Europa Archieven - Wanda's Wereld

Gosausee: genieten van helder blauw water en besneeuwde bergtoppen

11 juli 2022Europa, Oostenrijk, Travel Wanda 9 Reacties

Jarenlang heb ik geroepen dat de Lunersee het mooiste meer van Oostenrijk was, maar sinds afgelopen juni is die plek ingenomen door de Gosausee! Dit adembenemende meer is misschien minder bekend dat de Lunersee, maar geloof mij, het is absoluut ‘breath taking’. Sterker nog, ik was gewoon geroerd door de schoonheid van dit meer! Hoogste tijd dus om de Gosausee aan jullie te laten zien!

Gosausee, een sprookjesachtig bergmeer

Hoewel we op weg naar Hallstatt de borden van Gosausee al hadden gezien, hadden we niet verwacht dat we nog zo’n eind het dal in moesten rijden om er te komen. Aangezien er slechts één weg is die naar het meer leidt, kunnen we het niet missen. Wel twijfelen we of we direct bij de eerste parkeerplaats moeten stoppen of toch verder door moeten rijden. We besluiten tot het laatste en dat bleek een goede zet. Er zijn nog een paar plekjes vrij op de parkeerplaats die het dichtste bij het meer ligt.

Al direct zien we de Gosausee opdoemen achter de diverse restaurantjes en terrasjes. We besluiten echter om direct richting de kabelbaan te gaan. Het meer van dichtbij bewonderen, kan altijd nog. We gaan eerst naar boven!

Omhoog met de Gosaukammbahn

Dankzij onze Salzburgerlandkaart kunnen we gratis met de Gosaukammbahn en daar maken we dan ook dankbaar gebruik van. Al onderweg genieten we van het uitzicht op de Gosausee en de besneeuwde toppen van het Dachstein Massief.

Eenmaal boven aangekomen, gaan de meeste toeristen direct al aan de wandel. Wij besluiten echter om eerst even te genieten van het prachtige uitzicht. Daarna gaan ook wij ons verdiepen in de wandelmogelijkheden. Onze keuze valt al vrij snel op de route richting het Aussichtpunkt, een blauwe route, dus relatief eenvoudig en in principe voor iedereen goed te doen.

Op hoogte genieten van de Gosausee

Eenmaal aan de wandel is het even zoeken naar de juiste route, want volgens mij mist er her en der een bordje, maar gelukkig wijst een ander stel Nederlanders ons de juiste weg.

Ondertussen genieten we al volop van het prachtige uitzicht, nog niet wetende wat ons nog te wachten staat. We zijn nog een stukje verwijderd van het Aussichtpunkt als we twee bankjes spotten. Eén van deze bankjes is nog vrij en we zetten dan ook koers hier naar toe. Wat volgt, kan ik slechts in één woord samenvatten: WOW!

Helemaal onder de indruk van het uitzicht zijn we een paar tellen sprakeloos. De Gosausee met zijn helderblauwe water zien we in de verte liggen met op de achtergrond de besneeuwde bergtoppen van het Dachstein Massief. Het is ongelofelijk mooi, misschien niet eens goed vast te leggen op een foto. Dit is echt gewoon zo’n plek die je met eigen ogen moet zien om de schoonheid ervan te ontdekken.

Wij zitten in ieder geval een hele tijd alleen maar in stilte van het uitzicht te genieten. Ondanks dat het een warme dag is, heb ik overal kippenvel, ik ben echt ontroerd door deze aanblik.

Het Aussichtpunkt

Met moeite verlaten we dan ook ons bankje en wandelen verder naar het Aussichtpunkt. Ook hier worden we getrakteerd op magische bergtoppen en hebben we het gevoel alsof we onderdeel zijn geworden van een ansichtkaart.

Vanaf dit punt zijn er nog diverse wandelingen mogelijk, maar deze zijn voor ons wat te uitdagend, dus we besluiten om dezelfde route terug te gaan. Voordeel hiervan is dat we opnieuw langs ‘ons bankje’ komen en genieten we opnieuw van het bijzonder mooie uitzicht.

Aangezien het inmiddels al tegen half 4 gaat en de laatste kabelbaan om 16.45 uur teruggaat, besluiten we om met enige tegenzin het terras op te zoeken. Nog even genieten van het uitzicht en dan moeten we helaas toch naar beneden.

De Gosausee van dichtbij bewonderen

Natuurlijk was het uitzicht op zo’n 1.600 meter hoogte al indrukwekkend, maar ook aan de rand van de Gosausee is het uitzicht sprookjesachtig.

Ondanks dat het hier toeristisch oogt vanwege de terrasjes en de souvenierswinkeltjes kunnen we er toch in stilte van genieten. Her en der zien we wat mensen in het meer zwemmen, ook is het mogelijk om rondom het meer te wandelen. Een vrij vlakke wandeling van zo’n vijf kilometer. Tevens heb je de mogelijkheid om door te wandelen naar de Hinterer Gosausee, maar dit gedeelte is wat steiler en daardoor pittiger. Hiermee wandel je dan in totaal zo’n twaalf kilometer.

Aangezien wij hoog in de bergen al het nodige hebben gewandeld, laten we het rondje van vijf kilometer achterwege, maar deze wandeling zullen we zeker bij een volgende bezoek aan de Gosausee gaan doen. Diep onder de indruk van al het moois dat we hebben gezien, slenteren we op ons gemak terug naar de parkeerplaats.

Praktische tips om te genieten van de Gosausee

Wil je liever niet met de kabelbaan, maar wel genieten van de Gosausee? Dat kan prima, in dat geval zou je echt de rondwandeling van vijf kilometer moeten gaan doen. Op die manier kun je onderweg continu genieten van het adembenemende uitzicht.

