Travel 2018: In de zomer gaan we naar….

10 april 20189 april 2018Lifestyle, Travel Wanda 28 reacties

Frankrijk en Oostenrijk! Ja ja, we keren terug naar twee oude bekenden maar dan wel met een geheel nieuwe bestemming voor ons in Frankrijk. Na een jaartje geen Oostenrijk moest het er eigenlijk wel weer eens van komen en dat gebeurt nu dus ook. Met nog 8 weken werken voor de boeg kan de voorpret beginnen!

Vandaag vertel ik je dan ook alles over onze nieuwste plannen. Of eigenlijk, alles is inmiddels geboekt en bevestigd dus nu alleen nog even die 8 weken zien door te komen!

Frankrijk & Oostenrijk, hoe zo dat?

Nou, eigenlijk stond Frankrijk al vrij vroeg wel vast. Beiden vinden we het een super mooi land waar we inmiddels meerdere keren zijn geweest. Zo waren we al in de Alpen, de Provence, Cote d’Azur en in Normandië. Stuk voor stuk prachtige regio’s die ieder op hun eigen manier uniek zijn.

Normandië in 2015 was onze laatste keer in Frankrijk dus eigenlijk wilden we gewoon wel weer die kant op. Natuurlijk dan wel naar een nieuwe bestemming want zo vaak komt het niet voor dat we naar dezelfde bestemming terug gaan, ondanks dat we dat vaak na afloop van zo’n vakantie wel roepen.

En ja, Oostenrijk… ik riep natuurlijk altijd dat een jaar geen Oostenrijk gewoon niet kan. Nou, vorig jaar zijn we dus niet geweest en allebei vonden we dat ergens wel een gemis. Toch was het niet onze bedoeling om in onze zomervakantie naar Oostenrijk te gaan maar toen we onze plek in Frankrijk hadden bepaald, kwam Oostenrijk toch weer in beeld!

Welke streek gaan we ontdekken in Frankrijk?

Onze keuze viel al vrij snel op de Elzas, een streek in het noordoosten van Frankrijk op de grens met Duitsland. Mooie natuur, prachtige stadjes als Colmar en Mulhouse maar ook bergen in het dichtbij gelegen Vogezen. Kortom, een streek die op papier echt iets voor ons is.

De komende weken ga ik mij natuurlijk uitgebreid in deze regio verdiepen maar als je nog tips hebt wat we echt in de Elzas moeten gaan zien of doen, dan hoor ik het graag van je!

En dan dus van Frankrijk naar Oostenrijk?

Yep! Echt zin in, ook al is het slechts voor vier dagen. Een beetje Oostenrijk is beter dan helemaal geen Oostenrijk, ja toch? Vanuit de Elzas is het namelijk maar zo’n 300 km naar Vorarlberg en laat dat nu net onze favoriete streek in Oostenrijk zijn. Dus ja, toen we dat eenmaal in de gaten hadden, was de keuze niet zo moeilijk.

We plakken na onze tien dagen in de Elzas er dus nog vier dagen in Vorarlberg aan vast! Een bekende streek maar de laatste keer dat we er langer dan een dag waren is alweer 5 jaar geleden! Hoogste tijd dus om weer eens die kant op te gaan zodat we eindelijk eens naar de Lünersee kunnen in het voorjaar nadat we er twee keer in het najaar zijn geweest.

Waar gaat jouw zomervakantie naar toe? Enne, als je nog tips hebt voor de Elzas, let me know!

5 tips om zorgeloos op wintersport te gaan

13 december 201713 december 2017Lifestyle, Travel Wanda 15 reacties

Voor veel mensen staat de winter gelijk aan wintersport en reist men massaal weer af naar landen als Oostenrijk en Frankrijk voor een weekje sneeuwplezier. Als je een ervaren wintersportreiziger bent, dan weet je natuurlijk waar je aan moet denken. Maar voor degenen die nog nooit op wintersport zijn geweest maar dat wel overwegen, heb ik hier alvast een paar handige tips voor je!

1. Zorg voor goede kleding en schoeisel

Wintersport betekent heus niet dat je dat mooie zwarte jurkje thuis moet laten maar vergeet niet dat je toch echt staat te kleumen als je niet warm genoeg gekleed bent. Het belangrijkste is dus ook dat je zorgt voor goede warme winterkleding.

Natuurlijk kun je niet zonder een goede winterjas maar vergeet ook je onderkleding niet. Een skipully is dan ook echt geen overbodige luxe en bij Outdoorsupply heb je op dat gebied een uitgebreide keuze. En vergeet niet, zo’n skipully is ook onder de huidige winterse omstandigheden hier in Nederland heerlijk om te dragen! Het zorgt er in ieder geval voor dat je tegen de kou bestand bent en lekker warm blijft.

Datzelfde geldt natuurlijk voor je voeten. Snowboots verdienen dan ook echt een plekje in je koffer. Tegenwoordig vind je ze in allerlei kleuren en zien ze er ook nog eens ontzettend stoer uit. Zelf heb ik deze paarse snowboots waarmee ik heerlijk door de sneeuw kan stampen!

