provincie Groningen Archieven - Pagina 3 van 9

Fotoserie: Beginnende lente op Landgoed Fraeyelemaborg

26 maart 202126 maart 2021fotografie, Nederland, provincie Groningen Wanda 10 reacties

In de herfst is het vaste prik: wandelen rondom Landgoed Fraeyelemaborg in Slochteren. Dit jaar wilde ik er ook dolgraag in de lente naar toe, nadat het landgoed werd genoemd als één van de mooiste lentetuinen in Groningen. In mijn vorige artikel stipte ik het dan ook aan als één van mijn doelen voor deze lente. Gisteren heb ik direct maar de stoute schoenen aangetrokken en ging ik samen met mijn camera naar Landgoed Fraeyelemaborg. Even met eigen ogen zien of het inderdaad een mooie lentetuin heeft!

Landgoed Fraeyelemaborg en Het Overbos

Tot 1972 was deze prachtige borg in handen van diverse verschillende families, maar daarna werd het verkocht. Niet veel later werd het ingericht als museum en voor het publiek open gesteld. In de diverse vertrekken wordt dan het leven tot het midden van de 20e eeuw getoond.

Direct achter de Fraeylemaborg ligt Het Overbos. Dit bos is vrij toegankelijk voor het publiek, maar bij de ingang staat wel een kistje waar je eventueel een vrijwillige bijdrage in kunt doen. Wandelroutes zijn hier niet uitgezet, maar als je gewoon de paden volgt, dan kom je in principe door het hele bos.

In totaal loop je dan zo’n kleine 4 km, een wandeling die ook met kinderen prima is te doen. Wat ook leuk is, is dat op de route diverse bijzondere educatieve elementen te zien zijn, zoals dit kasteeltje halverwege de route.

Lente op het Landgoed

Voor mij was het de eerste keer dat ik dit landgoed bezocht in de lente. Helaas koos ik niet de beste dag daarvoor uit. Net op het moment dat ik de parkeerplaats opreed, begon het namelijk te miezeren. Nadat ik even in de auto had gewacht, besluit ik het er toch maar op te wagen.

Even leek dit goed uit te pakken, maar halverwege mijn wandeling hield het op met miezeren en volgde de ene na de andere bui zich op. Gelukkig werd ik niet helemaal zeiknat, maar toch, fijn wandelen was het vervolgens niet meer.

Maar goed, lente dus. Ook hiervoor was mijn timing helaas niet goed, want hoewel er inderdaad al wat bloeiende bloemen te zien zijn, zit het meeste nog in de knop. Misschien half april nog maar een keertje teruggaan om te zien hoe het er dan bij staat.

Voor nu was het vooral fijn om in alle rust hier te wandelen, want dat is vaak in de weekenden wel een ander verhaal.

Mijn favoriete plekjes op Landgoed Fraeyelemaborg

Net als tijdens mijn herfstwandeling liep ik ook nu langs mijn favoriete plekjes op het landgoed. Zoals dit zijweggetje met de bijzondere hoge bank. Ook ‘klom’ ik naar het hoger gelegen gedeelte van het bos voor het uitzicht. Maar vanwege het miezerige weer heb ik helaas niet echt veel foto’s genomen. Het bleef vooral beperkt tot de borg, natuurlijk ook de absolute blikvanger van dit gebied.

Of het echt tot één van de mooiste lentetuinen van de provincie Groningen behoort, kan ik helaas nog niet zeggen. Daarvoor was ik er duidelijk te vroeg in het seizoen. Binnenkort dus nog maar weer die kant op én hopelijk is dan ook het terras van Restaurant De Boerderij geopend!

Wandelen in Groningen en Drenthe | Het Noordlaarderbos

22 februari 202121 februari 2021provincie Drenthe, provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 9 reacties

Het Noordlaarderbos in Noordlaren stond al enige tijd op mijn verlanglijstje. Het kwam er echter nooit van, tot afgelopen zaterdag. Eigenlijk min of meer per toeval. Ik had namelijk weinig zin om uitgebreid te gaan zoeken naar een leuke wandelroute. Deze wandeling in het Noordlaarderbos had ik nog liggen, dus de keuze was snel gemaakt. Op naar Noordlaren!

Het Noordlaarderbos: Een bos vol geheimen

Op de site van Natuurmonumenten wordt het Noordlaarderbos omschreven als een bos vol geheimen. Dit soort kreten doen het bij mij altijd goed. Ik ben namelijk niet zo’n liefhebber van wandelen in het bos. Te vaak voel ik mij soort van opgesloten, vandaar dat ik niet vaak in een bosrijk gebied wandel. Als het dan wordt omschreven als een bos vol geheimen, dan wordt logischerwijs mijn nieuwsgierigheid gewekt.

‘Het Noordlaarderbos voelt als een sprookjesbos. Zeker nu we van het productiebos een veel gevarieerder bos hebben gemaakt. De Middeleeuwse karrensporen herinneren aan de handelsroute tussen Coevorden en Groningen die hier ooit liep. Ze lopen langs grafheuvels en het Galgenbergje, de plek waar vroeger mensen aan de galg bungelden. Je zou willen dat dit bos kon praten en zo haar verhalen kon vertellen.’ (bron: Natuurmonumenten)

Het Noordlaarderbos: wandelen in Groningen en Drenthe

Het Noordlaarderbos vindt zijn oorsprong in Groningen, maar toch steek je halverwege de provinciegrens over. Zo ineens bevind je je dan in het gebied Vijftig Bunder dat in Drenthe ligt. Dit heidegebied wordt momenteel flink onder handen genomen en oogt daardoor nogal kaal. Wat dat betreft ben ik erg benieuwd hoe het er over enige tijd uit zal komen te zien.

In dit gebied zijn meerdere wandelingen uitgezet, maar wij kiezen voor de wandeling met de rode pijltjes. Een route van in totaal zes kilometer die je halverwege kunt inkorten door over te stappen op de blauwe route. Hierdoor mis je trouwens wel het heidegebied van Vijftig Bunder.

