Niet alleen in De Bollestreek vind je ze, maar ook in het hoge noorden, in Groningen, vind je volop tulpenvelden. Elk jaar lijkt het wel of er meer velden bijkomen. De één nog mooier dan de andere. En ja, dit is natuurlijk de periode waarin ze volop in bloei staan. Sommige velden zijn al volledig open, andere zijn halverwege of moeten zelfs nog gaan bloeien. Feit is wel dat je nu je kans moet pakken!
Vorig jaar ging ik op pad in Drenthe, maar dit jaar was het weer tijd om in mijn eigen provincie op ontdekking te gaan. Het is namelijk soms even zoeken waar ze liggen én vooral hoe je er bij kunt komen. Soms belemmert een sloot de toegang tot een veld en soms moet je even een stukje verder rijden om toch bij een veld te kunnen komen. Inmiddels weten we aardig in welke hoek we moeten zoeken én gelukkig voor mij was het dit jaar echt goed raak!
Zo ontdekte ik zelfs twee nieuwe velden, althans, nieuw voor mij. Altijd weer genieten als je ineens oog in oog staat met zo’n bloeiende tulpenveld. Groot voordeel van het noorden is ook nog eens dat het heerlijk rustig is, dus op mijn gemak foto’s gemaakt.
Benieuwd waar je ze hier in Groningen kunt vinden? Ik deel mijn tips met jou, onder één voorwaarde, namelijk dat je de velden met respect behandelt. Oftewel, duik er niet midden in, vertrap de bloemen niet en hou in je achterhoofd dat het wel de inkomstenbron is van de kwekers. Okay?
Zijldijk, een bloeiende tulpenveld in allerlei kleuren
Altijd hoorde en las ik over de mooie tulpenvelden in Zijldijk, maar dan hadden we ons eigen rondje er al op zitten. Dit jaar stond het bovenaan mijn lijstje en hoewel het nog even zoeken was, vonden we uiteindelijk dan toch. Aan de Kolholsterweg nabij Zijldijk spotten we dit veld.
Een kleurrijk veld waarbij sommige velden al behoorlijk in bloei staan. Ik ben altijd op zoek naar dat veld waarbij er dan net eentje in een afwijkende kleur boven uitsteekt. Helaas niet gevonden, maar toch, een prachtig mooi tulpenveld.
Oldenzijl, ook een nieuw tulpenveld
Ook Oldenzijl is voor mij een nieuwe ontdekking in mijn zoektocht naar tulpenvelden in Groningen. Niet eens zo gek ver van Zijldijk af, dus redelijk snel hadden we het tweede veld al in ons vizier. Net als bij Zijldijk een veld die gemakkelijk voor het publiek te betreden is, ook voldoende gelegenheid om je auto te parkeren.
Dit veld vind je trouwens aan de Paaptilsterweg, even buiten Oldenzijl.
Tulpenvelden in Het Hogeland
In de polders van Het Hogeland vind je op meerdere plekken tulpenvelden. Zo vinden we eindelijk na jaren zoeken het tulpenveld bij Uithuizermeeden met het kerkje op de achtergrond. Helaas voor mij zien we geen kans om bij het veld te komen. Een sloot voorkomt dit helaas, maar misschien dat het vanaf de andere kant mogelijk is, geen idee, wij hebben het in ieder geval niet gezien.
Daarom rijden we door naar het gehucht Valom, hier worden we al enkele jaren getrakteerd op een mooi tulpenveld achter de dijk. Ook dit jaar is het hier weer raak, maar tot mijn verrassing spotten we ook aan de andere kant weer een bloeiende tulpenveld. Deze hebben we drie jaar niet gezien, maar dit jaar is het weer raak. Op zich een mooi veld, maar slechts twee kleuren en daardoor iets minder mooi dan de andere velden.
Het veld achter de dijk bestaat uit meerdere kleuren en scoort daardoor wat hoger bij mij.
Hadden jullie dit verwacht? Tulpenvelden in Groningen?
Eigenlijk zouden we vorig jaar september al naar Zeeland, maar dat werd uiteindelijk Frankrijk. Gelukkig voor ons konden we Zeeland verplaatsen naar dit jaar. Dus zo belandden we in april alsnog in Zeeland. Een provincie die voor mij redelijk onbekend was. Ooit twintig jaar geleden een dagje rondgetoerd in Zeeland, maar behalve het strand is er bij mij niet veel blijven hangen van deze provincie. Daar is nu dus verandering in gekomen!
En ja, ik kan niet anders zeggen dan dat Zeeland mij positief heeft verrast! Natuurlijk werkte het weer ook fantastisch mee, maar ik was vooral onder de indruk van de vele mooie stadjes. Ik ben echt een beetje ‘verliefd’ geworden op Zeeland!
Natuurlijk vertel ik jullie daar alles nog over, maar voor nu deel ik alvast de hoogtepunten van ons weekje Zeeland met jullie!
De historische stadjes van Zeeland
Oh jongens, ik kan gewoon niet kiezen, dus ik noem ze maar gewoon in de volgorde waarin we ze hebben bezocht. Veere, Zierikzee en Middelburg. Stuk voor stuk ongelofelijk mooi, indrukwekkend én ontzettend sfeervol. We hebben onze ogen dan ook uitgekeken.
Veere, het compacte historische stadje aan het Veerse Meer. Zierikzee met die prachtige toegangspoort en de vele mooie steegjes en dan Middelburg met zijn Kuiperspoort, alsof je in een openluchtmuseum ronddwaalt. Jullie horen het al, we hebben ons er prima vermaakt. Natuurlijk ontzettend veel foto’s gemaakt, steeds weer nieuwe plekjes ontdekt en heerlijk op ons gemak rondgeslenterd.
De stranden van Zeeland
Hier in het hoge noorden is strand helaas ver te zoeken. Daarvoor moeten we of naar Noord-Holland of naar één van de waddeneilanden, ook geen straf natuurlijk, maar bepaald niet iets wat je op zondagochtend even beslist.
In Zeeland duurt het nooit lang voor je ergens een bordje met strand ziet opdoemen. Zelfs toen ik het totaal niet had verwacht, stond ik vanuit een boswandeling zo ineens op het strand. Echt heerlijk! En ja, later hebben we het bewust opgezocht, het strand van Domburg en Zoutelande. De eerste een ontzettend drukke badplaats en de tweede iets minder druk, maar vooral het strand van Domburg heeft indruk gemaakt. Kilometerslang en dan die schattige strandhuisjes. Ik nam het maar op de koop toe dat mijn schoenen vol zand zaten, want goh, wat was dat genieten geblazen!