2. Sluit een reisverzekering inclusief wintersportdekking af

Ik werk zelf op een assurantiekantoor en krijg dus regelmatig de vraag voorgeschoteld ‘mijn ziektekostenverzekering dekt toch alles?’. Nou, niet dus. Als je op de piste gewond raakt en je moet vervolgens met een helikopter naar een ziekenhuis worden vervoerd of je moet met een gipsvlucht naar huis dan krijg je te maken met flinke kostenposten die niet standaard zijn gedekt.

Voor dit soort onvoorziene kosten kun je een speciale wintersportdekking bij je reisverzekering afsluiten. Met deze dekking ben je verzekerd voor medische en buitengewone kosten in verband met redding, opsporing of repatriëring mocht jou op wintersport iets overkomen. Daarnaast is schade aan of diefstal van je sportuitrusting meestal meeverzekerd.

Beperk je je alleen tot langlaufen? Dan is het vaak niet nodig om de rubriek Wintersport mee te verzekeren. Voor de zekerheid kun je het beste je polisvoorwaarden hiervoor even nakijken of informeren bij je verzekeraar.

Ben je juist super avontuurlijk aangelegd en ga je off piste skiën hou er dan rekening mee dat dit niet onder de dekking van je polis valt. Ook snowboarden wordt vaak uitgesloten. Kortom, informeer voor vertrek altijd even of je goed genoeg verzekerd bent zodat je daarna zorgeloos op vakantie kunt gaan!

3. Winterbanden en sneeuwkettingen

Misschien overbodig te zeggen maar in de ons omringende landen zoals Duitsland en Oostenrijk zijn winterbanden verplicht. Datzelfde geldt voor sneeuwkettingen. Zorg er dus ook voor dat je auto net als jezelf goed voorbereid is op zo’n reis.

4. Rij overdag zodat je het uitgerust bent

Kies je ervoor om met eigen auto richting de Alpenlanden te gaan, probeer dan zo vroeg mogelijk in de ochtend te vertrekken. Hou er daarnaast rekening mee dat het vooral in het wintersportseizoen op zaterdag erg druk is op de weg. Eenmaal de grens met Oostenrijk gepasseerd, ben je er vervolgens nog niet. Dan begint de reis pas echt, want dan moet je nog onder winterse omstandigheden diverse bergpassen en slingerwegen over.

Hou er daarnaast rekening mee dat je dan misschien maar hooguit 30 km per uur meer kan rijden vanwege hevige sneeuwval en dat betekent dat je na een lange autorit nog een bar tochtje naar je eindbestemming voor de boeg kan hebben. Zorg dan ook voor voldoende rust in de dagen voor vertrek!

5. Werk voor je wintersport al aan je conditie

Ik hoor je al denken ‘ik krijg meer dan genoeg beweging tijdens mijn wintersportvakantie’. Ja dat klopt maar als je van nature niet zo sportief bent, dan zul je na de eerste dag al te maken krijgen met spierpijn waar je de rest van je vakantie nog ‘lol’ van hebt. Zonde natuurlijk, dan kun je beter ruim voor vertrek thuis al wat oefeningen doen en wat vaker de trap nemen zodat je in ieder geval over een goede conditie beschikt en dat ook je beenspieren goed getraind zijn!

Ben jij een wintersportliefhebber of niet?

Dit artikel bevat gesponsorde artikelen. Ik deel echter niets waar ik niet achter sta.

De avonturen van mijn badeendjes (1)

24 november 201723 november 2017fotografie, Travel Wanda 3 reacties

Sinds vorig jaar reizen mijn twee badeendjes met ons mee op onze vakanties door Europa. Natuurlijk vindt vooral mijn vriend dit wel een lichte afwijking. Aan de andere kant, ik heb liever een stel badeendjes op mijn foto’s dan een buslading Japanners!

Vorig jaar kocht ik het boek Reisfotografie van Laura Vink en liet zij haar badeendjes zien. Dit bracht mij direct op het idee om ook twee van die olijke exemplaren aan te schaffen. Dus toog ik naar de Action en kwam ik vervolgens met mijn eerste twee badeendjes thuis.

Mijn familie badeendjes

Eerste twee? Ja, inmiddels hebben ze gezelschap gekregen van een Duits stel, heb ik ze ook in de kerstvariant en kocht ik afgelopen jaar in Monschau nog een badeendje met een fototoestel. Ook wel erg toepasselijk in mijn geval. Maar goed, mijn twee eerste badeendjes reizen in ieder geval standaard met ons mee.

Inmiddels heeft dit tweetal al heel wat van Europa gezien. Hoogste tijd dus om hun avonturen met jullie te delen!

Hun eerste avontuur was Zweden

Wow, wie doet hun dat na? Ik bedoel, ikzelf ging voor het eerst naar Duitsland als zijnde het buitenland. Dit tweetal gaat direct een stuk verder en maakte hun debuut in Zweden.

Hier reden we nog verwachtingsvol richting onze eerste bestemming in Zweden, oftewel Rugstorp in Zweden. Zweden was ook voor ons een geheel nieuwe bestemming, dus dat betekent goed voorbereiden en gewoon ouderwets de wegenkaart erbij. Onze badeendjes waren in ieder geval wel direct zo nieuwsgierig dat ze maar al te graag wilden weten waar hun reis naar toe ging.