Wandeling Het Noordlaarderbos

Het allereerste ‘probleem’ dient zich direct al aan als we de Pollseweg in Noordlaren inrijden. Hier zou de parkeerplaats moeten zijn waar de wandeling start. We zien van alles, maar geen parkeerplaats. Wel een zandweg die gelukkig goed begaanbaar is en op goed geluk rijden we dan toch maar verder. Een goede gok, want na twee bochten zien we dan toch wat auto’s staan. Van een parkeerplaats is echter geen sprake, het is gewoon parkeren langs de kant van de weg.

Even verderop zien we het startpunt met inderdaad de rode pijltjes. Het eerste gedeelte voert ons al slingerend door het Noordlaarderbos. Een mooi bos, prima wandelpad en goed aangegeven. Ondanks de drukte bij de zogenaamde parkeerplaats is het in het bos zelf lekker rustig. Slechts een enkele wandelaar komen we tegen.

Eenmaal uit het Noordlaarderbos komen we deels op een verharde fietspad en een zandweg terecht. Hier is het wel een stuk drukker met fietsers, maar door de brede zandweg ernaast, kunnen we onze wandeling zonder al teveel omkijken vervolgen. Op naar Drenthe dus!

Heidegebied Vijftig Bunder

Vlak voor je de oversteek naar Drenthe maakt, heb je de gelegenheid om je route in te korten tot zo’n 3,5 km. Wij gaan echter voor de volledige wandeling en blijven de rode pijltjes volgen. Dit brengt ons vervolgens in het heidegebied Vijftig Bunder. Nu vrij kaal en ietwat onaantrekkelijk eruitziend vanwege de graafwerkzaamheden.

In ieder geval reden genoeg voor mij om terug te keren als de werkzaamheden zijn volbracht. Ik ben namelijk ontzettend benieuwd hoe het er dan zal uitzien. Plus een heidegebied met bloeiende heide is altijd prachtig om te zien natuurlijk!

Na enige tijd verlaten we het heidegebied en moeten we een klein stukje over een verharde weg. Al vrij snel daarna duiken we opnieuw het Noordlaarderbos in waar we al vrij snel oog in oog met een aantal koeien staan. Niet veel later zien we dan inderdaad de Galgenberg. Ook dit spreekt natuurlijk altijd tot de verbeelding.

Het laatste gedeelte van de wandeling voert ons al slingerend door het bos richting de uitgang. Al met al hebben we dan 6,5 kilometer gewandeld door een zeer gevarieerd landschap.

Praktische informatie over wandelen in het Noordlaarderbos

Parkeerplaats Pollseweg in Noordlaren, let wel: zandweg volgen tot aan de bosrand en daar in de berm parkeren
Meerdere uitgezette wandelingen: wij liepen de rode pijltjes route van 6 kilometer, halverwege in te korten door over te stappen op de blauwe route
Grotendeels over onverharde paden, goede wandelschoenen zijn een vereiste
Bezienswaardigheden onderweg: karresporen, grafheuvels, Galgenberg en heidegebied Vijftig Bunder
Geen horeca aanwezig
Populair wandelgebied, dus plan je bezoek. Wij waren er rond 13.00 uur en konden op ons gemak rondwandelen ondanks de drukte bij de parkeerplaats.

Wandel jij graag in het bos?

Fotoserie | Winter in De Heemtuin

15 februari 202114 februari 2021fotografie, Lifestyle, persoonlijk, provincie Groningen Wanda 11 reacties

De Heemtuin in Muntendam is al jaren mijn favoriete natuurgebied om te wandelen. Iedere keer ontdek ik wel weer wat nieuws en heeft elk seizoen zo zijn charme. Hoewel, wandelen in de sneeuw is nu niet bepaald mijn favoriete bezigheid. Sterker nog, de winter is totaal niet aan mij besteed. En al helemaal niet als we zoals nu een week lang zelfs sneeuw hebben. Nee, Wanda en winter, het is gewoon geen gelukkige combinatie. Toch trok ik er het afgelopen weekend op uit. Of ik ervan genoten heb? Dat laat ik je natuurlijk weten!

Wanda en de winter

Hoe gek het misschien ook klinkt, als kind was ik volgens mij nog wel dol op de winter. Ik kan me nog heel goed herinneren dat ik altijd buiten te vinden was. Heerlijk glijden in de straat of schaatsen op de vijver bij ons in de buurt. Ik genoot er echt wel van en liet dan ook geen kans voorbij gaan om buiten te spelen.

Toch is het ergens in de loop van de jaren mis gegaan tussen de winter en mij. Misschien wel op het moment dat ik in de winter met de auto de weg op moest onder winterse omstandigheden. Nog nooit heb ik iets gehad, nog nooit ben ik geslipt en toch, rijden met sneeuw is niet aan mij besteed. Laat staan met ijzel. Het heeft mij in ieder geval heel wat slapeloze nachten opgeleverd.

Sindsdien is de winter echt mijn minst favoriete seizoen. Misschien dan ook niet zo gek dat ik de laatste jaren een heuse winterdip c.q. depressie heb ontwikkeld. Niet voor niks gingen we de laatste jaren begin maart een weekje naar de zon. Even de accu opladen en je gewoon weer mens voelen.

Dit jaar zit dat er helaas niet in. Mijn ijdele hoop dat de winter dit jaar lief voor me zou zijn en 2021 zou overslaan, werd afgelopen week acuut teniet gedaan.

Winter 2021

De afgelopen jaren viel het qua winterweer wel mee, maar afgelopen week kregen we dan toch onze portie. Gelukkig voor mij is thuiswerken nu geen enkel probleem meer. Dat betekent in ieder geval geen gestress op dat vlak.