Het Watersnoodmuseum
Zeeland en de watersnoodramp van 1953 zijn natuurlijk onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ook wij wilden hier meer van weten, zeker ook omdat schoonvader (vorig jaar juni overleden) nog meegeholpen heeft aan de wederopbouw van Zierikzee.
Het heeft zeker indruk op ons gemaakt, vooral de film aan het begin, maar ook de vele namen op de herdenkingsmuur en de verhalen van de overlevenden. Een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in een stukje geschiedenis.
Wandelen in natuurgebied De Manteling
Natuurlijk gingen ook onze wandelschoenen mee en dankzij een tip van vriendinnetje A. was de keuze voor een mooie wandeling snel gemaakt. We gingen op ontdekking in het natuurgebied De Manteling. Een route van 4,5 kilometer door een gevarieerd landschap.
Dat was zeker het geval. Startend bij Kasteel Westhove, wandelen door een mooi bos om uiteindelijk in de duinen uit te komen en ja, dan is het strand natuurlijk ineens heel dichtbij. Dit zijn de wandelingen waar ik het meest van geniet, een wandeling die je laat verrassen.
Overige
Natuurlijk hebben we ook nog even gekeken bij de Zeelandbrug en de Deltawerken. Stuk voor stuk indrukwekkende bouwwerken, maar voor mij geen reden om terug te keren naar Zeeland. Datzelfde geldt ook wel een beetje voor Goes, een leuk stadje op zich, maar vooral meer een winkelstad. Ook hebben we nog een bezoek gebracht aan de oesterputten van Yerseke, ook leuk om te zien. Bij een volgend bezoek wil ik ook zeker een proeverij van oesters gaan doen.
Kortom, Zeeland heeft indruk op ons gemaakt en het zal zeker geen twintig jaar duren voor we terugkeren naar Zeeland!
Nog op zoek naar een leuke wandeling in Drenthe? Dan is de wandeling tussen heide en vennen in Drouwen echt iets voor jou! Niet super lang, zo’n vier kilometer, maar wel een gevarieerde wandeling. Een wandeling die zijn naam eer aan doet, want je wandelt deels door een mooi heidegebied om zo ineens een prachtig verscholen vennetje te ontdekken.
Een wandeling die met stip is binnengekomen in mijn lijstje van favoriete wandelingen. Benieuwd waarom? Ik vertel je er alles over!
Wandeling tussen heide en vennen
Deze wandeling stond al enige tijd op mijn lijstje, maar het kwam er steeds niet van. Tot een dikke week geleden. Op een mooie zonnige donderdag besloot ik om dan eindelijk maar toch richting Drouwen te rijden en deze wandeling te gaan doen. Eenmaal aangekomen op de parkeerplaats bij Bospaviljoen Het Woudstee is het even zoeken naar het begin van de wandeling.
Gelukkig was ik enigszins voorbereid en zag ik al vrij snel in de verte Het Boomkroonpad opdoemen. Nu nog gesloten, maar in de weekenden ongetwijfeld een drukke attractie. Hier vind je ook het bord met de diverse gemarkeerde wandelroutes. Even twijfel ik nog, maar het wordt toch de paarse route, de wandeling heide en vennen.
Slingerend door de bossen van Drouwen
Het begin van de wandeling voert mij door een enorm bosrijk gebied. Onder gezang van diverse vogeltjes wandel ik op mijn gemak door het bos. Slechts sporadisch kom ik andere wandelaars tegen, heerlijk om zo in alle stilte te genieten van dit mooie bos.
Na een tijdje kom ik bij een oversteekplaats en valt mijn oog op de tig kinderkopjes die hier liggen. Altijd mooi om daar wat foto’s van te maken. Daarna vervolg ik mijn route die overigens goed wordt aangegeven.
Hoewel ik geniet van dit deel van de route kijk ik uit naar het moment dat ik in het heidegebied terecht kom. Hopelijk een iets weidsere uitzicht dan nu midden in het bos.
Vennen en heide
Hoewel de wandeling tussen heide en vennen heet, kom ik eerst langs een prachtig grote ven. Hiervoor moet je even van de route afwijken, maar geloof mij je kunt deze ven niet missen. Er is helaas niet veel ruimte om van deze ven te genieten, maar zoals gezegd, is het op deze donderdagmiddag niet druk en kan ik in alle rust wat foto’s maken.
Daarna wandel ik verder en zie ik in de verte een tweede ven liggen. Ook hier geniet ik in alle stilte van het uitzicht met zingende vogeltjes op de achtergrond.
Als ik mijn route vervolg kom ik bij een soort van tweesprong aan en even twijfel ik welke kant ik op moet. Mijn gevoel zegt rechts, mede ingegeven omdat de linkerkant nogal modderig en drassig is. Het blijkt de juiste gok te zijn, want eenmaal uit dit gedeelte van het bos, kom ik in het heidegebied terecht.
Nu natuurlijk nog vrij dor en kaal, maar ongetwijfeld straks aan het eind van de zomer een prachtig gezicht. Er loopt een smal paadje dwars over het heideveld, maar ik volg braaf de paarse routepaaltjes en loop om het heidegebied heen.
Terug in de bossen van Drouwen
Nadat ik enige tijd op een bankje heb genoten van het uitzicht, vervolg ik mijn wandeling. Niet veel later duik ik een zijpaadje in en keer ik terug in het bosrijke deel.
Net als ik dacht dat ik het mooiste deel heb gehad, word ik verrast door de stilte van dit bos. Alleen mijn eigen ademhaling en het tikken van een specht. Als ik mij al niet bewust was van de schoonheid van de natuur, dan word ik het wel op dit moment. Het zonlicht valt door de bomen en op de achtergrond doet een specht zijn werk. Genieten met een hoofdletter G.
En ja, dan zit na een dik uur mijn wandeling er helaas op. Op dat punt heb ik de keuze om terug te keren naar het begin van de wandeling en vandaar uit richting de parkeerplaats te wandelen of ik neem de binnendoor route. Ik kies voor deze laatste optie omdat het terras van het bospaviljoen mij op op deze zonnige dag lonkt!
