solitaire boom Epen

Wandelen in Epen: genieten van het glooiende Limburgse landschap

Wie van wandelen houdt, moet echt eens een gaan wandelen in de omgeving van Epen. Dit kleine dorpje in Zuid-Limburg ligt midden in het Geuldal en staat dus garant voor mooie vergezichten over een glooiend landschap. Ook wij trokken erop uit in deze omgeving tijdens onze vakantie in Zuid-Limburg in juni dit jaar.

Vanwege de warmte, over de 30 graden, kozen we bewust voor een wat kortere wandeling, namelijk de Bronnenwandeling rondom Epen van 4,5 kilometer. Een wandeling die garant staat voor veel wandelplezier, mooie vergezichten, vakwerkhuizen én een heerlijke plek om even te lunchen!

Epen in Zuid-Limburg

Epen telt slechts zo’n 700 inwoners, maar zeker in de weekenden en in de vakantietijd kan het er behoorlijk druk zijn. Vaak zijn dit wandelaars want Epen ligt in het Geuldal en juist dat dal is een geliefde bestemming bij wandelaars. Het dorpje zelf stelt eigenlijk niet zoveel voor.

Het heeft een supermarkt en een bakker, maar verder geen bijzonder centrum met leuke winkeltjes. Wel de nodige horecagelegenheden, hotels en pensions. En ja, dan weet je dat het een toeristische plek bij uitstek is. Wat Epen trouwens wel bijzonder maakt, zijn de vele bronnen die in en rondom Epen liggen. Dit zijn plekken waar het grondwater op een geconcentreerde, natuurlijke manier uit de bodem stroomt of opwelt.

Er zijn meerdere wandelingen uitgezet rondom Epen, maar wil je in ieder geval verzekerd zijn om meerdere bronnen te zien, dan zijn er een drietal wandelingen hiervoor. Wij kozen voor de groene bronnenwandeling, al met al een wandeling van 4,5 kilometer door Epen en het Geuldal.

De Groene bronnenwandeling in Epen

bronnenwandeling Epen

Nadat we de auto hebben geparkeerd op de parkeerplaats tegenover Hotel Ons Krijtland, even buiten Epen, genieten we alvast van het mooie uitzicht. Op het routebord staan inderdaad meerdere wandelingen beschreven, variërend van 3 tot 15 kilometer. Wij kiezen zoals gezegd voor de groene variant en hoewel het soms even zoeken is naar het plaatje wordt de route op zich goed aangegeven.

Vanaf de parkeerplaats wandelen we eerst richting het dorp Epen waar het nog heerlijk rustig is. Eenmaal buiten het dorp komen we meer wandelaars en fietsers tegen die net als ons genieten van het prachtige landschap.

Wandelen in Epen: de hoogtepunten

vakwerkhuizen Epen

Niet alleen genieten we van het glooiende landschap met zijn prachtige vergezichten, ook genieten we van de mooie vakwerkhuizen die we onderweg passeren.

Normaal zijn we gewend om deze in Duitsland te zien, maar ook in Zuid-Limburg kom je ze op verschillende plekken nog tegen. Deze huizen, gemaakt van hout, stenen, stro en leem, worden sinds 1850 niet meer gebouwd, maar zijn gelukkig grotendeels wel bewaard gebleven. Sommigen zijn tegenwoordig trouwens te boeken als vakantiehuis.

bronnen Epen

Inmiddels passeren we ook her en der enkele bronnen. Op deze warme dag lonkt het absoluut om er even in te stappen, maar toch kan ik de verleiding weerstaan.

De Volmolen Epen

Terzietenbeek Epen

bronnen Epen Zuid-Limburg

We wandelen inmiddels vol in de zon als we De Volmolen voor ons zien. In de verwachting dat we hier wellicht een versnapering kunnen nuttigen, nemen we er een kijkje. Dat blijkt helaas een misvatting van onze kant te zijn. Nadat we even rond hebben gekeken, vervolgen we dan ook onze route.

We passeren vervolgens de Terzietenbeek, een zijbeek van De Geul waar de naam Land van Kalk zijn eer aan doet. Op deze zonnige dag ziet het er in ieder geval erg lieflijk uit.

Aangezien we in de verte Herberg De Smidse zien liggen en we wel trek hebben gekregen, besluiten we om een plekje op het terras te zoeken. Gelukkig voor ons is er nog een schaduwplekje vrij. Hier genieten we van een heerlijke lunch. In mijn geval een Limburg kaasje met een behoorlijke geur, maar erg lekker van smaak!

Einde van de bronnenwandeling

Epen Zuid-Limburg

solitaire boom Epen

Nadat we een tijdje hebben gezeten, valt het ons zwaar om weer in de benen te komen. Toch komen we onderweg nog langs een aantal mooie plekjes. Zoals een groepje grazende koeien en een solitaire boom, oftewel een enkele boom in het landschap.

Na een tijdje bereiken we de andere kant van Epen en is het nog zo’n kilometer wandelen terug naar de parkeerplaats. Dat deel gaat helaas wat heuvelopwaarts…

Handige informatie over de bronnenwandeling in Epen

  • diverse wandelroutes mogelijk, wij liepen de groene bronnenwandeling van 4,5 kilometer
  • rondom Epen diverse parkeermogelijkheden. Wij parkeerden tegenover Hotel Ons Krijtland aan de Julianastraat
  • zorg voor goede wandelschoenen, de route gaat deels over onverhard terrein
  • bezienswaardigheden: bronnen, vakwerkhuizen, De Volmolen
  • horeca aanwezig in Epen waaronder Herberg De Smidse, deze passeer je tijdens de groene bronnenwandeling

Wandel jij ook graag?

Eys, het Toscane van Nederland

Ontdek Eys, het Toscane van Nederland!

Ergens las ik dat de omgeving van Eys ook wel het Toscane van Nederland wordt genoemd. Reden voor mij dus om daar in ieder geval te gaan wandelen tijdens onze vakantie in Zuid-Limburg. Vanwege het warme weer zochten we niet alleen een niet al te lange wandeling, maar ook eentje die niet al te inspannend zou zijn.

Dankzij Visit Zuid-Limburg kwam ik al vrij snel uit bij deze wandelroute. Een route van zo’n zes kilometer door het glooiende heuvellandschap van Zuid-Limburg. Met onderweg een mooie stop voor een hapje en een drankje. Ideaal voor ons dus! Wandelen jullie met mij mee?