Het absolute hoogtepunt tijdens onze eerste week in Smaland was het leuke plaatsje Kalmar waar we onder meer het Kasteel bezochten en genoten van het prachtige uitzicht.

Het absolute dieptepunt? Tja, ondanks dat het badeendjes zijn, houden ze duidelijk niet zo van regen.

Hun tweede uitstapje was naar ons geliefde Oostenrijk

In 2016 gingen we niet alleen op vakantie naar Zweden, ook gingen we in het najaar nog een weekje naar Oostenrijk. Ook die keer waren de badeendjes van de partij en genoten ze net als ons van al het moois dat dit prachtige land te bieden heeft. Zo gingen ze gezellig mee de bergen in en genoten ze van het uitzicht bij Ehrwald.

Doordat we vlakbij Duitsland zaten, was een uitstapje naar Füssen zo gemaakt. Tot hun grote teleurstelling kregen ze daar ineens gezelschap van twee Duitse badeendjes in klederdracht.

Ook dit jaar gingen mijn badeendjes weer gezellig met ons mee maar die avonturen hebben jullie nog van mij tegoed!

Meer weten over onze avonturen in Zweden en Oostenrijk? Check dan deze artikelen!

Ons weekje in Smaland

Deel 2 van ons weekje in Smaland

Zugspitze, genieten op 3 km hoogte

Genieten bij de Ehrwalder Almsee

3x De mooiste meren in Oostenrijk

29 september 201728 september 2017fotografie, Travel Wanda 18 reacties

Oostenrijk, wat mij betreft het mooiste land in Europa. Een land dat echt alles heeft, van bergen met besneeuwde toppen tot prachtige alpenweiden met de liefste koeien. Van mooie vergezichten tot mooie bergmeren op de meest onverwachtse plekken.

Door de jaren heen zijn we verschillende keren in Oostenrijk geweest. Zo waren we onder meer in de provincies Karinthië, Salzkammergut, Vorarlberg en Tirol. Exact een jaar geleden waren we nog in Oostenrijk. Samen met mijn ouders genoten we van de prachtige omgeving rondom de Zugspitze. Dit jaar komen we helaas niet meer in Oostenrijk. Gelukkig heb ik natuurlijk nog tig foto’s om toch nog even te kunnen genieten van dit prachtige land. Vandaag deel ik dan ook mijn 3 favoriete meren in Oostenrijk met jullie!

3. Hallstättersee

Dit prachtige meer ligt bij het pittoreske plaatsje Hallstat in Salzkammergut. Een plaatsje waar je alleen maar houten huisjes tegenkomt en waar je je gewoon continu blijft verbazen. Een deel van die huisjes zie je terug op bovenstaande foto maar je zou toch niet vermoeden dat daar achter nog een heel centrum zit? Het is allemaal zo volgebouwd dat je je afvraagt wat er overblijft als er brand uitbreekt.

Eigenlijk maken we niet zo snel een boottocht over dit soort meren maar hier konden we gewoon niet achterblijven. Dus schoven we inderdaad aan in de rij en genoten we vervolgens volop van het uitzicht!

2. Ehrwalder Almsee

Zoals gezegd waren we vorig jaar nog met mijn ouders in Tirol. Een jaar eerder waren we er ook al geweest maar toen was het er niet van gekomen om de kabelbaan van Ehrwald te pakken. Vorig jaar deden we dat gelukkig wel en ontdekten we dus een prachtig mooi klein bergmeertje. Natuurlijk, we troffen het die dag ook echt want de zon scheen volop met her en der wat wolken.

Dit meertje vind je in de provincie Tirol en is per kabelbaan te bereiken. Of wandelend omhoog natuurlijk. Wij gingen met de kabelbaan en dan is het nog geen twintig minuten voor je bij het meertje bent. Ook kun je rondom het meer wandelen waardoor je steeds weer van een ander uitzicht kunt genieten.

Wil je meer zien van de Ehrwalder Almsee? Dat kan! Ik schreef er al uitgebreid over!

Fotoblog | Genieten bij de Ehrwalder Almsee

1. Lünersee

Dit meer in de provincie Vorarlberg is mijn absolute nummer één. Zo prachtig, zo mooi, zo… ik kan gewoon niet onder woorden brengen hoe mooi dit meer wel niet is. We zijn er twee keer geweest en beide keren was ik er totaal door overdonderd. De eerste keer nog het meest, dat moment toen we de kabelbaan uitstapten en voor het eerst een blik wierpen op dit schitterende meer… dat moment vergeet ik echt nooit weer.

De laatste keer waren we hier in september 2013 en was het helaas nogal bewolkt maar opnieuw was het Genieten met een hoofdletter!

Ook hiervoor geldt weer dat je met de kabelbaan moet. Lopend kan maar hou er wel rekening mee dat je dan een geoefende loper moet zijn want de weg is steil. Wij waren de eerste keer namelijk een beetje eigenwijs en gingen lopend naar beneden en boy, wat was ik benauwd toen. Maar goed, ook hier geldt weer dat je rondom het meer kunt wandelen, al met al een wandeling van zo’n drie kwartier. In mijn geval langer omdat ik natuurlijk onderweg overal moest stoppen om foto’s te maken.

