeving van Montreuil. Ook de Citadel staat garant voor een paar uurtjes plezier en is zeker ook leuk voor kinderen.

Boulogne sur Mer Opaalkust

Boulogne sur Mer Opaalkust

Wat Boulogne sur Mer betreft. Deze stad mag je zeker niet overslaan, want hier kun je met gemak een dag vullen. Dit stadje ligt wel aan de kust en heeft een mooie brede zandstrand waar het heerlijk vertoeven is. Wil je wat meer van het stadje zien, ga dan zeker naar het bovenste gedeelte. Dit is het historische deel van Boulogne en dat betekent slenteren door steegjes met kasseien met bijna overal zicht op de prachtige kathedraal.

Of wat te denken van het pittoreske Wimereux met zijn Engelse invloeden en zijn schattige strandhuisjes?

Geniet van de ruige natuur op Cap Griz Nez en Cap Blanc Nez

Cap Gris Nez Opaalkust

Natuurlijk mag een bezoek aan de Grand Site des deux Caps niet ontbreken tijdens je trip aan de Opaalkust. Of je dit gebied nu lopend, fietsend of per auto verkent, het is een aaneenschakeling van prachtige uitzichtpunten. Genieten met de hoofdletter G dus!

Bij helder weer kun je trouwens zelfs de overkant, oftewel Dover met zijn witte kliffen (Groot-Brittannië) zien liggen. Maar ook de beide kapen zelf, de Cap Griz Nez (de grijze kliffen) en Cap Blanc Nez (de witte kliffen) zijn een lust voor het oog. Dat geldt trouwens voor de hele kustlijn van de Opaalkust, maar als je boven op één van deze twee kapen staat, dan besef je pas goed hoe mooi de Opaalkust is.

Terug in de tijd bij Chateau Hardelot

Chateau Hardelot Opaalkust

Hou je ervan om kastelen te bezoeken? Ga dan zeker naar Chateau Hardelot. Niet een super groot kasteel, maar wel mooi om door heen te slenteren en meer te weten te komen over zijn oorspronkelijke bewoners. Vergeet ook zeker niet om een bezoek te brengen aan de mooie kasteeltuin en neem ook zeker een kijkje bij de vijver iets verder op gelegen.

Dit gebied leent zich trouwens ook goed voor een mooie fietstocht door de omgeving met een stop bij het kasteel voor een kop koffie met wat lekkers erbij!

Doe inkopen op een lokale markt aan de Opaalkust

Overal aan de Opaalkust vind je diverse weekmarkten, de ene nog groter dan de andere. Soms kom je dezelfde handelaars tegen, maar nog vaker ontdek je weer nieuwe kramen. Van vers fruit en groente tot kleding, van verse vis tot tasjes en andere leuke hebbedingetjes.

Hou er trouwens wel rekening mee dat de markten tegen een uurtje of 13.00 uur zijn afgelopen en dat ze veelal druk worden bezocht.

Bezoek één van de vele oorlogsmusea

Batterie Todt Opaalkust

Geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog? Ook dan ben je aan de Opaalkust op de juiste plek. De Duitsers waren in de veronderstelling dat de invasie, D-day, hier zou beginnen in plaats van in Normandië, dus je vindt overal nog restanten van bunkers.

Helaas niet toegankelijk voor publiek, maar het blijft wel fascinerend om te zien. Wat zeker een aanrader is, is een bezoek aan Batterie Todt, deze kustbatterij is door de Duitse Wehrmacht gebouwd en inmiddels door een stichting opengesteld voor het publiek. Een immens bouwwerk, maar wat zeker zo indrukwekkend is, is het Duitse K5 kanon wat naast de bunker staat gestald.

Geniet van de mooiste zonsondergangen

Een grote plus van een vakantie aan de kust is natuurlijk niet alleen de zee en het strand, maar ook zeker het genieten van een mooie zonsondergang. Of voor de vroege vogels, een zonsopkomst. Het moment dat de zon ondergaat, heeft wat mij betreft iets magisch.