De rode wandelroute in Eys

Eys was voor ons slechts een kort stukje rijden met de auto, wij verbleven namelijk zelf in Ubachsberg. Onderweg kregen we al direct een mooi beeld van de glooiende heuvels met kabbelende beekjes en volop bloeiende veldbloemen. Op zich kun je overal parkeren in Eys en van daaruit de wandelroute oppakken door het volgen van de rode paaltjes.

Wij besloten om gewoon bij het start- en eindpunt te parkeren op de parkeerplaats aan de Cartilserveldweg en vandaar uit de route te gaan volgen. Volgens onze bron zouden we onder meer langs de shortgolfbaan De Eyserhof komen en in de buurt van de watermolen van Wittem.

Wandelen rondom Eys is volop genieten

rode wandelroute Eys

wandelen rondom Eys Zuid-Limburg

Nadat we direct bij de parkeerplaats al even bij het monument hebben gekeken, beginnen we voortvarend aan onze wandeling. Al vrij snel zien we de eerste rode paaltjes, maar ook de bloeiende veldbloemen die we onderweg in de auto al zagen. Een prachtig gezicht en de eerste foto’s worden dan ook met een big smile gemaakt.

Al vrij snel komen we bij het volgende monument, opnieuw een oorlogsmonument ter herdenking van hetgeen hier in de WOII heeft plaatsgevonden. We vervolgen al vrij snel onze route en komen op een kruising waar we rechts af gaan en vol in de zon komen te lopen. Gelukkig voor ons staat er een briesje want eenmaal vol in de zon is het al snel zweten geblazen. Niet zozeer vanwege de inspanning, want we wandelen over een mooie vlakke onverharde weg. Ondertussen genieten we van het landschap en hoewel we zelf nog niet in Toscane zijn geweest, zien we de overeenkomsten wel.

Op een gegeven moment komen we bij een viaduct en twijfelen we even welke kant we op moeten. Google maps biedt uitkomst waardoor we onze wandelroute vervolgen door onder de spoorlijn van de Miljoenenlijn door te lopen en zien we de rode paaltjes ook weer verschijnen.

Het glooiende landschap van Eys

Eys, het Toscane van Nederland

Eys Zuid-Limburg

Het landschap bestaat vooral uit bomen, tot we ineens een paar woningen in de verte zien opdoemen. Niet veel later komen we een paar bewoners van dit gebied tegen. Heerlijk genieten van het zonnetje of wellicht bijkomen van de warmte, wie zal het zeggen?

Inmiddels is het bijna half 2 geworden en als we bij aankomst in Eys langs herberg Bie de Tantes komen, is de keuze niet zo lastig. We ploffen neer op het terras met de bedoeling om hier te gaan genieten van onze eerste Limburgse vlaai deze vakantie. Helaas is deze al uitverkocht en besluiten we ‘gewoon’ voor een lekkere koffie c.q. ijskoffie te gaan. Wat mij betreft echt dé lekkerste ijskoffie ever!

Herberg Bie de Tantes Eys

Na onze stop is het ons niet helemaal duidelijk welke kant we op moeten en heel eerlijk? Het is ons ook te warm om ons daar druk over te maken. We besluiten dan ook richting de parkeerplaats te wandelen. Juist dit deel valt mij wat zwaar, opnieuw vol in de zon, maar dit keer ook licht stijgend. Het zweet gutst me van het voorhoofd, maar gelukkig is het slechts een klein stukje waarna we in de schaduw onze weg terug naar de parkeerplaats vervolgen.

Uiteindelijk hebben we de route dus niet volledig gelopen, want we hebben de watermolen van Wittem compleet gemist. Jammer, maar wie weet bij een volgende bezoek aan Eys, want het is zeker weten een mooi stukje Nederland!

Handige informatie over deze wandelroute

  • start- en eindpunt Cartilserveldweg in Eys
  • gemarkeerde wandelroute middels rode paaltjes, goed aangegeven, in totaal 6 km (wij hebben uiteindelijk zo’n 4,5 kilometer gewandeld)
  • bezienswaardigheden: veldbloemen, heuvellandschap, diverse monumenten, glooiend landschap, het kerkje van Eys en de watermolen van Wittem
  • zorg voor stevige wandelschoenen, grotendeels onverhard.
  • horeca aanwezig in Eys, tip: ijskoffie bij Herberg Bie de Tantes

Nog tips voor mooie wandelgebieden in Zuid-Limburg?

Wandelen in het Meerwijckbos: bruggetjes, polder en strand

Ook dicht bij huis valt er nog heel wat te ontdekken, want afgelopen zaterdag ontdekte ik het Meerwijckbos bij het Zuidlaardermeer. Voor ons geen onbekende omgeving omdat ons vakantiehuisje ook in die omgeving staat. Maar wandelen in het Meerwijckbos was er nog nooit van gekomen. Tot afgelopen weekend dus. Samen met mams ging ik op ontdekking en dat werd een wandeling vol verrassingen!

Diverse bruggetjes in het Meerwijckbos

blauwe route Meerwijckbos

Meerwijckbos Zuidlaardermeer wandelen

Volgens mijn informatie start de route direct vanaf de parkeerplaats, maar helaas. Hier vinden we geen blauwe paaltjes. Op weg naar deze parkeerplaats hadden we er wel eentje gespot. We besluiten dan ook om terug te rijden, parkeren hier de auto en beginnen aan ons avontuur door het Meerwijckbos.

Al vrij snel komen we de eerste van de zeven bruggetjes tegen. Hoewel bruggetjes, het zijn stevige balken die ervoor zorgen dat we in ieder geval droog aan de overkant komen. In totaal zijn er zeven van dit soort bruggetjes aangelegd. Blauwe paaltjes zien we echter niet, maar we volgen gewoon het pad door het bos.

Uitzichtpunt Kropswolderbuitenpolder

wandelen Meerwijckbos

uitzichtpunt Kropswolderbuitenpolder

Kropswolderbuitenpolder

Nadat we een tijdje door het Meerwijckbos hebben geslingerd, bereiken we het fietspad. Het blauwe paaltje ontbreekt helaas, maar dankzij mijn routebeschrijving weten we dat we rechtsaf moeten richting het uitzichtpunt. Hier zijn we vorig jaar al eens geweest en vond ik persoonlijk nogal tegenvallen.

Ook nu valt er weinig te zien, dus we houden het al snel voor gezien en vervolgen onze route. Of eigenlijk, de routebeschrijving want ook hier helaas geen blauwe paaltjes. We wandelen langs de dijk richting het einde van dit pad. Onderweg moeten we echter wel een paar hindernissen weerstaan. Omgevallen bomen versperren onze wandelroute, maar gelukkig kunnen we er overheen en zelfs doorheen klauteren om verder te wandelen.