Ik wil er dan ook absoluut nog een derde keer heen!

Ben jij ook van de meren of heb je liever de zee?

Throwback Thursday | Genieten in een typisch Weens koffiehuis

23 juni 20178 juni 2017Travel Wanda 3 reacties

In Throwback Thursday deel ik een foto waar voor mij een leuke of een bijzondere herinnering aan kleeft. Meestal zal het vakantiegerelateerd zijn want ja, dan maak ik natuurlijk ook de meeste foto’s!

In juni 2014 splitsen we onze vakantie op. Dat wil zeggen, we gingen eerst een weekje naar het Balatonmeer in Hongarije en daarna via Wenen door voor nog een weekje in Salzkammergut in Oostenrijk. In Wenen troffen we het echt. Man, man, man, wat was het toen warm. De stad ging gebukt onder een heuse hittegolf en dat betekende helaas ook een portie smog.

Nadat we een rondtoer hadden gemaakt met zo’n Hop-on-Hop-Off toer en nog een poging deden voor een stadswandeling wisten we niet hoe snel we de verkoeling moesten opzoeken.

Genieten bij Café Schwarzenberg

Daarvoor ben je natuurlijk in Wenen aan het beste adres. De stad staat namelijk bekend om zijn ruime keuze aan koffiehuizen waar je het lekkerste gebak kunt krijgen. Ook wij hadden dit voor Wenen op ons lijstje staan. Nu het toch zo bloed- en bloedheet was, kozen we er dan ook voor om dit gewoon direct te doen. In mijn ANWB-gids had ik al een koffiehuis gespot. Deze zou bepaald niet goedkoop zijn maar behoort wel tot één van de oudsten van de stad. Dus gewapend met een stadsplattegrond gingen wij richting Café Schwarzenberg.

Een plekje op het terras lag misschien voor de hand maar wij besloten om lekker binnen te gaan zitten. Ook omdat in mijn gids duidelijk stond vermeld dat een kijkje binnen absoluut de moeite waard was. En dat was het zeker! Een mooie authentieke inrichting met enorm grote kroonluchters waarvan deze hieronder nog maar een kleintje is.

Bediening strak in pak en allemaal uber netjes. De kaart bestond uit tig soorten koffie om over het gebak nog maar te zwijgen. Wij besloten gewoon heel traditioneel voor de Apfelstrudel te gaan maar dan wel in dit geval natuurlijk huisgemaakt. Die foto’s heb ik helaas van mijn mobiel verwijderd maar geloof mij, bij het schrijven van dit artikel liep het water mij weer in de mond!

5x Gemiste highlights

22 februari 201721 februari 2017Lifestyle, Travel Wanda 6 reacties

Highlights… eigenlijk zijn we daar tijdens een vakantie toch altijd naar op zoek? Tenslotte bereid je je optimaal voor en weet je precies wat er in die bewuste omgeving allemaal is te zien en te doen. Maar toch kan het gebeuren dat je bij thuiskomst denkt ‘Jammer dat we dat niet hebben gedaan’.

Dankzij Marcella werd ik me hier weer van bewust. De tag komt van oorsprong trouwens bij Karin van Travel Addict vandaan. Hoogste tijd dus om mijn top 5 van Gemiste Highlights met jullie te delen!

Genieten van het uitzicht vanaf de Jungfrau in Zwitserland

In september 2006 waren we op vakantie in Zwitserland en verbleven we in een huisje vlakbij Interlaken met uitzicht op de Thünersee. Dat alleen was al een prachtig uitzicht maar in de verte doemde ook de Jungfrau op. Met zijn dik 4 km hoogte een opvallende verschijning in Zwitserland. Logisch natuurlijk dat we maar al te graag daarboven een kijkje wilden nemen. Maar helaas voor ons werkte het weer de hele week niet mee. In het dal was het op zich prima maar boven trok alles door de mist behoorlijk dicht. En ja, in die tijd kostte het ritje naar boven al zo’n € 100,= per persoon dus dan wil je er natuurlijk ook wel echt van genieten. We hebben iets van drie keer beneden bij de kassa gestaan maar zagen steeds mistige beelden op de livecam en helaas is het er dus niet van gekomen. Maar goh, wat had ik graag daar boven een kijkje willen nemen!

Slenteren door het oude centrum van Boedapest (Hongarije)

In juni 2014 maakten we een rondreis en begonnen we in een gehucht aan het Balatonmeer in Hongarije. De omgeving verraste ons in alle opzichten net zoals de vriendelijke bevolking. Maar natuurlijk stond ook een bezoek aan Boedapest hoog op mijn lijstje. Helaas voor ons bleek de infrastructuur toch niet helemaal zo geweldig te zijn. Zowel met de auto als met de trein zouden we er dik 3 uur over doen om er te komen en dan natuurlijk nog weer 3 uur terug. Niet bepaald een aantrekkelijk idee om zo een vakantiedag te besteden. Laat staan met die temperaturen want uitgerekend in onze week kampte Hongarije met een hittegolf. En ja, ook deze stad staat dus nog op mijn lijstje!