Alsof je de dag echt afsluit, maar vooral het gevoel dat je getuige bent geweest van één van de mooiste schouwspellen die de natuur voor ons in petto heeft.

Kortom, de Opaalkust is een regio die voor iedereen wel iets te bieden heeft. Van mooie strandwandelingen tot heerlijk struinen door een oud stadje. Van onderdompelen in de geschiedenis tot genieten van alle plaatselijke lekkernijen. Een gevarieerde regio waar je zeker geen spijt van krijgt!

Genieten tijdens het gouden uurtje in de Gasterse Duinen

Sinds ik heb ontdekt hoe mooi bloeiende heidevelden zijn, trek ik er jaarlijks in augustus wel op uit. De Gasterse Duinen is daarbij dan zeker wel vaste prik. Een prachtig mooi gevarieerd landschap. In elke jaargetijde mooi, maar zeker in augustus als de heide in bloei staat, kriebelt het bij mij. Zo ook afgelopen week! Genieten jullie met mij mee?

Gasterse Duinen: heide, zandverstuiving en bossen

Normaal ga ik gewoon overdag aan de wandel, maar sinds mijn deelname aan Het Schierste Ploatje Veenkoloniën heb ik ontdekt dat fotograferen tijdens Het Gouden Uurtje wel iets heel bijzonders is. Dus bedacht ik mij dat het de ideale gelegenheid was om tijdens Het Gouden Uurtje naar de heide te gaan.

Aangezien ik redelijk bekend ben in de Gasterse Duinen was de keuze voor welk heidegebied ik zou gaan snel gemaakt. Ik wilde vooral een natuurgebied waarbij ik redelijk snel midden in het heideveld zou staan en niet eerst op de vroege ochtend een dik half uur aan de wandel zou moeten.

Vanaf de parkeerplaats aan de Oudemolenseweg, doorgaande weg tussen Gasteren en Oudemolen, is het hooguit 500 meter en dan bevind je je midden in één van de mooiste heidegebieden van Drenthe.

Genieten tijdens het gouden uurtje

Gasterse duinen Drenthe

Gasterse duinen Drenthe

Klokslag half 7 rij ik de parkeerplaats op en ontdek tot mijn grote verbazing dat er al drie auto’s staan. Blijkbaar ben ik niet de enige met dit idee. Ik pak mijn camera en toebehoren en wandel op mijn gemak richting het heidegebied. Al bij de eerste aanblik ben ik verkocht. Dit wordt genieten met een hoofdletter G.

De andere drie fotografen spot ik direct op de vele heuvels die dit gebied rijk is. Allemaal met hun camera’s, statief en lenzen in de aanslag. In de verte zie ik de mist over de heide trekken, het geeft het gebied iets magisch. Ondertussen zie ik rechts van mij ineens twee bewoners van dit gebied opdoemen. De Schotse hooglanders genieten op hun gemak van hun ontbijt.

Ik ploeter ondertussen door het mulle zand en maak mijn eerste foto’s. Voor een nog beter uitzicht besluit ik om bij de eerste de beste heuvel omhoog te klauteren. Ik passeer de eerste fotograaf en stel mij iets verder op en schiet het ene plaatje na het andere. Nooit geweten dat dit tijdstip zo ontzettend mooi is om mee te maken! Mist, een opkomende zon, grazende Hooglanders en stilte, ik geniet met volle teugen.

Mist en zonsopkomst in de Gasterse Duinen

In de wetenschap dat ik nog maar een half uurtje heb tot het gouden uurtje voorbij is, maak ik zoveel mogelijk foto’s. Mist en zonsopkomst, ik wissel het af. Die ene boom, die ene spinnenweb, dan die boom en oh, ook dat bankje bij die ene boom. Ik baal dat ik toch mijn statief in de auto heb laten liggen, een goede les voor de volgende keer, want die gaat er zeker weten komen!

