strand natuurgebied De Manteling Zeeland

Natuurgebied De Manteling in Zeeland: wandelen door bos en duinen

Niks zo leuks als een gevarieerde wandeling én daarvoor ben je in natuurgebied De Manteling absoluut op de juiste plek. Dit gebied combineert namelijk moeiteloos een wandeling door een bos met duinen.  Vriendinnetje A. tipte ons over deze wandeling, dus stond dit hoog op ons lijstje tijdens ons weekje Zeeland in april.

Het leuke was echter wel, dat ze alleen zei dat het een ontzettend mooi gebied was, maar niet vertelde dat we door een duinlandschap zouden wandelen. Des te groter was de verrassing toen we ineens ontdekten dat we wel heel dichtbij het strand waren! Gaan jullie met mij mee aan de wandel in De Manteling?

Natuurgebied De Manteling

Kasteel Westhove De Manteling

De Manteling is de naam van een ruim 700 hectare groot natuurgebied in de buurt van Domburg en bestaat uit een drietal buitenplaatsen: Westhove, Berkenbosch en Duinbeek. Rijke kooplieden uit Middelburg bouwden hier tijdens de VOC-tijd hun buitenverblijven in de bossen. Deze verblijven kom je tijdens je wandeling dan ook tegen, maar zijn grotendeels gesloten voor het publiek.

Alleen Kasteel Westhove is geopend, althans, het is tegenwoordig in gebruik als Stay-o-kay en tevens kun je op het terras terecht voor een hapje en een drankje. Daarnaast kun je het ook reserveren als trouwlocatie.

Wij kwamen natuurlijk om hier te wandelen en wisten, dankzij vriendinnetje A. al welke wandeling het moest gaan worden. De blauw paaltjeswandeling namelijk, een route van zo’n 4,5 kilometer die ons door dit gevarieerd gebied zou voeren.

De Manteling: bos en duinen

In eerste instantie was het nog even zoeken waar de blauwe route precies begon, maar nadat we de blauwe paaltjes hadden gespot, gingen we vol goede moed op pad.

Het eerste deel van de route vond ik nog niet zo heel bijzonder. Dit kwam grotendeels natuurlijk ook doordat het nog vrij kaal oogde begin april. Wat wel bijzonder was om te zien, waren de overblijfselen uit de Tweede Wereldoorlog. Her en der zie je namelijk nog de resten van diverse bunkers.

Nadat we enige tijd door het bos hebben geslingerd, maken we een klein uitstapje naar landgoed Duinbeek dat helaas niet geopend is voor het publiek.

Daarna vervolgen we onze route en duiken we opnieuw het bos in om dan ineens af te buigen naar het duingebied. En ja, als we dan ineens een bordje met strand zien staan, is de keuze natuurlijk snel gemaakt!

strand natuurgebied De Manteling Zeeland

Nadat we een tijdje hebben rondgekeken op het strand slingeren we vervolgens door het uitgestrekte duingebied. Af en toe komen we een paar fietsers of andere wandelaars tegen, maar over het algemeen kunnen we in alle rust genieten van dit mooie natuurgebied.

park Kasteel Westhove De Manteling

Tenslotte keren we terug naar het bos en komen we via de tuinen van Kasteel Westhove terug bij het begin van onze route. Oftewel het museum Terra Maris, gevestigd in de voormalige Orangerie van het kasteel. Hier kun je meer te weten te komen over Zeeland en de flora en fauna van deze provincie. Ongetwijfeld een aanrader. Datzelfde geldt voor het terras bij dit museum, maar aangezien we slechts voor twee uurtjes in de parkeerauto hebben gegooid, besluiten we om terug te gaan naar de parkeerplaats.

Handige informatie:

  • betaald parkeren aan de Duinvlietweg, net voor Domburg
  • horeca aanwezig bij Kasteel Westhove en Museum Terra Maris
  • diverse wandelroutes mogelijk, wij liepen de blauwe paaltjesroute van Staatsbosbeheer, een wandeling van zo’n 4,5 km
  • zorg voor goede wandelschoenen, route is grotendeels onverhard
  • hoogtepunten wandeling: Kasteel Westhove, villa Duinbeek, duinen en bossen
  • uitstapje naar het strand is mogelijk, neem eventueel dus zwemkleding mee

 

Tip: Wandelen tussen heide en vennen in Drouwen

Nog op zoek naar een leuke wandeling in Drenthe? Dan is de wandeling tussen heide en vennen in Drouwen echt iets voor jou! Niet super lang, zo’n vier kilometer, maar wel een gevarieerde wandeling. Een wandeling die zijn naam eer aan doet, want je wandelt deels door een mooi heidegebied om zo ineens een prachtig verscholen vennetje te ontdekken.

Een wandeling die met stip is binnengekomen in mijn lijstje van favoriete wandelingen. Benieuwd waarom? Ik vertel je er alles over!

Wandeling tussen heide en vennen

Wandeling tussen heide en vennen Drouwen

Deze wandeling stond al enige tijd op mijn lijstje, maar het kwam er steeds niet van. Tot een dikke week geleden. Op een mooie zonnige donderdag besloot ik om dan eindelijk maar toch richting Drouwen te rijden en deze wandeling te gaan doen. Eenmaal aangekomen op de parkeerplaats bij Bospaviljoen Het Woudstee is het even zoeken naar het begin van de wandeling.

Gelukkig was ik enigszins voorbereid en zag ik al vrij snel in de verte Het Boomkroonpad opdoemen. Nu nog gesloten, maar in de weekenden ongetwijfeld een drukke attractie. Hier vind je ook het bord met de diverse gemarkeerde wandelroutes. Even twijfel ik nog, maar het wordt toch de paarse route, de wandeling heide en vennen.