Wel met de kabelbaan, dan raad ik je aan om de Salzburgerlandkaart aan te schaffen. Zeker als je langer dan een week in dit gebied verblijft. De Gosaukammbahn valt hier namelijk onder en dan kun je ‘gratis’ genieten van het uitzicht op zo’n 1600 meter hoogte.

Zowel bij het meer als boven in de bergen vind je diverse horecatentjes. Beneden tref je trouwens ook Gasthaus Gosausee waar je niet alleen voor een versnapering terechtkunt, maar ook kunt overnachten zodat je ’s ochtends wakker wordt met dit uitzicht.

Tenslotte zijn er diverse gratis parkeerplaatsen aanwezig, maar ik raad je wel aan om eerst door te rijden naar de laatste parkeerplaats. Wie weet heb je geluk en is er nog net een plekje vrij!

Zie jij je al genieten van de Gosausee?

Onze vakantieplannen voor 2022

24 januari 202223 januari 2022Europa, Travel Wanda 13 Reacties

Een nieuw jaar, dus ook nieuwe vakantieplannen! Hoewel, zeker in deze coronatijd is het lastig om iets te plannen. Maar goed, ik vind het ook gewoon leuk om er mee bezig te zijn. Om potentiële bestemmingen te bekijken, informatie te verzamelen en na te denken of we terug willen keren naar een bekende plek of toch voor iets nieuws willen gaan.

Het grappige is, dat we normaal helemaal niet zo van het vroeg boeken zijn, maar voor dit jaar hebben we al twee geboekte tripjes staan. Okay, die stonden oorspronkelijk gepland voor vorig jaar, maar zijn verschoven naar dit jaar, maar toch, twee uitjes zijn in ieder geval al zeker!

Wat hebben we al geboekt?

Zoals gezegd zijn twee trips vorig jaar door verschillende omstandigheden geannuleerd en verschoven naar dit jaar. Zo zouden we vorig jaar september een weekje naar Zeeland en dat is nu verplaatst naar april. Hoe gek het ook klinkt, het voelt ergens als een soort ‘gratis’ vakantie omdat we natuurlijk vorig jaar de reissom al hebben betaald.

Zeeland is voor ons vrij nieuw, want los van ooit een dagje rondrijden in Zeeland, zijn we er verder nog niet geweest. Dus wat dat betreft ben ik best wel nieuwsgierig naar deze provincie. Wij verblijven dan een weekje in een huisje op het vakantiepark De Stelhoeve in Wemeldinge in Zuid-Beverland. Uitgerekend het minst toeristische deel van Zeeland, maar dat maakt voor ons niet zo uit aangezien we toch met de auto zijn en op die manier een groot deel van Zeeland willen gaan verkennen.

Verder zouden we vorig jaar juli een weekendje naar Boerderijcamping De Beek in Haaksbergen waar mijn ouders met hun toercaravan stonden. Ook dit werd geannuleerd en verplaatst naar juli dit jaar. Mijn ouders staan er dan ook weer en wij verblijven dan in één van de vier boerderijkamers. Twee jaar geleden hebben we dat ook gedaan en dat is ons toen goed bevallen. Een mooie omgeving waar we nog een hoop kunnen ontdekken!

Welke reisplannen hebben we voor 2022?

Vorige week heb ik net mijn vakanties ingediend op het werk en heb ik er net als vorig jaar voor gekozen om twee weken in juni te nemen en twee weken in september. Aan de ene kant had ik liever drie weken gehad in juni, maar doordat we niet weten hoe lang we weg zullen/kunnen gaan, toch maar gekozen voor deze variant.

Voordeel hiervan is dat we dan ook in september twee weken hebben en dat is mij afgelopen jaar wel goed bevallen. Nu alleen nog fingers cross dat we zonder al teveel restricties naar het buitenland kunnen, want dat weerhoudt ons er in ieder geval van om vroegtijdig iets te boeken.

Maar goed, waar zouden we dan naar toe willen? In ieder geval met de auto, want een vliegvakantie zien we op dit moment nog niet zitten. Dat betekent automatisch ook dat een aantal bestemmingen afvallen, ook rekening houdende met de duur van onze vakantie. En ja, dan komen we al snel bij ons geliefde top vier bestemmingen uit!

Oostenrijk

Vanaf mijn eerste kennismaking met dit land (2003) ben ik verliefd geworden op de bergen. Mijn motto is dan ook niet voor niets: ‘een jaar geen Oostenrijk is een jaar niet geleefd’. Vorig jaar zijn we er dus niet geweest en hopelijk komt het er dit jaar dan wel weer van.

De vraag is alleen, gaan we terug naar ons geliefde Vorarlberg of kiezen we voor een andere regio? En gaan we dan alsnog naar een bekende regio of niet? Kortom, als het Oostenrijk wordt, hebben we nog wel wat voorwerk te doen, maar ach, dat is ook onderdeel van de voorpret natuurlijk!

Frankrijk

Ook Frankrijk staat hoog in onze favorietenlijstje en ook daar hebben we nog heel wat te ontdekken. Zo zou ik dolgraag eens naar Bretagne of de Dordogne willen, maar ook terug willen gaan naar de Elzas of de Franse Alpen. En ja, vorig jaar zijn we voor het eerst in de Morvan geweest en ook dat is ons toen goed bevallen.