Nagenietend met een latte macchiato en de zon op mijn snufferd bekijk ik alvast mijn foto’s. Er is slechts één conclusie mogelijk: wat een prachtige wandeling! Gelukkig voor mij zijn er nog een aantal gemarkeerde routes in dit gebied, want deze eerste kennismaking smaakt duidelijk naar meer!
Praktische informatie:
gratis parkeren bij Buitencentrum Boomkroonpad Drouwen
diverse gemarkeerde routes staten bij het Boomkroonpad
paarse route Tussen heide en Vennen, 4 kilometer. Tijdsduur: 1.30 uur inclusief stops
horeca aanwezig bij de parkeerplaats
meer informatie vind je op de site van Staatsbosbeheer, klik hier
Hebben jullie ook zo genoten van maart? Ik heb er echt met volle teugen van genoten, man, man, man, wat voelde ik mij weer mens worden na al die maanden van regen, grijs weer en binnen hangen. Nee, voor het eerst in jaren kan ik oprecht zeggen: dank je wel maart voor het plezier dat je mij hebt gegeven!
Nieuwsgierig waarom maart zo’n leuke maand is geweest? Lees dan lekker verder!
Wandelen bij Landgoed De Braak
Nadat we in februari grotendeels aan huis gekluisterd waren vanwege corona, trokken we er in maart weer volop op uit. Hoewel het wandelen in het begin nog gepaard ging met noodgedwongen stops, ging het al vrij snel weer als vanouds. Zo ging ik met mams aan de wandel bij Landgoed De Braak in Paterswolde, echt een ontzettend mooi gebied.
Niet te groot, maar het landgoed biedt genoeg vertier voor een uurtje of twee vermaak terwijl je ondertussen volop geniet van al het moois dat je onderweg tegenkomt. Ik wil in ieder geval zeker weten nog een keertje terug!
Terug in de tijd in Oudeschans
Drie jaar geleden was ik er voor het eerst en ontdekte ik in mijn uppie de schoonheid van Oudeschans. Deze keer ging mams gezellig met mij mee en was ik opnieuw onder de indruk van dit kleine vestingdorpje en zijn omgeving. Echt een aanrader om eens een minder bekend plekje in de provincie Groningen te ontdekken!
Ook zaten we hier voor het eerst dit jaar op het terras en dat was natuurlijk de perfecte afsluiting van een heerlijke dag!
Tussen heide en vennen
In maart trok ik er ook weer eens alleen op uit want de wandeling Tussen Heide en Vennen in de bossen bij Drouwen maakte ik alleen. Soms vind ik het echt heerlijk om alleen op pad te gaan. Gewoon lekker in je eigen tempo wandelen, maar ook de tijd nemen om even ergens langer te blijven staan om wat foto’s te maken.
Over deze wandeling heb ik nog niet geschreven, maar dat komt binnenkort heus wel, want dit is echt een wandeling die met stip is binnengekomen in mijn lijstje van favoriete wandelingen!
Wandelen bij Kasteel Cannenburch in Vaassen
In maart gingen we ook voor het eerst dit jaar een nachtje van huis en wel naar Roompot De Schaapskooi in Epe. Mijn ouders verbleven daar een weekend en nodigden ons uit om gezellig langs te komen. Met dat mooie weer maakten we natuurlijk maar al te graag gebruik van hun aanbod.
Op zaterdag deden we niet zo gek veel, behalve gewoon lekker buiten zitten en een hapje eten op het park. Op zondag gingen we naar Kasteel Cannenburch in Vaassen, zo’n tien kilometer van het park, en gingen we daar aan de wandel. Het Kasteel was helaas nog dicht, maar ook het naastgelegen park en restaurant ’t Koetshuis zijn zeker de moeite waard!
Wat gebeurde er verder nog in maart?
het Formule 1 seizoen begon, eerste race liep uit op een teleurstelling, maar de tweede race werd een prooi voor Max Verstappen!
de coronaregels verdwenen, yeah! Toch moet ik ook nog wel wennen aan de ‘drukte’ en had ik zeker de eerste dagen nog de neiging om een mondkapje op te zetten, puur uit gewoonte, maar dat is gelukkig inmiddels helemaal uit mijn systeem!
we gingen even een middagje naar Bad Zwichenahn in Duitsland, altijd leuk
mijn nieuwe wandelschoenen kwamen binnen, nu nog inlopen
we plantten viooltjes bij ons vakantiehuisje, hopelijk kunnen ze tegen dit rare weer
ik probeer weer in de leesflow te komen, maar de teller staat nog maar op 7 tot zover
Wat zijn onze plannen voor april?
Nou, laat ik voorop stellen dat ik toch echt niet zit te wachten op deze sneeuwprut. Na al die lekkere dagen vreesde ik al dat het weer nog weleens kon omslaan. Fingers cross dat het van korte duur is, want in april staat ook onze eerste vakantie van dit jaar gepland.
Een uitgestelde vakantie eigenlijk, want we zouden vorig jaar september al naar Zeeland, maar dat werd toen vervangen door Frankrijk. Nu gaan we dus binnenkort die kant op en hoop ik maar dat de winterjas niet meer mee hoef. Echt concrete dingen wat we willen gaan doen, hebben we nog niet, maar dat komt vast wel goed.
Verder staan er ook weer een tweetal lunchdates gepland, nu al zin in. En ja, ook super dat dit soort uitjes gewoon weer mogelijk zijn.
En ja, het campingseizoen begint vandaag ook officieel en eigenlijk zouden we zaterdag naar de camping om de boel schoon te maken, maar gezien het koude weer, stellen we dat nog maar even uit. Maar goed, april belooft in ieder geval een leuke maand te worden!
Heb jij ooit gehoord van Kasteel Cannenburch? Ik tot voor kort ook niet hoor, maar daar kwam afgelopen weekend verandering in. Mijn ouders hadden namelijk een weekendje Epe geboekt en wij zochten ze daar gezellig op. Dé uitgelezen kans om weer op ontdekking te gaan op de Veluwe.
Met slechts beperkte tijd viel ons oog uiteindelijk op Kasteel Cannenburch in Vaassen, slechts een kwartiertje rijden vanaf het park, dus ideaal om op zondagmiddag even naar toe te gaan. Enige nadeel was wel, het kasteel was nog gesloten voor het publiek. Vanaf 1 april kun je het kasteel wel bezoeken, maar wij moesten het doen met de buitenkant en een wandeling door het omringende park. Gaan jullie met mij mee?