Strand bij Meerwijck

strand Meerwijck

strand Meerwijck

Aangezien er aan het einde van het pad opnieuw niet wordt aangegeven welke kant we op moeten, besluiten we via camping Meerwijck onze route te vervolgen. Op de camping is het nog vrij rustig, maar her en der worden voorbereidingen getroffen voor het nieuwe kampeerseizoen.

Aangezien op de routebeschrijving het strand wordt genoemd, kunnen we met behulp van de bewegwijzering op de camping onze route weer oppakken. We komen inderdaad via een grote parkeerplaats bij het strand van Meerwijck uit. Nu rustig, maar bij de zomerdag altijd bomvol.

Het zonnetje schijnt lekker, dus besluiten we om even een rustpauze in te lassen. Ook wij genieten van het uitzicht en van het zonnetje op onze snufferds. Jammer dat het paviljoen nog gesloten is, maar gelukkig komt daar vanaf vandaag verandering in.

Nadat we een tijdje hebben zitten genieten, gaan we toch weer verder. Via een zanderig wandelpad komen we bij een uitloper van het Zuidlaardermeer terecht. Nu helaas geen bootverkeer, maar ook dat zal snel gaan veranderen. En ja, dan hebben we het einde van onze wandeling bereikt en gaan we terug richting onze auto. Al met al een leuke gevarieerde wandeling!

Praktische informatie over wandelen in het Meerwijckbos

  • volop gratis parkeergelegenheden aan de Strandweg in Kropswolde
  • blauwe route wordt slecht aangegeven, is wellicht vervangen door knooppunten of bordjes met voetjes erop
  • de volledige routebeschrijving vind je hier
  • route is 4,2 km lang, wij deden er inclusief stops zo’n 1,5 uur over
  • bezienswaardigheden: bruggetjes, uitzichtpunt Kropswolderbuitenpolder, strand van Meerwijck
  • horeca aanwezig bij camping Meerwijck
  • niet geschikt voor kinderwagens e.d.

 

Wandeling De Dellen: Dwalen door bos en heidevelden

Onlangs verbleven we twee dagen op de Veluwe en kon een wandeling natuurlijk niet uitblijven. Maar waar? De Veluwe is natuurlijk zo’n groot natuurgebied dat het lastig kiezen is. Gelukkig tipte een collega mij over het natuurgebied De Dellen. Volgens hem ideaal voor een eerste kennismaking met wandelen op de Veluwe. En ja, daar had hij absoluut gelijk in. Het was niet alleen dicht bij onze uitvalbasis (Roompot De Schaapskooi), maar ook nog eens een hele gevarieerde wandeling. Gaan jullie met mij mee op ontdekking in De Dellen?

Natuurgebied De Dellen

Dit van oorsprong bos- en heidegebied ligt in de gemeente Heerde en is in totaal 435 hectare groot. Ooit in handen van patriottengeneraal Herman Willem Daendels uit Hattem naar wie de parkeerplaats aan de Zuidweg is vernoemd, Erf van Daendels. In 1851 verkocht hij het aan dhr. Ballot wiens zoon uiteindelijk het park aanlegde. Sinds 1929 is het gebied in handen van het Geldersch Landschap en Kasteelen.

Drie wandelroutes in De Dellen

Wandelroutes De Dellen Veluwe

Het Geldersch Landschap heeft drie gekleurde wandelroutes in het gebied uitgezet. Variërend van 3 tot 4,5 kilometer. Twee daarvan, de gele en de rode route starten direct vanaf de parkeerplaats Erf van Daendels aan de Nieuwe Zuidweg in Epe. De gele route blijkt uiteindelijk slechts 2,6 kilometer te zijn en is volgens mij vooral bedoeld voor gezinnen met jonge kinderen die komen voor de schaapskooi.

De blauwe route start vanaf de parkeerplaats aan de Elburgerweg in Epe en is 3,5 kilometer lang.

Voor ons is het vrij snel duidelijk dat we voor de rode wandelroute gaan. Wandelen op de Veluwe betekent tenslotte ook wandelen langs uitgestrekte heidevelden en dat willen we natuurlijk aan den lijve ondervinden. Ook de gele route start hier, maar al vrij snel splitsen de routes zich op en dat betekent in ons geval ook dat het een stuk rustiger wordt.

Wandelen door het bos

Camping De Dellen Veluwe

Het eerste gedeelte van de rode wandelroute voert ons door het bos. Normaal ben ik niet zo’n liefhebber van wandelen in het bos, maar nu alles nog zo kaal is, vind ik het juist leuk om op zoek te gaan naar bijzondere bomen. Al vrij snel word ik op mijn wenken bediend.

Net op het punt dat we het bosrijke gedeelte achter ons laten, komen we langs een natuurcamping. Hier is het al gezellig druk ondanks dat het wat mij betreft nog echt geen kampeerweer is. Voorzieningen zijn er niet op deze camping, het is vooral bedoeld voor natuurliefhebbers die willen genieten van de rust en de stilte.

Uitgestrekte heidevelden in De Dellen

heidevelden De Dellen

Niet lang daarna slaan we af en komen we langs het eerste heideveld in dit natuurgebied. Nu natuurlijk nog niet in bloei, maar toch al een mooi gezicht.

Op de rode wandelroute staan helaas niet zoveel bankjes waardoor het vooral al staand of lopend genieten is van de uitgestrekte heidevelden. In dit deel van De Dellen zijn trouwens ook fietspaden aangelegd waardoor het ook bij fietsers een geliefde bestemming is.

Natuurlijk is het jammer dat de heide nog niet in bloei staat, maar dat is natuurlijk ook een goed excuus om bij een volgend uitstapje naar de Veluwe daar rekening mee te houden. Het zal ongetwijfeld ontzettend mooi zijn als al die uitgestrekte heidevelden vol in bloei staan.

Wij vervolgen ondertussen onze route en moeten daarvoor een weg oversteken. Aan één kant natuurlijk jammer dat je tijdens het wandelen in de natuur met verkeer te maken krijgt, aan de andere kant, het is ook zo’n groot gebied dat het blijkbaar niet anders kan.

Wat wel leuk is, is dat elke gemeente duidelijk wordt vermeld op de toegangspoorten. Of zoals hierboven de eigenaar van het gebied De Dellen.

De bootjesvijver

Bootjesvijver De Dellen

Bij het ‘bestuderen’ van de wandelroute viel mijn oog al op de term Bootjesvijver. Nu helaas niet meer in gebruik, maar in de jaren 30 was dit het uitje voor veel gezinnen. Je kunt het je amper voorstellen, maar in deze betonnen waterbak kon je met een klein bootje rondvaren.

