provincie Groningen Archieven - Pagina 2 van 9

Ontdek de mooie tulpenvelden in Groningen

25 april 202224 april 2022Nederland, provincie Groningen Wanda 6 reacties

Niet alleen in De Bollestreek vind je ze, maar ook in het hoge noorden, in Groningen, vind je volop tulpenvelden. Elk jaar lijkt het wel of er meer velden bijkomen. De één nog mooier dan de andere. En ja, dit is natuurlijk de periode waarin ze volop in bloei staan. Sommige velden zijn al volledig open, andere zijn halverwege of moeten zelfs nog gaan bloeien. Feit is wel dat je nu je kans moet pakken!

Vorig jaar ging ik op pad in Drenthe, maar dit jaar was het weer tijd om in mijn eigen provincie op ontdekking te gaan. Het is namelijk soms even zoeken waar ze liggen én vooral hoe je er bij kunt komen. Soms belemmert een sloot de toegang tot een veld en soms moet je even een stukje verder rijden om toch bij een veld te kunnen komen. Inmiddels weten we aardig in welke hoek we moeten zoeken én gelukkig voor mij was het dit jaar echt goed raak!

Zo ontdekte ik zelfs twee nieuwe velden, althans, nieuw voor mij. Altijd weer genieten als je ineens oog in oog staat met zo’n bloeiende tulpenveld. Groot voordeel van het noorden is ook nog eens dat het heerlijk rustig is, dus op mijn gemak foto’s gemaakt.

Benieuwd waar je ze hier in Groningen kunt vinden? Ik deel mijn tips met jou, onder één voorwaarde, namelijk dat je de velden met respect behandelt. Oftewel, duik er niet midden in, vertrap de bloemen niet en hou in je achterhoofd dat het wel de inkomstenbron is van de kwekers. Okay?

Zijldijk, een bloeiende tulpenveld in allerlei kleuren

Altijd hoorde en las ik over de mooie tulpenvelden in Zijldijk, maar dan hadden we ons eigen rondje er al op zitten. Dit jaar stond het bovenaan mijn lijstje en hoewel het nog even zoeken was, vonden we uiteindelijk dan toch. Aan de Kolholsterweg nabij Zijldijk spotten we dit veld.

Een kleurrijk veld waarbij sommige velden al behoorlijk in bloei staan. Ik ben altijd op zoek naar dat veld waarbij er dan net eentje in een afwijkende kleur boven uitsteekt. Helaas niet gevonden, maar toch, een prachtig mooi tulpenveld.

Oldenzijl, ook een nieuw tulpenveld

Ook Oldenzijl is voor mij een nieuwe ontdekking in mijn zoektocht naar tulpenvelden in Groningen. Niet eens zo gek ver van Zijldijk af, dus redelijk snel hadden we het tweede veld al in ons vizier. Net als bij Zijldijk een veld die gemakkelijk voor het publiek te betreden is, ook voldoende gelegenheid om je auto te parkeren.

Dit veld vind je trouwens aan de Paaptilsterweg, even buiten Oldenzijl.

Tulpenvelden in Het Hogeland

In de polders van Het Hogeland vind je op meerdere plekken tulpenvelden. Zo vinden we eindelijk na jaren zoeken het tulpenveld bij Uithuizermeeden met het kerkje op de achtergrond. Helaas voor mij zien we geen kans om bij het veld te komen. Een sloot voorkomt dit helaas, maar misschien dat het vanaf de andere kant mogelijk is, geen idee, wij hebben het in ieder geval niet gezien.

Daarom rijden we door naar het gehucht Valom, hier worden we al enkele jaren getrakteerd op een mooi tulpenveld achter de dijk. Ook dit jaar is het hier weer raak, maar tot mijn verrassing spotten we ook aan de andere kant weer een bloeiende tulpenveld. Deze hebben we drie jaar niet gezien, maar dit jaar is het weer raak. Op zich een mooi veld, maar slechts twee kleuren en daardoor iets minder mooi dan de andere velden.

Het veld achter de dijk bestaat uit meerdere kleuren en scoort daardoor wat hoger bij mij.

Hadden jullie dit verwacht? Tulpenvelden in Groningen?

Wandeltip: Vestingdorp Oudeschans en omgeving

14 maart 202213 maart 2022Nederland, provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 11 reacties

Drie jaar geleden was ik voor het eerst in Oudeschans en was het direct liefde op het eerste gezicht. Toch duurde het enige tijd voor ik terugkeerde naar dit leuke vestingdorpje in Groningen. Waarom? Tja, mijn drang naar het ontdekken van nieuwe plekken is nu eenmaal groter. Afgelopen zaterdag kwam het er dan eindelijk van. Samen met mams genoot ik opnieuw van de omgeving, maar ook zeker van de oude panden in het ‘centrum’ van Oudeschans.

Een klein vestingdorp dat ooit is aangelegd tijdens de 80-jarige oorlog in 1593 en een belangrijke rol heeft gespeeld in 1593 en 1594 in de strijd tegen de Spaanse macht. De vesting werd opgeheven in 1814. Sindsdien is er eigenlijk niet zo gek veel veranderd qua structuur van het dorp. Zo is het stratenplan bewaard gebleven en zijn ook de verdedigingswallen en grachten nog duidelijk zichtbaar.

Benieuwd naar onze wandeling?

Rondwandeling Oudeschans

Bij het vestingmuseum in Oudeschans zijn diverse wandelroutes verkrijgbaar. Je kunt echter ook direct starten vanaf de parkeerplaats bij het Toeristisch Overstap Punt. Gewoon een kwestie van de borden volgen met wandelroute of de uitgebeelde figuren volgen. Daarnaast is er ook nog een gele en een rode wandelroute uitgezet.