Kasteel Cannenburch
Mijn ouders maakte ik wijs dat niemand minder dan Maarten van Rossem (bekend van De Slimste Mens o.a.) eigenaar is van dit kasteel, maar dit is dus niet het geval. Ene veldheer, Marten van Rossem kocht het kasteel in 1543. Toentertijd een ruïne en dankzij deze Van Rossum werd er op deze plek een heus kasteel herbouwd.
Door de jaren heen is het kasteel diverse keren verkocht en is er van de oorspronkelijke versie niet zoveel meer over. Inmiddels is het kasteel eigendom van Stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen en is het kasteel in ere hersteld. In het kasteel zelf is een museum gevestigd waar je meer te weten komt over het reilen en zeilen van de oorspronkelijke bewoners. Daarnaast kun je voor een versnapering terecht in het naastgelegen restaurant, ’t Koetshuis. Het andere pand deed ooit dienst als woning en opslag, maar bevat tegenwoordig een winkeltje en kun je een kijkje nemen in de nagemaakte woning van de rentmeester.
Het park rondom Kasteel Cannenburch
Hoewel het kasteel helaas nog gesloten was, is het toch een leuk uitje om even naar toe te gaan. Het park is weliswaar niet heel erg groot, maar wel mooi aangelegd. Je vindt er ontzettend veel rhododendronstruiken, nu natuurlijk nog niet in bloei, maar met een maandje ongetwijfeld wel. Vast en zeker een prachtig gezicht.
Daarnaast zijn er leuke bruggetjes en zie je bijna vanuit alle hoeken het kasteel opdoemen. Een gemarkeerde wandelroute is niet aanwezig, maar doordat het park bepaald niet groot is, kun je er prima op je gemak door heen slenteren.
Ook zijn er diverse in- en uitgangen, maar ik zou voor een rondwandeling kiezen zodat je uiteindelijk weer uitkomt bij het kasteel. En ja, dan is het aan te raden om je bezoek aan het kasteel c.q. park af te sluiten met een terrasje bij ’t Koetshuis. Ook binnen is het trouwens prima vertoeven, maar bij mooi weer is het terras een heerlijke plek om dit uitje mee af te sluiten!
Voor meer informatie over een bezoek aan dit kasteel, check hier de site.
Bezoek jij graag kastelen en zo ja, welke staat nog op je lijstje?
Lente, de periode waarin de zon zich vaker laat zien. Ook de periode waarin de natuur weer tot leven komt. Waarin de bloemenvelden weer volop tot bloei komen. Waarin de eerste terrasjes worden gepakt en de winterkleding plaats maakt voor luchtige zomerkleding. Ik hou ervan! Vooral ook omdat de dagen weer langer worden en de natuur nog mooier wordt. Het geeft mij in ieder geval erg veel energie.
Het zorgt er ook voor dat ik weer volop plannen aan het smeden ben. Dit vaak tot enige ergernis van mijn vriend, hij is meer van het last minute werk, maar zelf vind ik het gewoon leuk om te bedenken wat er zoal leuk is om te doen in de lente! Jullie ook?
Bezoek de tulpenvelden in Nederland
Wat mij betreft met stip op nummer één, de bloeiende tulpenvelden in het voorjaar! Natuurlijk denk je dan ongetwijfeld direct aan die overvolle tulpenvelden in het westen van het land. Niet alleen vol vanwege de tulpen, maar ook met toeristen die her en der opduiken in je gezichtsveld.
Ik snap dat je dan denkt, laat maar zitten, maar weet je dat er niet alleen in het westen mooie tulpenvelden te vinden zijn? Ook in het noorden zijn ze volop aanwezig! Zowel in Groningen als in Drenthe heb ik de afgelopen jaren hier van genoten. Misschien iets minder in aantal dan in het westen, maar geloof mij, net zo mooi. En minder druk en dat maakt het voor mij in ieder geval een stuk leuker!
In Groningen is het soms even zoeken, maar in Drenthe hebben ze zelfs speciale routes uitgezet zodat je langs de mooiste velden komt. Wij hebben hem vorig jaar gereden en ook dit jaar staat het hoog op mijn lijstje!
Plan een dagje Keukenhof
Dit jaar opent de Keukenhof dan eindelijk weer zijn deuren voor het grote publiek. In de periode van 24 maart tot 15 mei kun je hier volop genieten van al het moois dat de Keukenhof te bieden heeft.
Enige kanttekening hierbij is wel, dat dit altijd een ontzettend drukke attractie is en dat het zeker in de weekenden nog weleens te druk kan worden. Plan daarom, indien mogelijk, je bezoek op een doordeweekse dag. Wij deden dit een paar jaar geleden ook en hebben onze ogen uitgekeken. Echt een ideaal uitje om volop het lentegevoel te krijgen!
Wandel of fiets door de bloesem
Nog zo’n leuk uitje om met het hele gezin te doen in het voorjaar, namelijk op de fiets of lopend langs de mooiste bloesem. Natuurlijk vind je dit volop in de Betuwe, maar ook in andere delen van ons land kun je hier volop van genieten. Zoals bijvoorbeeld in Zuid-Limburg of Zeeland.
Wij gaan zelf in april een weekje naar Zuid-Beveland en vallen dan hopelijk met onze neus in de boter. Juist Zuid-Beveland wordt ook wel gekscherend de Betuwe van Zeeland genoemd. Hier vind je vooral boomgaarden met perenbomen en uitgerekend tussen Kapelle en Wemeldinge schijnt dit een fraai gezicht op te leveren. Laten we daar nu net zitten…
Meer weten over wanneer de bloesem bloeit en hoe je hier optimaal van kunt genieten? Check dan de site van Rivierenland, vooral gericht op de Betuwe, maar dan weet je in ieder geval wanneer je het beste op pad kunt gaan om te genieten van dit stukje natuur!
Ga je net als ik liever op ontdekking bij de buren? Of dat nu in eigen land is of letterlijk over de landsgrenzen, op de één of andere manier vergeet ik altijd dat er ook nog genoeg te ontdekken valt in mijn eigen provincie.