Ook was het een geliefd uitje voor schoolreisjes, maar op een gegeven moment is het helaas in verval geraakt. Het Geldersch Landschap heeft het nu weer zichtbaar gemaakt voor wandelaars. Wie weet wordt het ooit nog in ere hersteld.

De Schaapskooi van De Dellen

schaapskooi De Dellen

Al direct vanaf de parkeerplaats is de schaapskooi duidelijk te zien, maar wij bewaren dit tot het einde van onze wandelroute. Op de terugweg komen we er inderdaad langs, maar om er daadwerkelijk een kijkje te nemen, moet je even van de route afwijken.

Veel ruimte om dichterbij te komen is er echter niet, maar ook vanaf een afstandje is het natuurlijk mooi om zo’n kudde schapen te zien grazen.

En ja, dan zit onze wandeling door dit mooie natuurgebied er helaas op. Een zeer gevarieerde wandeling door bos en over heidevelden. Helaas voor ons stonden we niet ineens oog in oog met één van de vele dieren die in dit gebied leven. Daarvoor zul je vast vroeg in de ochtend of laat op de avond moeten zijn. Wij hebben in ieder geval genoten van deze wandeling en willen nu nog meer van de Veluwe gaan ontdekken!

Praktische informatie over wandeling De Dellen

  • gratis parkeren aan de Nieuwe Zuidweg in Epe bij parkeerplaats Erf van Daendels
  • rode en gele wandelroute starten hier, gele is 2,6 km lang en de rode is 4,5 kilometer lang
  • goede wandelschoenen zijn een vereiste, route is grotendeels onverhard
  • geen horeca aanwezig
  • bijzonderheden: diverse bijzondere boomsoorten, heidevelden, de Bootjesvijver en de graftombe van Buys Ballot, de eigenaar van het gebied waarvan het Geldersch Landschap het heeft gekocht

Heb jij al eens gewandeld op de Veluwe?

haven Elburg

De hoogtepunten van ons weekendje op de Veluwe

Eindelijk was het zo ver, een weekendje weg! Even geen Veendam, maar de Veluwe als uitgangspunt voor twee dagen genieten. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik er ook wel even aan toe was. Even een andere omgeving, even weg van huis. Sinds september 2020 waren we niet meer weggeweest en bleef de kalender akelig leeg. Daar kwam met de Paasdagen eindelijk verandering in! En ja, uitgebreide blogs volgen natuurlijk nog, maar voor nu deel ik alvast de hoogtepunten van dit weekendje met jullie!

Chalet Roompot De Schaapskooi

We verbleven in een chalet op Roompot De Schaapskooi in Epe. Een ruim opgezet park met zowel huisjes als chalets. Vanwege corona waren veel faciliteiten gesloten, maar dat maakte voor ons niks uit. Het winkeltje en het restaurant (voor ophalen) waren gelukkig wel open, dus prima voor ons.

Doordat we pas op zaterdagochtend zijn vertrokken, hadden we in feite alleen de zaterdagmiddag en de zondag tot onze beschikking. Ondanks de relatief beperkte tijd hebben we ons prima vermaakt en was het heerlijk om even weg te zijn. Wat we zoal hebben gedaan?

Struinen door het vestingstadje Elburg

Elburg vestingstad Veluwe

Elburg vestingstad Veluwe Gelderland

Elburg Vestingstad Veluwe

haven Elburg

Al lange tijd stond Elburg op mijn lijstje bij Project Nederland, maar het was er nog nooit van gekomen. Nu we zo dicht in de buurt waren, moesten we natuurlijk die kant op. Dat deden we dan ook direct zaterdagmiddag. De zon scheen volop en dat maakt het struinen door zo’n oud vestingstadje natuurlijk nog een stuk leuker.

De vesting is op zich vrij compact waarbij de Jufferenstraat de drukste straat is. Hier vind je leuke winkeltjes en horecatentjes, maar zelf struin ik natuurlijk vele malen liever door de steegjes er om heen. Regelmatig dook ik dan ook een zijstraatje in om daar de mooiste plekjes te ontdekken. Verdwalen kan haast niet aangezien je altijd wel weer uitkomt in de Jufferenstraat. Bijkomstig voordeel is ook nog eens dat de meeste mensen volgens mij niet verder komen dan het winkelgedeelte, want het was opvallend rustig in de steegjes. Onverklaarbaar, want juist die steegjes maken Elburg zo mooi!

Het is absoluut de moeite waard om eens een middagje naar Elburg te gaan en voor je gevoel terug te gaan in de tijd. Neem ook gerust een kijkje bij de haven waar verschillende oude vissersboten liggen. Wij hebben ons er in ieder geval prima vermaakt en willen zeker nog eens terug!

Wandelen op de Veluwe

wandelen Veluwe De Dellen

Bootjesvijver De Dellen Veluwe

Natuurlijk is een weekendje Veluwe niet compleet zonder ergens te gaan wandelen, maar waar? De Veluwe is natuurlijk één groot natuurgebied met verschillende wandelmogelijkheden. Dankzij een collega kreeg ik de tip van het natuurgebied De Dellen.

Niet super groot, maar vaak ook niet zo druk als in andere gebieden. Juist nu is dat natuurlijk een fijne bijkomstigheid. Vanaf het park was het ook maar een klein stukje rijden, dus ideaal om hier te gaan wandelen.

In De Dellen vind je drie wandelroutes, variërend van 3 tot 4,5 km. Wij kozen voor de langste wandelroute van 4,5 kilometer en liepen door een gevarieerd landschap van bossen en uitgestrekte heidevelden. Onderweg kwamen we nog een Bootjesvijver (ooit in de jaren ’60 een enorme attractie) en een Schaapskooi tegen. Een mooie wandeling die ons in ieder geval een stukje van de schoonheid van de Veluwe heeft laten zien!

Onze eerste weekendje weg zit er op. Concrete plannen voor een volgende trip hebben we nog niet, maar hopelijk gaan de lichten op groen voor een vakantie in het buitenland in juni.

Zijn jullie al eens op de Veluwe geweest en zo ja waar?

Zuidlaardermeer maart

Dag Maart, Hallo April!

Maart, de maand waarin ik mijn hoop had gevestigd op die persconferentie waarin er versoepelingen zouden worden aangekondigd. Helaas, kwam ik op dat front bedrogen uit. Nog steeds bestaat mijn wereldje uit werken, eten, slapen en bij mooi weer wandelen. Dat laatste deden we dan ook volop. We hadden al een paar heerlijke lentedagen en jongens, wat voelde dat lekker. Op en top genieten! Benieuwd wat ik zoal heb uitgespookt en wat de plannen zijn voor april? Ik vertel het je allemaal!