Gasterse duinen Drenthe

En dan ineens is het magische moment voorbij… de zon is er door, de mist wordt verdreven en de lucht kleurt blauw. Met een glimlach van oor tot oor plof ik op het bankje neer. Nog even in alle stilte genieten van de rust op de vroege ochtend, maar ook zeker van het prachtige natuurgebied.

Wat prijs ik mijzelf gelukkig dat ik in de loop van de jaren heb ontdekt hoe mooi de natuur is. Stiekem verlang ik al naar de herfst, want dan vind ik de natuur eigenlijk op haar mooist. Voor nu geniet ik nog even van de bloeiende heide.

Op de terugweg naar de parkeerplaats kom ik nog oog in oog te staan met de hooglanders. Op eerbiedwaardige afstand maak ik wat foto’s, gelukkig is met inzoomen veel mogelijk, want dichterbij kom ik niet.

Een goed begin van de dag!

Strand Schiermonnikoog

Toerist in eigen land: Weekendje Schiermonnikoog

Het was al eventjes geleden dat we op een waddeneiland waren geweest, laat staan een heel weekend. Half augustus kwam het er dan eindelijk weer van, een weekendje uitwaaien op Schiermonnikoog! Even lekker weg in eigen land, genieten van het mooie weer (hoewel, het duurde lang voordat de zon zich liet zien op onze eerste dag), een mooie strandwandeling én op onze gehuurd elektrische fietsjes het eiland verkennen.

Gaan jullie met mij mee naar Schiermonnikoog?

Strandwandeling Schiermonnikoog

Onze eerste dag begon miezerig, pas tegen half 3 klaarde het op en konden we eindelijk op pad om het eiland te verkennen. Hoewel verkennen? Schiermonnikoog is voor ons geen onbekende, we zijn er in het verleden vaak genoeg geweest, maar dan steeds voor een dagje. Ook prima te doen, maar met een overnachting (twee zelfs in ons geval) hoef je in ieder geval niet steeds op de tijd te letten.

Schiermonnikoog

Vanuit onze kamer in Hotel De4Dames zagen we de witte vuurtoren al en dat was dan ook onze eerste stop tijdens onze wandeling richting de zee. Helaas is de vuurtoren, net als de rode, niet geopend voor het publiek. Door de duinen vervolgen we onze route om vervolgens uit te komen bij de rode vuurtoren. En vanuit daar is het nog maar een stukje naar het strand.

Schiermonnikoog

Strand Schiermonnikoog

Even een kleine work-out door het mulle zand en dan staan we toch echt op het goudgele strand van Schiermonnikoog. Oftewel, het breedste zandstrand van Europa. Her en der verspreid zien we andere wandelaars, kite-surfers en een enkeling die de zee trotseert. Ik verbaas mij er iedere keer weer over. Op de boot mega druk en eenmaal op het eiland merk je daar niks meer van. Love it!

Struinen door het dorp Schiermonnikoog

Na een tijdje op het strand te hebben vertoeft, zoeken we het dorp weer op. Het eiland kent slechts één dorp waardoor verdwalen amper mogelijk is. We struinen een beetje rond door het centrum, ploffen neer op een terrasje en doen ons tegoed aan een ijsje.

We besluiten bij ons hotel te dineren (goede keuze) en eigenlijk wil ik na het diner nog even naar het strand om foto’s te maken van de zonsondergang, maar eenmaal op onze hotelkamer verdwijnt de puf en houden we het voor gezien. Morgen is er weer een dag!

Fietsend het eiland verkennen

Voor onze tweede dag had ik twee elektrische fietsen gehuurd zodat we net wat meer van Schiermonnikoog kunnen ontdekken. Voor mij, met mijn krakkemikkige knietjes, een uitkomst, want dat fietsen door de duinen op een gewone fiets is een no go geworden.

Bunker Wassermann Schiermonnikoog

Met standje twee als ondersteuning fietsen we op ons gemak richting Bunker Wassermann. Hier genieten we van het prachtige uitzicht rondom de bunker. Een indrukwekkend bouwwerk trouwens waar je op eigen risico naar binnen kunt. Er valt binnen helaas niet veel te zien, maar dat maakt het niet minder indrukwekkend.