Ook Zuid-Frankrijk trekt ons enorm en is ons in het verleden altijd goed bevallen. Enige nadeel hiervan is wel de afstand, omdat we liever niet meer dan 1000 kilometer op een dag willen rijden. Ook dat zijn luxe problemen…

Duitsland

En ja, ook Duitsland is zo’n land waar we altijd graag komen, maar tot nu toe is het meestal voor slechts een weekendje geweest. Misschien wordt het weleens tijd voor een langere verblijf bij onze oosterburen, want ook Duitsland heeft nog heel wat mooie onontdekte gebieden voor ons!

Zo staat Beieren met onder meer Berchtesgaden en de Königsee al jaren op ons lijstje, net als Rügen. Het grootste eiland van Duitsland in de deelstaat Mecklenburg-Voor-Pommeren. Wie weet komt het er dit jaar eindelijk van!

België

Natuurlijk ontbreekt ook België niet in onze top vier, maar dan wordt het grotendeels een trip down memory lane omdat de Ardennen dan onze bestemming wordt.

Een gebied waar we meerdere keren zijn geweest en nog steeds door worden verrast. Ook voelen we ons er enorm thuis en heeft het natuurlijk als voordeel dat het relatief dicht bij is.

Welke bestemmingen spoken nog meer rond?

Nou, ik moet eerlijk bekennen dat mijn vriend er totaal niet mee bezig is en dat ik degene ben die elke dag wel iets voorbij zie komen waar ik naar toe willen.

Zo zou ik op zich ook wel terug willen naar het Reuzengebergte in Tsjechië of op ontdekking willen gaan in de omgeving van het Lipnomeer.

Ook lijkt het mij wel wat om terug te gaan naar Denemarken, maar of mijn vriend dat zo ziet zitten? Hij is er ooit eventjes geweest, maar vond het toen vrij vlak, kaal en saai, dus ik schat de kansen voor Denemarken niet zo hoog in.

En tenslotte vind ik het ergens ook wel tijd worden om weer eens op ontdekking te gaan in Italië. Ooit wel bij het Gardameer en het Comomeer geweest, maar wat te denken van de Dolomieten? Wellicht ook handig om dat te combineren met Oostenrijk.

Kortom, alles ligt nog open voor juni en september! Daarnaast is een korte trip in het najaar ons ook goed bevallen, dus wie weet komt dat er ook nog van.

Hebben jullie al vakantieplannen?

Het reisjaar 2021: wat deden we wel en wat deden we niet?

17 december 202116 december 2021Europa, Nederland Wanda 19 Reacties

Net als vorig jaar waren we ook dit jaar niet zo vrij om te gaan en te staan waar we zouden willen. Grotendeels bepaalde corona onze plannen, maar ook de gezondheidstoestand van mijn schoonvader speelde daarin een grote rol. Plannen werden vaak pas op het laatste moment gemaakt of gewijzigd.

Deels gaf het in zekere instantie rust, maar ergens zorgde het ook voor onrust omdat alles zo onzeker was. Ondanks alles kijk ik toch met een glimlach terug op onze uitstapjes in het afgelopen jaar. Benieuwd wat we zoal hebben gedaan én wat we eventueel niet hebben gedaan?

April: weekendje Veluwe

De laatste jaren gaan we vaak in maart een weekje naar de zon. Even opladen na een lange winter, maar dat zat er vanwege de coronamaatregelen helaas niet in. Dus trapten we ons reisjaar een maandje later af met een weekendje weg in eigen land.

Of eigenlijk, mijn ouders, zij boekten namelijk een chalet op Roompot De Schaapskooi in Epe met Pasen en vroegen of wij gezellig mee wilden gaan. Daar waren we natuurlijk wel voor te porren, want inmiddels was zeker ik wel toe aan een andere omgeving dan thuis.

Wat we zoal hebben gedaan? Nou, we brachten voor het eerst een bezoek aan Elburg (mooi vestingstadje) en maakten een mooie wandeling in natuurgebied De Dellen. Het was in ieder geval heerlijk om even weg te zijn!

Juni: weekje Zuid-Limburg

Normaal heb ik in juni altijd drie weken vakantie, maar doordat lange tijd onduidelijk was, wat er mogelijk was, kortte ik mijn zomervakantie in tot twee weken. Door corona zat een reisje naar het buitenland er helaas nog niet in. We besloten een weekje Zuid-Limburg te boeken, want door de gezondheidstoestand van mijn schoonvader durfden we niet veel langer weg te gaan.

Het bleek uiteindelijk de juiste week te zijn geweest, want we hadden volop zomer met temperaturen van ruim 30 graden. Eigenlijk te warm voor ons, maar ach, dan maar wat vaker op een terrasje voor een koele versnapering! We ontdekten daarnaast de schoonheid van Zuid-Limburg en hoewel het mij geen vakantiegevoel bezorgde (daarvoor miste ik toch wat…) hebben we het prima naar onze zin gehad.

Zo reden we onder meer de Mergellandautoroute met diverse mooie stops, namen we een kijkje in Valkenburg en Maastricht en maakten we een aantal mooie wandelingen in het Geuldal. Kortom, zeker een regio waar we graag naar terug willen gaan!

Juli: weekendje Haaksbergen (geannuleerd)

Net als vorig jaar zouden we mijn ouders tijdens hun vakantie in Haaksbergen opzoeken, maar het liep even anders. Na thuiskomst uit Limburg ging mijn schoonvader hard achteruit en kwam hij eind juni te overlijden. Op zijn begrafenis zouden we naar Haaksbergen vertrekken, maar dat hebben we natuurlijk geannuleerd.

Een week later waren we alsnog een dagje op de camping bij mijn ouders en stelde de campingeigenaresse voor om ons weekendje te verschuiven naar juli 2022. Een mooie oplossing waar we dan ook gebruik van zullen maken!