Slingerend door de bossen van Drouwen

wandeling tussen heide en vennen Drouwen

Het begin van de wandeling voert mij door een enorm bosrijk gebied. Onder gezang van diverse vogeltjes wandel ik op mijn gemak door het bos. Slechts sporadisch kom ik andere wandelaars tegen, heerlijk om zo in alle stilte te genieten van dit mooie bos.

Na een tijdje kom ik bij een oversteekplaats en valt mijn oog op de tig kinderkopjes die hier liggen. Altijd mooi om daar wat foto’s van te maken. Daarna vervolg ik mijn route die overigens goed wordt aangegeven.

Hoewel ik geniet van dit deel van de route kijk ik uit naar het moment dat ik in het heidegebied terecht kom. Hopelijk een iets weidsere uitzicht dan nu midden in het bos.

Vennen en heide

wandeling tussen heide en vennen Drouwen

Hoewel de wandeling tussen heide en vennen heet, kom ik eerst langs een prachtig grote ven. Hiervoor moet je even van de route afwijken, maar geloof mij je kunt deze ven niet missen. Er is helaas niet veel ruimte om van deze ven te genieten, maar zoals gezegd, is het op deze donderdagmiddag niet druk en kan ik in alle rust wat foto’s maken.

Daarna wandel ik verder en zie ik in de verte een tweede ven liggen. Ook hier geniet ik in alle stilte van het uitzicht met zingende vogeltjes op de achtergrond.

wandeling tussen heide en vennen Drouwen

wandeling tussen heide en vennen Drouwen

Als ik mijn route vervolg kom ik bij een soort van tweesprong aan en even twijfel ik welke kant ik op moet. Mijn gevoel zegt rechts, mede ingegeven omdat de linkerkant nogal modderig en drassig is. Het blijkt de juiste gok te zijn, want eenmaal uit dit gedeelte van het bos, kom ik in het heidegebied terecht.

Nu natuurlijk nog vrij dor en kaal, maar ongetwijfeld straks aan het eind van de zomer een prachtig gezicht. Er loopt een smal paadje dwars over het heideveld, maar ik volg braaf de paarse routepaaltjes en loop om het heidegebied heen.

Terug in de bossen van Drouwen

Nadat ik enige tijd op een bankje heb genoten van het uitzicht, vervolg ik mijn wandeling. Niet veel later duik ik een zijpaadje in en keer ik terug in het bosrijke deel.

Net als ik dacht dat ik het mooiste deel heb gehad, word ik verrast door de stilte van dit bos. Alleen mijn eigen ademhaling en het tikken van een specht. Als ik mij al niet bewust was van de schoonheid van de natuur, dan word ik het wel op dit moment. Het zonlicht valt door de bomen en op de achtergrond doet een specht zijn werk. Genieten met een hoofdletter G.

En ja, dan zit na een dik uur mijn wandeling er helaas op. Op dat punt heb ik de keuze om terug te keren naar het begin van de wandeling en vandaar uit richting de parkeerplaats te wandelen of ik neem de binnendoor route. Ik kies voor deze laatste optie omdat het terras van het bospaviljoen mij op op deze zonnige dag lonkt!

Nagenietend met een latte macchiato en de zon op mijn snufferd bekijk ik alvast mijn foto’s. Er is slechts één conclusie mogelijk: wat een prachtige wandeling! Gelukkig voor mij zijn er nog een aantal gemarkeerde routes in dit gebied, want deze eerste kennismaking smaakt duidelijk naar meer!

Praktische informatie:

  • gratis parkeren bij Buitencentrum Boomkroonpad Drouwen
  • diverse gemarkeerde routes staten bij het Boomkroonpad
  • paarse route Tussen heide en Vennen, 4 kilometer. Tijdsduur: 1.30 uur inclusief stops
  • horeca aanwezig bij de parkeerplaats
  • meer informatie vind je op de site van Staatsbosbeheer, klik hier

Wandel jij graag in het bos?

Wandeltip: Vestingdorp Oudeschans en omgeving

Drie jaar geleden was ik voor het eerst in Oudeschans en was het direct liefde op het eerste gezicht. Toch duurde het enige tijd voor ik terugkeerde naar dit leuke vestingdorpje in Groningen. Waarom? Tja, mijn drang naar het ontdekken van nieuwe plekken is nu eenmaal groter. Afgelopen zaterdag kwam het er dan eindelijk van. Samen met mams genoot ik opnieuw van de omgeving, maar ook zeker van de oude panden in het ‘centrum’ van Oudeschans.

Een klein vestingdorp dat ooit is aangelegd tijdens de 80-jarige oorlog in 1593 en een belangrijke rol heeft gespeeld in 1593 en 1594 in de strijd tegen de Spaanse macht. De vesting werd opgeheven in 1814. Sindsdien is er eigenlijk niet zo gek veel veranderd qua structuur van het dorp. Zo is het stratenplan bewaard gebleven en zijn ook de verdedigingswallen en grachten nog duidelijk zichtbaar.

Benieuwd naar onze wandeling?

Rondwandeling Oudeschans

Oudeschans Groningen wandelen

Bij het vestingmuseum in Oudeschans zijn diverse wandelroutes verkrijgbaar. Je kunt echter ook direct starten vanaf de parkeerplaats bij het Toeristisch Overstap Punt. Gewoon een kwestie van de borden volgen met wandelroute of de uitgebeelde figuren volgen. Daarnaast is er ook nog een gele en een rode wandelroute uitgezet.

Wij liepen zelf de met hout gemarkeerde wandelroute en deze is zo’n 3,6 kilometer en kun je eventueel uitbreiden met andere routes. Bedenk echter wel dat de uitgebreide route van zo’n 6,5 kilometer niet het gehele jaar door goed te lopen is, aangezien bepaalde stukken dan niet zijn gemaaid.