Op ontdekking gaan in de Dolomieten

In juni 2010 verbleven we eerst een weekje aan het Gardameer in Italië om vervolgens via een geweldige rit door de Dolomieten terug naar Tirol in Oostenrijk te rijden. Man, wat zat ik als een Japanner in de auto. Ik wist totaal niet waar ik moest kijken. Zo indrukwekkend allemaal. Het was een geweldige rit maar tegelijkertijd baalde ik er ook van dat we niet meer tijd hadden om dit magnifieke gebied verder te ontdekken. Nu moesten we ons helaas beperken tot een stop her en der maar goh, wat had ik daar maar wat graag wat meer willen rondkijken. Duidelijk een bestemming wat nog zeker in mijn hoofd rondspookt!

Ons onderdompelen in de geschiedenis van het Adelaarsnest en genieten van het uitzicht

Wie mijn blog al een tijdje volgt, weet dat alles wat met de WOII te maken heeft, ons enorm fascineert. We hebben dan ook al diverse bijzondere plekken bezocht waaronder Point du Hoc in Normandië alsmede een aantal invasiestranden. Ook waren we al eens in de concentratiekampen Terezin en Buchenwald. Maar ook het Adelaarsnest, oftewel het zomerverblijf van Hitler, staat nog op ons lijstje. In juni 2014 zaten we zoals gezegd eerst een week in Hongarije en daarna nog een week in Salzkammergut in Oostenrijk. Vanuit daar zou het op zich prima te doen zijn maar toch kwam het er niet van. Waarom niet? Omdat we simpelweg na ons 2-daagse bezoek aan Wenen geen puf meer hadden om nog een dag in de auto te gaan zitten en het liever wat dichterbij ons vakantiehuisje zochten. Maar ooit… ooit wil ik hier toch wel erg graag naar toe!

Even het gevoel van Sissy beleven in het prachtige Schloss Schönbrunn

Wenen, de stad die al jaren op mijn lijstje stond. In juni 2014 kwam het er dan eindelijk van. Na een prachtige week aan het Balatonmeer gingen we voor 2 dagen naar Wenen. Daar genoten we van al het moois dat de stad te bieden heeft. Op de eerste dag maakten we een stadstour met zo’n Hop-on-Hop-off bus en slenterden we vervolgens uren door de stad om moe maar voldaan bij een koffiehuis neer te ploffen. Op dag 2 hadden we maar een paar uurtjes en deze hadden we gereserveerd voor een bezoek aan Schloss Schönbrunn, het buitenverblijf van Sissy. Maar al op de parkeerplaats kregen we in de gaten dat het weleens anders zou gaan lopen. Wat een drukte en dat in juni! Bussen vol Japanners en andere toeristen stonden massaal in de rij om het prachtige Schloss van binnen te bekijken. Doordat wij nog een rit van dik 4 vuur naar Salzkammergut voor de boeg hadden, hebben we ons beperkt tot het maken van een wandeling door het prachtige park rondom het Schloss waar we aan alle kanten van het kasteel genoten. Maar toch… ergens knaagt het aan mij dat ik nu niet weet hoe het Schloss er van binnen uitziet! Ik moet dus gewoon nog een keertje terug naar Wenen!

Wat is jouw gemiste highlight?

Relationele perikelen die iedereen wel herkent, hoop ik

17 november 201617 november 2016Lifestyle, persoonlijk Wanda 13 reacties

Inmiddels zijn vriendlief en ik alweer bijna 14,5 jaar samen en weten we natuurlijk donders goed wat we aan elkaar hebben. Zo delen we allebei een passie voor formule 1, kunnen we allebei eigenlijk niet zonder een jaartje Oostenrijk en hebben we in de loop van de jaren onze eigen domme humor ontwikkeld.

Toch zijn er ook van die momentjes waarop ik vriendlief echt niet snap. Of eigenlijk, zijn handelen of het gebrek eraan niet snap. Inmiddels heb ik mij bij de meeste zaken maar neergelegd maar toch blijf ik mij er iedere keer weer over verbazen! Benieuwd waar ik me zoal over blijf verbazen? Ik zet er een aantal voor je op een rij!