Wij liepen zelf de met hout gemarkeerde wandelroute en deze is zo’n 3,6 kilometer en kun je eventueel uitbreiden met andere routes. Bedenk echter wel dat de uitgebreide route van zo’n 6,5 kilometer niet het gehele jaar door goed te lopen is, aangezien bepaalde stukken dan niet zijn gemaaid.

Hoe dan ook, de houten wandelroute voert je eerst langs het buitengebied van Oudeschans. Een mooi weids uitzicht over het Groningse land is dan je beloning. Uiteindelijk wandel je dan via de vestingwallen het centrum van Oudeschans in. Verwacht hier echter geen bruisend centrum, maar wel word je getrakteerd op oude pandjes, een mooie Garnizoenskerk én natuurlijk restaurant De Piekenier waar je prima op het terras of binnen neer kunt ploffen voor wat lekkers.

Het buitengebied van Oudeschans

Nadat we de auto hebben gestald op de grote parkeerplaats bij het Toeristisch Overstap Punt beginnen we direct aan onze rondwandeling. Zoals gezegd in eerste instantie door het buitengebied van Oudeschans. Op deze zonnige zaterdag worden we getrakteerd op mooie vergezichten en reflecterende bomen in de vennetjes.

Nadat we hier wat foto’s hebben gemaakt, vervolgen we onze route en zien we in de verte al de bekende rode brug van Oudeschans opduiken. Met mijn voorliefde voor bruggen kan een fotostop natuurlijk niet achterblijven.

Daarna steken we de weg over en wandelen we deels door het weiland richting de vesting. Ondertussen zien we aan de overkant een kudde schapen heerlijk drentelen. Inmiddels zijn we aangekomen op de buitenste vestingwallen en krijgen we een duidelijk beeld van de contouren van dit vestingdorpje.

Aan het einde van deze wal besluiten we om af te wijken van de wandelroute. In plaats van de route te vervolgen door het buitengebied aan de andere kant van de vesting, gaan we de vesting zelf in. In de eerste plaats vanwege nieuwsgierigheid, maar ook omdat het terras ons lonkt.

Vestingdorp Oudeschans

Wat direct opvalt in dit kleine vestingdorpje is de rust, ondanks dat de vesting wordt bewoond. Het is niet zoals Bourtange een soort museumdorp, maar gewoon een dorpje met authentieke panden. Sommige kunnen misschien een onderhoudsbeurt gebruiken, maar de meeste panden zijn goed onderhouden.

In het centrum, dat uit slechts één straatje bestaat, vind je geen winkels, op een schuur met brocantespulletjes na dan. Ook vind je er nog de oude Smidse, ooit gebouwd in 1607 en gerenoveerd in 2007. Verder nog de authentieke waterput, het vestingmuseum, de Garnizoenskerk en zoals gezegd restaurant De Piekenier.

Nadat we wat foto’s hebben gemaakt, strijken we neer op het terras voor een kop koffie. Mijn eerste terrasje van dit jaar is een feit! Toch altijd een extra genietmomentje! Leuk weetje: drie jaar geleden was ditzelfde terras ook mijn eerste terras van dat jaar (februari 2019).

Uiteindelijk besluiten we toch om de wandeling te vervolgen en nemen we een kijkje bij de oude begraafplaats, het Dodenbastion, en gaan we richting de Garnizoenskerk om vervolgens alvorens we terug wandelen naar de auto nog even snel een kijkje te nemen bij De Blokeend. Een winkel gespecialiseerd in landelijk binnen- en buitenleven.

En dan zit onze wandeling er na dik anderhalf uur dan toch echt op.

Praktische informatie:

gratis parkeren op de ruime parkeerplaats bij het Toeristisch Overstap Punt, bij de hoek Oudeschanskerweg / Molenweg
Meerdere uitgezette wandelroutes, wij volgden de houten borden met Wandelroute, 3,5 km
Deels onverhard
Bezienswaardigheden Oudeschans: verdedigingswallen, Rode ophaalbrug, Het Dodenbastion, Het Beschermd dorpsgezicht met onder meer een Smidse uit 1607 en de Garnizoenskerk uit 1626, Het Brandspuithuisje (nu helaas gesloten) en een waterput
Horeca aanwezig

Op paddenstoelenjacht in De Heemtuin

18 oktober 202118 oktober 2021Nederland, provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 12 reacties

Nadat ik sinds enkele jaren vrienden ben geworden met de herfst, ga ik altijd in deze periode op paddenstoelenjacht. Gelukkig hoef ik daar niet ver voor van huis. In mijn favoriete natuurgebied De Heemtuin in Muntendam word ik namelijk elk jaar op mijn wenken bediend. De meest bijzondere exemplaren, van klein tot groot én tig vliegenzwammen. Oftewel de paddenstoelen met rood en witte stippen, deze spreken nog steeds het meest tot de verbeelding, toch?

Ook afgelopen zaterdag ging ik samen met mijn moeder weer op ontdekking in De Heemtuin. Helaas voor ons was het echt zoeken geblazen, maar uiteindelijk hebben we toch nog een aantal gevonden. Wandelen jullie met mij mee?

Natuurgebied De Heemtuin

Sinds ik een aantal jaren geleden het wandelen heb ontdekt én vooral heb gemerkt dat ik dan alles even kan vergeten, wandel ik regelmatig. Door de jaren heen, heb ik dan ook al op diverse plekken mijn stappen achtergelaten. Toch keer ik iedere keer weer terug naar De Heemtuin.