Aangezien ik natuurlijk dit jaar met Project Wandelen ben gestart, vond ik het wel zo jammer om een dikke week niet te gaan wandelen. Dus waagde ik mij er toch aan. Wandelschoenen aan, handschoenen en sjaal mee en kijken of de winter en ik toch ergens een beginnende vriendschap konden opbouwen.

Winterwandeling in De Heemtuin

Zoals gezegd kom ik jaarlijks wel een paar keer in De Heemtuin, maar het is al heel wat jaartjes geleden dat ik er was met een pak sneeuw. Dat was afgelopen zaterdag wel anders natuurlijk. Hoewel, hier in het noorden valt het ook nog wel weer mee met die pak sneeuw eigenlijk.

Gelukkig voor mij was een groot deel van het pad goed begaanbaar, slechts één keer ging ik aan de glij, maar kon ik een valpartij voorkomen. Natuurlijk was het mooi om al die schaatsende mensen te zien en het kraken van het ijs te horen. Heel eventjes dacht ik terug aan mijn kinderjaren. Met mijn houtjes, later kunstschaatsen en lage noren heb ik mij heel wat uurtjes vermaakt. En ja, zelfs een heel kort moment leek het mij leuk om te gaan schaatsen. Dat duurde slechts een tel, ik heb nog wel eventjes op het ijs gestaan, maar schaatsen? Nee, daar waag ik mij toch niet meer aan.

Het was in ieder geval wel bijzonder om mijn geliefde natuurgebied er nu zo winters bij te zien liggen. Of ik er ook van genoten heb? Tja, ik kan niet ontkennen dat zo’n winters landschap met een blauwe lucht mooie plaatjes oplevert. Tegelijkertijd vind ik het niet echt relax wandelen. Het is toch steeds oppassen dat je niet uitglijdt en ook is lopen op sneeuw een stuk zwaarder.

Nee, de winter is nog steeds niet aan mij besteed en de weersvoorspellingen voor komend weekend stemmen mij dan ook vrolijk. Toch heb ik er op mijn eigen manier wel een klein beetje van kunnen genieten. Al was het alleen al dat ik het getrotseerd heb en toch afgelopen weekend zo’n 8,5 kilometer in totaal in de sneeuw heb gewandeld. Niet slecht toch voor iemand die niks met de winter heeft?

Een middag in Groningen: heerlijk om terug te zijn!

25 januari 202124 januari 2021Lifestyle, Nederland, provincie Groningen Wanda 12 reacties

Groningen is zo’n stad waar ik vroeger kwam om te winkelen en uit te gaan, maar de laatste jaren eigenlijk pas echt ben gaan waarderen. Ik hou ervan om door de straten rondom het centrum te slenteren. Te genieten van al die mooie oude pandjes en de pakhuizen in het gebied rondom de Noorderhaven. Normaal komen we er een paar keer per jaar, maar door het hele corona gebeuren was het inmiddels al een jaar geleden. Afgelopen zondag was het tijd om eindelijk weer eens door de stad te slenteren!

Vanaf het Damsterdiep naar het centrum

Normaal parkeren we altijd bij het Noorderplantsoen, maar dat schijnt momenteel één van de drukste plekken van de stad te zijn. Nu deze zondag ook nog eens het zonnetje schijnt, besluiten we om aan de andere kant van de stad te parkeren. Bijkomstig voordeel is ook nog eens dat het voor ons, komend uit Veendam, direct aan het begin van de stad ligt. En ja, het is ook weleens leuk om onze standaardwandeling door de stad vanaf de andere kant te maken.

Wat direct opvalt, is dat het inderdaad vrij rustig is in de stad. Natuurlijk rijden er auto’s, fietsen er mensen en lopen er her en der mensen op straat, maar in tegenstelling tot anders, is het nu een stuk rustiger. Mij bevalt dat eigenlijk prima, nu kunnen we tenminste in alle rust genieten van de stad.

Vanuit het centrum naar de Martinikerk

Vaste prik is natuurlijk een bezoek aan het hofje achter de Martinikerk. Heerlijk om daar door heen te slenteren en te genieten van de mooie pandjes in dit deel van de stad. Natuurlijk maak ik ook hier weer mijn geijkte foto’s, namelijk het doorkijkje naar de Martinikerk en het straatje met de gekleurde pandjes met de Martinikerk op de achtergrond.

Hoewel ik inmiddels tig foto’s van deze twee plekken heb, blijf ik ze altijd maar weer maken. Vooral nu met het zonnetje erbij vind ik dit absoluut één van de mooiste plekjes van de stad.

Richting Noorderhaven

Terug in het centrum gaan we richting de Zwanestraat, ooit uitgeroepen tot de mooiste winkelstraat. Het is inderdaad een straat met leuke boetiekjes en eettentjes. Nu natuurlijk alleen geopend voor coffee to go. Uiteindelijk komen we uit in De Grote Kromme Elleboog waar één van mijn favoriete winkels is gevestigd, namelijk Dille & Kamille.

Vanuit hier is het nog maar een klein stukje lopen naar één van mijn andere favoriete plekken in de stad, namelijk Noorderhaven. Dit gedeelte van de stad telt tig mooie oude pakhuizen, maar is natuurlijk vooral bekend vanwege de vele boten. Ook hier moet ik gewoon weer foto’s maken en geniet ik dubbelop nu het lekker rustig is.

Tijd voor een versnapering

Natuurlijk missen we het om even gezellig neer te ploffen bij een leuk eettentje, maar gelukkig hebben vrijwel alle horecazaken wel een afhaalpunt. Ook wij maken hier dankbaar gebruik van. Natuurlijk doen we dit bij ons favoriete tentje, Huis de Beurs. Al genietend van onze kop koffie wandelen we richting de Vismarkt.

Normaal één van de drukste plekken van de stad, maar nu relatief rustig. Her en der wandelen mensen of trappen ouders met hun kinderen een balletje. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit wel een fijne bijkomstigheid van de corona vind, dat je nu gewoon rustig door een stad kunt slenteren. Dat de winkels op zondag zijn gesloten, maakt me helemaal niks uit, wel mis ik het om even ergens lekker te kunnen lunchen.