De afwasborstel. Ja, die zag je niet aankomen. Niet de wc-bril of het dopje van de tandenborstel maar de afwasborstel. Hoe is het toch mogelijk dat dat ding altijd in de gootsteen ligt? Waarom niet gewoon opruimen in het kastje onder de gootsteen? Na al die jaren ruim ik nog steeds braaf de afwasborstel op en snap ik nog steeds niet waarom dat zoveel moeite is.
De 5 minuten regel. Echt, als dat echt zo was, dan had vriendlief alle nog resterende klusjes in hooguit 1,5 uur wel kunnen klaren. Feit is helaas dat sommige klusjes al jaren liggen te wachten totdat vriendlief eindelijk die 5 minuten tijd heeft gevonden. Voorbeeldje? Het keukenkastje wat even opnieuw afgesteld moet worden, nu klappert het deurtje steeds open. Ik geloof dat dat inmiddels al maanden zo is, terwijl het volgens vriendlief nog geen 5 minuten werk is. Ik snap het niet!
Zijn kleding. Waarom hangt er altijd een kleerhanger met zijn kleding aan mijn kant van de kledingkast? Inderdaad, dan kan meneer gewoon lekker makkelijk zijn deur openen. Snap ik hoor maar hang het dan ook weer terug! Nee, het hangt gewoon mooi aan mijn kant en ik mag het dus weer verschuiven. Snap jij het?
Zijn wekker. Waarom zet je dat ding als je toch pas een dik uur later uit bed gaat? Ik snap de logica hiervan echt niet, zet dat ding dan gewoon een uur later!
Het inparkeren van mijn auto. Echt, geloof me, hij zet mijn auto scheef in het vak. Zelf vind ie van niet natuurlijk maar het is wel zo, waardoor ik dus zowat tegen de buurvrouw haar auto aan zit omdat ik denk gewoon recht achteruit te kunnen.
Lepelen uit de pindakaaspot. Echt, wat vind ik dat goor! En dan mij gewoon een kus willen geven he? Bah, smerig!
Niks maar dan ook echt niks weg kunnen gooien. Okay, ik snap het wel, vriendlief handelt in van alles en nog wat dus alles is in zekere zin ‘werkvoorraad’ maar soms moet je weleens schoon schip maken. Waarom zou je in hemelsnaam spijkerbroeken bewaren die je aan kon toen je 18 was maar nu dus een kilootje of 15 al lang niet meer?
Zijn muzieksmaak. Hoe kun je in hemelsnaam het ene moment naar The Rolling Stones luisteren om vervolgens Kleine jongen te neuriën? Echt, het vliegt alle kanten op en ik weet dan ook nooit wat ik nu weer op de achtergrond kan verwachten.
Zijn stamppotten. Ja, tussen ons gezegd en geschreven, vriendlief maakt overheerlijke stamppotten maar waarom moet ik dan minimaal 10x tijdens 1 maaltijd bevestigen? Mijn pasta is minimaal net zo lekker en ik vraag er toch ook niet steeds om?
Zijn koude voeten. Ik bedoel, normaal is de man toch het kacheltje in huis? Nou, niet bij ons hoor. Ik heb er zo’n pesthekel aan als hij zijn 2 ijsklompen ineens tegen mij aanschuift. Ik ben dan acuut wakker en kan er donder op zeggen dat ik vervolgens naar de wc kan gaan!

Waar irriteer jij je weleens aan bij je partner?

Fotoblog | Genieten bij de Ehrwalder Almsee

26 oktober 201625 oktober 2016fotografie, Travel Wanda 8 reacties

Ehrwald, over het algemeen het vertrekpunt van de kabelbaan naar de hoogste berg in deze regio, de Zugspitze. Toch heeft Ehrwald meer te bieden. Zo heeft het een vrij compact centrum waar je zeker even een kijkje moet nemen. Al was het alleen al vanwege een schattig beschilderd kerkje en een lekkere bakkerij!

Wij hadden de kabelbaan naar de Zugspitze al gehad en besloten deze keer voor de Ehrwalder Almbahn te gaan. Deze kabelbaan brengt je naar een prachtig berglandschap tussen het Wettersteingebergte en de Mieminger Kette. In de winter biedt het de sneeuwliefhebbers een waar paradijs aan skimogelijkheden. In de overige seizoenen kun je er heerlijk wandelen en mountainbiken terwijl je ondertussen geniet van het prachtige landschap en de vele idyllische bergmeertjes.

Keuze uit verschillende wandelroutes

Eenmaal boven heb je de keuze uit verschillende routes, variërend van licht tot zware routes. Wij kozen voor de relatief lichte variant en tevens de kortste, namelijk de route die ons naar de Ehrwalder Almsee zou brengen. Dit meertje ligt op ongeveer een kwartiertje lopen vanaf de kabelbaan en kun je dus niet missen. Zelfs met kinderwagen is deze route prima te doen.

Eenmaal aangekomen bij het meertje beneemt het magnifieke uitzicht je direct de adem. Althans, dat overkwam ons. Natuurlijk hadden we ook ontzettend veel geluk met het weer. Blauwe lucht met wolken, wat wil je nog meer? Het was dan ook volop genieten én vooral veel foto’s maken!

Rondje rondom de Ehrwalder Almsee

Gelukkig kun je hier, in tegenstelling tot in Zweden, wel rondom het meer lopen. Het is niet erg groot maar toch zeker de moeite waard. Op die manier heb je vanuit verschillende hoeken een geweldig uitzicht. Zowel op de omringende bergen als op het landschap maar natuurlijk ook op het meer zelf. Kortom, het is echt genieten geblazen.

Rustmomentjes rondom de Ehrwalder Almsee

Natuurlijk is er aan gedacht om optimaal te kunnen genieten van al dit moois. Her en der rondom het meer vind je bankjes of ligstoelen aan waarop het heerlijk vertoeven is. Vooral als dan net de zon zo lekker schijnt! Meer dan dat heb je voor een volmaakte dag in de bergen niet nodig.