September: een weekje Zeeland (geannuleerd)

Doordat het in de zomer nog steeds niet helemaal duidelijk was wat er nu wel of niet mogelijk was, boekten we voor september opnieuw een weekje in eigen land. Dit keer viel onze keuze op Zeeland, een provincie waar we ooit aan het begin van onze relatie een dagje zijn geweest, maar wat verder totaal onbekend terrein is.

Maar zo ver kwam het dus niet, want door het overlijden van mijn schoonvader werden er de nodige spullen verdeeld en een deel daarvan moest naar Frankrijk. Dus zodoende werd Zeeland geannuleerd en konden we deze gelukkig verplaatsen naar april 2022!

September: 10 dagen Morvan (Frankrijk)

In plaats van Zeeland vertrokken we dus richting mijn schoonzus en haar vriend in de Morvan. Een compleet onbekende regio voor ons, maar jongens, wat een prachtig gebied! Al direct bij het binnenrijden van dit natuurgebied voelde ik mij volledig thuis.

Dat gevoel werd gedurende ons verblijf alleen maar sterker en sterker. Elke dag genoten we van het prachtige landschap, de mooie vergezichten en bezochten we enkele mooie historische plaatsen zoals Autun, Vezelay en Avalon. Ook raakten we onder de indruk van de rust in dit gebied, geen ladingen toeristen, maar gewoon in alle rust genieten van de schoonheid van dit gebied. Het was na een hectische zomer een heerlijke opsteker voor het najaar.

Oktober: midweekje Veluwe

We zouden in oktober een weekendje naar Parijs vanwege een beurs, maar ja, geen beurs, dus geen Parijs. Als vervanging kozen we voor een midweekje Veluwe, omdat het al jaren op mijn lijstje stond als potentiële bestemming voor in de herfst.

Gelukkig voor ons werkten de weergoden volledig mee en genoten we samen met mijn ouders van de herfst op de Veluwe. Zo gingen we fietsen in Nationaal Park De Hoge Veluwe (aanrader!), maar wandelden we ook over de Ermelose heide en stonden we oog in oog met honderden schapen. Daarnaast bezochten we het kleinste stadje van Nederland, namelijk Staverden waar we een prachtige wandeling maakten op Landgoed Staverden. Het midweekje sloten we af met een wandeling door Elburg, het stadje waar ik stiekem een beetje verliefd op ben geworden dit jaar.

Kortom, het was een andere reisjaar dan ‘normaal’. Geen Spanje, Oostenrijk, België of Duitsland, maar wel Frankrijk en Nederland. Zeker Frankrijk voelde voor ons als een bonus waar we met heel veel plezier op terugkijken.

Wat volgend jaar betreft, daar hebben we inmiddels al twee uitstapjes voor staan dus, een weekje Zeeland en een weekendje Haaksbergen. En verder is alles nog open, maar hebben we natuurlijk wel zo onze ideeën, maar die zal ik een andere keer met jullie delen!

Een middag in Autun; de verrassing in de Morvan

22 november 202121 november 2021Europa, Travel Wanda 11 Reacties

Totaal onvoorbereid gingen we in september voor tien dagen naar de Morvan. Pas ter plekke besloten we om op een regenachtige vrijdag naar Autun te gaan. Grotendeels vanwege de overdekte markt en ach, als we er dan toch waren, zouden we we wel zien wat het stadje nog meer te bieden had. En dat bleek tot onze verrassing heel veel te zijn!

Helaas hebben we lang niet alles gezien, dus dat betekent dat we zeker terug gaan naar Autun als we weer in de Morvan zullen zijn. Voor nu neem ik je mee op onze wandeling door dit verrassende stadje met onder meer zijn historische centrum én prachtige kathedraal!

Slenteren door het centrum van Autun

De naam Autun deed bij ons totaal geen belletjes rinkelen, maar ooit was het één van de belangrijkste steden van West-Europa. Tegenwoordig is het één van de grotere steden in de Morvan met zo’n kleine 15.000 inwoners. Vanuit het zuiden is het tevens de toegangspoort naar het prachtige natuurgebied Morvan.

Voor ons was het in eerste instantie slechts een uitstapje op een regenachtige dag. Met name vanwege de grote overdekte markthal, wat zeker leuk was om even door heen te wandelen. Alleen was deze hal wat minder groot dan gedacht waardoor we na amper tien minuten weer buiten stonden. Wat nu te doen?

Gelukkig klaarde het enigszins op en vol goede moed besloten we om het er op te wagen en liepen we het autovrije centrum in. Gezellige straatjes, diverse winkeltjes en horecatentjes. Leuk om door heen te slenteren én zeker leuk voor een middagje shoppen.

Wij zagen echter op een gegeven moment borden staan met ‘Cathedral’ en besloten om hier naar toe te wandelen.

Historische gedeelte van Autun

Eenmaal uit de ‘drukte’ van de winkelstraten belandden we ineens in het historische gedeelte van de stad. Prachtige oude panden, zoals dit kasteel met uitzicht over de Morvan. Helaas niet geopend voor het publiek.

Op weg naar de Kathedraal komen we nog meer fraaie panden tegen, veelal in goede staat, maar sommige ook duidelijk toe aan een opknapbeurt. Pas in dit deel besluit ik om mijn camera uit de tas te halen en niet meer alleen maar foto’s te maken met mijn telefoon.

Al genietend komen we uiteindelijk terecht op Place du Terreau waar de Kathedraal in al zijn glorie voor ons opduikt. Dit imposante bouwwerk, Kathedraal St-Lazare, is in de twaalfde eeuw gebouwd, maar door branden en andere kerkelijke stromingen door de jaren heen flink verbouwd. Belangrijkste kenmerk van deze kerk is de timpaan boven het hoofdportaal dat gezien wordt als één van de meesterwerken in de Romeinse bouwkunst. Natuurlijk nemen we even een kijkje in deze bijzondere kerk die ook aan de binnenkant indrukwekkend is om te zien.