Al met al was het heerlijk om even terug in de stad te zijn en voelde het bijna normaal. Even weer onder de mensen, maar vooral ook even ergens anders wandelen dan in een natuurgebied.

Mijden jullie de grote stad of niet?

Winterwandeling in Natuurpark Borgerswold

18 januari 202117 januari 2021Nederland, provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 15 reacties

Wandelen in de winter… ik vind het prima als het zonnetje schijnt, maar op die grijs grauwe dagen blijf ik het liefste thuis. Laat staan als er sneeuw ligt. Toch ging ik gisteren aan de wandel. Niet alleen in het kader van mijn Project Wandelen en Project Gezonder Leven, maar vooral om foto’s te maken. Want laten we wel wezen, zo vaak hebben we (gelukkig) geen sneeuw meer in Nederland. Dus trokken René en ik onze wandelschoenen aan en vertrokken we richting Borgerswold voor een heuse winterwandeling!

Wandelen in Natuurpark Borgerswold

Hoewel dit park in mijn woonplaats, Veendam is, is het niet bepaald een gebied waar ik vaak kom. Simpelweg omdat ik het niet echt een super mooi gebied vind. Op de één of andere manier trekt het mij gewoon niet zo, maar op deze zondagmiddag moet ik er gewoon heen.

Er ligt inmiddels een laagje sneeuw en dat is voor ons landje natuurlijk best bijzonder. Ook ik, als fervente winterhater, wil dit sfeertje opsnuiven en me er voor de verandering aan overgeven. Gelukkig ligt er niet zo veel dat de wegen onbegaanbaar zijn, dus op ons gemak tuffen we richting Borgerswold. Er zijn verschillende parkeermogelijkheden, maar we parkeren zoals gewoonlijk op onze vaste plek en merken direct dat we niet de enige zijn.

De eerste stop bij de bult, waar ooit in een grijs verleden een uitkijktoren stond, geeft ons direct het gevoel dat het leven weer even ‘normaal’ is. Het is er namelijk gezellig druk met sleetje rijdende kinderen wiens ouders onderaan de bult op gepaste afstand de verrichtingen van hun kroos aanschouwen. Nadat we even met een collega en zijn vrouw hebben gekletst, vervolgen we onze ronde door Borgerswold. Op naar mijn favoriete plekjes!

Mijn favoriete plekjes in Borgerswold

In Borgerswold vind je op diverse plekken bruggen, veelal zijn dit witte bruggen, maar de mooiste vind ik direct de eerste brug die we op onze ronde tegenkomen. Houten leuningen, maar vooral mooi vanwege de omringende takken en het zonlicht dat vaak mooi op deze brug schijnt.

Deze keer is de brug gehuld in een grijs grauwe lucht, maar ook dat heeft voor deze keer wel iets bijzonders.

Zoals gewoonlijk lopen we buitenom door het park, dat betekent vaak dat het iets minder druk is, zoals ook op deze winterse zondagmiddag. Al vrij snel komen we dan bij mijn twee favoriete doorkijkjes aan. Steevast maak ik hier altijd foto’s, zo ook nu. Bijzonder om het nu in sneeuw gehuld te zien, hoewel de sneeuw inmiddels al aardig aan het verdwijnen is.

Op de eerstvolgende kruising besluiten we om toch linksaf te gaan en langs de camperplaats te lopen. Ergens in de hoop dat we bij het Koetshuis iets warms kunnen nuttigen. Helaas voor ons staat er deze keer geen kraam, wel op de parkeerplaats bij De Borgerswoldhoeve waar we langs komen op weg naar de parkeerplaats.

Nadat René zijn bakje snert en ik mijn kaasbroodje op hebben, vervolgen we onze wandeling. Nog even maken we een uitstapje om foto’s te maken van De Borgerswoldhoeve en dan is het voor ons tijd om terug te keren naar de warmte.

Ben jij nog aan de wandel geweest in de sneeuw?

Mijn meest gelikete foto’s op Instagram in 2020

28 december 202027 december 2020Europa, fotografie, provincie Groningen Wanda 14 reacties

Ook in 2020 verschenen er weer een hoop foto’s op mijn Instagram account. Voor de liefhebbers van cijfers, het waren er in totaal 173, goed voor ruim 16.000 likes. In het verleden plaatste ik veel meer foto’s, maar sinds het vernieuwde algoritme op Instagram merk ik dat ik minder actief ben geworden. Dat neemt niet weg, dat ik het nog steeds een super leuke app vind. Soms om gewoon te gluren, soms ook om ideeën op te doen voor mooie plekjes. Nu het jaar op zijn einde loopt, is het de hoogste tijd om te kijken welke foto’s het meest in de smaak zijn gevallen!

Best of nine in 2020

View this post on Instagram

A post shared by Wanda Bisschop (@wandaswereld)

Al met al een gevarieerde lijst met diverse foto’s van onze uitstapjes dit jaar, maar ook met twee van vorig jaar. Daarnaast viel het mij op dat er helaas geen enkele foto van onze vakantie in Oostenrijk de top 9 heeft gehaald. Jammer, maar ondanks dat ben ik wel blij met deze top 9.

9. Park Borgerswold in Veendam

View this post on Instagram

A post shared by Wanda Bisschop (@wandaswereld)

Tot mijn grote verrassing is deze foto de hekkensluiter. Ik was al helemaal vergeten dat ik deze foto had gemaakt en had ook zeker niet verwacht dat ie veel likes zou trekken. Vaak heb ik niet eens mijn gewone camera mee als ik in Borgerswold ga wandelen. Prima gebied om te wandelen, maar voor mij niet fotogeniek genoeg. Mijn volgers zagen dat duidelijk anders!