Hoe dan ook, de houten wandelroute voert je eerst langs het buitengebied van Oudeschans. Een mooi weids uitzicht over het Groningse land is dan je beloning. Uiteindelijk wandel je dan via de vestingwallen het centrum van Oudeschans in. Verwacht hier echter geen bruisend centrum, maar wel word je getrakteerd op oude pandjes, een mooie Garnizoenskerk én natuurlijk restaurant De Piekenier waar je prima op het terras of binnen neer kunt ploffen voor wat lekkers.

Het buitengebied van Oudeschans

Nadat we de auto hebben gestald op de grote parkeerplaats bij het Toeristisch Overstap Punt beginnen we direct aan onze rondwandeling. Zoals gezegd in eerste instantie door het buitengebied van Oudeschans. Op deze zonnige zaterdag worden we getrakteerd op mooie vergezichten en reflecterende bomen in de vennetjes.

Rode ophaalbrug Oudeschans

vestingwallen Oudeschans

Nadat we hier wat foto’s hebben gemaakt, vervolgen we onze route en zien we in de verte al de bekende rode brug van Oudeschans opduiken. Met mijn voorliefde voor bruggen kan een fotostop natuurlijk niet achterblijven.

Daarna steken we de weg over en wandelen we deels door het weiland richting de vesting. Ondertussen zien we aan de overkant een kudde schapen heerlijk drentelen. Inmiddels zijn we aangekomen op de buitenste vestingwallen en krijgen we een duidelijk beeld van de contouren van dit vestingdorpje.

Aan het einde van deze wal besluiten we om af te wijken van de wandelroute. In plaats van de route te vervolgen door het buitengebied aan de andere kant van de vesting, gaan we de vesting zelf in. In de eerste plaats vanwege nieuwsgierigheid, maar ook omdat het terras ons lonkt.

Vestingdorp Oudeschans

beschermd dorpsgezicht Oudeschans

Smidse Oudeschans

Wat direct opvalt in dit kleine vestingdorpje is de rust, ondanks dat de vesting wordt bewoond. Het is niet zoals Bourtange een soort museumdorp, maar gewoon een dorpje met authentieke panden. Sommige kunnen misschien een onderhoudsbeurt gebruiken, maar de meeste panden zijn goed onderhouden.

In het centrum, dat uit slechts één straatje bestaat, vind je geen winkels, op een schuur met brocantespulletjes na dan. Ook vind je er nog de oude Smidse, ooit gebouwd in 1607 en gerenoveerd in 2007. Verder nog de authentieke waterput, het vestingmuseum, de Garnizoenskerk en zoals gezegd restaurant De Piekenier.

Dodenbastion Oudeschans

Garnizoenskerk Oudeschans

Nadat we wat foto’s hebben gemaakt, strijken we neer op het terras voor een kop koffie. Mijn eerste terrasje van dit jaar is een feit! Toch altijd een extra genietmomentje! Leuk weetje: drie jaar geleden was ditzelfde terras ook mijn eerste terras van dat jaar (februari 2019).

Uiteindelijk besluiten we toch om de wandeling te vervolgen en nemen we een kijkje bij de oude begraafplaats, het Dodenbastion, en gaan we richting de Garnizoenskerk om vervolgens alvorens we terug wandelen naar de auto nog even snel een kijkje te nemen bij De Blokeend. Een winkel gespecialiseerd in landelijk binnen- en buitenleven.

En dan zit onze wandeling er na dik anderhalf uur dan toch echt op.

Praktische informatie:

  • gratis parkeren op de ruime parkeerplaats bij het Toeristisch Overstap Punt, bij de hoek Oudeschanskerweg / Molenweg
  • Meerdere uitgezette wandelroutes, wij volgden de houten borden met Wandelroute, 3,5 km
  • Deels onverhard
  • Bezienswaardigheden Oudeschans: verdedigingswallen, Rode ophaalbrug, Het Dodenbastion, Het Beschermd dorpsgezicht met onder meer een Smidse uit 1607 en de Garnizoenskerk uit 1626, Het Brandspuithuisje (nu helaas gesloten) en een waterput
  • Horeca aanwezig

 

vijvers landgoed De Braak

Tip: Wandelen over Landgoed De Braak in Paterswolde

Nog op zoek naar een leuke wandeling op de grens van Drenthe en Groningen? Ga dan eens naar Landgoed De Braak in Paterswolde. Even terug in de tijd in een gevarieerde omgeving en een ontdekkingstocht voor jong en oud. Ik wandelde vorig jaar op de Veluwe voor het eerst op een Landgoed, namelijk Landgoed Staverden.

Dat is mij zo goed bevallen dat ik sindsdien wat meer op zoek ben gegaan naar vergelijkbare gebieden. En tot mijn eigen verbazing blijken er hier in het noorden meerdere van dit soort pareltjes te zijn. Waaronder dus Landgoed De Braak in Paterswolde. Gaan jullie met mij mee op ontdekking?

Landgoed De Braak

Landgoed De Braak in Paterswolde bestaat uit een monumentaal parkbos met vijvers, imposante bomen en weilanden. Het parkbos is door tuinarchitect Roodbaard in de negentiende eeuw in de landschapsstijl ontworpen. In het voorjaar staan de percelen voor landhuis De Braak vol met allerlei bloeiende stinsenplanten. (bron: Natuurmonumenten)

Bos, vijvers, oude bomen, stinsenplanten én op foto’s zie ik diverse bruggetjes voorbij komen. Alle ingrediënten zijn dus aanwezig om mij te triggeren om naar dit gebied toe te willen gaan. Het stond al enige tijd op mijn lijstje, maar door het weer kwam het er steeds niet van, tot afgelopen zaterdag. Een zonnige dag en een blauwe lucht met her en der wat wolken. Ideaal dus om dit Landgoed eens met eigen ogen te gaan bekijken.