Deels ook omdat het zo dicht bij het huis van mijn ouders is, maar vooral ook omdat dit gebied mij elk seizoen weer opnieuw weer te verrassen. Iedere keer is het weer afwachten hoe de natuur zich heeft ontwikkeld of de vennen wel of niet goed gevuld zijn met water en soms ontdek ik ook nog weer nieuwe paadjes.

Zo’n vier jaar geleden spotte ik ze voor het eerst, of misschien werd ik mij bewuster van de schoonheid van de natuur in de herfst. De bekende rood met witte paddenstoel. Sindsdien ga ik elke herfst een paar keer naar De Heemtuin om te kijken of ze er al weer zijn.

Op paddenstoelenjacht in De Heemtuin

Dit jaar worden er zelfs fotografie workshops gegeven om de paddenstoelen mooier of beter vast te leggen. Even heb ik nog getwijfeld, maar ik hou er gewoon niet zo van om met een groep onbekenden op te trekken, laat staan om te moeten wachten tot ik zelf die ene paddenstoel kan fotograferen.

Dus ging ik met mijn trouwe wandelmaatje, mijn moeder, zelf op pad in De Heemtuin. Door de jaren heen hebben we wel ontdekt op welke plekken we de grootste kans hebben om ze te spotten.

Dit jaar was het echter echt zoeken geblazen, want waar in voorgaande jaren het heidegebied vol staat, stond er nu welgeteld nog maar eentje. Of beter gezegd, deze lag al om. Misschien door dieren, misschien kapot getrapt door mensen, wie zal het zeggen?

Op het bospaadje even verder op stonden andere jaren ook altijd de nodige exemplaren, deze keer slechts een paar kleintjes. Terugkerend naar het heidegebied zagen we dan toch nog twee wat grotere paddenstoelen, maar vooralsnog is de oogst nog niet bijzonder groot helaas.

Sowieso heb ik het gevoel dat de herfst wat later op gang komt dan anders. Ook mijn favoriete bomen zijn namelijk nog niet zo verkleurd. Zo hebben we in ieder geval een mooi excuus om weer terug te komen!

Ga jij ook nog op paddenstoelenjacht of heb je er niks mee?

Genieten van de herfst in het Noordlaarderbos

15 oktober 202114 oktober 2021provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 8 reacties

In februari was ik voor het eerst in het Noordlaarderbos en was ik direct onder de indruk van de schoonheid van dit bos. Ik nam mij dan ook voor om in de herfst terug te keren, maar vaak blijft het bij een hersenspinsel. Deze keer echter niet, want afgelopen zaterdag ging ik samen met mijn moeder terug naar het Noordlaarderbos. Helaas voor ons had de herfst nog niet helemaal zijn intrede gedaan, maar toch was het opnieuw genieten geblazen. Wandel je met mij mee?

Wandelen in het Noordlaarderbos

Het Noordlaarderbos voelt als een sprookjesbos. Zeker nu we van het productiebos een veel gevarieerder bos hebben gemaakt. De Middeleeuwse karrensporen herinneren aan de handelsroute tussen Coevorden en Groningen die hier ooit liep. Ze lopen langs grafheuvels en het Galgenbergje, de plek waar vroeger mensen aan de galg bungelden. Je zou willen dat dit bos kon praten en zo haar verhalen kon vertellen.’ (bron: Natuurmonumenten)

Het Noordlaarderbos ligt grotendeels in de provincie Groningen, maar als je je wandeling uitbreidt met een uitstapje naar het natuurgebied Vijftig Bunder dan wandel je ineens in de provincie Drenthe.

In het Noordlaarderbos zijn meerdere wandelroutes uitgezet, in februari liepen we de rode paaltjesroute van zo’n zes kilometer. Deze keer besluiten we om de route in te korten en halverwege over te stappen op de blauwe paaltjes route. Hierdoor laten we het natuurgebied Vijftig Bunder links liggen, maar aangezien de heide toch niet meer bloeit, vinden we dat voor deze keer niet zo erg. In plaats van zes kilometer wandelen we uiteindelijk 4,5 kilometer waar we inclusief stops een dik uurtje over doen.

Herfst in het Noordlaarderbos

Helaas voor ons is het bos nog niet helemaal in herfstkleuren gehuld, maar toch zien we her en der al een voorproefje hiervan. Juist in deze tijd van het jaar vind ik het leuk om in een bos te wandelen. In de eerste plaats vanwege de mooie herfstkleuren, maar zeker ook vanwege het ritselen van de vallende bladeren alsmede in de hoop om mooie paddenstoelen te spotten.

Ondanks dat de herfst zich nog niet zo laat zien, komen we aan het eind van onze wandeling toch bij een plek waar de grond bezaaid ligt met een mooie bladerdek. Ook komen we dan eindelijk een paar mooie paddenstoelen tegen, want daarvoor zagen we alleen maar wat kleine exemplaren. Deze keer zien we gelukkig wat grotere exemplaren, nog geen rood met witte stippen, maar toch. Ook deze mogen er zijn.

En ja, dan wandelen we langzaam maar zeker terug naar het begin van onze wandeling.

