Herfst | een wandeling in De Heemtuin
Herfst, vroeger vond ik de herfst altijd een deprimerende periode. Zo’n tijd waarin de bomen hun blad verloren, waarin alles weer kaal werd en waarin je vooral veel tijd binnenshuis doorbracht. De laatste jaren is dat gevoel echter compleet omgeslagen. Sindsdien vind ik de herfst juist één van de mooiste seizoenen, misschien zelfs wel de mooiste.
Vooral de natuur vind ik dan op haar mooist. Die prachtige gekleurde bladeren, het bladerdek waar je door heen loopt te stampen, de paddenstoelen die overal uit de grond schieten. Het mooiste is natuurlijk als ook de zon zich nog een beetje laat zien, dat het gewoon echt zo’n bonusdag is.
Met recht een bonusdag
Dat laatste was afgelopen zaterdag absoluut het geval. De zon liet zich steeds meer gelden en we zagen genoeg paddenstoelen links en rechts van ons opduiken. Helaas geen rood met witte stippen maar dat nam niet weg dat we volop genoten. Ook de herfst was nog niet helemaal doorgedrongen, veel blad was nog groen maar ondanks dat genoten we weer volop van het prachtige natuurgebied De Heemtuin.
De Heemtuin & Natuurpark Tussen de Venen
Zo dichtbij huis en al zo vaak door heen gelopen. Toch ontdekten we ook nu nog weer nieuwe paden. De Heemtuin en het aangrenzende natuurpark Tussen de Venen is niet alleen een prachtig gebied met ongerepte natuur maar is ook educatief op het gebied van flora en fauna. Wandelroutes voeren je niet alleen dwars door het gebied heen maar voeren je ook door de verschillende periodes heen, zoals van IJstijd tot heden. Het gebied is voorzien van vijvers, vennen en diverse bruggen verbinden de verschillende delen met elkaar. Voor de jongsten is er zelfs een Mammoetpad aangelegd waar men op een speelse manier met de natuur leert om te gaan.
Als een verkapte Japanse was ik weer druk in de weer
Met de camera in de aanslag en mijn mobiele binnen handbereik, leefde ik me weer helemaal uit. Een boom hier, een paddenstoel daar, een vennetje hier, een ander vennetje daar en vooral veel blauwe luchten. Echt optimaal genieten. Het was alleen jammer dat de vennen nogal droog lagen door de de droogte van de afgelopen tijd. Ik blijf me er altijd over verbazen dat de natuur er iedere keer weer zo compleet anders uit kan zien en ons steeds weer weet te verrassen.
Bovenstaande is mijn favoriete foto van deze wandeling trouwens. Die lucht, aan één kant zo dreigend maar toch ook net met dat stukje blauw, het mos en het zand en natuurlijk die boomstam. Eigenlijk was ie helemaal niet zo groot maar doordat ik zowat plat op de grond lag, lijkt ie een stuk groter.