We liepen de zoete verleiding wandeling in De Heemtuin

Wandeling De Heemtuin

Nog steeds is De Heemtuin in Muntendam mijn favoriete natuurgebied. Lekker dichtbij, lekker rustig, maar vooral ook erg mooi. Het was dan ook vrij duidelijk dat we mee zouden doen aan de georganiseerde zoete verleiding wandeling in De Heemtuin. Samen met mams deed ik mee en hoewel het weer niet helemaal mee werkte, was het een leuke wandeling.

We hebben zelfs nog weer een nieuw gebied ontdekt, hoewel nieuw, we wisten wel dat het er was, maar waren er nog nooit geweest. Leuk om weer een ander deel van dit mooie natuurgebied te ontdekken. Het lekkers was bij thuiskomst al op dus daar helaas geen foto’s van, maar geloof mij, het was zeker een zoet verleiding!

Op zoek naar de lente

lente maart

Ik vind het altijd leuk om overal lijstjes van te maken, dus stelde ik ook een lijst met dingen op die ik deze lente graag wil gaan doen. Geen ramp als ik niet alles kan afvinken, maar ik wil deze lente wel een paar keer bewust hiervoor op pad gaan. Vandaar dat ik ook maar direct ben begonnen.

Vorige week ging ik namelijk op mijn vrije donderdag naar Landgoed Fraeyelemaborg. Altijd één van mijn vaste wandelroutes in de herfst, maar ook in de lente moet het een prachtig schouwspel zijn. Helaas was ik nog iets aan de vroege kant, want nog niet alle bloemen stonden al in de bloei. Ondanks dat was het zeker al mooi om te zien.

Ook in mijn eigen woonplaats kwam ik opnieuw een veld vol narcissen tegen bij het Veenkoloniaal Museum (leuk weetje: hier heb ik mijn afstudeeropdracht gedaan). En die mooie bloesem spotte ik op de camping waar we even waren om wat spulletjes naar toe te brengen.

Wandelen in natuurgebied De Leine

Zuidlaardermeer maart

En ja, als je dan toch nog tijd over hebt én het zonnetje schijnt, dan is de keuze natuurlijk snel gemaakt. Ook op de camping trokken we er nog op uit voor een mooie wandeling door het natuurgebied De Leine. Zo fijn dat dit naast de camping ligt!

Blijft mooi om tijdens je wandeling dit soort uitzichten op het Zuidlaardermeer te hebben.

Wat waren verder nog hoogtepuntjes in maart?

  • ik deed mijn burgerplicht en bracht mijn stem uit (en ja, ik was ronduit verbaasd over de uitslag)
  • ik las weer een fantastisch goed boek van Lars Kepler
  • ik ging eindelijk weer naar de kapper (toch echt wel een eerste levensbehoefte geworden)
  • Mikey hielp mij op mijn thuiswerkdag
  • mijn vader vierde zijn 68e verjaardag en schoonvader zijn 86e
  • ik bestelde een verrassingstas bij de bibliotheek
  • de 2e plaats van Max Verstappen tijdens de openingsrace (ik baalde flink dat het net niet lukte om te winnen, maar toch, het biedt wel perspectief)
  • en ja, we kochten een oud vissersbootje! Dat wordt straks lekker varen op het Zuidlaardermeer

Deze boeken las ik in maart

5/33 Besmeurde sneeuw – Christoffer Carlsson (****)

6/33 Dood de vader – Sandrone Dazieri (*****)

7/33 Spiegelman – Lars Kepler (*****)

8/33 Obsessie – Tatiana de Rosnay (****)

Welke foto kreeg de meeste likes op Instagram?

Ik plaatste slechts negen foto’s in maart, terwijl ik eigenlijk best wel veel foto’s heb gemaakt. Maar op de een of andere manier ben ik even minder actief op Instagram.

De foto van mijn wandeldate met vriendinnetje T. in Orvelte kreeg de meeste likes en ja, ik ben het daar volledig mee eens. Zo’n mooi gebied met een verrassende mooie natuur.

Wat zijn onze plannen voor april?

Zoals ik in mijn inleiding al zei, had ik gehoopt dat het wat gemakkelijker zou gaan worden. Een keer een terrasje pakken of gewoon even naar die ene winkel gaan. Helaas zit dat er nog eventjes niet in, maar dat betekent niet dat ik geen zin heb in april. In tegendeel zelfs!

We beginnen april namelijk direct goed, want Goede Vrijdag is ons kantoor altijd gesloten, dus dat betekent een lekker lang weekend. Nog leuker is het, dat we voor het eerst dit jaar een weekendje weg gaan! Even een andere omgeving dan Veendam en ja, overbodig te zeggen, maar toch, ik heb er zo enorm veel zin in! We gaan trouwens naar Epe in Gelderland, nog nooit geweest, maar dat gaan we dus dit weekend ontdekken!

Ook staat er een wandelpuzzeldate gepland met vriendinnetje M. in de omgeving van Odoorn, ook erg veel zin in. En ja, verder is het campingseizoen begonnen en dat betekent ook dat we bij mooi weer vaak op de camping te vinden zullen zijn. Volgende week zijn de voorspellingen nog niet zo best, maar hopelijk kunnen we snel beginnen met de lenteschoonmaak en het planten van diverse plantjes.

Waar verheug jij je op in april?

Wanda wandelen

Project Wandelen: Hoe deed ik het in eerste kwartaal?

Begin dit jaar lanceerde ik een vijftal projecten waaronder Project Wandelen. Eigenlijk een verlengstuk van mijn andere project, namelijk Gezonder Leven. Door het hele corona gebeuren wandel ik al meer, maar ik wil mezelf ook graag uitdagen. Langere afstanden lopen, elke dag zoveel stappen zetten én minimaal 500 geregistreerde wandelkilometers in een jaar afleggen. Nu het eerste kwartaal van 2021 op zijn einde loopt, is het tijd voor een eerste update.

Hoe verging het mij én moet ik wellicht nieuwe doelen stellen of doelen bijstellen?

Langere afstanden wandelen

Noordlaarderbos Groningen wandelen

Normaal blijft het vaak bij een rondje van zo’n vijf kilometer. Dit jaar wil ik graag een paar keer de tien kilometer aantikken. Ik had mezelf tot doel gesteld om in april mijn eerste wandelroute van tien kilometer te gaan maken. Ik vrees dat dat hem nog niet gaat worden.