Praktische informatie over wandelen in het Noordlaarderbos

Parkeerplaats Pollseweg in Noordlaren, let wel: zandweg volgen tot aan de bosrand en daar in de berm parkeren
Meerdere uitgezette wandelingen: de rode route van 6 km is halverwege in te korten door over te stappen op de blauwe waardoor je 4,5 km wandelt.
Grotendeels over onverharde paden, goede wandelschoenen zijn een vereiste
Geen horeca aanwezig
Populair wandelgebied, dus plan je bezoek. Wij waren er rond 13.00 uur en konden op ons gemak rondwandelen, maar het kan er behoorlijk druk zijn op een zonnige dag.

Nog tips voor mooie wandelgebieden?

Fotoserie: Fietsen rondom het Zuidlaardermeer

20 augustus 202121 augustus 2021Nederland, provincie Drenthe, provincie Groningen Wanda 10 reacties

Als kind (en ook in de jaren daarna) had ik een broertje dood aan fietsen en wandelen. De laatste jaren heb ik juist ontdekt hoe leuk wandelen kan zijn, maar fietsen bleef altijd achterwege. Ik heb ook jaren geen fiets gehad trouwens, maar zo’n vier jaar geleden besloot ik toch maar weer eens zo’n stalen ros te kopen. Geen nieuwe hoor, want dat vond ik zonde van mijn geld, maar een leuke tweedehandse.

Maar ondanks dat ik er blij mee was en ben, werd er nog steeds maar sporadisch gefietst. Bij de aanschaf van ons vakantiehuisje op een camping aan het Zuidlaardermeer verhuisden onze fietsen daar naar toe met de bedoeling om toch eens wat vaker op de pedalen te stappen. En ja, ook dat kwam er niet echt van. Tot afgelopen week. Eerst ging ik op mijn vrije donderdag een eindje fietsen in de Kropswolderbuitenpolder (leuk rondje van zo’n tien kilometer) en vervolgens op zondag met René.

We besloten namelijk om het rondje Zuidlaardermeer te doen. Een fietstochtje van zo’n twintig kilometer inclusief oversteek met een pontje. Een afstand die voor mij als onervaren fietser prima te doen zou moeten zijn, gelet op zadelpijn en pijnlijke knieën.

Dus werden onze fietsen tevoorschijn gehaald, de bandjes opgepompt en vertrokken we voor onze tweede gezamenlijke fietstocht van dit jaar.

Fietsen rondom het Zuidlaardermeer

Doordat het een rondtocht is, kun je de route op je eigen gekozen punt beginnen. Wij starten vanaf Camping De Leine in Kropswolde en fietsen vervolgens met de klok mee richting Zuidlaren.

Onze eerste stop is bij de Oostermoerse Vaart in het kleine dorpje De Groeve. Deze Oostermoerse Vaart is een uitloper van het Zuidlaardermeer waar volop bootjes liggen. Altijd een mooi gezicht als we met de auto er langs rijden, maar nu op de fiets is het natuurlijk nog beter te zien.

Vervolgens fietsen we door naar de tweede stop, namelijk museummolen De Wachter, vlak voor Zuidlaren. Altijd mooi om te zien en zeker een fotostop waard.

Midlaren en Noordlaren

Normaal fietsen we altijd door naar Zuidlaren zelf, maar deze keer slaan we af richting de pittoreske dorpjes Midlaren en Noordlaren. Volgens de routebeschrijving kun je hier een uitstapje maken naar een tweetal hunebedden. Wij laten deze voor wat het is, maar stoppen in Noordlaren wel eventjes bij het kleine haventje.

We vervolgen onze route en komen uit in het buitengebied van Noordlaren, oftewel de Oostpolder. Hier genieten we van de weidse uitzichten met her en der een kudde koeien. Nu komen we ook in de buurt van het Zuidlaardermeer zelf en zien we de nodige bootjes op het water.

Voor nog een beter uitzicht op het meer stoppen we bij de Uitkijktoren waardoor we een groot deel van het meer kunnen overzien.

Nadat we een tijdje van dit uitzicht hebben genoten, stappen we weer op de pedalen. Gelukkig hebben we wind mee en fietsen we al slingerend door de Oostpolder richting Palingrokerij Vos voor de oversteek met het pontje. Onderweg stoppen we nog even bij een kudde koeien om wat foto’s te maken.

Oversteek met het pontje

Gelukkig had ik van tevoren al even gecheckt of het pontje bij Palingrokerij Vos weer in bedrijf was, want anders hadden we behoorlijk wat extra kilometers moeten maken. Vorig jaar is het pontje namelijk uit de vaart gehaald vanwege corona, maar dit jaar is het weer terug. Normaal is het pontje in bedrijf van april tot en met september, het is trouwens een zelfbedieningspontje.

Nadat we een tijdje hebben moeten wachten, zijn we dan aan de beurt voor onze oversteek. Gelukkig zijn we niet de eersten op het pontje waardoor het draaien van het pontje ons bespaard blijft.

Aan de overkant rijden we eerst een gedeelte over Camping Meerwijck en langs het enige strand aan het Zuidlaardermeer. Zowel camping als strand zijn gezellig druk, datzelfde geldt ook voor de beachclub. Door de drukte besluiten we om maar door te fietsen naar onze eigen camping waarmee we het rondje Zuidlaardermeer hebben volbracht.

Absoluut een leuke fietstocht dat zeker smaakt naar meer fietsplezier!

Ben jij team fietsen of team wandelen?

At the Moment #52: wandelen, fietsen & autorijden

16 augustus 202115 augustus 2021Lifestyle, Nederland, provincie Groningen Wanda 12 reacties

In At the Moment vertel ik je wat ik zoal heb beleefd, waar ik druk mee ben en waar ik heel erg naar uit kijk. Nieuwsgierig hiernaar? Lees dan lekker verder! Zo niet, dan tot een volgende keer!