Schiermonnikoog

Aangezien we in de verte Strandpaviljoen De Marlijn zien opdoemen, fietsen we die kant op. Eerst even uitwaaien op het strand en vervolgens ploffen we neer op het terras van De Marlijn. Nog net op tijd, want niet veel later zit alles vol en moeten toekomstige bezoekers even wachten tot er een plekje is vrijgekomen.

Na een tijdje houden we het hier voor gezien en fietsen we terug naar het dorp om vervolgens richting Westerstrand te fietsen. Wil je de drukte op het eiland vermijden en ben je een vogelliefhebber, dan is dit de plek waar je moet zijn. Wij zijn er echter vrij snel uitgekeken en besluiten via Klein Zwitserland (vakantiehuisjes) terug te fietsen naar het dorp.

Dan nog even richting het strand, dat blijft toch het mooiste van een waddeneiland. Nog een paar fotootjes en dan is het toch tijd om onze elektrische fietsen in te leveren. De teller staat dan voor ons op 21 kilometer.

Schiermonnikoog, wat was je weer geweldig!

Waar we normaal meestal de voorkeur geven aan de bergen, staat dit jaar vooral in het teken van strand en zee. In februari Egmond aan Zee, in juni de Opaalkust in Frankrijk en nu dus een weekendje Schier. Het is ons bijzonder goed bevallen én is zeker voor herhaling vatbaar.

Wie weet tot volgend jaar Schier!

Het Schierste Ploatje Veenkoloniën: Opdracht 5 Geschiedenis

Inmiddels zit Het Schierste Ploatje Veenkoloniën erop en is de einduitslag bekend! Maar eerst praat ik jullie natuurlijk nog even bij over onze laatste opdracht. Na Natuur, Lekker lokaal, Water en Industriële architectuur draaide het bij de laatste opdracht om Geschiedenis.

En ja, precies datgene wat ik al had verwacht, moest inderdaad op de valreep nog worden gedaan. Namelijk een drieluik! Oftewel, drie foto’s die samen het verhaal vertellen. Om het nog lastiger te maken, moest één van de drie foto’s ook nog een portret worden. Kortom, het was een pittige afsluiting!

Het Schierste Ploatje: Geschiedenis

Op zich wel een onderwerp wat mij enorm aansprak, maar doordat ik lichtelijk ontgoocheld was door de uitslag van ronde 4 (ik werd laatste, in mijn ogen geheel onterecht én gelukkig dachten anderen daar net zo over), had ik weinig inspiratie om hiermee aan de slag te gaan.

Pas in de tweede week (we kregen per opdracht twee weken de tijd) ging ik mij erin verdiepen en stuitte ik al vrij snel op diverse opties. Zo zat ik eerst te denken om een drieluik te maken over Anthony Winkler Prins, inderdaad, de man van de encyclopedie, welke hij schreef toen hij in Veendam woonde, maar vond ik het lastig om drie bijpassende foto’s daarbij te maken.

Vervolgens las ik iets over een nieuwe wandelroute in Sappemeer, In de voetsporen van Aletta Jacobs, onze eerste vrouwelijke arts én de voorvechter van het vrouwelijke kiesrecht. Maar alleen haar vroegere HBS is nog enigszins in oude glorie aanwezig, dus ook daar liep ik op vast.

Veenkoloniale zeevaart

En zodoende kwam ik op het laatst toch weer uit bij het thema waar ik in ronde 4 ook voor had gekozen. Namelijk de zeevaart, want wisten jullie dat na Amsterdam en Rotterdam Veendam de gemeente was met de meeste schepen in de vaart? Ik wist wel dat de zeevaart voor een bloeiende welvaart in de Veenkoloniën had gezorgd, maar dat het zo groot was, nee, dat was ook bij mij niet bekend.

Maar goed, hoe leg je de geschiedenis van de zeevaart in de Veenkoloniën vast én hoe past je daar een portretfoto tussen?