Tot nu toe heb ik namelijk nog steeds maar routes van vijf kilometer gewandeld, dus om tot tien te komen, moet ik nog wel wat meer langere wandelingen gaan maken. Nu het lente is, wordt dat vast een stuk gemakkelijker. Ik ben nu eenmaal een mooi weer wandelaar plus ik vind het feit dat de horeca gesloten is (lees: toilet) toch ook wel een dingetje voor langere afstanden.

Inmiddels heb ik bij Staatsbosbeheer wel een aantal mooie routes gevonden, zoals:

Wordt aan gewerkt dus!

Wandelen op een hogere tempo

Wanda wandelen

Vaak is wandelen voor mij een combinatie van wandelen, fotograferen en genieten. Dat betekent dus ook regelmatig een stopmoment, wat de gemiddelde tempo natuurlijk niet ten goede komt.

Daarom wil ik ook een aantal keren per week op pad zonder mijn fotocamera. Gewoon ’s avonds even een rondje wandelen van een half uur tot drie kwartier. Maar dan in een hogere tempo zodat mijn gemiddelde tempo wordt opgevoerd naar vijf kilometer per uur. Een soort van training dus.

Ook hiervoor geldt dat dit ongetwijfeld een stuk gemakkelijker wordt nu de zomertijd is ingegaan. Dit soort wandelingen zijn wat mij betreft ideaal voor ’s avonds. Inmiddels heb ik wel al een paar keer op mijn parttime dag zo’n rondje gedaan en zit ik nu op een gemiddeld tempo van 4,8 kilometer per uur. Het begin is er zeg maar!

Uitdagingen stellen

Nu we nog steeds alleen maar kunnen wandelen, moet ik er wel voor waken dat ik wandelen leuk blijf vinden. Dat betekent dat ik mijzelf uitdagingen wil gaan stellen. Eén daarvan is heel simpel, namelijk elke dag een half uurtje wandelen.

Speciaal daarvoor heb ik de app Ommetjes gedownload en een team opgezet zodat ik gemotiveerd blijf om inderdaad dagelijks aan de wandel te gaan. Tot nu toe heb ik het drie dagen op rij volgehouden, mede vanwege het weer kwam er een einde aan deze reeks.

Ook dit zal de komende periode vast beter gaan. Het is niet dat ik snel opgeef, maar om in de regen te gaan wandelen, is gewoon totaal niet mijn ding. De lente komt voor mij dan ook precies op tijd!

Minimaal 500 kilometer wandelen dit jaar

Vorig jaar liep ik in totaal 375 geregistreerde wandelkilometers. Dit jaar wil ik naar 500 geregistreerde wandelkilometers waardoor mijn weekgemiddelde op een tien kilometer moet zitten. Dat gaat tot nu toe prima, de ene week misschien acht, maar de andere week met gemak vijftien.

Dus ik verwacht dat ik doel met vlag en wimpel zal gaan halen, mits de weergoden mij goed gezind blijven natuurlijk.

Heb je nog tips voor een leuke wandeluitdaging voor mij?

Museumdorp Orvelte Drenthe

Wandelen rondom Museumdorp Orvelte

Zijn jullie weleens in het Museumdorp Orvelte geweest? Dit middeleeuws dorpje in Drenthe trekt jaarlijks duizenden toeristen die allemaal even terug in de tijd gaan. Ook ik ben er meerdere keren geweest en vind het altijd enorm genieten om door zo’n dorpje te struinen. Natuurlijk is het leuk om door zo’n dorpje te slenteren, maar nog leuker wordt het als ook de omgeving de moeite waard is. Onlangs ging ik dan ook samen met vriendinnetje T. op ontdekking en liepen we de wandelroute Oer ’t Veld, een route van zo’n zes kilometer rondom Orvelte. Wandel je gezellig met mij mee?

Wandeling Oer ’t Veld bij Orvelte

Wandeling Oer 't Veld Orvelte

Klokslag 11 uur rij ik parkeerplaats P2 bij Museumdorp Orvelte op. Normaal moet je hier betalen, een dagkaart kost € 3,=, maar vandaag kan ik gratis parkeren. Terwijl ik wacht op de komst van vriendinnetje T. wordt het steeds wat drukker op de parkeerplaats. Wandelaars, maar ook mensen die op de fiets verder gaan.

Nadat vriendinnetje T. is gearriveerd wandelen we vanaf de parkeerplaats zo het dorp in op zoek naar het beginpunt van onze wandeling. Deze hebben we vrij snel gevonden waarna het een kwestie wordt van het volgen van de rode bordjes. De route voert ons eerst het dorp uit richting het buitengebied.

Orvelte Drenthe

IJzertijdboerderij Orvelte Drenthe

Ietwat verbaasd volgen we de eerste rode bordjes, deze voeren ons namelijk al zigzaggend over een stuk weiland. Vrij snel daarna komen we langs de eerste heidevennen om vervolgens onze eerste stop te maken bij een ijzertijdboerderij. In 1978 is deze ijzertijdboerderij gereconstrueerd op basis van opgravingen elders in Drenthe. Helaas is de boerderij vanwege werkzaamheden nu gesloten voor het publiek, dus vervolgen we onze route.

Het Reijntjesbos en heidevelden in Orvelte

Reijntjesbos Orvelte

De route is in totaal zes kilometer, maar halverwege kun je de route inkorten tot vier kilometer. Hierdoor mis je dan de wandeling door het Reijntjesbos, een gemengd bos op voormalige zandduinen. Wij aarzelen totaal niet en besluiten om dit gedeelte op deze mooie zonnige dag mee te pikken.

De route door het bos is afwisselend en wordt ook hier duidelijk aangegeven middels de rode bordjes. Gelukkig maar, want het is een vrij compact bos waarin meerdere paden zijn aangelegd. Uiteindelijk komen we uit op een open heideveld. In de verte zien we af en toe een auto rijden, maar verder genieten we vooral van de schoonheid van dit gebied en van de rust. Hoewel rust… ik denk dat we zelf het meeste lawaai hebben veroorzaakt.

Terug in Orvelte

Museumdorp Orvelte

't Bakkershoes Orvelte

Na zo’n vijfenhalve kilometer hebben we het dorp weer bereikt en gaan we op zoek naar een coffee to go stalletje. Lang hoeven we daar niet voor te zoeken, want bij ’t Bakkershoes kunnen we terecht voor heerlijke koffie met wat lekkers erbij. Normaal kun je hier ook op je gemak binnen rond neuzen, maar dat zit er helaas nu even niet in.

Na een praatje met de gastvrouw, die ons ook nog wijst op hun tweede stalletje in de Schoolstraat, gaan we op zoek naar een plekje om even te kunnen zitten. Dat valt nog niet direct mee, want de terrassen zijn natuurlijk gesloten en de weinige bankjes die er zijn, zijn al bezet. Gelukkig voor ons vinden we midden in het dorp toch nog een vrije tafel en ploffen we neer.