Waar hou ik mij vooral mee bezig?

Doordat het gros van mijn collega’s geniet van hun welverdiende vakantie bewaak ik samen met nog 2 collega’s het front. En ja, dat betekent vooral bikkelen en puinruimen. En met puinruimen bedoel ik dan dat we simpelweg niet alles kunnen doen en vaak genoodzaakt zijn tot de spoed dingen. Vooralsnog lukt dat, maar man, wat zou ik blij zijn als deze week voorbij is en er weer een aantal terugkeren van hun vakantie!

Over vakantie gesproken: over pak ém beet drie weken ben ik zelf weer aan de beurt. Ondertussen hebben we wat geboekt en gaan we dus opnieuw in eigen land op vakantie. Dit keer is de keuze gevallen op Zeeland en dat betekent dat ik mij een beetje in Zeeland aan het verdiepen ben. Als jullie nog tips hebben dan hoor ik het graag!

Waar geniet ik van?

Vooral van de zon als deze zich laat zien. Helaas is het deze zomer nogal wisselvallig, maar goed, een hittegolf is ook niet aan mij besteed.

Verder vind ik het vooral erg fijn dat er weer wat meer mogelijk is en dat afspreken met vrienden ook weer enigszins normaal kan. Zo maakte ik met vriendinnetje T. een autopuzzeltocht door het Oldambt, een gebied waar ik vaak genoeg door heen ben gereden, maar nu toch met heel andere ogen heb gezien. Echt een aanrader om te doen, niet alleen in een onbekende regio, maar ook zeker in je eigen regio.

Ook ging ik weer met vriendinnetje M. op pad voor een Adventure Lab. Dit keer op landgoed Fraeylemaborg in Slochteren waar ik al vaak genoeg een rondje heb gewandeld. Dit keer stond het in het teken van het vinden van vijf caches waar we vervolgens dan een vraag moesten beantwoorden. Gelukkig voor ons hadden we ze alle vijf goed, dus weer vijf caches in the pocket!

Normaal ga ik liever wandelen, maar deze maand ging ik zowaar twee keer op de fiets. De eerste keer in mijn uppie door de Kropswolderbuitenpolder, vlak bij onze camping (10 km), en de tweede keer fietste ik samen met René Het Rondje Zuidlaardermeer, ook vlak bij onze camping (20 km). Zeker die laatste fietsroute kan ik je aanraden, want je fietst door mooie dorpjes als Midlaren en Noordlaren met onder meer de uitkijktoren in de Oostpolder.

Waar kijk ik naar uit?

Niet direct iets op de korte termijn eigenlijk, maar wel naar het tweede deel van het Formule 1 seizoen. Kan Max Verstappen zijn pechreeks doorbreken en winnen op Spa en Zandvoort? Fingers cross! Zo jammer dat we er opnieuw niet bij zullen zijn in Spa, maar hoewel de race met publiek mag, vinden wij het niet zo’n fijn idee om met zoveel mensen op zo’n circuit rond te banjeren (iets met corona…).

En ja, zo langzamerhand begin ik ook wel een beetje af te tellen naar mijn vakantie in september. Even helemaal niks, geen gezeur, geen gedoe, gewoon even uitwaaien in Zeeland!

Hoe gaat het met jou?

Tip: Autopuzzeltocht De Graanrepubliek Oldambt

9 augustus 20218 augustus 2021Nederland, provincie Groningen Wanda 11 reacties

Hoewel ik vaak genoeg door het Oldambt heb gereden, ken ik het gebied niet van haver tot gort. Hoogste tijd dus om daar eens verandering in aan te brengen. Bij Local Groningen spotte ik daarvoor dé ideale manier, namelijk een heuse Autopuzzeltocht door De Graanrepubliek Oldambt. Samen met vriendinnetje T. ging ik op pad en combineerden we het gezellig bijkletsen met een ontdekkingstocht door dit deel van de provincie Groningen. Gaan jullie met mij mee?

De Graanrepubliek Oldambt

De provincie Groningen wordt vaak geassocieerd met weidse vergezichten, open vlaktes en het uiterste puntje van Nederland. Deels klopt dit natuurlijk ook, maar Groningen heeft zoveel meer te bieden. Naast de studentenstad Groningen heeft de provincie ook diverse regio’s die elk hun eigen geschiedenis hebben.

Zo vertelt het gebied Oldambt het verhaal van de Graanrepubliek en de eeuwige strijd met het water van de Dollard. Tegenwoordig oogt de Dollard als een lieflijk gebied en staat het zelfs op de Unesco Werelderfgoedlijst. Voor rustzoekers en natuurliefhebbers een ideaal gebied. Naast heerlijk wandelen kun je er namelijk ook zeehonden in het wild spotten.

Het is van oudsher ook het gebied van kapitale boerderijen waar in het voorjaar de velden vol staan met koolzaad en in de zomer met graan. Op onze ontdekkingstocht komen we ze dan ook geregeld tegen, mooie statige boerderijen, maar ook de kleine arbeidershuisjes waarin het voor de arbeiders van de boer afzien was in de koude winters.

Autopuzzeltocht door Oldambt

We starten onze tocht bij Huninga’s Heem Pitsch & Putt Golf in Oostwold. Een dorpje waar ik slechts één keer in de twee jaar kom vanwege hun mooie vliegshow. Hier worden we hartelijk onthaald en krijgen we onze rijkelijk gevulde goodiebag met onder meer de routebeschrijving met de vragenformulieren en een flesje graanjenever.