8. Het Forum in Groningen

De nieuwste attractie van Groningen én zo blij dat we er voor het uitbreken van de corona nog zijn geweest. Het gebouw zelf vind ik het toppunt van lelijkheid, maar het uitzicht op de stad met zijn Martinitoren is natuurlijk een plaatje! Het was trouwens ook ons laatste bezoek aan de stad. Hopelijk kunnen we er snel weer heen, want dat mis ik toch wel. Op zondagmiddag even op ons gemak door de stad slenteren en ergens een hapje eten.

7. Het mooie dorpje Frigiliana in Spanje

Vorig jaar maart werd ik op slag verliefd op het witte dorpje Frigiliana aan de Costa del Sol. Wat een pittoresk dorpje, nauwe steegjes met mooie witte huisjes en blauwe kozijnen. Ook vorig jaar kwam deze foto in de top 9 terecht. Sterker nog, het was toen de foto met de meeste likes.

Dit jaar gooide ik hem in de herhaling en opnieuw werd ie veelvuldig geliket.

6. De Martinitoren in Groningen

View this post on Instagram

A post shared by Wanda Bisschop (@wandaswereld)

Nog een foto van mijn geliefde stad en ook deze foto is wel al vaker op mijn Instagram verschenen. Niet precies dezelfde, maar altijd als we in Groningen zijn, dan moet ik even door dit hofje om deze foto te maken. De volgende keer moet ik weer eens mijn gewone camera meenemen om al die mooie plekjes van Grunn vast te leggen.

5. Een straatje in Bernkastel Kues in Duitsland

Lange tijd zag het er naar uit dat we in juni, normaal onze zomervakantie, nergens naar toe zouden kunnen. Uiteindelijk gingen de lichten op groen en kozen we voor een weekje in Rijnland-Palts. Vanuit daar maakten we onder mee een toertocht langs de Moezel en brachten we een bezoek aan het pittoreske stadje Bernkastel-Kues.

De eerste keer dat we er waren, was in maart 2018 en was het koud en redelijk verlaten. Nu was het een gezellige drukte, maar aangezien de meeste mensen in het centrum blijven hangen, had ik bij dit steegje het rijk bijna alleen.

4. De indrukwekkende Krka watervallen

Vorig jaar waren we voor het eerst in Kroatië en raakten we behoorlijk onder de indruk van de schoonheid van dit land. Niet alleen van de Plitvice meren, maar ook zeker van de Krka watervallen. Misschien zelfs nog wel meer. Vorig jaar verscheen deze foto ook op mijn Instagram account, maar haalde het niet de top negen. Dit jaar ging ie in de herhaling en bleef hij net buiten de top drie.

3. De baai bij Nerja in Spanje

View this post on Instagram

A post shared by Wanda Bisschop (@wandaswereld)

Nog een foto van onze vakantie van vorig jaar. Eén van de prachtige baaien bij Nerja aan de Costa del Sol. Ook zo’n plaatsje waar ik zo naar terug zou willen. Heerlijk om door heen te slenteren en te genieten van al het moois, zoals de vele mooie vergezichten.

2. Het bloemrijke centrum van Saarburg in Duitsland

In juni was Saarburg onze uitvalbasis en ook dit is zo’n stadje waar ik zo naar terug zou willen. Absoluut niet groot, maar wel heel mooi en knus. Zeker ook vanwege de vele bloemen én natuurlijk de waterval midden in het centrum.

1. Een doorkijkje in Bernkastel Kues in Duitsland

View this post on Instagram

A post shared by Wanda Bisschop (@wandaswereld)

Bernkastel staat dus maar liefst twee keer in de top negen. En ja, dat begrijp ik ook wel, want het is een super mooi stadje met diverse prachtige vakwerkhuizen. Zelf ben ik altijd gek op dit soort doorkijkjes en dan is het des te leuker als zo’n foto ook de nodige likes oplevert natuurlijk. Een nipte overwinning voor deze foto, maar wat mij betreft de terechte winnaar!

Welke foto vind jij het mooiste?

Impressie lichtjesroute Veendam en Wildervank

21 december 202020 december 2020Lifestyle, provincie Groningen Wanda 10 reacties

Vroeger had Wildervank altijd een jaarlijkse lichtjesroute, maar zoals met veel dingen, verdween ook deze traditie. Nu in het corona tijdperk is deze traditie in ere hersteld en doet niet alleen Wildervank mee, maar ook Veendam en de omliggende dorpen. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat wij zelf niet mee doen, sowieso is onze straat er niet heel erg actief in. Op zich vind ik dat wel jammer, maar goed, dat neemt niet weg dat we natuurlijk wel een paar keer ’s avonds op pad zijn gegaan om te kijken wat onze buurtgenoten er van hebben gemaakt!

Lichtjesroute in Veendam

In totaal zijn er vijf verschillende routes samengesteld van elk zo’n 20 km lang. Wij hebben daarvan slechts een deel gezien, vooral lopend in de directe omgeving van het centrum. Soms heel eenvoudig en subtiel, soms uitbundig en misschien voor de overburen ietwat teveel van het goede.

Feit is dat het zeker in deze donkere dagen voor kerst een hoop gezelligheid met zich meebrengt. Plus, je hebt ’s avonds in ieder geval een goede reden om nog even naar buiten te gaan. En ja, qua maatregelen spreekt het natuurlijk voor zich. Ga je lopend, dan hou je je aan de anderhalve meter afstand.

View this post on Instagram

A post shared by RTV Noord (@rtvnoord)

Hoewel ik zelf mijn huis nooit zo zou versieren, vind ik het wel wat hebben. Dit huis aan de Van Stolbergweg in Veendam wordt dan ook regelmatig genoemd als kandidaat voor één van de prijzen. Grappig is ook dat uitgerekend de foto die ik hiervan maakte uiteindelijk terecht is gekomen op de site van RTV Noord!