Museumdorp Orvelte Drenthe

Nadat we een tijdje hebben gezeten, besluiten we nog een rondje door het dorp te gaan maken. Hoewel we niet de enige bezoekers in het dorp zijn, heb ik het er nog nooit zo rustig meegemaakt. Orvelte oogt als een dorpje dat nog moet ontwaken uit zijn winterslaap, maar ergens vind ik dat ook totaal niet erg. Natuurlijk is het jammer dat we niet even gezellig op een terrasje kunnen zitten, maar de rust heeft ook zeker zijn charme.

Nadat we het tweede stalletje hebben gespot, besluiten we spontaan om toch nog voor een bakkie soep te gaan. In ons geval de Drentse mosterdsoep met spekjes. Al genietend in de zon voelt het bijna alsof we vakantie hebben. Met recht een topdag!

Praktische informatie over wandeling Oer ’t Veld

  • Parkeren rondom Orvelte is mogelijk op P1 en P2. Normaal kost een dagkaart € 3,=, momenteel is het gratis. Beide parkeerplaatsen worden duidelijk aangegeven zodra in de buurt van het dorp komt
  • Orvelte biedt bezoekers een uniek inkijkje in het leven van vroeger, kleine authentieke winkeltjes, demonstraties van oude ambachten, exposities e.d. Momenteel helaas vanwege corona gesloten
  • Diverse horecagelegenheden aanwezig, nu zijn er een paar stalletjes waar je een kleine versnapering kunt kopen
  • Diverse wandel- en fietsroutes, waaronder wandeling Oer ’t Veld
  • Totale lengte 6 km, in te korten tot 4 km
  • Wandeling door bos, heide en Orvelte
  • Goede wandelschoenen zijn een vereiste

Ben jij al eens in Orvelte geweest?

Dag Februari, Hallo Maart!

Februari de kortste maand van het jaar en toch duurt ie mij altijd te lang. Ondanks dat het best een enerverende maand was, leek het op sommige dagen wel alsof de klok stil stond. Een maand waarin Project Wandelen absoluut een flinke boost kreeg, maar ook een maand met zorgen. Zorgen om de gezondheid van schoonvader, stress vanwege het winterweer en de zorgen of we ooit nog wel weer terug keren naar ‘normaal’. Kortom, het was een maand van uitersten, maar laten we ons voor nu vooral focussen op de leuke momenten van februari!

Twee verjaardagen in februari

Mikey februari 2021

Zowel Mikey, onze kat, als ik waren jarig in februari. Ik vierde mijn 47e verjaardag, hoewel vieren… Alleen mijn ouders kwamen even op de koffie en ’s avonds trakteerden René en ik ons op een maaltijd van de chinees. Wel had ik mijn parttime dag verplaatst zodat ik in ieder geval op mijn verjaardag vrij was. Vond het eigenlijk een beetje zielig om dan ook nog in mijn uppie thuis te gaan werken.

En ja, ook Mikey was jarig in februari. Onze stoere kater is inmiddels een jaartje oud en weet ons, maar vooral mij, dagelijks nog in te palmen! Elke dag kruipt ie lekker bij mij op schoot en na een dagje werken op kantoor moet er eerst uitgebreid worden geknuffeld.

Winter in februari

winter in februari

En ja, ik hoopte nog zo dat we geen winter zouden krijgen, maar uitgerekend met mijn verjaardag lag er een dik pak sneeuw. Niet bepaald een cadeautje waar ik op zat te wachten, maar toch heb ik er ergens ook wel van genoten. Ik ben zowaar twee keer aan de wandel geweest in de sneeuw.

Dat waren wel twee winterdagen waarop ook de zon zich liet zien, dus ja, dan wint toch mijn drang om foto’s te maken en trotseerde ik de winterse ongemakken.

Wandeldate in Orvelte

wandelen in Orvelte februari

Het was al even geleden dat we elkaar live hadden gesproken, maar in Orvelte hebben we de schade dubbel en dwars ingehouden! De wandeling in de omgeving van het museumdorp voerde ons door het bos en over het heideveld. Absoluut een aanrader waar ook zeker nog een artikel over volgt.

Terug in Orvelte was er gelukkig een coffee to go stalletje waar we niet aan voorbij konden lopen. Ook het stalletje even verderop waar je soep en broodjes kon kopen, werd door ons gesponsord. Ondertussen genoten we volop van het prachtige lenteweer en was het gewoon super om weer in het echt bij te kunnen kletsen én vooral te lachen.

Ik ging voor het eerst geocachen

geocaching in februari

Ook dit stond al langer op de planning, maar door corona was het er nog niet van gekomen. Afgelopen zaterdag was het dan toch zo ver en ging ik samen met een vriendin die al vaker had gegeocached op pad. Wat volgde was een wandeling door een onbekend natuurgebied dicht bij huis én vond ik zowaar mijn eerste cache!

Absoluut voor herhaling vatbaar!

Wat waren verder nog hoogtepuntjes in februari?

  • ik ontdekte twee prachtige natuurgebieden, Het Noordlaarderbos en Drentse Aa.
  • mijn bestelde kleding kwam binnen en paste, yeah!
  • de winterjas maakte plaats voor de zomerjas
  • ik ben inmiddels al toe aan mijn derde Zweedse puzzelboekje, blijf het leuk vinden om te doen
  • ik doe het goed in de verschillende Wie is de Mol poules

Deze boeken las ik in februari

Slechts 1 boek las ik uit in februari, in nummer vijf ben ik al een tijdje bezig. Het verhaal boeit me wel, maar blijkbaar niet genoeg om door te lezen.

4/33 Zon – Lucinda Riley (****)

Welke foto kreeg de meeste likes op Instagram?

Ook was ik niet echt actief op Instagram, slechts 11 foto’s plaatste ik terwijl ik op zich genoeg foto’s heb gemaakt. Geen idee waar dit door is gekomen, misschien gewoon even geen zin door alle andere perikelen.

De foto van mijn wandeling door mijn favoriete natuurgebied De Heemtuin in Muntendam leverde de meeste likes op en ja, daar ben ik het natuurlijk helemaal mee eens!

Wat zijn onze plannen voor maart?

Nou, voor het eerst in tijden kan ik inderdaad iets melden over onze plannen! Niet dat we een drukke agenda hebben, maar waar ik vooral naar uit kijk is zaterdag 6 maart! Dan mag ik eindelijk weer plaatsnemen in de kappersstoel! Enorm veel zin in, want ik heb inmiddels een dik bos haar, om over mijn pony nog maar te zwijgen.