Twee gemarkeerde routes op Landgoed De Braak

Landgoed De Braak Paterswolde

wandelroutes landgoed De Braak

Nadat we de auto hebben geparkeerd in de berm voor de ingang van het landgoed gaan we voortvarend op pad. Het begint direct al goed, want de twee toegangspoorten zijn nog overblijfselen van weleeer en geven ons het gevoel dat we een bijzondere wereld binnenstappen.

Niet veel later wordt dit versterkt door een kleine kiosk. Nu helaas nog gesloten, maar in de zomer kun je hier terecht voor een kleine versnapering. Van tevoren had ik op de site van Natuurmonumenten al gezien dat er twee routes zijn uitgezet, namelijk een blauwe (1 km) en een groene (2,5 km). Ook makkelijk te combineren trouwens en daarnaast kun je ook je eigen route bepalen want er lopen meerdere voetpaden dwars over het landgoed.

Aangezien we totaal niet bekend zijn op dit landgoed kiezen we voor de gemakkelijke oplossing en gaan we voor de groene wandelroute. Al dwalend zien we de meest mooie oude bomen voor ons opduiken. De recente storm heeft helaas wel de nodige schade aangericht, want her en der moeten we even van de geijkte wandelpaden afwijken omdat er bomen zijn omgevallen.

Vijvers, het Vrijerslaantje en het Doolhof

vijvers landgoed De Braak

Terwijl we op ons gemak over het landgoed slingeren, komen we al vrij snel bij één van de vele vijvers aan. Een prachtig gezicht zo, met die mooie blauwe lucht en de weerspiegeling van de wolken in het water. Om nog meer van het uitzicht te kunnen genieten, kun je de heuvel opklimmen.

Wij doen dit echter niet en vervolgen onze route over het meest drassige deel van het landgoed. Het is even glibberen, maar dat mag de pret niet drukken. We genieten ondertussen volop van de omgeving met op de achtergrond het muziek van de vele spechten die dit landgoed rijk is. Sowieso schijnt dit landgoed een walhalla voor vogelliefhebbers te zijn.

Al vrij snel komen we daarna bij Het Doolhof uit. Een leuke uitdaging, zeker voor kinderen, maar wij laten het voor nu aan ons voorbij gaan. Het Doolhof is nu vrij open waardoor het te duidelijk is hoe je er door heen moet lopen. In de zomer zal dit ongetwijfeld een stuk lastiger zijn.

Berceau landgoed De Braak

Eén van de bijzonderheden van dit landgoed is het Berceau, oftewel het vrijerslaantje. Een laantje met beuken waarvan de toppen in elkaar zijn gevlochten en het daardoor een gesloten geheel lijkt. Nu nog open, maar zeker in de zomer, maar ook in de herfst prachtig om te zien. Het is ook zo’n laantje waar in vroegere tijden geliefden graag hand in hand door heen wilden wandelden om een kusje te stelen. Het laat in ieder geval niks aan de verbeelding over.

Bloeiende stinsenplanten op Landgoed De Braak

Slechts één ding hebben we nog niet gezien, namelijk stinsenplanten. Even denk ik nog dat we daarvoor wellicht nog te vroeg in het seizoen zijn, maar als we in het tweede deel van onze wandelroute zijn aangekomen, komen we ineens ook velden vol stinsenplanten tegen. Een prachtig gezicht én voor mij ook het teken dat de lente is begonnen.

Het betekent helaas ook dat we bijna aan het einde van onze wandeling zijn gekomen. In de verte zien we onze auto al staan, maar voordat we het landgoed verlaten, maken we nog even een uitstapje naar het meest gefotografeerde bruggetje van het landgoed. Onderweg zijn we al meerdere keren over bruggetje gekomen, maar deze vormt wel een uitdaging. Laag hangend in het water en met bijna 100% kans op natte voeten.

Gelukkig voor ons hoeven we niet over dit bruggetje, maar bij een bezoek in de zomer zou ik het zeker wel willen uitproberen. Nu kiezen we er echter voor om terug te keren naar de groene wandelroute. Na een uurtje dwalen op het landgoed zijn we dan weer terug bij de ingang. Dit hadden we misschien nog wat kunnen rekken door van de route af te dwalen, maar dat is iets voor de volgende keer!

Praktische informatie over Landgoed De Braak

  • in de zomer waarschijnlijk beperkte parkeergelegenheid, maar nu is het geen probleem om de auto in de berm kwijt te raken
  • kiosk voor kleine versnapering aanwezig, alleen geopend in de zomer
  • twee uitgezette wandelroutes: blauwe is 1 km en de groene is 2,5 km. Daarnaast is het een vrij wandelgebied
  • hoogtepunten: oude bomen, diverse vijvers, vrijerslaantje en diverse leuke doorkijkjes. Ook voor kinderen zijn er diverse leuke dingen, zoals het Huttenbos en het Doolhof

Wandel jij weleens bij een Landgoed?

Wandelen op de Veluwe: Ermelose heide en het Speulderbos

Wie Veluwe zegt, zegt vrijwel praktisch in één adem, ook wandelen. Ook wij deden dat tijdens ons midweekje Veluwe in oktober vorig jaar. Zo wandelden we onder meer bij Landgoed Staverden, maar ook wandelden we over de Ermelose heide en door het Speulderbos met zijn dansende bomen. Een prachtige wandeling door één van de vele mooie natuurgebieden in ons landje. Gaan jullie met mij mee op ontdekking?