Eenmaal weer buiten slenteren we op ons gemak door de middeleeuwse straatjes rondom de Kathedraal. Het voelt alsof de tijd hier heeft stil gestaan. Rondom het plein vind je een aantal terrasjes waar je bij mooi weer ongetwijfeld heerlijk kunt zitten relaxen.

Uiteindelijk komen we weer terug in het winkelgedeelte van het centrum en is het helaas tijd om afscheid te nemen van Autun. Een plaats die ons zeker heeft verrast en die ook nog veel meer te bieden heeft dan hetgeen we nu hebben gezien. Zo zijn er nog een tweetal overgebleven Romeinse stadspoorten, een grafmonument met een prachtig uitzicht over de stad en de Morvan, maar ook overblijfselen van een Romeins theater. Kortom, we hebben nog lang niet alles gezien van deze stad!

Welk stadje heeft jou positief verrast?

Fotoserie: Rondrit Lac de Panneciere in de Morvan

5 november 20214 november 2021Europa, Travel Wanda 11 Reacties

De Morvan in Frankrijk kenmerkt zich door heuvels, bossen, rustige dorpjes en vele meren, zoals bijvoorbeeld Lac de Panneciere. Met zijn lengte van zo’n 7,5 kilometer is het het grootste stuwmeer in de Morvan. Een meer wat niet zozeer toeristisch is ingesteld, zoals het verderop gelegen Lac des Settons, maar vooral geliefd is bij vissers. Hierdoor kun je in alle rust rondom het meer toeren en her en der even stoppen voor een mooi uitzicht.

Ook wij deden dit toen wij in september op vakantie waren in de Morvan. Geniet je met mij mee?

Rondrit Lac de Panneciere

Vanuit Chateau-Chinon is het een klein half uurtje voordat je de eerste borden richting Lac de Panneciere ziet. Daarna is het slechts een kwestie van het volgen van de bruine richtingsbordjes. Daarnaast kun je ook nog de borden van Route des Crêtes volgen die je bovenlangs het meer brengt met mooie uitzichtpunten.

Verwacht echter geen spectaculaire uitzichtpunten, want veelal zie je slechts in de verte een deel van het meer liggen met daarom heen vooral veel bos. Niettemin is het zeker de moeite waard om deze uitstap te maken want het levert vaak toch onverwachte doorkijkjes op.

Eén van deze mooie uitzichtpunten vind je in het dorpje Ourouxen-en-Morvan. In het dorpje zelf is verder niet zoveel te zien, behalve nog een oorlogsmonument. Wel pakten we zelf hier de Route des Crêtes op, maar waarschijnlijk wordt deze route ook al eerder aangegeven.

Rustig genieten van Lac de Panneciere

Zoals gezegd vind je rondom dit meer weinig toerisme. Zo zijn er geen campings en hotels direct aan het meer gelegen en zijn er ook amper horecagelegenheden rondom het meer. Het is vooral een meer waar je vissers ziet en bij mooie zomerdagen gezinnen met kleine kinderen.

Ook wij toerden op ons gemak rondom het meer en genoten her en der van het mooie uitzicht.

Ben jij al eens in de Morvan geweest?

Tip: De waterval van Saut de Gouloux in de Morvan

11 oktober 202110 oktober 2021Europa, Travel Wanda 9 Reacties

Wanda en watervallen, het gaat bijna hand en hand samen. Dus ook in de Morvan kon ik het niet laten nadat ik op internet had gelezen over de waterval van Saut de Gouloux. Niet zozeer een spectaculaire waterval, maar wel eentje met een mooie wandeling door een bosrijk gebied er naar toe. Dat klonk mij als muziek in de oren, dus op een mooie zonnige dag maakten we ons op voor deze wandeling. Gaan jullie gezellig met mij mee?

Wandelen naar de waterval van Saut de Gouloux

Nadat we onze auto hebben geparkeerd op de grote parkeerplaats direct naast het restaurant Du Saut de Gouloux nemen we eerst een kijkje op het informatiebord.

Er blijken meerdere wandelroutes te zijn uitgezet die je allemaal uiteindelijk bij de waterval brengen. Waar wij gewend zijn om routes te vermelden in afstand, wordt het hier in tijd gedaan. De routes variëren van een kwartier tot dertig minuten en de langste duurt zo’n drie kwartier. Wij besluiten vol goede moed voor de langste route te gaan.

Alle routes starten direct naast het restaurant en worden door middel van bordjes aangegeven. Nadat we amper zijn gestart, volgt al de eerste stop als we via het pad onder de Pont Dupin wandelen. Gelukkig voor ons is het riviertje de Cure goed gevuld, want je kunt het helaas ook treffen dat er weinig water in staat.

Lange of korte route naar Saut de Gouloux

Vol goede moed beginnen we aan de langere route, deze gaat redelijk heuvelopwaarts. Doordat het in de voorgaande dagen wel heeft geregend, is het pad glad en glibberig. Mijn schoonzus en ik houden het dan ook voor gezien en besluiten voor de middelste route van een half uurtje te gaan. De mannen gaan wel door, maar ik kan jullie alvast verklappen dat ze deze route niet duidelijk vonden aangegeven.

Halverwege zijn ze namelijk verkeerd gelopen of hebben een bordje gemist waardoor het even zoeken werd om weer op het juiste pad te belanden.

Schoonzus en ik wandelen ondertussen op ons gemak richting de waterval.

