Dag Februari, Hallo Maart!
Februari, een maand waar ik al jaren een haat/liefde verhouding mee heb. Een maand met de minste dagen, maar die voor mijn gevoel altijd vreselijk lang duurt. Ook dit jaar was februari bepaald niet mijn maand. Gezien het feit dat er slechts één artikel op mijn blog verscheen, kunnen jullie vast wel al raden dat dit geen lange terugblik gaat worden. Toch nieuwsgierig waarom februari geen leuke maand was? Lees dan lekker verder!
Ik vierde mijn 48e verjaardag
Hoewel, vieren… Op mijn verjaardag was de restrictie qua aantal gasten nog van toepassing, dus voor het tweede jaar op rij heb ik mijn verjaardag niet echt gevierd. Wel kwamen mijn ouders en schoonzus even gezellig op de koffie. Verder bezorgde de postbode een aantal kaarten, kreeg ik van vriendinnetje T. nog een bakje met lentebloemen en was ik druk met felicitaties via whatsapp en Facebook.
Wandelen bij de Baggerputten in Slochteren
Deze wandeling stond al enige tijd op mijn lijstje, maar door het slechte weer kwam het er steeds niet van. Tot zaterdag 12 februari. Samen met mams reed ik naar Slochteren en verkende ik dit onbekende gebied. Wat volgde was een mooie wandeling door een gebied met visvijvers, mooie doorkijkjes én vooral veel modder. Heel veel modder.
Na afloop zagen we er allebei dan ook uit als een stelletje landlopers met modderspatten overal. Mijn schoenen? Nou, ik moet ze nog steeds poetsen, want in plaats van groen met wit, zijn ze nu groen met zwart.
Maar het is zeker een gebied waar ik vaker wil gaan wandelen, lekker dichtbij en toch even iets anders. Een bewegwijzerde paaltjesroute is er helaas niet, dus dat betekent dat je gewoon zelf je route kiest. Ik had via Wikiloc een voorgestelde route gevonden, maar ergens zijn we te vroeg binnendoor gegaan waardoor we niet de volledige route van vier kilometer hebben gelopen.
En toen kwam corona
Yep, ook wij moesten er aan geloven. Ergens voelde het alsof we net voor de finish nog werden ingehaald door het virus, maar dat is natuurlijk onzin aangezien het virus nog steeds rondwaart. Maar goed, zaterdagavond, na mijn wandeling in Slochteren, begon ik te hoesten en kreeg ik overal spierpijn.
Op zondagochtend besloten we dan ook om allebei een zelftest te gaan doen. Nou, daar was geen twijfel mogelijk, zo positief als ik weet niet wat. Direct maar een afspraak ingepland bij de GGD waar we ’s middags terecht konden. Op maandag volgde dan inderdaad de definitieve bevestiging, allebei corona.
En ja, toen begon dus onze quarantaine. Mijn ouders werden ingeschakeld voor de boodschappen en schoonzussen brachten ons ’s avonds een warme prak. Echt ziek ziek waren we niet, hoewel ik de eerste dagen nog wel koorts heb gehad. Ook werkte ik gewoon thuis, weliswaar niet op volle kracht en nam ik wat vaker pauze, maar zo modderden we de eerste week een beetje aan.
In het weekend ging het ineens een stuk minder, we hoesten ons de longen uit ons lijf en hadden nergens meer puf voor. Zelfs traplopen ging moeizaam. Ook het weer speelde ons parten. Normaal vind ik het altijd wel fijn om lekker naar buiten te gaan als ik grieperig ben, gewoon even de longen zuiveren met frisse lucht. Nu zaten we midden in de zogenaamde Drielingenstorm en een bak met regen.
Pas op dag 10 ben ik in mijn lunchpauze even naar buiten gegaan, even aan de wandel. Man, wat waren we het thuishangen zat. Sowieso is dat al niks voor mij, maar nu moest je min of meer verplicht thuis blijven.
Inmiddels zijn we twee weken na onze positieve test verder en nog steeds niet helemaal klachtenvrij. We hoesten nog steeds wel wat en ook merken we duidelijk dat we minder energie hebben, maar het gaat gelukkig weer de goede kant op.
Genieten van het voorjaar in De Heemtuin
Afgelopen zaterdag liet de zon zich eindelijk na lange afwezigheid weer eens zien en dat moest ‘gevierd’ worden. Dus samen met mams ging ik aan de wandel in mijn favoriete natuurgebied De Heemtuin in Muntendam.
Het was echt genieten geblazen met die zon op onze snufferd, die strak blauwe lucht en die lentebloemetjes her en der. Al met al hebben we zo’n 3,5 km gewandeld en toen was de accu wel leeg, maar het begin is er weer!
Wat zijn onze plannen voor maart?
Nou, echt concrete plannen hebben we nog niet. Wel ga ik dan eindelijk naar de kapper, want dat moest ik door corona afzeggen, en zullen mijn grijze haartjes dan gelukkig weer verdwijnen.
Verder begin ik vandaag vol enthousiasme aan poging zoveel om af te vallen. Aangezien ik merk dat mijn lijf best sterk reageert op koolhydraten ga ik opnieuw proberen om dit te minderen. Helemaal zonder mijn piepers, rijst en brood wil ik niet, maar voor nu staat het vinden van de juiste balans hierin voorop. Mochten jullie nog tips hebben, laat het mij vooral weten!