Dwalen over de Ermelose heide op de Veluwe

Al vrij snel na aankomst in ons vakantiehuisje op vakantiepark Heivlinder ontdek ik de routebeschrijving voor een wandeling van zo’n vier kilometer. Niet helemaal een gemarkeerde route, hoewel het overlapt met de klompenpadroute, maar aangeraden wordt om de beschrijving wel mee te nemen.

Ermelose heide

Ermelose heide

Dus gaan we een dag later gewapend met de routebeschrijving op pad. Vanuit ons huisje staan we in nog geen 200 meter aan de rand van een uitgestrekt heidegebied. Her en der een boom, maar vooral heide, heel veel heide. Nu (oktober 2021) natuurlijk uitgebloeid, maar zelfs op een zonnige herfstdag is het een mooi gezicht.

Al dwalend wandelen we door dit heidegebied en genieten ondertussen volop van het mooie weer en de natuur om ons heen.

Het magische Speulderbos op de Veluwe

Speulderbos

Speulderbos

Na zo’n 1,5 kilometer verlaten we het heidegebied en duiken we het bos in. In eerste instantie zie ik niet direct het magische van dit bos, maar dan komen we in het deel wat bekend staat om zijn dansende bomen. En ja, het lijkt inderdaad alsof de bomen in dit laantje aan het dansen zijn. Een bijzonder gezicht.

Ondertussen genieten we volop van de sporen die de herfst heeft achtergelaten. We stampen door het bladerdek, maar zien ook nog volop paddenstoelen. Na een tijdje komen we aan de achterzijde van het vakantiepark en zit onze wandeling er helaas op.

Inderdaad een mooie rondwandeling door een bijzonder landschap. Prachtige heide én een ontzettend mooi bos.

Schaapskooi Ermelo

Schaapskooi Ermelo

Later die middag wandelen we nog een stuk over de Ermelose heide, maar dan aan de andere kant. Hier bevindt zich één van de grootste schaapskooien van ons land en absoluut een bezoekje waard. Niet alleen is ook dit weer een prachtig gebied, maar ook het moment dat de schapen vanuit de verte aan komen draven, is een prachtig gezicht.

Onder leiding van hun herder komen de schapen steeds dichterbij en voor ik het weet sta ik zowat midden in een kudde schapen. De kudde bestaat uit zo’n 300 schapen die dagelijks hun ronde maken door dit heidegebied en aan het eind van de middag dan weer binnenkomen. In het bezoekerscentrum wordt hun verwachte terugkomst op informatieborden vermeld. Ook kun je hier meer informatie over de kudde vinden.

Ook hier zijn diverse wandelmogelijkheden, waaronder ook enkele gemarkeerde routes. Aangezien het inmiddels eind van de middag is, houden wij het wandelen voor gezien en rijden we terug naar ons vakantiehuisje. Het is in ieder geval wel een gebied waar ik zeker nog graag een keer wil gaan wandelen, want zo’n heidegebied heeft altijd een enorme aantrekkingskracht op mij.

Heb jij al eens gewandeld op de Veluwe? Zo ja, waar dan?

Landgoed Staverden oktober

Tip: Wandelen bij Landgoed Staverden

Wist jij dat Staverden het kleinste stadje van Nederland is? Sterker nog, het is in 2012 uitgeroepen tot het kleinste stadje van de Benelux. Tijdens ons midweekje Veluwe wilde ik hier dolgraag naar toe. Niet zozeer omdat het dan het kleinste stadje van ons land is, maar vanwege het landgoed. Oftewel, een kasteel met een park met prachtige kasteeltuinen. Ideaal uitje voor een ommetje in een prachtige omgeving!

Landgoed Staverden

Landgoed Staverden oktober

Staverden telt slechts een handjevol inwoners, zo’n 52 in totaal, maar heeft wel stadsrechten. Ooit werd het landgoed ontworpen met de intentie om hier een florerende stad van te maken, maar zo ver is het helaas nooit gekomen. Wat rest, is een prachtige landgoed met een kasteel, landbouwbedrijven, bos voor de houtproductie, een molen, een kapelletje en een begraafplaats.

Daarnaast is er een brasserie aanwezig op het landgoed waar je heerlijk op het terras kunt genieten van de mooi aangelegde kasteeltuinen.

Wandelen bij Landgoed Staverden

wandelroutes landgoed Staverden

Op het landgoed zijn drie gemarkeerde routes uitgezet, variërend van 2,5 tot 3,5 kilometer. Ook ideaal dus voor gezinnen met kleine kinderen. Alle routes starten bij de parkeerplaats en voeren je uiteindelijk langs de hoogtepunten van het landgoed. Daarnaast kun je de routes ook combineren en verder is het mogelijk om de route uit te breiden met een wandeling over de Ermelose heide en/of door het Speulderbos.

Wij kozen voor de gele route, een rondwandeling van zo’n 3 kilometer die ons vooral de mooie omgeving van het landgoed laat zien.

Bezienswaardigheden Landgoed Staverden

Nadat we de auto hebben geparkeerd, kunnen we direct met onze wandeling beginnen. Dat betekent ook dat we al vrij snel langs het verblijf van de witte pauwen wandelen. Helaas voor ons zijn ze niet echt goed te zien, maar het kan dus gebeuren dat ze vrij rondlopen op het terrein. Leuk weetje: het landgoed wordt ook wel de ‘witte pauwenburcht’ genoemd.

Ondertussen dwalen we iets van het landgoed af, maar genieten we volop van de omgeving op deze mooie herfstdag. Onderweg komen we vennetjes tegen en één van de achttien boerderijen die Staverden rijk is.

bezoekerscentrum landgoed Staverden

Ook wandelen we langs het bezoekerscentrum van Het Geldersch Landschap waar je meer informatie over het landgoed kunt vinden, maar ook een kop koffie kunt drinken. Wij kiezen er voor om door te wandelen richting het kasteel om daar bij de brasserie wat te nuttigen.