Doordat we één van de eersten zijn die zich voor deze route hebben aangemeld, ontvangen we ook nog een gesigneerde boek van Frank Westerman over De Graanrepubliek.

De route is in totaal 57 kilometer en voert je langs pittoreske dorpjes met namen als Goldhoorn, Kromme Elleboog en Hongerige Wolf. Volgens Local Groningen is de route in zo’n vier uurtjes wel te doen, afhankelijk van je aantal stops. Wij waren uiteindelijk zes uurtjes onder de pannen. Niet alleen om van de omgeving te genieten, maar ook om gezellig bij te kletsen!

De polders aan de Dollard

Nadat we in Oostwold zijn vertrokken en eerst door een aantal kleine dorpjes en gehuchten zijn gekomen, trekken we dan de weide wereld in. Althans, zo voelt het als we richting de polders aan de Dollard rijden. Eerst de Reiderwolderpolder en dan de Carel Coenraadpolder. Nu een heel mooi gebied om te zien met al die volle graanvelden en de schapen die her en der op de dijken lopen te grazen.

Ook komen we bij het Ambonezenbosje. Een op het oog klein bosje bomen, maar wel met een roerig verleden. Ooit stonden hier barakken die gebouwd waren door werklozen in 1923. Na de WOII bracht de Nederlandse overheid de gevangengenomen NSB-ers hieronder en van 1953 tot 1961 boden de barakken onderdak aan zo’n 300 Molukkers.

Van dit alles is helaas niks meer over, wat rest is een klein bosje met een beschrijving van het voormalige kampterrein.

Nieuw Statenzijl: sluizencomplex en de Kiekkaaste

Nadat we enige tijd op de dijk bij de schaapjes hebben gekeken, vervolgen we onze route naar de volgende stop in de polder. Namelijk Nieuw Statenzijl. Voor ons beiden geen onbekende plek, maar altijd leuk om hier even rond te kijken.

Niet alleen heb je hier een indrukwekkende sluizencomplex, ook de vogelkijkhut De Kiekkaaste is absoluut de moeite waard. Aangezien we hier allebei al vaker zijn geweest en nog een eindje voor de boeg hebben, maken we deze keer niet de wandeling over het vlonderpad naar De Kiekkaaste. Wel genieten we van een heerlijk bak koffie bij het kraampje dat er altijd staat.

Overige stops in Oldambt

Nadat we onze administratie hebben bijgewerkt, vervolgen we onze route en rijden we richting Drieborg. Onderweg komen we langs diverse prachtige kerkjes en een heuse villa die ooit gekocht zou worden door een Oostenrijkse prinses.

Ondertussen beginnen we toch ook wel trek te krijgen en besluiten we bij Restaurant In den Stallen in Winschoten te stoppen voor onze lunch. Daarna rijden we richting Blauwestad waar we een kijkje nemen bij de langste fietsbrug van Europa, de Pieter Smitbrug.

En dan hebben we de autopuzzeltocht bijna volbracht en besluiten we ter afsluiting nog even wat te gaan drinken bij Paviljoen De Waternimf. Nadat we nog hebben gecheckt of we alle vragen hebben beantwoord, rijden we naar het eindpunt om de vragenlijsten in te leveren.

Al met al hebben we er dan zes uurtjes over gedaan en hebben we een ontzettend leuke dag gehad waarbij we ook nog eens weer heel wat over onze eigen provincie hebben geleerd!

Handige informatie:

Local Groningen heeft diverse autopuzzeltochten samengesteld. Meer info, klik hier
Kosten autopuzzeltocht De Graanrepubliek Oldambt EUR 22,= per auto
Diverse horeca onderweg, maar Local Groningen biedt ook de mogelijkheid om een lunch mee te bestellen
Ook leuk met kinderen, in routebeschrijving zijn leuke stops met kinderen opgenomen, maar ook bestaat het pakket uit een autobingo die de kinderen onderweg kunnen spelen
Neem je telefoon mee, want voor sommige vragen moet je toch wel even googlen voor het antwoord

Heb jij al eens een autopuzzeltocht gedaan?

Tip: De botanische tuinen van De Hortus in Haren

4 juni 20213 juni 2021Nederland, provincie Groningen Wanda 9 reacties

Als brugpieper kwam ik tijdens een schoolreisje terecht in De Hortus in Haren. Maar ja, wat had ik toen met planten en bloemen? Helemaal niks, maar dan ook echt helemaal niks. Het werd een middagje uitzitten en duimen dat het uitje zo snel mogelijk voorbij was. Nu tig jaren later werd het tijd voor een hernieuwde kennismaking. Samen met mams reed ik naar Haren en bezocht ik de botanische tuinen van De Hortus. Was het de moeite waard? Jazeker, want nu keek ik natuurlijk met heel andere ogen naar al dat moois. Genieten jullie met mij mee?

Achtergrondinformatie over De Hortus

Net onder Groningen ligt het gezellige plaatsje Haren. Hier vind je één van de oudste botanische tuinen van ons land. Verdeeld over zo’n twintig hectare vind je hier verschillende tuinen, zoals bijvoorbeeld een Engelse tuin, een Keltische tuin, een rotstuin, maar ook een Chinese tuin.

Je kunt het park zelfstandig ontdekken, maar ook middels een audiotoer of eventueel een rondleiding boeken. Naast de verschillende tuinen staan er in het park ook diverse beelden en kun je zelfs in het park overnachten.

De verschillende tuinen in De Hortus

De Chinese Tuin

Nadat we onze kaartjes hebben betaald, wordt ons direct aangeraden om eerst naar de Chinese tuin te gaan. Deze ligt rechts van de entree en zorgt er inderdaad voor dat je je direct in een heel andere wereld waant.