De waterval

Zoals gezegd is de waterval van Saut de Gouloux geen spectaculaire waterval. De waterval is denk ik nog geen tien meter hoog, maar toch is het mooi om te zien.

Ooit had deze waterval ook een nuttige functie, want de overblijfselen van een molen naast de waterval zijn nog duidelijk te zien. Op het informatiebordje bij de waterval staat hiervan een uitgebreide beschrijving en een foto van hoe het er ooit heeft uitgezien.

Nadat we even van al dat moois hebben genoten, vervolgen we onze rondwandeling terug naar de parkeerplaats. Na zo’n tien minuutjes komen we inderdaad bij de doorgaande weg en steken we over richting de parkeerplaats. Helaas voor ons is het restaurant op deze dag gesloten, want het schijnt dat je vanaf het terras een mooi uitzicht op de omgeving hebt.

Praktische informatie

Gratis parkeren bij Café Restaurant du Saut de Gouloux,
er zijn drie wandelroutes uitgezet, van 15, 30 of 45 minuten. De langste route gaat heuvelopwaarts en dit pad kan behoorlijk glad zijn als het heeft geregend

Wij hebben al met al een uurtje, inclusief stops, gedaan over de middelste route.

Zijn jullie ook zo gek op watervallen?

Een absolute must see in de Morvan: Het pelgrimsstadje Vézelay!

8 oktober 20218 oktober 2021Europa, Travel Wanda 7 Reacties

In september belanden we vrij onverwachts in de Morvan in Frankrijk. Slechts twee dingen stonden op ons lijstje, namelijk het pelgrimsstadje Vézelay en het uitzichtpunt Calvaire bij Chateau-Chinon. De beklimming naar het uitzichtpunt deden we op onze eerste echte dag in de Morvan, letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt van onze vakantie. Later die week volgden er nog meer hoogtepunten waartoe ook zeker ons bezoek aan Vézelay behoort.

Wat een ongelofelijk pittoresk stadje, niet groot, maar steeds ontdek je toch weer nieuwe plekjes. Het pelgrimsstadje trekt jaarlijks zo’n miljoen toeristen. In de eerste plaats vanwege de prachtige basiliek, maar daarnaast heeft het stadje veel van zijn oude charmes weten te behouden. Gaan jullie met mij op ontdekking in Vézelay?

Het pelgrimsstadje Vézelay

Het klooster in Vézelay kreeg in de elfde eeuw de vermeende overblijfselen van Maria Magdalena in haar bezit waardoor het uitgroeide tot een ware pelgrimsoord. Niet veel later veranderde dit toen bleek dat deze overblijfselen niet authentiek waren.

Pas in de negentiende eeuw werd het weer een geliefde plek voor pelgrims nadat de paus Vézelay een authentiek relikwie van Maria Magdalena gaf. Sindsdien wordt het stadje jaarlijks door vele pelgrims bezocht, maar is het ook voor toeristen een geliefde bestemming.

In de eerste plaats vanwege de prachtige basiliek, maar ook omdat het stadje nog veel van zijn oude glorie heeft weten te behouden.

De Basiliek in Vézelay

Vézelay is gebouwd op een heuvel en dat betekent dat we het stadje al van verre zien opdoemen. Voor de verandering parkeren we direct onze auto op de eerste de beste parkeerplaats die we tegen komen. Vanaf hier is het slechts een paar minuten lopen voor we aan het begin van de hoofdstraat in Vézelay staan.

Doordat het op een heuvel is gebouwd, loopt de weg richting de Basiliek omhoog, maar het is prima te doen. Daarbij komt ook nog eens dat er zoveel te zien en te genieten is onderweg, dat je eigenlijk niet eens iets hiervan merkt. Onze eerste stop maken we al vrij snel na binnenkomst in het stadje. We spotten namelijk een prachtige antiekzaak waar we maar al te graag even rondstruinen.

Daarna vervolgen we de weg omhoog terwijl we ondertussen genieten van prachtige oude panden. Halverwege zien we de Basilique Sainte-Marie-Madeleine al voor ons opdoemen. Eenmaal aangekomen op het plein voor de Basiliek staan we even stil om de schoonheid van deze mooie basiliek in ons op te nemen.

Daarna wandelen we op ons gemak naar binnen waar we nog meer onder de indruk raken. In tegenstelling tot veel kathedralen straalt deze Basiliek één en al soberheid uit. Verwacht hier geen indrukwekkende afbeeldingen en dergelijke, want dan kom je bedrogen uit.

Dwalen door het middeleeuwse centrum

Nadat we uitgekeken zijn in de Basiliek besluiten we via diverse zijstraatjes terug te wandelen naar het begin van het stadje. Zo komen we onder meer bij Le Pontot uit, één van de twee overgebleven stadspoorten van de stad.

Doordat Vézelay vrij klein is, kun je er niet verdwalen. Uiteindelijk leiden alle zijstraatjes je weer terug naar de hoofdstraat waarna het slechts een kwestie van ‘afdalen’ is om bij de parkeerplaats uit te komen. In de hoofdstraat vind je naast een prachtige antiekzaak vooral de nodige horecatentjes en kleine winkeltjes met brocante. Helaas voor ons waren deze nog gesloten tijdens ons bezoek aan Vézelay.

Het is vooral een kwestie van lekker rondslenteren, her en der een zijstraatje in duiken om vervolgens weer terug te keren naar de hoofdstraat. Alles op je in laten werken en genieten van al die mooie middeleeuwse panden!

Zie jij jezelf al door Vézelay dwalen?

Hiervoor ga je naar Chateau-Chinon: uitzicht over de Morvan!