Ook culinair kom je niks tekort bij de Ehrwalder Almsee

Zoals praktisch overal in Oostenrijk vind je ook hier boven weer diverse almen. Direct bij het verlaten van de kabelbaan kom je er al twee tegen, de Tiroler Haus en de Erhwalder Alm. Nadat we met de nodige moeite afscheid hadden genomen van de Ehrwalder Almsee en ik mijn camera tijdelijk had opgeborgen, besloten we om onze rammelende maagjes te gaan voorzien van typische Oostenrijkse specialiteiten bij de Ehrwalder Alm. In mijn geval is dat dan standaard Kaiserschmarren. Heerlijk! Vooral in combi met het uitzicht smaakt zoiets dan nog vele malen beter.

Praktische informatie

Een retourtje met deze kabelbaan kost in het zomerseizoen € 16,= voor een volwassene. Met de zogenaamde Zugspitse-Arena kaart mag je deze baan 1x per dag gratis nemen! Binnenkort vertel ik je meer over deze Zugspitze-Arena kaart waarmee je of korting krijgt of dus gratis gebruik mag maken van bepaalde voorzieningen.

Fotoblog | Zugspitze, genieten op 3 km hoogte!

19 oktober 201618 oktober 2016Travel Wanda 17 reacties

Zugspitze, met bijna een hoogte van 3 km de hoogste berg van Zuid-Duitsland. De berg ligt op de grens van Duitsland en Oostenrijk is en is vanuit beide landen per kabelbaan bereikbaar. Vorig jaar waren we hier voor het eerst en keken toen al onze ogen uit. Vandaag neem ik je opnieuw mee in de wondere wereld van de Zugspitze!

Dit jaar waren we er opnieuw maar was het uitzicht compleet anders. Zaten we vorig jaar niet alleen boven de bergen maar ook boven de bewolking waardoor we eigenlijk niet zo veel konden zien, dit jaar was het beduidend anders.

Het was helder zodat we voor de verandering ook goed konden zien wat er beneden allemaal was. Een prachtig dal met een prachtig meer. Natuurlijk genoten we ook nu weer volop. Wij namen de kabelbaan vanuit Ehrwald en zoefden in nog geen kwartiertje naar het hoogste punt op bijna 3 km. Echt koud was het dit keer niet, wel was het natuurlijk fris met slechts 4 graden.

Niet alleen lag er sneeuw op de bergtoppen, ook rondom het platform lag nog een flinke lading sneeuw. Eenmaal boven kun je niet veel anders dan genieten. Wandelroutes zijn er natuurlijk niet. Wel kunnen echte durfals nog een poging ondernemen om naar het hoogste punt te klauteren. Wij hebben dat echter maar niet gedaan. Zo’n held ben ik nu ook weer niet.

Verder zijn er natuurlijk tig van eettentjes waar je kunt genieten van een overheerlijke Duitse/Oostenrijkse versnapering. De typische braadworst mag dan natuurlijk ook niet ontbreken en vindt bij menig toerist gretig aftrek. Ook is er nog een museum waar je meer te weten komt over de bouw van het kabelstation.

Het blijft natuurlijk bijzonder om op zo’n hoogte ineens in de sneeuw te staan en mijn camera draaide dan ook overuren.

Praktische informatie

Zoals gezegd is de Zugspitze zowel vanuit Zuid-Duitsland als vanuit Oostenrijk per kabelbaan te bereiken. Wij kozen voor de kabelbaan vanuit Ehrwald. Normaal kost een retourtje € 42,= voor een volwassene. Best wel prijzig op zich. In Oostenrijk krijg je bij alle accommodatie een gastenkaart waarmee je in dat specifieke gebied korting krijgt op speciale attracties. Dan kost een retourtje nog € 39,50.

Nog steeds een hoop geld natuurlijk. Je kunt echter ook eenmalig een Zugspitze-Arenakaart aanschaffen. Hiervoor betaal je buiten het hoogseizoen dan € 56,= waarmee je dan gedurende 6 dagen gratis gebruik kunt maken van de aanwezige kabelbanen in dat gebied. De meeste kabelbanen mag je dan 1x per dag nemen. De Zugspitze vormt hierop een uitzondering, deze mag je gedurende die periode slechts 1x keer pakken. Als je dus optimaal gebruik maakt van de kabelbanen dan heb je de kosten van deze kaart er binnen no time weer uit.

Wij kochten inderdaad zo’n kaart en ik zal je later nog uitgebreid vertellen wat wij met deze kaart allemaal hebben gedaan!

Fotoblog: Nog een weekje zomer in Tirol

4 oktober 20163 oktober 2016Travel Wanda 16 reacties

Tirol, misschien wel één van de bekendste streken van Oostenrijk. Wie kent het niet uit films of van verhalen van opa’s en oma’s? Ook mijn opa en oma gingen vroeger met zo’n busreis regelmatig die kant op. Nu vele jaren later ben ik zelf een groot fan van dit prachtige land. Als je me vraagt naar mijn favoriete bestemming binnen Oostenrijk, dan moet ik het antwoord schuldig blijven. Elke streek heeft zo zijn eigen charmes, hoewel de overeenkomsten ook groot zijn natuurlijk.

Vorig jaar waren we voor het eerst met zijn tweetjes in Tirol. Dit jaar wilden we weer een weekje met mijn ouders weg en paps wilde wel erg graag eens naar Tirol. Dus deden we iets wat we eigenlijk nooit doen; we gingen voor het tweede jaar op rij naar exact dezelfde bestemming! Zelfs in hetzelfde appartementencomplex, hoewel… vorig jaar zaten we beneden, nu zaten we een etage hoger.