Lichtjesroute Wildervank

Na wat speurwerk op Facebook en een tip van een collega werd het mij al vrij snel duidelijk dat ik toch ook nog een rondje door Wildervank moest maken. Lopend mij net te ver, dus reden we op zaterdagavond een rondje door Wildervank. En ja, het was inderdaad de moeite waard.

Wildervank ligt voor een deel namelijk aan het water en daar waren in ieder geval alle bruggen versierd. Altijd een mooi gezicht natuurlijk. Ook verschillende boten waren verlicht en dat heeft natuurlijk ook altijd wel wat. Eenmaal op de Sportterreinstraat werden we nog verrast door een kerstman hangend aan de bar. Creatief bedacht in ieder geval. Wellicht dat deze straat kans maakt op de straatprijs, want ook de rest van de straat was mooi versierd.

Heb jij je huis ook zo versierd? Of is dat totaal niet je ding?

Mijn top 10 van meest gelezen berichten in 2020

18 december 202017 december 2020Nederland, provincie Groningen Wanda 9 reacties

Nu 2020 op zijn einde loopt, is het tijd om alvast te beginnen met een paar terugblikken. Zo vertelde ik jullie al over de voortgang van Project Vakantiehuis en zal ik ook nog terugblikken op de andere projecten waar ik in 2020 mee aan de slag wilde. Voor nu is het tijd om even kort terug te kijken op de best gelezen artikelen op mijn blog van dit jaar. Al met al toch weer een gevarieerde lijst, waar ook zeker oudere artikelen in terug te vinden zijn. Misschien zijn ze al bij je bekend, zo niet, dan kun je er misschien alsnog een blik opwerpen!

10. De fotogenieke plekjes van Durbuy

Het kleinste stad van België trekt jaarlijks heel veel toeristen. Ook wij komen er eigenlijk elk jaar wel een keertje, behalve dit jaar helaas. Het middeleeuwse centrum met zijn nauwe steegjes en mooie pandjes is een lust voor het oog en ondanks dat ik er meerdere keren ben geweest, struin ik er altijd met heel veel plezier in het rond. Natuurlijk maak ik dan altijd ontzettend veel foto’s, ook van steeds dezelfde plekjes.

Maar geloof mij, iedere keer is het toch weer net even anders. Mocht je volgend jaar plannen hebben om naar Durbuy te gaan, doe dan alvast je voordeel met dit artikel waarin ik je de mooiste plekjes van Durbuy laat zien.

De fotogenieke plekjes van Durbuy

9. De Rheinfall in Zwitserland

Wanda en watervallen, ik kan het inderdaad niet laten. Oorverdovend vanwege het geluid van de waterval, indrukwekkend vanwege het geweld van de natuur. Ik hou ervan! Zodra ik weet dat er ergens een waterval in de buurt is, dan moet ik hem zien. Zo ook toen we vanuit de Vogezen (Frankrijk) naar Vorarlberg (Oostenrijk) reden en via de Rheinfall in Zwitserland kwamen.

Wat volgde was een middag vol verbazing en vele foto’s. Wat een ongelofelijke schouwspel! Echt een aanrader wat mij betreft!

De Rheinfall in Zwitserland

8. De mooiste dorpjes van Groningen

Te vaak ben ik gericht op het buitenland en vergeet ik dat er ook genoeg mooie plekjes in eigen land zijn. Zeker ook in mijn eigen provincie. Niet voor niks is Winsum dit jaar uitgekozen tot het mooiste dorp van Nederland en ja, ik kan me daar prima in vinden.

Winsum is absoluut een knus dorp met een prachtige centrum, maar vergeet ook niet de andere pittoreske dorpjes in Groningen, zoals bijvoorbeeld Bourtange, het vestingstadje, of Appingedam met zijn hangende keukens over het water.

De mooiste dorpjes van Groningen

7. Rondwandeling Lünersee in Vorarlberg

Mijn geliefde Oostenrijk ontbreekt gelukkig niet in deze top 10, want mijn artikel over de rondwandeling rondom het mooiste bergmeer van Oostenrijk, namelijk de Lünersee, is al jaren een bestseller.

Dit jaar waren we weliswaar wel in de buurt, maar zijn we er niet geweest, maar bij een volgend bezoek aan Vorarlberg, gaan we absoluut weer terug. Het blijft bijzonder om zo hoog in de bergen zo’n prachtige wereld aan te treffen!

Rondwandeling Lünersee in Vorarlberg

6. Dit maakt Greetsiel zo leuk

Een aantal jaren geleden ontdekten we dit Duitse vissersdorpje bij toeval en sindsdien komen we er meestal elk jaar wel een keertje. Heerlijk om door het pittoreske centrum te slenteren, even een kijkje te nemen in de haven of bij de dijk en je gewoon over te geven aan de rust van de omgeving.

Voor sommigen misschien te kneuterig, maar eenmaal geweest, dan ben je vast verkocht aan dit leuke dorpje!

Dit maakt Greetsiel zo leuk

5. De 10 mooiste plekjes van Amersfoort

Het is inmiddels alweer even geleden dat we in Amersfoort waren, maar het is absoluut een stadje dat indruk op ons heeft gemaakt. Ook bij mijn lezers scoort dit artikel nog altijd erg goed. Dit jaar op zich ook wel logisch, aangezien we natuurlijk veel meer aangewezen waren op ons eigen land en omgeving.

Ben jij al eens in Amersfoort geweest? Zo nee, zet dan dit stadje echt op je lijst, want er valt heel veel te zien en te genieten!

De 10 mooiste plekjes van Amersfoort

4. Wandelen in Drenthe: de Aalden Rondomme

Dit jaar zijn we natuurlijk meer aan eigen land en omgeving gekluisterd en dat betekende inderdaad dat artikelen over Nederland veelvuldig werden gelezen. Ook de diverse wandelroutes waar ik over heb geschreven, scoorden goed. De absolute topper op dat gebied was de wandeling Aalden Rondomme.