Met de huidige brandstofprijzen is een uitje aan de andere kant van Nederland ook niet direct een aanlokkelijk idee, dus vandaar, ga op ontdekking in je eigen provincie. Wedden dat je dan toch nog een onverwachts pareltje ontdekt? Zo staat bij mij een ritje naar Niehove al enige tijd op mijn lijstje. Dit dorpje met nog geen 150 inwoners is door Elsevier in 2019 uitgeroepen tot het mooiste dorp van Nederland. Schande dan toch dat ik er nog nooit ben geweest? Het is amper 50 kilometer rijden voor ons, zelfs minder dan dat ik naar mijn werk rijd. Dus dit voorjaar wil ik er zeker een keertje naar toe!
Ontdek de lente bij de kinderboerderij
Wie denkt dat een bezoekje aan de kinderboerderij alleen maar leuk is als je klein grut bij je hebt, komt bedrogen uit. Geloof mij, ook als volwassene is het genieten op een kinderboerderij. Zeker als er lammetjes ronddrentelen en nieuwsgierig hun koppies naar je benen uitsteken.
Hier hoef je vaak ook niet te ver van huis, ideaal dus als je op een middag niet super veel tijd hebt, maar toch even de lente wilt opsnuiven.
Uitwaaien op een waddeneiland in de lente
Nog zo’n leuk uitje om te doen in de lente, namelijk een dagje naar één van onze mooie waddeneilanden. Okay, voor sommigen is het misschien een stukje rijden, voor anderen wellicht te duur, maar het is zeker weten een leuk uitje om een keertje te doen.
Wij gaan zelf vaak in de zomer, maar dan is het natuurlijk altijd ongelofelijk druk, dus waarom niet een keertje op een doordeweekse dag in het voorjaar? Wij kiezen zelf meestal voor Ameland of Schiermonnikoog, liggen voor ons het dichtste bij, maar we willen ook dolgraag nog een keertje naar Terschelling of Vlieland.
Fietsjes huren en dan lekker het eiland rondtrappen om vervolgens onderweg lekker te genieten van je eigen meegebrachte picknick of gezellig ergens op een terrasje neer te ploffen. Geheid dat je met een big smile, al dan niet verkleurd, weer thuiskomt!
Plan een gezellig uitje met een vriendin
Na die lange lange winter inclusief lockdown is het toch fijn dat we nu weer gewoon op pad kunnen? Natuurlijk vlieg ik niet direct overal heen en ben ik heus nog wel op mijn hoede, maar dat neemt niet weg dat ik het fijn vind dat het weer kan. Dat de horeca weer open is, voor het geval je gebruik wil maken van het toilet, maar ook om gezellig met een vriendin een terrasje te pakken.
Zo heb ik via De Leukste Deal twee hopelijk te gekke deals gekocht om met vriendinnen te gaan doen. Met vriendinnetje M. ga ik een zogenaamde poffertjeswandeling in Appelscha doen, oftewel wandelen en na afloop genieten van poffertjes. En met vriendinnetje T. ga ik lekker lunchen bij Hunebedcity in Borger en willen we van tevoren ook ergens nog gaan wandelen.
Bezoek ergens een lentefair
Lente en buitenmarkten, het hoort gewoon bij elkaar. Gewoon van die markten waar mensen staan met zelfgemaakte spulletjes, veelal gericht op Pasen, maar in ieder geval waar alles het voorjaar uitademt.
Zoiets wordt vast ook wel bij jou in de buurt georganiseerd. Wij zouden normaal gesproken naar de lentefair in Vesting Bourtange, maar die valt helaas samen met ons weekje Zeeland. Misschien gaan we nog naar de lentefair in Orvelte op 14 mei, maar het zou ook zo maar kunnen dat we naar de lentefair op een boerderij in Kropswolde gaan. Kortom, keuze te over én gewoon een leuk uitje waar je misschien ook nog wel met wat leuks thuiskomt!
Drie jaar geleden was ik voor het eerst in Oudeschans en was het direct liefde op het eerste gezicht. Toch duurde het enige tijd voor ik terugkeerde naar dit leuke vestingdorpje in Groningen. Waarom? Tja, mijn drang naar het ontdekken van nieuwe plekken is nu eenmaal groter. Afgelopen zaterdag kwam het er dan eindelijk van. Samen met mams genoot ik opnieuw van de omgeving, maar ook zeker van de oude panden in het ‘centrum’ van Oudeschans.
Een klein vestingdorp dat ooit is aangelegd tijdens de 80-jarige oorlog in 1593 en een belangrijke rol heeft gespeeld in 1593 en 1594 in de strijd tegen de Spaanse macht. De vesting werd opgeheven in 1814. Sindsdien is er eigenlijk niet zo gek veel veranderd qua structuur van het dorp. Zo is het stratenplan bewaard gebleven en zijn ook de verdedigingswallen en grachten nog duidelijk zichtbaar.
Benieuwd naar onze wandeling?
Rondwandeling Oudeschans
Bij het vestingmuseum in Oudeschans zijn diverse wandelroutes verkrijgbaar. Je kunt echter ook direct starten vanaf de parkeerplaats bij het Toeristisch Overstap Punt. Gewoon een kwestie van de borden volgen met wandelroute of de uitgebeelde figuren volgen. Daarnaast is er ook nog een gele en een rode wandelroute uitgezet.
Wij liepen zelf de met hout gemarkeerde wandelroute en deze is zo’n 3,6 kilometer en kun je eventueel uitbreiden met andere routes. Bedenk echter wel dat de uitgebreide route van zo’n 6,5 kilometer niet het gehele jaar door goed te lopen is, aangezien bepaalde stukken dan niet zijn gemaaid.
Hoe dan ook, de houten wandelroute voert je eerst langs het buitengebied van Oudeschans. Een mooi weids uitzicht over het Groningse land is dan je beloning. Uiteindelijk wandel je dan via de vestingwallen het centrum van Oudeschans in. Verwacht hier echter geen bruisend centrum, maar wel word je getrakteerd op oude pandjes, een mooie Garnizoenskerk én natuurlijk restaurant De Piekenier waar je prima op het terras of binnen neer kunt ploffen voor wat lekkers.
Het buitengebied van Oudeschans
Nadat we de auto hebben gestald op de grote parkeerplaats bij het Toeristisch Overstap Punt beginnen we direct aan onze rondwandeling. Zoals gezegd in eerste instantie door het buitengebied van Oudeschans. Op deze zonnige zaterdag worden we getrakteerd op mooie vergezichten en reflecterende bomen in de vennetjes.
Nadat we hier wat foto’s hebben gemaakt, vervolgen we onze route en zien we in de verte al de bekende rode brug van Oudeschans opduiken. Met mijn voorliefde voor bruggen kan een fotostop natuurlijk niet achterblijven.