Wat we zoal hebben gedaan? Best wel veel eigenlijk, ondanks dat we maar een weekje hadden. Er volgen natuurlijk nog wel meer blogs en foto’s maar voor nu, alvast een kleine sfeerimpressie!

Zaterdag 24 september

We vertrekken mooi op tijd, namelijk rond de klok van 4. De heenreis verloopt dan ook zeer voorspoedig en al rond 13.00 uur arriveren we in de buurt van ons huisje. We besluiten echter om eerst nog even te stoppen bij Ehrenberg, hier is onder meer de Highline 179, maar die laten we deze keer voor wat het is. Doel is, even snel wat eten en dan verder richting Bichlbach. Net als vorig jaar ziet alles er weer piekfijn uit in het Wirtlerhaus. Goed verzorgd, schoon en van alle gemakken voorzien. Het complex zit midden in het dorp met eronder een klein dorpswinkeltje én het politiebureau.

Zondag 25 september

We besluiten om maar direct van het mooie weer te profiteren. Op naar de Zugspitze dus, een berg van bijna 3 km hoog waar vanaf je een prachtig mooi uitzicht over de omgeving heb. Vorig jaar waren we hier ook maar toen stonden we niet alleen boven de bergen maar ook boven de wolken. Het gaf het geheel iets mysterieus. Dit jaar is het helder waardoor we allerlei dingen ontdekken die we vorig jaar dus niet hebben gezien. Opnieuw verbazen we ons over het uitzicht, het blijft hoe dan ook mooi en het verveelt mij in ieder geval nooit.

Maandag 26 september

Dankzij onze aangeschafte Zugspitze-Arenakaart waarmee we gratis toegang hebben tot de kabelbanen in dit gebied, besluiten we er vandaag optimaal voor te gaan. Eerst gaan we met de Ehrwalder Almbahn naar boven waar na we een kwartiertje moeten lopen om bij een klein bergmeertje uit te komen. Het uitzicht is prachtig, de stilte en de rust zijn overweldigend. Op zulke momenten kan ik helemaal los gaan met mijn camera maar vind ik het tegelijkertijd ook jammer dat ik niet kan schilderen. Het lijkt me fantastisch als je zulke uitzichten kunt schilderen.

Dinsdag 27 september

’s Ochtends miezert het wat maar algauw klaart het op en gaan we alsnog op pad. Dit keer maken we een uitstapje naar Zuid-Duitsland. Vanuit Bichlbach is het hooguit 25 km naar de grens met Duitsland, dus een uitstapje naar de buren is zo gemaakt en zeker aan te raden. We nemen eerst een kijkje in het pittoreske Garmisch-Partenkirchen waar op nieuwjaarsdag altijd het schansspringen is.

Woensdag 28 september

Vandaag maken we een uitstapje naar Vorarlberg, ook een provincie waar we al een paar keer zijn geweest. We rijden heen via de Arlbergpass en terug via de Fernpass. Het is een lange rit maar het uitzicht onder weg is prachtig. Helaas zijn er weinig punten waar we kunnen stoppen en dat maakt mijn dag dan direct wat minder leuk. Minder stops betekent automatisch ook weinig foto’s en dat past natuurlijk niet echt bij mijn ultieme vakantiebeleving.

Donderdag 29 september

Eindelijk gaat het dan toch gebeuren! Ook vorig jaar was het de bedoeling maar de invasie van Japanners weerhield ons ervan om in de rij te gaan staan. Dit jaar zijn we mooi op tijd en net voor de stroom aan. Waar ik het over heb? Kasteel Neuschwanstein natuurlijk! Dit kasteel is werkelijk sprookjesachtig en zeer in trek bij de toeristen. Ook wij kijken onze ogen uit. Vooral van buiten is het prachtig om te zien. Binnen zijn helaas maar weinig vertrekken opengesteld voor het publiek maar ondanks dat is het zeker een bezoek meer dan waard!

Vrijdag 30 september

Onze laatste dag in Oostenrijk is aangebroken. Voor vandaag proberen we het rustig aan te doen maar dat gaat natuurlijk al snel weer anders bij ons. Zo lopen we ’s ochtends een rondje rondom de Urisee en rijden we ’s middags via het prachtige Tannheimertal richting de Forggensee in Zuid-Duitsland. Bij dat laatste meer zijn we vorig jaar ook geweest maar toen was het fris en bewolkt, nu schijnt de zon volop en is er genoeg te zien op het meer. Een ideale afsluiting dus voor deze prachtige week in Oostenrijk/Zuid-Duitsland!

Elk jaar roepen we dat we het jaar erop Oostenrijk eens willen overslaan. Ook nu hebben we dit weer geroepen. Aan de andere kant… een jaar geen Oostenrijk? Het lijkt haast onmogelijk voor ons, het land blijft aan ons trekken en het voelt al lang niet meer als vakantie maar gewoon als thuis. We zullen zien of we ook in 2017 in Oostenrijk komen of dat we toch voor het eerst sinds jaren een keertje over zullen slaan.

Voor nu hebben we weer optimaal van Oostenrijk genoten!