Verder ga ik met mams aan de wandel in De Heemtuin waar we een uitgezette wandeling gaan maken waarbij we onderweg worden voorzien van wat lekkers. Erg benieuwd of we dan nog op onbekende plekjes in dit prachtige gebied zullen komen.

En ja, maart betekent ook dat eindelijk de Formule 1 weer gaat beginnen! In het laatste weekend van maart wordt de aftrap voor het nieuwe seizoen gegeven. Hopelijk heeft Verstappen dit jaar een auto waarmee hij direct mee kan doen om de overwinningen. Fingers cross dus!

Wat zijn jouw plannen voor maart?

 

 

Wandelen in Groningen en Drenthe | Het Noordlaarderbos

Het Noordlaarderbos in Noordlaren stond al enige tijd op mijn verlanglijstje. Het kwam er echter nooit van, tot afgelopen zaterdag. Eigenlijk min of meer per toeval. Ik had namelijk weinig zin om uitgebreid te gaan zoeken naar een leuke wandelroute. Deze wandeling in het Noordlaarderbos had ik nog liggen, dus de keuze was snel gemaakt. Op naar Noordlaren!

Het Noordlaarderbos: Een bos vol geheimen

Op de site van Natuurmonumenten wordt het Noordlaarderbos omschreven als een bos vol geheimen. Dit soort kreten doen het bij mij altijd goed. Ik ben namelijk niet zo’n liefhebber van wandelen in het bos. Te vaak voel ik mij soort van opgesloten, vandaar dat ik niet vaak in een bosrijk gebied wandel. Als het dan wordt omschreven als een bos vol geheimen, dan wordt logischerwijs mijn nieuwsgierigheid gewekt.

‘Het Noordlaarderbos voelt als een sprookjesbos. Zeker nu we van het productiebos een veel gevarieerder bos hebben gemaakt. De Middeleeuwse karrensporen herinneren aan de handelsroute tussen Coevorden en Groningen die hier ooit liep. Ze lopen langs grafheuvels en het Galgenbergje, de plek waar vroeger mensen aan de galg bungelden. Je zou willen dat dit bos kon praten en zo haar verhalen kon vertellen.’ (bron: Natuurmonumenten)

Het Noordlaarderbos: wandelen in Groningen en Drenthe

Noordlaarderbos Groningen rode pijltjes wandeling

Het Noordlaarderbos vindt zijn oorsprong in Groningen, maar toch steek je halverwege de provinciegrens over. Zo ineens bevind je je dan in het gebied Vijftig Bunder dat in Drenthe ligt. Dit heidegebied wordt momenteel flink onder handen genomen en oogt daardoor nogal kaal. Wat dat betreft ben ik erg benieuwd hoe het er over enige tijd uit zal komen te zien.

In dit gebied zijn meerdere wandelingen uitgezet, maar wij kiezen voor de wandeling met de rode pijltjes. Een route van in totaal zes kilometer die je halverwege kunt inkorten door over te stappen op de blauwe route. Hierdoor mis je trouwens wel het heidegebied van Vijftig Bunder.

Wandeling Het Noordlaarderbos

Het allereerste ‘probleem’ dient zich direct al aan als we de Pollseweg in Noordlaren inrijden. Hier zou de parkeerplaats moeten zijn waar de wandeling start. We zien van alles, maar geen parkeerplaats. Wel een zandweg die gelukkig goed begaanbaar is en op goed geluk rijden we dan toch maar verder. Een goede gok, want na twee bochten zien we dan toch wat auto’s staan. Van een parkeerplaats is echter geen sprake, het is gewoon parkeren langs de kant van de weg.

Even verderop zien we het startpunt met inderdaad de rode pijltjes. Het eerste gedeelte voert ons al slingerend door het Noordlaarderbos. Een mooi bos, prima wandelpad en goed aangegeven. Ondanks de drukte bij de zogenaamde parkeerplaats is het in het bos zelf lekker rustig. Slechts een enkele wandelaar komen we tegen.

Eenmaal uit het Noordlaarderbos komen we deels op een verharde fietspad en een zandweg terecht. Hier is het wel een stuk drukker met fietsers, maar door de brede zandweg ernaast, kunnen we onze wandeling zonder al teveel omkijken vervolgen. Op naar Drenthe dus!

Heidegebied Vijftig Bunder

Vijftig Bunder Drenthe

Vijftig Bunder Drenthe

Vlak voor je de oversteek naar Drenthe maakt, heb je de gelegenheid om je route in te korten tot zo’n 3,5 km. Wij gaan echter voor de volledige wandeling en blijven de rode pijltjes volgen. Dit brengt ons vervolgens in het heidegebied Vijftig Bunder. Nu vrij kaal en ietwat onaantrekkelijk eruitziend vanwege de graafwerkzaamheden.

In ieder geval reden genoeg voor mij om terug te keren als de werkzaamheden zijn volbracht. Ik ben namelijk ontzettend benieuwd hoe het er dan zal uitzien. Plus een heidegebied met bloeiende heide is altijd prachtig om te zien natuurlijk!

Noordlaarderbos Groningen wandelen

Noordlaarderbos wandelen rode pijltjes

Na enige tijd verlaten we het heidegebied en moeten we een klein stukje over een verharde weg. Al vrij snel daarna duiken we opnieuw het Noordlaarderbos in waar we al vrij snel oog in oog met een aantal koeien staan. Niet veel later zien we dan inderdaad de Galgenberg. Ook dit spreekt natuurlijk altijd tot de verbeelding.

Het laatste gedeelte van de wandeling voert ons al slingerend door het bos richting de uitgang. Al met al hebben we dan 6,5 kilometer gewandeld door een zeer gevarieerd landschap.

Praktische informatie over wandelen in het Noordlaarderbos

  • Parkeerplaats Pollseweg in Noordlaren, let wel: zandweg volgen tot aan de bosrand en daar in de berm parkeren
  • Meerdere uitgezette wandelingen: wij liepen de rode pijltjes route van 6 kilometer, halverwege in te korten door over te stappen op de blauwe route
  • Grotendeels over onverharde paden, goede wandelschoenen zijn een vereiste
  • Bezienswaardigheden onderweg: karresporen, grafheuvels, Galgenberg en heidegebied Vijftig Bunder
  • Geen horeca aanwezig
  • Populair wandelgebied, dus plan je bezoek. Wij waren er rond 13.00 uur en konden op ons gemak rondwandelen ondanks de drukte bij de parkeerplaats.

Wandel jij graag in het bos?