Landgoed Staverden oktober

watermolen Landgoed Staverden

En ja, dan staan we ineens voor het kasteel, een mooi pand en door zijn witte kleur zeker een opvallende verschijning. Gelukkig voor mij is het vrij rustig zodat ik ongestoord wat foto’s kan maken. Een stukje verder komen we langs de watermolen die door het Geldersch Landschap en Kastelen door de jaren heen is opgeknapt.

kasteeltuinen landgoed Staverden

Niet veel later wandelen we dan door de ruim opgezette kasteeltuinen richting de Brasserie waar we nog heerlijk op het terras van het herfstzonnetje kunnen genieten.

Handige informatie over Landgoed Staverden

  • gratis parkeren op de parkeerplaats aan de Uddelermeerweg 2 in Ermelo
  • drie uitgezette wandelingen, maar uitbreiding naar de Ermelose heide of het Speulderbos is mogelijk
  • hoogtepunten: de witte pauwen, het kasteel met zijn tuinen en de watermolen
  • horeca aanwezig, let op: Brasserie is geopend van woensdag t/m zondag
  • eventueel te combineren met een bezoek aan de bierbrouwerij, achter het kasteel gelegen
  • voor meer informatie, check de officiële site
wandelroute Heuvingerzand Hooghalen

Genieten van de stilte in het Heuvingerzand

Ooit gehoord van het natuurgebied Heuvingerzand? Ik had er tot afgelopen zaterdag nog nooit van gehoord, maar dankzij een wandel- en luncharrangement van De Leukste Deal kwamen we er terecht. Of beter gezegd, we kwamen terecht in Hooghalen bij Brasserie Eikenhorst voor de lunch. Vervolgens kregen we de keuze uit een aantal wandelingen en kozen we uiteindelijk voor de gele route in het Heuvingerzand.

En dat bleek een goede keuze te zijn! Een prachtig gebied met een gevarieerde wandeling. Gaan jullie met mij mee op ontdekking in het Heuvingerzand?

Heuvingerzand, een voormalig stuifzandgebied

Het Heuvingerzand gelegen tegenover het bekendere Groote Zand is een voormalig stuifzandgebied. Staatsbosbeheer plantte op deze stuifzanden dennen om het zand vast te leggen Er is nog een enkele open stuifzandplek aanwezig. Laat u verrassen door een gevarieerd natuurgebied waar de natuur de natuur mag zijn. (bron: Drenthe)

Nadat we de auto hebben geparkeerd, kunnen we direct starten met de Wijde Blik route van 4 kilometer. Een gemarkeerde route met gele paaltjes.

Heuvingerzand Hooghalen wandelroute

In eerste instantie wandelen we over brede bospaden, soms wat drassig, maar over het algemeen prima te doen. Al vrij snel daarna komen we in het voormalige stuifzandgebied terecht.

Inderdaad zien we her en der dennen in het weidse landschap. Ook spotten we nog een vennetje, waar we helaas niet bij kunnen komen. De heide staat er op deze trieste zaterdagmiddag wat verloren bij, maar zeker in augustus/september zal het ongetwijfeld een mooie aanblik zijn.

Genieten van de stilte in het Heuvingerzand

wandelroute Heuvingerzand Hooghalen

Wat ons verder vooral opvalt, is de stilte. Alleen af en toe een vogel, maar verder komen we slechts twee andere wandelaars tegen. Natuurlijk is het ook niet echt mooi wandelweer, het is grijs, bewolkt en ook net niet helemaal droog. Toch is dit gebied sowieso nog redelijk onbekend bij natuur- en wandelliefhebbers.

Ideaal dus, want op deze manier kun je nog ongestoord in alle rust genieten van de schoonheid van de natuur. De herfst heeft duidelijk zijn sporen nagelaten, veel paden zijn bezaaid met een dikke bladerdek. Heerlijk om door heen te stampen, maar soms ook verraderlijk omdat je de onderliggende wortels van de bomen minder goed ziet.

wandelroute Heuvingerzand Hooghalen

Nadat we het heidegebied hebben verlaten, keren we terug in het bosrijke gedeelte van Heuvingerzand. Deze keer geen brede bospaden, maar een kronkelige route terug naar de parkeerplaats. In dit deel spotten we ook nog enkele paddenstoelen, ongetwijfeld de laatsten van deze herfst.

Na een uurtje wandelen, zijn we terug bij de parkeerplaats en rijden we terug naar Brasserie Eikenhorst voor koffie met appeltaart. Een lekkere afsluiting van een mooie wandeling!

Praktische informatie over Heuvingerzand

  • gratis parkeren op de parkeerplaats aan de Zwiggelterweg in Hooghalen, tegenover Galerie Wildevuur
  • 1 gemarkeerde route, de Wijde Blik route van 4 km. Inclusief stops deden wij er een uurtje over
  • geen horeca aanwezig, wel in Hooghalen
  • goede wandelschoenen een vereiste, zeker in de herfst/winter aangezien het drassig kan zijn
paddenstoelenjacht De Heemtuin

Op paddenstoelenjacht in De Heemtuin

Nadat ik sinds enkele jaren vrienden ben geworden met de herfst, ga ik altijd in deze periode op paddenstoelenjacht. Gelukkig hoef ik daar niet ver voor van huis. In mijn favoriete natuurgebied De Heemtuin in Muntendam word ik namelijk elk jaar op mijn wenken bediend. De meest bijzondere exemplaren, van klein tot groot én tig vliegenzwammen. Oftewel de paddenstoelen met rood en witte stippen, deze spreken nog steeds het meest tot de verbeelding, toch?