Terug naar Scheepswerf Wolthuis in Sappemeer (ronde 4) wilde ik niet, omdat ik weer iets anders van de Veenkoloniën wilde laten zien. Zodoende kwam ik uiteindelijk terecht bij Het Kapiteinshuis in Oude Pekela. Een ontzettend interessant museum, maar toch lastig om hier de juiste foto’s te maken. Gelukkig voor mij raakte ik wel in gesprek met een mede bezoeker die tot mijn grote verrassing kapitein was geweest en ontzettend boeiend vertelde over zijn avonturen tijdens zijn vele jaren op zee. ”Of ik hem mocht portretteren? Maar natuurlijk wicht!”

Helemaal tevreden ben ik niet met deze foto, maar dat is vooral een kwestie van gebrek aan ervaring met portretfotografie.

De Familietrouw en De Scheepsjager

Om mijn drieluik compleet te maken, besloot ik toch om ook het bekendste schip van de Veenkoloniën, De Familietrouw, te fotograferen. Normaal ligt deze altijd bij Het Kapiteinshuis, maar vanwege de problemen met de bruggen in Pekela, ligt hij tijdelijk in Wildervank.

‘De foto is net een ansichtkaart’, aldus de jury

En tenslotte fotografeerde ik het standbeeld van De Scheepsjager, het typerende beeld van hoe vroeger de schepen door het kanaal werden getrokken.

Mijn uiteindelijke drieluik begon trouwens met de foto van De Familietrouw, dan het portret en tenslotte De Scheepsjager.

Het oordeel van de jury

Een goed gekozen onderwerp Wanda, klassiek voor de Veenkoloniën. En je hebt veel moeite gedaan voor deze foto’s. Top! De foto met de boot, is net een postkaart van vroeger. Het standbeeld lijkt scheef gefotografeerd. Het portret is niet scherp en heeft te veel tegenlicht. Het schip op de tegeltjes is van belang voor de foto maar is overbelicht. Er had volgens de jury meer in deze portretfoto gezeten. Het verhaal zit er zeker wel in. Jammer dat één van de foto’s in zwart wit is, dit doet wat afbreuk aan het geheel.Technisch zijn je foto’s prima,aldus de jury. Echter vindt de jury de foto’s minder spannend om naar te kijken.Gefeliciteerd met jouw vijfde plaats!

De opmerkingen over mijn portretfoto zijn geheel terecht, want dat was ook precies de reden dat ik hem in zwart/wit heb gedaan omdat het in kleur echt niet goed was. De opmerking over het standbeeld snap ik niet, want de lantaarnpalen zijn kaarsrecht plus het paard beeldt uit dat hij een schip voorttrekt.

Hoe kijk ik terug op Het Schierste Ploatje?

Vijftien weken lang was ik op pad in de Veenkoloniën en heb ik uiteenlopende foto’s gemaakt. Van natuur, mijn beste score, de tweede plek, tot streekproducten en architectuur en geschiedenis. Het was zeker een rollercoaster, want ik merkte wel dat ik steeds kritischer op mijn foto’s werd, maar ook veel meer ging uitproberen qua standpunt en tijdstip. Zo heb ik zeker de smaak van fotograferen tijdens Het Gouden Uurtje te pakken gekregen.

Maar toch overheerst bij mij ook het gevoel dat niet elke ronde juist is beoordeeld. Daarmee bedoel ik dat volgens mij niet alle foto’s altijd voldeden aan de opdracht, maar vervolgens wel hoger werden beoordeeld dan de mijne. Zeker bij ronde 4 overheerste dat gevoel.

Uiteindelijk ben ik ook als vijfde (van de zes) in het klassement geëindigd. Op voorhand had ik daar voor getekend in de veronderstelling dat de anderen beter zouden zijn. Nu voelt het ergens alsof het niet terecht is, want het gevoel dat ik op waarde ben verslagen, heb ik namelijk niet.

Het was in ieder geval een leuke ervaring waar ik zeker het nodige van heb geleerd én wat mijn liefde voor fotografie alleen maar heeft aangewakkerd!