Al dwalend door de Chinese Tuin ontdek ik verschillende leuke doorkijkjes, maar ook een mooie vijver waar de kikkers ons hartelijk verwelkomen. Ook een heuse waterval die je van beide kanten kunt bewonderen is een absolute blikvanger in deze tuin. Niet alleen vind je hier volop planten, water, stenen en diverse bouwwerken, ook staan er her en der geschreven teksten. Het Chinese Theehuis is helaas gesloten, deze is namelijk alleen in juli en augustus geopend.

De Rotstuin

Nadat we voor ons gevoel alles hebben gezien in de Chinese Tuin vervolgen we onze wandeling. Volgende stop is De Rotstuin, waar je al klimmend en klauterend diverse rotsplanten en kruiden kunt ontdekken. In eerste instantie wandelen we gewoon onder langs de Rotstuin, maar omdat we toch graag het uitzicht willen zien, klimmen we alsnog naar boven.

Wat volgt is een mooi uitzicht over een groot deel van het park.

Van de Engelse tuin tot de watertuin

We gaan vervolgens op weg naar de Engelse tuin, maar deze valt mij een beetje tegen. Het heeft vast ook te maken met het feit dat nog niet alles hier in bloei staat en dat het daardoor vrij saai oogt.

Onderweg komen we nog langs de Keltische tuin waar vooral de vijver met de vlonders mooie plaatjes opleveren. Daarna is het op naar de watertuin waar diverse vijvers zijn aangelegd met waterlelies. Her en der staan bankjes zodat je op je gemak van de rust die hier heerst kunt genieten.

Verder zijn er nog diverse andere tuinen, variërend van heidegebieden tot bosrijke gebieden, van de vlindertuin tot de hortensiatuin. Stuk voor stuk prachtig aangelegd en goed onderhouden, maar nog niet alles staat in bloei of is helaas alweer uitgebloeid. Kortom, De Hortus is duidelijk in elke jaargetijde een bezoek waard!

Verschillende horecagelegenheden in De Hortus

In het park zijn drie horecagelegenheden, maar momenteel is alleen Grand Café De Plantage geopend voor bezoekers. Ideaal aan dit eettentje is de ligging, namelijk midden in het park zodat je vanuit hier gemakkelijk je route kunt vervolgen.

Daarnaast kun je hier mooi genieten van het uitzicht op de vijver en de tuinen aan de overkant van De Plantage. Op de menukaart staan onder meer diverse soorten belegde broodjes, gebak en soepen. Ook wij ploften hier neer voor de lunch en genoten van een heerlijk broodje kip kerrie en een broodje brie met walnoten.

Praktische informatie over De Hortus in Haren

Het park is vrijwel het gehele jaar geopend. Voor de exacte openingstijden klik hier
Parkeren is gratis en wordt duidelijk aangegeven. Let wel, de parkeerplaats ligt schuin tegenover de ingang waarbij je een vrij drukke weg moet oversteken
Entreeprijzen: Van maart tot november EUR 9,00 voor een volwassene, van november tot maart EUR 5,00. Kinderen tot 7 jaar zijn gratis, van 8 tot 16 jaar in het hoogseizoen EUR 4,50 en in het laagseizoen EUR 2,00
Diverse horeca aanwezig
Voor meer informatie over de tuinen, de exposities e.d. klik hier
Op dit moment moet je vooraf je bezoek reserveren

Ben jij al eens in een botanische tuin geweest en zo ja, welke?

Fotoserie: Struinen door Bad Nieuweschans

21 mei 202120 mei 2021Nederland, provincie Groningen Wanda 11 reacties

Bad Nieuweschans is zo’n plek waar ik normaal, lees voor corona, zo’n vier keer in het jaar kom. Je zou denken dat ik het dorpje dan wel aardig goed ken, maar dat is dus niet het geval. Ik kom namelijk nooit verder dan het wellness centrum. Nu het bad voor dagjesmensen is gesloten, vond ik het de hoogste tijd worden om een kijkje te nemen in het historische centrum van Bad Nieuweschans. Wandelen jullie met mij mee?

Bad Nieuweschans: een vestingdorpje

In 1628 tijdens de Tachtigjarige Oorlog is Nieuweschans ontstaan als vestingdorp, maar na het vertrek van het Nederlandse Garnizoen in 1815 werd het vanaf 1870 niet langer als vesting erkend. Het gevolg hiervan was dat de vestingwerken werden gesloopt en de omliggende grachten gedempt.

Pas in de jaren zeventig is men begonnen met de vesting in ere te herstellen en werd het in 2009 omgedoopt tot Bad Nieuweschans vanwege het wellness- en kuurresort Fontana Bad Nieuweschans. Tegenwoordig is het historische centrum beschermd dorpsgezicht met enkele mooie monumentale panden.

Bezienswaardigheden Bad Nieuweschans

Nadat ik mijn auto traditiegetrouw bij het wellness centrum heb geparkeerd, ga ik te voet richting het historische centrum. Dankzij de voetbrug bereik ik dit gedeelte in amper vijf minuten. Onderweg kom ik dan, blijkt achteraf, al langs één van de bezienswaardigheden, namelijk het Garnizoenskerkje (1751).

Ik vervolg mijn route en sta zo ineens midden in de historische kern. Het is er rustig en slechts een enkele fietser begroet mij. Hoe raar het ook is, ik lijk altijd tegen de klok in te lopen. Ook deze keer sla ik rechtsaf om aan mijn wandeling te beginnen. Al vrij snel bereik ik het keerpunt en sta ik oog in oog met een heuse kanon.