Ook afgelopen zaterdag ging ik samen met mijn moeder weer op ontdekking in De Heemtuin. Helaas voor ons was het echt zoeken geblazen, maar uiteindelijk hebben we toch nog een aantal gevonden. Wandelen jullie met mij mee?

Natuurgebied De Heemtuin

Sinds ik een aantal jaren geleden het wandelen heb ontdekt én vooral heb gemerkt dat ik dan alles even kan vergeten, wandel ik regelmatig. Door de jaren heen, heb ik dan ook al op diverse plekken mijn stappen achtergelaten. Toch keer ik iedere keer weer terug naar De Heemtuin.

Deels ook omdat het zo dicht bij het huis van mijn ouders is, maar vooral ook omdat dit gebied mij elk seizoen weer opnieuw weer te verrassen. Iedere keer is het weer afwachten hoe de natuur zich heeft ontwikkeld of de vennen wel of niet goed gevuld zijn met water en soms ontdek ik ook nog weer nieuwe paadjes.

Zo’n vier jaar geleden spotte ik ze voor het eerst, of misschien werd ik mij bewuster van de schoonheid van de natuur in de herfst. De bekende rood met witte paddenstoel. Sindsdien ga ik elke herfst een paar keer naar De Heemtuin om te kijken of ze er al weer zijn.

Op paddenstoelenjacht in De Heemtuin

paddenstoelenjacht De Heemtuin

paddenstoelenjacht De Heemtuin

Dit jaar worden er zelfs fotografie workshops gegeven om de paddenstoelen mooier of beter vast te leggen. Even heb ik nog getwijfeld, maar ik hou er gewoon niet zo van om met een groep onbekenden op te trekken, laat staan om te moeten wachten tot ik zelf die ene paddenstoel kan fotograferen.

Dus ging ik met mijn trouwe wandelmaatje, mijn moeder, zelf op pad in De Heemtuin. Door de jaren heen hebben we wel ontdekt op welke plekken we de grootste kans hebben om ze te spotten.

paddenstoelenjacht

paddenstoelenjacht De Heemtuin

paddenstoelenjacht De Heemtuin

Dit jaar was het echter echt zoeken geblazen, want waar in voorgaande jaren het heidegebied vol staat, stond er nu welgeteld nog maar eentje. Of beter gezegd, deze lag al om. Misschien door dieren, misschien kapot getrapt door mensen, wie zal het zeggen?

Op het bospaadje even verder op stonden andere jaren ook altijd de nodige exemplaren, deze keer slechts een paar kleintjes. Terugkerend naar het heidegebied zagen we dan toch nog twee wat grotere paddenstoelen, maar vooralsnog is de oogst nog niet bijzonder groot helaas.

Sowieso heb ik het gevoel dat de herfst wat later op gang komt dan anders. Ook mijn favoriete bomen zijn namelijk nog niet zo verkleurd. Zo hebben we in ieder geval een mooi excuus om weer terug te komen!

Ga jij ook nog op paddenstoelenjacht of heb je er niks mee?

herfst Noordlaarderbos

Genieten van de herfst in het Noordlaarderbos

In februari was ik voor het eerst in het Noordlaarderbos en was ik direct onder de indruk van de schoonheid van dit bos. Ik nam mij dan ook voor om in de herfst terug te keren, maar vaak blijft het bij een hersenspinsel. Deze keer echter niet, want afgelopen zaterdag ging ik samen met mijn moeder terug naar het Noordlaarderbos. Helaas voor ons had de herfst nog niet helemaal zijn intrede gedaan, maar toch was het opnieuw genieten geblazen. Wandel je met mij mee?

Wandelen in het Noordlaarderbos

Noordlaarderbos herfst

Het Noordlaarderbos voelt als een sprookjesbos. Zeker nu we van het productiebos een veel gevarieerder bos hebben gemaakt. De Middeleeuwse karrensporen herinneren aan de handelsroute tussen Coevorden en Groningen die hier ooit liep. Ze lopen langs grafheuvels en het Galgenbergje, de plek waar vroeger mensen aan de galg bungelden. Je zou willen dat dit bos kon praten en zo haar verhalen kon vertellen.’ (bron: Natuurmonumenten)

Het Noordlaarderbos ligt grotendeels in de provincie Groningen, maar als je je wandeling uitbreidt met een uitstapje naar het natuurgebied Vijftig Bunder dan wandel je ineens in de provincie Drenthe.

In het Noordlaarderbos zijn meerdere wandelroutes uitgezet, in februari liepen we de rode paaltjesroute van zo’n zes kilometer. Deze keer besluiten we om de route in te korten en halverwege over te stappen op de blauwe paaltjes route. Hierdoor laten we het natuurgebied Vijftig Bunder links liggen, maar aangezien de heide toch niet meer bloeit, vinden we dat voor deze keer niet zo erg. In plaats van zes kilometer wandelen we uiteindelijk 4,5 kilometer waar we inclusief stops een dik uurtje over doen.

Herfst in het Noordlaarderbos

Helaas voor ons is het bos nog niet helemaal in herfstkleuren gehuld, maar toch zien we her en der al een voorproefje hiervan. Juist in deze tijd van het jaar vind ik het leuk om in een bos te wandelen. In de eerste plaats vanwege de mooie herfstkleuren, maar zeker ook vanwege het ritselen van de vallende bladeren alsmede in de hoop om mooie paddenstoelen te spotten.

Noordlaarderbos Groningen wandelen herfst

herfst Noordlaarderbos

paddenstoelen Noordlaarderbos

herfst Noordlaarderbos

Ondanks dat de herfst zich nog niet zo laat zien, komen we aan het eind van onze wandeling toch bij een plek waar de grond bezaaid ligt met een mooie bladerdek. Ook komen we dan eindelijk een paar mooie paddenstoelen tegen, want daarvoor zagen we alleen maar wat kleine exemplaren. Deze keer zien we gelukkig wat grotere exemplaren, nog geen rood met witte stippen, maar toch. Ook deze mogen er zijn.