Daarna steken we de weg over en wandelen we deels door het weiland richting de vesting. Ondertussen zien we aan de overkant een kudde schapen heerlijk drentelen. Inmiddels zijn we aangekomen op de buitenste vestingwallen en krijgen we een duidelijk beeld van de contouren van dit vestingdorpje.
Aan het einde van deze wal besluiten we om af te wijken van de wandelroute. In plaats van de route te vervolgen door het buitengebied aan de andere kant van de vesting, gaan we de vesting zelf in. In de eerste plaats vanwege nieuwsgierigheid, maar ook omdat het terras ons lonkt.
Vestingdorp Oudeschans
Wat direct opvalt in dit kleine vestingdorpje is de rust, ondanks dat de vesting wordt bewoond. Het is niet zoals Bourtange een soort museumdorp, maar gewoon een dorpje met authentieke panden. Sommige kunnen misschien een onderhoudsbeurt gebruiken, maar de meeste panden zijn goed onderhouden.
In het centrum, dat uit slechts één straatje bestaat, vind je geen winkels, op een schuur met brocantespulletjes na dan. Ook vind je er nog de oude Smidse, ooit gebouwd in 1607 en gerenoveerd in 2007. Verder nog de authentieke waterput, het vestingmuseum, de Garnizoenskerk en zoals gezegd restaurant De Piekenier.
Nadat we wat foto’s hebben gemaakt, strijken we neer op het terras voor een kop koffie. Mijn eerste terrasje van dit jaar is een feit! Toch altijd een extra genietmomentje! Leuk weetje: drie jaar geleden was ditzelfde terras ook mijn eerste terras van dat jaar (februari 2019).
Uiteindelijk besluiten we toch om de wandeling te vervolgen en nemen we een kijkje bij de oude begraafplaats, het Dodenbastion, en gaan we richting de Garnizoenskerk om vervolgens alvorens we terug wandelen naar de auto nog even snel een kijkje te nemen bij De Blokeend. Een winkel gespecialiseerd in landelijk binnen- en buitenleven.
En dan zit onze wandeling er na dik anderhalf uur dan toch echt op.
Praktische informatie:
gratis parkeren op de ruime parkeerplaats bij het Toeristisch Overstap Punt, bij de hoek Oudeschanskerweg / Molenweg
Meerdere uitgezette wandelroutes, wij volgden de houten borden met Wandelroute, 3,5 km
Deels onverhard
Bezienswaardigheden Oudeschans: verdedigingswallen, Rode ophaalbrug, Het Dodenbastion, Het Beschermd dorpsgezicht met onder meer een Smidse uit 1607 en de Garnizoenskerk uit 1626, Het Brandspuithuisje (nu helaas gesloten) en een waterput
Nog op zoek naar een leuke wandeling op de grens van Drenthe en Groningen? Ga dan eens naar Landgoed De Braak in Paterswolde. Even terug in de tijd in een gevarieerde omgeving en een ontdekkingstocht voor jong en oud. Ik wandelde vorig jaar op de Veluwe voor het eerst op een Landgoed, namelijk Landgoed Staverden.
Dat is mij zo goed bevallen dat ik sindsdien wat meer op zoek ben gegaan naar vergelijkbare gebieden. En tot mijn eigen verbazing blijken er hier in het noorden meerdere van dit soort pareltjes te zijn. Waaronder dus Landgoed De Braak in Paterswolde. Gaan jullie met mij mee op ontdekking?
Landgoed De Braak
Landgoed De Braak in Paterswolde bestaat uit een monumentaal parkbos met vijvers, imposante bomen en weilanden. Het parkbos is door tuinarchitect Roodbaard in de negentiende eeuw in de landschapsstijl ontworpen. In het voorjaar staan de percelen voor landhuis De Braak vol met allerlei bloeiende stinsenplanten. (bron: Natuurmonumenten)
Bos, vijvers, oude bomen, stinsenplanten én op foto’s zie ik diverse bruggetjes voorbij komen. Alle ingrediënten zijn dus aanwezig om mij te triggeren om naar dit gebied toe te willen gaan. Het stond al enige tijd op mijn lijstje, maar door het weer kwam het er steeds niet van, tot afgelopen zaterdag. Een zonnige dag en een blauwe lucht met her en der wat wolken. Ideaal dus om dit Landgoed eens met eigen ogen te gaan bekijken.
Twee gemarkeerde routes op Landgoed De Braak
Nadat we de auto hebben geparkeerd in de berm voor de ingang van het landgoed gaan we voortvarend op pad. Het begint direct al goed, want de twee toegangspoorten zijn nog overblijfselen van weleeer en geven ons het gevoel dat we een bijzondere wereld binnenstappen.
Niet veel later wordt dit versterkt door een kleine kiosk. Nu helaas nog gesloten, maar in de zomer kun je hier terecht voor een kleine versnapering. Van tevoren had ik op de site van Natuurmonumenten al gezien dat er twee routes zijn uitgezet, namelijk een blauwe (1 km) en een groene (2,5 km). Ook makkelijk te combineren trouwens en daarnaast kun je ook je eigen route bepalen want er lopen meerdere voetpaden dwars over het landgoed.
Aangezien we totaal niet bekend zijn op dit landgoed kiezen we voor de gemakkelijke oplossing en gaan we voor de groene wandelroute. Al dwalend zien we de meest mooie oude bomen voor ons opduiken. De recente storm heeft helaas wel de nodige schade aangericht, want her en der moeten we even van de geijkte wandelpaden afwijken omdat er bomen zijn omgevallen.
Vijvers, het Vrijerslaantje en het Doolhof
Terwijl we op ons gemak over het landgoed slingeren, komen we al vrij snel bij één van de vele vijvers aan. Een prachtig gezicht zo, met die mooie blauwe lucht en de weerspiegeling van de wolken in het water. Om nog meer van het uitzicht te kunnen genieten, kun je de heuvel opklimmen.
Wij doen dit echter niet en vervolgen onze route over het meest drassige deel van het landgoed. Het is even glibberen, maar dat mag de pret niet drukken. We genieten ondertussen volop van de omgeving met op de achtergrond het muziek van de vele spechten die dit landgoed rijk is. Sowieso schijnt dit landgoed een walhalla voor vogelliefhebbers te zijn.