Teruglopend naar het midden maak ik wat foto’s van de fontein om vervolgens een zijstraatje in te duiken. Uit ervaring weet ik inmiddels dat je dan vaak tegen de mooiste plekjes aan loop. Dat blijkt ook nu het geval te zijn. Ik wandel door de Eerste Kanonnenstraat om vervolgens via de Tweede Kanonnenstraat weer richting de hoofdstraat te gaan.

In beide straatjes vind je oude huisjes met versierde gevels en ook het enige museum van Bad Nieuweschans. Het Vestingmuseum is nu helaas gesloten, maar ongetwijfeld leuk om eens binnen te kijken en zo meer over de geschiedenis te leren.

Terug in het historische centrum valt mijn oog op een wit gebouw. Dit blijkt De Hoofdwacht (1631) te zijn. Tot in de 19e eeuw in gebruik als hoofdwachtlokaal waarvoor de wacht elk uur ceremonieel werd gewisseld.

En ja, dan zit ook mijn wandeling door Bad Nieuweschans er op. Al met al ben ik dan een uurtje aan de wandel geweest in dit vestingdorpje met her en der wat fotostops.

Het was in ieder geval leuk om weer verrassende plekjes in mijn eigen provincie te ontdekken.

Wat vind jij in jouw provincie een verrassende plek?

Wandelen in het Meerwijckbos: bruggetjes, polder en strand

28 april 202127 april 2021Nederland, provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 8 reacties

Ook dicht bij huis valt er nog heel wat te ontdekken, want afgelopen zaterdag ontdekte ik het Meerwijckbos bij het Zuidlaardermeer. Voor ons geen onbekende omgeving omdat ons vakantiehuisje ook in die omgeving staat. Maar wandelen in het Meerwijckbos was er nog nooit van gekomen. Tot afgelopen weekend dus. Samen met mams ging ik op ontdekking en dat werd een wandeling vol verrassingen!

Diverse bruggetjes in het Meerwijckbos

Volgens mijn informatie start de route direct vanaf de parkeerplaats, maar helaas. Hier vinden we geen blauwe paaltjes. Op weg naar deze parkeerplaats hadden we er wel eentje gespot. We besluiten dan ook om terug te rijden, parkeren hier de auto en beginnen aan ons avontuur door het Meerwijckbos.

Al vrij snel komen we de eerste van de zeven bruggetjes tegen. Hoewel bruggetjes, het zijn stevige balken die ervoor zorgen dat we in ieder geval droog aan de overkant komen. In totaal zijn er zeven van dit soort bruggetjes aangelegd. Blauwe paaltjes zien we echter niet, maar we volgen gewoon het pad door het bos.

Uitzichtpunt Kropswolderbuitenpolder

Nadat we een tijdje door het Meerwijckbos hebben geslingerd, bereiken we het fietspad. Het blauwe paaltje ontbreekt helaas, maar dankzij mijn routebeschrijving weten we dat we rechtsaf moeten richting het uitzichtpunt. Hier zijn we vorig jaar al eens geweest en vond ik persoonlijk nogal tegenvallen.

Ook nu valt er weinig te zien, dus we houden het al snel voor gezien en vervolgen onze route. Of eigenlijk, de routebeschrijving want ook hier helaas geen blauwe paaltjes. We wandelen langs de dijk richting het einde van dit pad. Onderweg moeten we echter wel een paar hindernissen weerstaan. Omgevallen bomen versperren onze wandelroute, maar gelukkig kunnen we er overheen en zelfs doorheen klauteren om verder te wandelen.

Strand bij Meerwijck

Aangezien er aan het einde van het pad opnieuw niet wordt aangegeven welke kant we op moeten, besluiten we via camping Meerwijck onze route te vervolgen. Op de camping is het nog vrij rustig, maar her en der worden voorbereidingen getroffen voor het nieuwe kampeerseizoen.

Aangezien op de routebeschrijving het strand wordt genoemd, kunnen we met behulp van de bewegwijzering op de camping onze route weer oppakken. We komen inderdaad via een grote parkeerplaats bij het strand van Meerwijck uit. Nu rustig, maar bij de zomerdag altijd bomvol.

Het zonnetje schijnt lekker, dus besluiten we om even een rustpauze in te lassen. Ook wij genieten van het uitzicht en van het zonnetje op onze snufferds. Jammer dat het paviljoen nog gesloten is, maar gelukkig komt daar vanaf vandaag verandering in.

Nadat we een tijdje hebben zitten genieten, gaan we toch weer verder. Via een zanderig wandelpad komen we bij een uitloper van het Zuidlaardermeer terecht. Nu helaas geen bootverkeer, maar ook dat zal snel gaan veranderen. En ja, dan hebben we het einde van onze wandeling bereikt en gaan we terug richting onze auto. Al met al een leuke gevarieerde wandeling!

Praktische informatie over wandelen in het Meerwijckbos

volop gratis parkeergelegenheden aan de Strandweg in Kropswolde
blauwe route wordt slecht aangegeven, is wellicht vervangen door knooppunten of bordjes met voetjes erop
de volledige routebeschrijving vind je hier
route is 4,2 km lang, wij deden er inclusief stops zo’n 1,5 uur over
bezienswaardigheden: bruggetjes, uitzichtpunt Kropswolderbuitenpolder, strand van Meerwijck
horeca aanwezig bij camping Meerwijck
niet geschikt voor kinderwagens e.d.