Een prachtige wandeling door een gevarieerd landschap waarbij je ook zeker het dorpje Aalden niet mag overslaan!

Wandelen in Drenthe: de Aalden Rondomme

3. De mooiste autoroute in de Vogezen: Route des Crêtes

Het lijkt haast een ander tijdperk, maar in juni 2018 waren we voor het eerst in de Vogezen. Dit stukje Frankrijk lijkt verdacht veel op Duitsland met zijn vele stadjes met prachtige vakwerkhuizen, maar ook qua natuur heeft deze regio heel wat moois te bieden.

Wij houden er zelf enorm van om een mooie autoroute te rijden. Heerlijk om op die manier een regio te verkennen en te genieten van de mooiste vergezichten. Ook altijd mooi als je dan een onverwachts pareltje ontdek zoals ons overkwam tijdens het rijden van deze autoroute.

De mooiste autoroute in de Vogezen

2. Vakantievieren in Duitsland in coronatijd

2020 was natuurlijk het jaar waarin alles draaide om corona. Vakanties werden ineens totaal onzeker, laat staan met welke beperkingen je ter plekke te maken kon krijgen. Toch gingen we dit jaar nog twee keer op vakantie in het coronatijdperk. De eerste keer was een weekje in juni in Duitsland.

Voor ons de eerste keer met mondkapjes op boodschappen doen. Blijkbaar waren veel mensen nieuwsgierig hiernaar, want dit artikel scoorde maar liefst de tweede plek en dat is best bijzonder voor een artikel die nog niet zo lang geleden online is gekomen.

Vakantievieren in Duitsland in coronatijd

1. De mooiste tulpenvelden in Groningen

Niet alleen in de bollenstreek kun je naar hartenlust genieten van prachtige tulpenvelden, ook in Groningen vind je ze op tig plekken. Soms wel wat lastig te vinden, maar toch, het blijft genieten als je ineens oog in oog staat met zo’n prachtig kleurrijk tulpenveld.

Het mooie is ook nog eens dat het hier een stuk rustiger is dan in het westen van het land waardoor je ongestoord je foto’s kunt maken. Ik verheug me nu alweer op het voorjaar om dan weer lekker op pad te gaan en te genieten van deze mooie bloemen!

De mooiste tulpenvelden in Groningen

Tot slot:

Qua bezoekersaantallen was het een raar jaar. In het voorjaar liepen mijn bezoekersaantallen rap terug om in de zomermaanden hard te stijgen. Nu we nog steeds niet kunnen reizen, trekt mijn blog opnieuw minder bezoekers. Ook kwamen er de laatste weken minder artikelen online. Mede ook doordat we natuurlijk zelf weinig op pad zijn geweest en er dus minder valt te schrijven.

Van drie artikelen per week ging ik terug naar twee en soms zelfs maar eentje. Natuurlijk hoop ik dat 2021 een jaar zal worden waarin we toch weer wat meer op pad kunnen gaan, maar voorlopig zal dat nog niet het geval zijn. Tot die tijd zal het denk ik nog wel wat wisselvallig zijn.

Op naar een mooi blogjaar!

Terug in de tijd in vesting Bourtange

20 november 202019 november 2020Nederland, provincie Groningen Wanda 11 reacties

Ben je een liefhebber van vestingstadjes? Dan moet je echt eens het vestingstadje Bourtange in de provincie Groningen bezoeken. Deze vesting doet oude tijden herleven en biedt haar bezoekers volop vertier. Niet alleen ga je terug naar het jaar 1742 en kun je ervaren hoe er in die tijd werd geleefd in de vesting, ook zijn er tig van leuke winkeltjes en musea. Kortom, alle ingrediënten zijn aanwezig voor een leuke tijd!

Achtergrondinformatie over vesting Bourtange

In 1580 gaf Willem van Oranje opdracht om op de grens met Duitsland een fort aan te leggen. Dat werd uiteindelijk vesting Bourtange. Tot 1851 was de vesting in gebruik, maar daarna werd het opgegeven. Er ontstond vervolgens een agrarisch dorp waarvan nog enkele gebouwen in de vesting aan deze tijd herinneren.

De gemeente Vlagtwedde, waar Bourtange onder valt, besloot in de jaren 60 van de vorige eeuw om de vesting te reconstrueren, zo werden wallen opnieuw opgeworpen, grachten werden gegraven en er werden soldatenbarakken gebouwd. Tegenwoordig is de vesting niet alleen toegankelijk voor het publiek, ook wordt de vesting bewoond.

Rondstruinen in vesting Bourtange

Voor ons is het nog geen half uur rijden en dat betekent dat we er meestal wel één tot twee keer in het jaar komen. Meestal is het dan behoorlijk druk, maar nu in het coronatijdperk leek het mij dé gelegenheid om eens rustig door de vesting te kunnen struinen.

Dat kon inderdaad. Sterker nog, het was zowat uitgestorven! Volgens mij waren er hooguit een handjevol bezoekers en dat betekende voor mij in ieder geval heerlijk genieten. Niet alleen de horeca was gesloten vanwege de coronamaatregelen, ook de meeste winkeltjes waren gesloten. Alleen de kaarsenmakerij was geopend waar je zelfs nog coffee to go kon kopen.

Doordat het zo heerlijk rustig was, kon ik op mijn gemak langs mijn favoriete plekjes in de vesting slenteren.

Favoriete plekjes in de vesting

Al voordat we de vesting inlopen, trekt de toegangspoort altijd mijn aandacht. Ik ben gek op dit soort doorkijkjes, maar meestal moet ik enorm lang wachten voor ik een foto kan maken zonder al teveel tot geen mensen op de foto. Deze middag is dat totaal geen probleem. Genieten dus!

Ook de huizen trekken mijn aandacht, aangezien ze natuurlijk stuk voor stuk oud zijn. Daarnaast zijn ze ook allemaal goed onderhouden en is het normaal gesproken een heel levendige vesting. Vooral de steegjes met mooie oude panden én nog enigszins in een herfstachtige setting trekken dan mijn aandacht. Sommige bewoners versieren hun huizen nog wat meer en hebben bankjes met herfststukjes voor de deur staan.