Al vrij snel komen we daarna bij Het Doolhof uit. Een leuke uitdaging, zeker voor kinderen, maar wij laten het voor nu aan ons voorbij gaan. Het Doolhof is nu vrij open waardoor het te duidelijk is hoe je er door heen moet lopen. In de zomer zal dit ongetwijfeld een stuk lastiger zijn.
Eén van de bijzonderheden van dit landgoed is het Berceau, oftewel het vrijerslaantje. Een laantje met beuken waarvan de toppen in elkaar zijn gevlochten en het daardoor een gesloten geheel lijkt. Nu nog open, maar zeker in de zomer, maar ook in de herfst prachtig om te zien. Het is ook zo’n laantje waar in vroegere tijden geliefden graag hand in hand door heen wilden wandelden om een kusje te stelen. Het laat in ieder geval niks aan de verbeelding over.
Bloeiende stinsenplanten op Landgoed De Braak
Slechts één ding hebben we nog niet gezien, namelijk stinsenplanten. Even denk ik nog dat we daarvoor wellicht nog te vroeg in het seizoen zijn, maar als we in het tweede deel van onze wandelroute zijn aangekomen, komen we ineens ook velden vol stinsenplanten tegen. Een prachtig gezicht én voor mij ook het teken dat de lente is begonnen.
Het betekent helaas ook dat we bijna aan het einde van onze wandeling zijn gekomen. In de verte zien we onze auto al staan, maar voordat we het landgoed verlaten, maken we nog even een uitstapje naar het meest gefotografeerde bruggetje van het landgoed. Onderweg zijn we al meerdere keren over bruggetje gekomen, maar deze vormt wel een uitdaging. Laag hangend in het water en met bijna 100% kans op natte voeten.
Gelukkig voor ons hoeven we niet over dit bruggetje, maar bij een bezoek in de zomer zou ik het zeker wel willen uitproberen. Nu kiezen we er echter voor om terug te keren naar de groene wandelroute. Na een uurtje dwalen op het landgoed zijn we dan weer terug bij de ingang. Dit hadden we misschien nog wat kunnen rekken door van de route af te dwalen, maar dat is iets voor de volgende keer!
Praktische informatie over Landgoed De Braak
in de zomer waarschijnlijk beperkte parkeergelegenheid, maar nu is het geen probleem om de auto in de berm kwijt te raken
kiosk voor kleine versnapering aanwezig, alleen geopend in de zomer
twee uitgezette wandelroutes: blauwe is 1 km en de groene is 2,5 km. Daarnaast is het een vrij wandelgebied
hoogtepunten: oude bomen, diverse vijvers, vrijerslaantje en diverse leuke doorkijkjes. Ook voor kinderen zijn er diverse leuke dingen, zoals het Huttenbos en het Doolhof
Een nieuw jaar, dus ook nieuwe vakantieplannen! Hoewel, zeker in deze coronatijd is het lastig om iets te plannen. Maar goed, ik vind het ook gewoon leuk om er mee bezig te zijn. Om potentiële bestemmingen te bekijken, informatie te verzamelen en na te denken of we terug willen keren naar een bekende plek of toch voor iets nieuws willen gaan.
Het grappige is, dat we normaal helemaal niet zo van het vroeg boeken zijn, maar voor dit jaar hebben we al twee geboekte tripjes staan. Okay, die stonden oorspronkelijk gepland voor vorig jaar, maar zijn verschoven naar dit jaar, maar toch, twee uitjes zijn in ieder geval al zeker!
Wat hebben we al geboekt?
Zoals gezegd zijn twee trips vorig jaar door verschillende omstandigheden geannuleerd en verschoven naar dit jaar. Zo zouden we vorig jaar september een weekje naar Zeeland en dat is nu verplaatst naar april. Hoe gek het ook klinkt, het voelt ergens als een soort ‘gratis’ vakantie omdat we natuurlijk vorig jaar de reissom al hebben betaald.
Zeeland is voor ons vrij nieuw, want los van ooit een dagje rondrijden in Zeeland, zijn we er verder nog niet geweest. Dus wat dat betreft ben ik best wel nieuwsgierig naar deze provincie. Wij verblijven dan een weekje in een huisje op het vakantiepark De Stelhoeve in Wemeldinge in Zuid-Beverland. Uitgerekend het minst toeristische deel van Zeeland, maar dat maakt voor ons niet zo uit aangezien we toch met de auto zijn en op die manier een groot deel van Zeeland willen gaan verkennen.
Verder zouden we vorig jaar juli een weekendje naar Boerderijcamping De Beek in Haaksbergen waar mijn ouders met hun toercaravan stonden. Ook dit werd geannuleerd en verplaatst naar juli dit jaar. Mijn ouders staan er dan ook weer en wij verblijven dan in één van de vier boerderijkamers. Twee jaar geleden hebben we dat ook gedaan en dat is ons toen goed bevallen. Een mooie omgeving waar we nog een hoop kunnen ontdekken!
Welke reisplannen hebben we voor 2022?
Vorige week heb ik net mijn vakanties ingediend op het werk en heb ik er net als vorig jaar voor gekozen om twee weken in juni te nemen en twee weken in september. Aan de ene kant had ik liever drie weken gehad in juni, maar doordat we niet weten hoe lang we weg zullen/kunnen gaan, toch maar gekozen voor deze variant.
Voordeel hiervan is dat we dan ook in september twee weken hebben en dat is mij afgelopen jaar wel goed bevallen. Nu alleen nog fingers cross dat we zonder al teveel restricties naar het buitenland kunnen, want dat weerhoudt ons er in ieder geval van om vroegtijdig iets te boeken.
Maar goed, waar zouden we dan naar toe willen? In ieder geval met de auto, want een vliegvakantie zien we op dit moment nog niet zitten. Dat betekent automatisch ook dat een aantal bestemmingen afvallen, ook rekening houdende met de duur van onze vakantie. En ja, dan komen we al snel bij ons geliefde top vier bestemmingen uit!
Oostenrijk
Vanaf mijn eerste kennismaking met dit land (2003) ben ik verliefd geworden op de bergen. Mijn motto is dan ook niet voor niets: ‘een jaar geen Oostenrijk is een jaar niet geleefd’. Vorig jaar zijn we er dus niet geweest en hopelijk komt het er dit jaar dan wel weer van.