En ja, dan wandelen we langzaam maar zeker terug naar het begin van onze wandeling.

Praktische informatie over wandelen in het Noordlaarderbos

  • Parkeerplaats Pollseweg in Noordlaren, let wel: zandweg volgen tot aan de bosrand en daar in de berm parkeren
  • Meerdere uitgezette wandelingen: de rode route van 6 km is halverwege in te korten door over te stappen op de blauwe waardoor je 4,5 km wandelt.
  • Grotendeels over onverharde paden, goede wandelschoenen zijn een vereiste
  • Geen horeca aanwezig
  • Populair wandelgebied, dus plan je bezoek. Wij waren er rond 13.00 uur en konden op ons gemak rondwandelen, maar het kan er behoorlijk druk zijn op een zonnige dag.

Nog tips voor mooie wandelgebieden?

Wandelen De Heemtuin

Project Wandelen: Moet ik een tandje bijschakelen of niet?

Begin dit jaar lanceerde ik een vijftal projecten waaronder Project Wandelen. Eigenlijk een verlengstuk van mijn andere project, namelijk Gezonder Leven. Door het hele corona gebeuren wandel ik al meer, maar ik wil mezelf ook graag uitdagen. Langere afstanden lopen, elke dag zoveel stappen zetten én minimaal 500 geregistreerde wandelkilometers in een jaar afleggen.

Hoe verging het mij én moet ik wellicht nieuwe doelen stellen of doelen bijstellen?

Langere afstanden wandelen

Inmiddels is de horeca weer normaal geopend en hoef ik dus niet te stressen over al dan niet naar de wc te kunnen onderweg. Toch is het er helaas nog niet van gekomen om routes van 6 kilometer of meer te wandelen, laat staan eentje van tien kilometer.

Waarom niet? Tja, echt een excuus hiervoor heb ik niet. Het is er simpelweg niet van gekomen. Natuurlijk wandel ik nog steeds, maar het blijft bij wandelroutes van maximaal vijf kilometer. Misschien ook wel omdat ik mezelf gewoon niet echt durf uit te dagen op dat gebied. Niet dat ik zozeer bang ben dat ik het conditioneel niet zal redden, maar meer omdat ik denk dat zo’n lange wandeling mij zal gaan vervelen.

Wel merk ik dat ik eigenlijk helemaal geen moeite meer heb met wandelingen van vijf kilometer, dus dat vind ik in ieder geval een lekkere opsteker. Ook in Zuid-Limburg tijdens onze vakantie ging het mij redelijk gemakkelijk af om ook in een glooiend landschap vijf kilometer te wandelen.

Toch blijft het wel mijn doel om langere routes te gaan wandelen. Dus onderstaande routes wil ik zeker nog graag dit jaar gaan doen:

Wandelen op een hogere tempo

solitaire boom Epen

Nog te vaak heeft wandelen voor mij als doel om er lekker met mijn camera erop uit te trekken. Toch heb ik soms ook een week dat ik ineens ’s avonds nog een half uurtje ga ‘stampen’ om zo mijn punten voor ASR Vitality op hartslag binnen te harken.

Dat lukt dan ook aardig waardoor mijn gemiddelde snelheid wel omhoog is gegaan van 4,8 kilometer per uur naar 5,0 kilometer per uur. Als mijn vriend mee gaat, dan tik ik met gemak zelfs de 5,3 aan, dus op dat vlak is er zeker wel sprake van verbetering.

Alleen zou ik het gewoon bij moeten houden en ’s avonds toch wat vaker weer aan de wandel moeten gaan. Zodat ik niet iedere keer voor mijn gevoel weer opnieuw hoef te beginnen, maar dat mijn basisconditie standaard hoger komt te liggen.

En toch kan ik mij er gewoon niet toe zetten om dit op regelmatige basis te doen. Gek toch? In ieder geval een aandachtspuntje voor de komende herfst.

Uitdagingen stellen

Wandelen De Heemtuin

Dankzij de app Ommetjes heb ik al een paar keer een reeks volbracht. Mijn langste reeks is 15 dagen aaneengesloten een ommetje maken van minimaal twintig minuten. Dat gaf ook best wel een kick, maar zoals zo vaak laat ik ook dat dan vervolgens verslonzen.

Nadat ik drie keer een reeks van tien dagen heb gehaald, blijf ik inmiddels weer hangen op hooguit vijf dagen achter elkaar wandelen. Hoogste tijd dus om een poging te doen om minimaal tien dagen achter elkaar te wandelen. Nog beter is om mijn record weer wat scherper te zetten!

Ik wil ook weer op mijn thuiswerkdagen voor dat ik begin met werken eerst een ommetje gaan maken. Nu rol ik bij wijze van spreken mijn bed uit en begin ik met werken, maar uit ervaring weet ik dat het ook fijn is om eerst een stuk te gaan wandelen alvorens te gaan werken.

Minimaal 500 kilometer wandelen dit jaar

Vorig jaar liep ik in totaal 375 geregistreerde wandelkilometers. Dit jaar wil ik naar 500 geregistreerde wandelkilometers waardoor mijn weekgemiddelde op een tien kilometer moet zitten.

Op zich lukt dit prima, mits het weer meewerkt, want ik merk toch wel dat ik echt een mooi weer wandelaar ben. Daar ligt dan ook direct mijn valkuil want met de herfst voor de deur bestaat het gevaar dat ik minder ga wandelen. Een aandachtspuntje dus!

Doe jij weleens een wandeling van meer dan vijf kilometer?