27 september 202126 september 2021Europa, Travel Wanda 7 Reacties

In september belandden we vrij onverwachts in Frankrijk en wel in de Morvan. Een voor ons totaal onbekende regio waar we ook vrij blanco naar toe zijn vertrokken. Slechts twee dingen stonden op mijn lijstje: een bezoek aan het pelgrimsstadje Vezelay en uitzichtpunt Calvaire bij Chateau-Chinon.

Dat laatste zou ook direct dé reden zijn voor menig toerist om toch naar Chateau-Chinon te gaan. Aangezien het uitzicht echt tres magnifique zou zijn. Doordat we vlakbij Chateau-Chinon verbleven, was het voor ons natuurlijk een uitgemaakte zaak dat we hier naar toe zouden gaan. Dat deden we dus direct als ons eerste uitstapje in de Morvan!

Chateau-Chinon, de stad van Francois Mitterand

Bij de meeste mensen doet de naam Francois Mitterand wel een belletje rinkelen. Maar ongetwijfeld was het niet bekend dat de beste man van 1959 tot 1981 burgemeester is geweest van dit stadje in de Morvan. Ook wij kwamen hier pas tijdens ons verblijf in de Morvan achter.

Niet dat het ons verder iets deed, maar voor menig toerist is het één van de redenen om Chateau-Chinon te bezoeken. Mede doordat het stadje een museum heeft waar alle ambtscadeaus van Mitterand liggen uitgestald.

Doordat we zoals gezegd vlakbij Chateau-Chinon verbleven, gingen we op dag twee hier al naar toe. Niet vanwege Mitterand, maar vanwege het beloofde prachtige uitzicht over de Morvan.

Uitzichtpunt Calvaire: fraai uitzicht over de Morvan

Nadat we de auto in het centrum van het stadje hebben geparkeerd, is het slechts een kwestie van het volgen van de route die door het Office de Tourisme op het wegdek is aangebracht. Niet veel later komen we op een kruising al het bordje Calvaire tegen en beginnen we aan onze klim naar boven.

Geen lange klim, maar wel eentje in de categorie kuitenbijtertjes. Na zo’n tien minuten komen we op het hoogste punt en worden we beloond met inderdaad een prachtige uitzicht over de Morvan. Aan de ene kant zien we het stadje liggen en aan de andere kant strekt het weidse landschap van de Morvan zich voor ons uit. Her en der wat bomen, maar vooral een weids uitzicht. Op een panoramatafel staan de namen van plekken vermeld die je vanaf dit punt kunt zien.

Ooit stond hier een kasteel, weliswaar geen groot kasteel, want het diende slechts een militair doel. Helaas is hier weinig van bewaard gebleven, slechts wat fundamenten doen nog aan vroegere tijden herinneren.

Nadat we een tijdje van het uitzicht en de stilte hebben genoten, gaan we via dezelfde route terug naar beneden en slenteren we nog wat door het centrum van Chateau-Chinon.

Overige bezienswaardigheden Chateau-Chinon

Ondanks dat het stadje verder geen noemenswaardige bezienswaardigheden te bieden heeft, zou ik toch zeker even door het centrum slenteren. Her en der kom je dan enkele fraaie fonteinen tegen en ook worden bepaalde gebouwen, zoals de schouwburg en het stadhuis, in ere hersteld.

Daarnaast zie je nog een deel van de stadspoort en dat spreekt altijd wel tot de verbeelding. In het centrum vind je verder nog een aantal winkeltjes en terrasjes waardoor je je er prima een middagje kunt vermaken!

Fotoserie: Prachtige vakwerkhuizen in Bernkastel Kues

7 juni 20216 juni 2021Duitsland, Europa, Travel Wanda 8 Reacties

Wie ooit aan de Moezel is geweest, kent ongetwijfeld Bernkastel Kues. Dit pittoreske stadje is namelijk een geliefde uitstap voor vele toeristen. Een typische Duitse stad met een historische centrum waar je het gevoel krijgt dat de tijd heeft stilgestaan. Hier vind je geen moderne kunst, maar prachtige vakwerkhuizen. De ene nog schilderachtiger dan de andere. Een absolute blikvanger is het punthuisje (Spitzhäuschen) waarbij je het idee krijgt dat het elk moment om kan vallen. Toch staat het er al sinds 1416!

Al tijdens ons eerste bezoek (maart 2018) was ik onder de indruk van dit prachtige stadje. Alleen was het toen in de winterperiode en was het stadje redelijk uitgestorven. In juni 2020 keerden we terug en werd ik opnieuw verliefd op dit stadje met zijn prachtige vakwerkhuizen. Hoogste tijd dus om jullie te laten kennismaken met Bernkastel Kues!

Bernkastel Kues

Zoals gezegd is dit stadje één van de geliefde plekjes aan de Moezel. Het stadje telt nog geen 8.000 inwoners, maar puilt in de zomermaanden regelmatig uit. In feite bestaat het uit twee delen, namelijk Bernkastel op de rechteroever en Kues op de linkeroever.

De meeste bezoekers komen niet verder dan Bernkastel en hoewel wij wel met de auto even door Kues zijn gereden, is het Bernkastel dat ons weet te charmeren.

Het stadje is prima te bereiken, aan de oeverzijde ligt een mega grote parkeerplaats waar je tegen een geringe betaling je auto kunt stallen. Ook per boot is het stadje goed te bereiken, menig rondvaartboot maakt namelijk een stop bij Bernkastel-Kues.

Bezienswaardigheden Bernkastel-Kues

Eigenlijk is het net één grote openluchtmuseum waar je het gevoel hebt terug te gaan in de tijd. In het historische centrum vind je vooral kleine winkeltjes met streekproducten waaronder natuurlijk de befaamde moezelwijnen. Ook de typische toeristische winkeltjes vind je hier terug.