De vraag is alleen, gaan we terug naar ons geliefde Vorarlberg of kiezen we voor een andere regio? En gaan we dan alsnog naar een bekende regio of niet? Kortom, als het Oostenrijk wordt, hebben we nog wel wat voorwerk te doen, maar ach, dat is ook onderdeel van de voorpret natuurlijk!
Frankrijk
Ook Frankrijk staat hoog in onze favorietenlijstje en ook daar hebben we nog heel wat te ontdekken. Zo zou ik dolgraag eens naar Bretagne of de Dordogne willen, maar ook terug willen gaan naar de Elzas of de Franse Alpen. En ja, vorig jaar zijn we voor het eerst in de Morvan geweest en ook dat is ons toen goed bevallen.
Ook Zuid-Frankrijk trekt ons enorm en is ons in het verleden altijd goed bevallen. Enige nadeel hiervan is wel de afstand, omdat we liever niet meer dan 1000 kilometer op een dag willen rijden. Ook dat zijn luxe problemen…
Duitsland
En ja, ook Duitsland is zo’n land waar we altijd graag komen, maar tot nu toe is het meestal voor slechts een weekendje geweest. Misschien wordt het weleens tijd voor een langere verblijf bij onze oosterburen, want ook Duitsland heeft nog heel wat mooie onontdekte gebieden voor ons!
Zo staat Beieren met onder meer Berchtesgaden en de Königsee al jaren op ons lijstje, net als Rügen. Het grootste eiland van Duitsland in de deelstaat Mecklenburg-Voor-Pommeren. Wie weet komt het er dit jaar eindelijk van!
België
Natuurlijk ontbreekt ook België niet in onze top vier, maar dan wordt het grotendeels een trip down memory lane omdat de Ardennen dan onze bestemming wordt.
Een gebied waar we meerdere keren zijn geweest en nog steeds door worden verrast. Ook voelen we ons er enorm thuis en heeft het natuurlijk als voordeel dat het relatief dicht bij is.
Welke bestemmingen spoken nog meer rond?
Nou, ik moet eerlijk bekennen dat mijn vriend er totaal niet mee bezig is en dat ik degene ben die elke dag wel iets voorbij zie komen waar ik naar toe willen.
Zo zou ik op zich ook wel terug willen naar het Reuzengebergte in Tsjechië of op ontdekking willen gaan in de omgeving van het Lipnomeer.
Ook lijkt het mij wel wat om terug te gaan naar Denemarken, maar of mijn vriend dat zo ziet zitten? Hij is er ooit eventjes geweest, maar vond het toen vrij vlak, kaal en saai, dus ik schat de kansen voor Denemarken niet zo hoog in.
En tenslotte vind ik het ergens ook wel tijd worden om weer eens op ontdekking te gaan in Italië. Ooit wel bij het Gardameer en het Comomeer geweest, maar wat te denken van de Dolomieten? Wellicht ook handig om dat te combineren met Oostenrijk.
Kortom, alles ligt nog open voor juni en september! Daarnaast is een korte trip in het najaar ons ook goed bevallen, dus wie weet komt dat er ook nog van.
Wie Veluwe zegt, zegt vrijwel praktisch in één adem, ook wandelen. Ook wij deden dat tijdens ons midweekje Veluwe in oktober vorig jaar. Zo wandelden we onder meer bij Landgoed Staverden, maar ook wandelden we over de Ermelose heide en door het Speulderbos met zijn dansende bomen. Een prachtige wandeling door één van de vele mooie natuurgebieden in ons landje. Gaan jullie met mij mee op ontdekking?
Dwalen over de Ermelose heide op de Veluwe
Al vrij snel na aankomst in ons vakantiehuisje op vakantiepark Heivlinder ontdek ik de routebeschrijving voor een wandeling van zo’n vier kilometer. Niet helemaal een gemarkeerde route, hoewel het overlapt met de klompenpadroute, maar aangeraden wordt om de beschrijving wel mee te nemen.
Dus gaan we een dag later gewapend met de routebeschrijving op pad. Vanuit ons huisje staan we in nog geen 200 meter aan de rand van een uitgestrekt heidegebied. Her en der een boom, maar vooral heide, heel veel heide. Nu (oktober 2021) natuurlijk uitgebloeid, maar zelfs op een zonnige herfstdag is het een mooi gezicht.
Al dwalend wandelen we door dit heidegebied en genieten ondertussen volop van het mooie weer en de natuur om ons heen.
Het magische Speulderbos op de Veluwe
Na zo’n 1,5 kilometer verlaten we het heidegebied en duiken we het bos in. In eerste instantie zie ik niet direct het magische van dit bos, maar dan komen we in het deel wat bekend staat om zijn dansende bomen. En ja, het lijkt inderdaad alsof de bomen in dit laantje aan het dansen zijn. Een bijzonder gezicht.
Ondertussen genieten we volop van de sporen die de herfst heeft achtergelaten. We stampen door het bladerdek, maar zien ook nog volop paddenstoelen. Na een tijdje komen we aan de achterzijde van het vakantiepark en zit onze wandeling er helaas op.
Inderdaad een mooie rondwandeling door een bijzonder landschap. Prachtige heide én een ontzettend mooi bos.
Schaapskooi Ermelo
Later die middag wandelen we nog een stuk over de Ermelose heide, maar dan aan de andere kant. Hier bevindt zich één van de grootste schaapskooien van ons land en absoluut een bezoekje waard. Niet alleen is ook dit weer een prachtig gebied, maar ook het moment dat de schapen vanuit de verte aan komen draven, is een prachtig gezicht.
Onder leiding van hun herder komen de schapen steeds dichterbij en voor ik het weet sta ik zowat midden in een kudde schapen. De kudde bestaat uit zo’n 300 schapen die dagelijks hun ronde maken door dit heidegebied en aan het eind van de middag dan weer binnenkomen. In het bezoekerscentrum wordt hun verwachte terugkomst op informatieborden vermeld. Ook kun je hier meer informatie over de kudde vinden.
Ook hier zijn diverse wandelmogelijkheden, waaronder ook enkele gemarkeerde routes. Aangezien het inmiddels eind van de middag is, houden wij het wandelen voor gezien en rijden we terug naar ons vakantiehuisje. Het is in ieder geval wel een gebied waar ik zeker nog graag een keer wil gaan wandelen, want zo’n heidegebied heeft altijd een enorme aantrekkingskracht op mij.
Heb jij al eens gewandeld op de Veluwe? Zo ja, waar dan?