De grootste trekpleister is echter het Marktplein. Waar je ook kijkt, alleen maar vakwerkhuizen. Stuk voor stuk goed onderhouden en veelal in de typische rood witte kleuren geschilderd. Daarnaast vind je hier het 17de eeuwse stadhuis en een prachtige fontein, de St.- Michaelsbrunnen. Helaas tijdens ons bezoek ietwat lastig te fotograferen gezien de steigers. Ook het Spitzhäuschen is een absolute blikvanger. Hoe blijft het in hemelsnaam zo staan?

Ook wij nemen hier natuurlijk een kijkje en stiekem hoop ik op een plekje aan één van de vele terrassen op dit plein. Dat zit er helaas niet in, want de tafeltjes zijn continu bezet. Gelukkig vind je rondom het Marktplein genoeg leuke steegjes met volop horecagelegenheden dus vroeg of laat kom je wel een vrij tafeltje tegen.

Ook de toegangspoort is natuurlijk een bezienswaardigheid op zich. Veel mensen lopen er voor mijn gevoel klakkeloos onderdoor, maar voor mij betekent het standaard een fotomomentje. Altijd leuk om zo’n doorkijkje te fotograferen, toch?

Uitzicht op Bernkastel-Kues

Als je uiteindelijk uitgekeken bent in het historische centrum raad ik je zeker aan om even een stukje de brug op te lopen richting Kues. Vanaf de brug heb je namelijk een mooi uitzicht op Bernkastel met als hoogste punt de ruïne van burg Landshut. Hier schijn je trouwens ook lekker te kunnen eten, maar dat hebben wij zelf nog niet getest.

Voor nu beperken we ons slechts tot het uitzicht op de stad en de Moezel.

Uiteindelijk hebben we er inclusief een lunchpauze en de nodige fotostops zo’n drie uurtjes rondgewandeld. Lekker op ons gemak én vooral genietend van al dat moois.

Benieuwd naar wat je nog meer aan de Moezel kunt doen?

5x Doen aan de Moezel

Lijkt Bernkastel-Kues jou wat of heb je niks met dit soort stadjes?

Een middag in het Oostenrijkse stadje Bludenz

12 maart 202112 maart 2021Europa, Oostenrijk, Travel Wanda 8 Reacties

Vorig jaar september verbleven we zo’n tien dagen in onze favoriete regio in Oostenrijk, namelijk Vorarlberg. Een hele fijne vakantie waarin we volop hebben genoten van al het moois dat Vorarlberg te bieden heeft. Zo maakten we onder meer prachtige wandelingen en genoten we van mooie vergezichten tijdens het rijden van de Silvretta Hochalmstrasse.

Het weer was top, alleen de eerste twee dagen was het behoorlijk mistig. Boven in de bergen zat alles potdicht, dus zagen we het niet zo zitten om een kabelbaan te pakken. Wat we dan wel hebben gedaan? We gingen onder meer winkelen in een overdekt winkelcentrum, maar maakten ook een stadswandeling in Bludenz. Wandelen jullie met mij mee?

Bludenz, de stad van de Milka fabriek

Bludenz is met zijn 25.000 inwoners de vierde stad van Vorarlberg en is bij de meesten bekend vanwege de chocoladefabriek waar Milka wordt geproduceerd. Deze fabriek is trouwens niet toegankelijk voor het publiek. Veel toeristen die naar Vorarlberg komen, komen hooguit in Bludenz als ze op weg zijn naar Bürs voor het overdekte winkelcentrum. Zo verging het ons meestal ook, tot vorig jaar september dus.

Vanuit ons huisje in Bürserberg hadden we een prachtig uitzicht op Bludenz (bovenstaande foto maakte ik later in de week) en aangezien boven alles dicht zat, daalden we af om eens een kijkje in Bludenz zelf te nemen. Wat volgde was een wandeling door een oud centrum met prachtige gevels en bronnen uit 1730.

Wat is er te zien in Bludenz?

Het oude centrum van Bludenz is op zich vrij compact en kenmerkt zich vooral door prachtige gevels uit de 17e eeuw. Deze vind je vooral in de Werdenbergerstrasse en de Rathausgasse. Daarnaast tref je er verschillende stadspoorten aan die nog uit de 15e eeuw stamden.

Overige attracties zijn de Dörflingerhaus uit 1365 en de Nepomukbrunnen uit 1730. Aan de andere kant van de Oberes Tor vind je de Laurentiuskirche en Schloss Gayenhofen. Deze kun je allebei niet missen omdat ze van verre al te zien zijn.

Al wandelend door het rustig ogende centrum van Bludenz valt ons vooral de mooie gevels en de vele bloemen op. Het stadje oogt op deze middag ietwat slaperig, maar dat zal ongetwijfeld ook door het weer komen. De marktlui zijn inmiddels druk aan het opruimen en we slenteren dan ook gewoon lekker wat rond.

De Laurentiurskirche en Schloss Gayenhofen vallen ons inderdaad op en als we de toegangspoort zien, besluiten we dan ook om een kijkje te gaan nemen. Helaas zijn beiden gesloten voor het publiek, maar toch is het de moeite waard om naar boven te klimmen, vanwege het uitzicht over de stad.

Al met al hebben we een uurtje rondgewandeld in Bludenz en zijn we tot de conclusie gekomen dat het stadje zeker een bezoek waard is. Vooral in de zomer als het Milka Chocoladefest wordt gehouden, schijnt het een aanrader te zijn. Voor ons was het vooral een leuk uitje op een mistige dag.