Ook het marktplein waar het normaal een gezellige drukte is, behoort tot mijn favoriete plekjes. Hier tref je niet alleen diverse snuffelwinkeltjes aan, maar vind je ook de horeca. Zeker in de zomer zitten de terrassen hier altijd gezellig vol. Het is ons in ieder geval nog nooit gelukt om een plekje te vinden en ja, nu in het coronatijdperk is het natuurlijk gesloten. Toch blijft het een mooi plekje, vooral zo met die kinderkopjes.

Vanaf het marktplein kun je diverse steegjes inlopen, verdwalen is eigenlijk niet mogelijk, want vroeg of laat kom je altijd weer terug op het marktplein. Loop zeker zo’n steegje even in, want dan kom je bij de vestingwal waar ook de kanonnen staan opgesteld. Van april tot oktober (onder normale omstandigheden) vindt op het marktplein een exercitie plaats. Dan wordt er gedemonstreerd hoe de soldaten klaar worden gestoomd om ten strijde te trekken. Uiteindelijk eindigt dit met enkele kanonschoten en geloof mij, dat is oorverdovend!

Herfst in Bourtange

Zeker in de herfst vind ik het heerlijk om even een middagje rond te struinen in de vesting. Ook nu word ik op mijn wenken bediend. Mooie herfstkleuren en her en der leuke herfststukjes.

Weliswaar is het wel wat minder dan in voorgaande jaren, maar dat zal ongetwijfeld ook door de huidige omstandigheden komen.

Praktische informatie

rondom de vesting zijn twee parkeerplaatsen, deze zijn gratis
de vesting is het gehele door gratis te bezoeken
voor € 8,50 per volwassene krijg je toegang tot de zes musea in de vesting.
op het marktplein vind je diverse winkeltjes met handgemaakte producten & horecatentjes
Voor actuele informatie over de openingstijden van de musea en winkeltjes klik hier
Horeca is tot nader orde gesloten

Ben jij hier al eens geweest?

Wandelen in het natuurbos achter de Ennemaborg

9 november 20208 november 2020Nederland, provincie Groningen Wanda 8 reacties

Meestal wandel ik bij de Fraeylemaborg in Slochteren, maar ook de Ennemaborg in Midwolda biedt volop wandelplezier. Zeker in de herfst, want het natuurbos achter de borg heeft dan heel wat moois te bieden. Van bijzondere paddenstoelen tot mooie herfstkleuren en doorkijkjes, maar ook kun je zomaar oog in oog staan met enkele bewoners van dit natuurbos. Bij mijn eerste kennismaking met dit bos was ik niet direct enthousiast. Ik vond het maar wat saai, beetje recht toe, recht aan. Nu ik er een tweede keer heb gewandeld, heb ik een heel ander beeld van dit prachtige bos gekregen. Gaan jullie met mij mee op ontdekking?

Ennemaborg in Midwolde

De Ennemaborg in Midwolda is één van de vele borgen die de provincie Groningen rijk is. De borg dateert uit de veertiende eeuw en wordt geheel terecht gezien als één van de pronkstukken in Groningen. Sinds 1992 huurt kunstenares Maya Wildevuur de borg en heeft ze haar atelier erin gevestigd.

Naast de borg bevindt zich Het Koetshuis waar je normaal na of voor je wandeling kunt genieten van een lekkere versnapering. Nu in het corona tijdperk is Het Koetshuis gesloten en wordt het verbouwd. Naar verwachting is de verbouwing in het voorjaar van 2021 afgerond en stiekem ga ik ervan uit dat we tegen die tijd vast wel weer op het terras kunnen nagenieten of bijkomen van een wandeling door het natuurbos.

Wandelen door het natuurbos

Het grootste gedeelte van het jaar zul je mij niet zo snel aantreffen in een bos. Het geeft mij vaak een opgesloten gevoel, maar in de herfst probeer ik daarentegen zoveel mogelijk naar het bos te gaan. De herfst vind ik het seizoen bij uitstek om te gaan wandelen in het bos. Juist vanwege die prachtige herfstkleuren, de paddenstoelen die je dan zoal aantreft, maar ook het stampen door een vol bladerdek heeft zo zijn charmes.

Achter de Ennemaborg ligt een park met een brede oprijlaan van drie kilometer lang, een waterlelievijver en vind je diverse beeldwerken. Je kunt dus ook een klein rondje wandelen en je beperken tot het parkgedeelte. Als je echter verder wandelt, kom je automatisch in het aangrenzende bos terecht. Hier heb je de keuze om gewoon rechtdoor te wandelen of direct over de statige witte burg rechts- of links af te slaan en dan de gele routepaaltjes te volgen.

Deze wandeling is in totaal zes kilometer, maar je kunt de route onderweg op diverse plekken inkorten en terug richting de Ennemaborg te wandelen. Op een zonnige zondag liepen wij deze wandeling en genoten we van de mooie herfstkleuren en de leuke onverwachtse doorkijkjes met een weids uitzicht.

Ontmoeting met de bewoners van het bos: de Konikpaarden

Tijdens onze eerste wandeling was dit juist de reden om er te gaan wandelen, maar kwamen we ze helaas niet tegen. Nu had ik er totaal niet aan gedacht en stonden we ineens oog in oog met een kudde Konikpaarden. Deze wilde paarden beheren het bos en begrazen het gehele jaar het landgoed. Ook ’s winters kun je ze zomaar ergens tegenkomen op het landgoed, want ze zijn het gehele jaar door te vinden in het bos.

Zelf blijf ik altijd op een veilige afstand staan, maar ze schijnen weinig te doen aangezien ze inmiddels gewend zijn aan mensen.

Al met al een mooi gebied om zeker in de herfst een kijkje te gaan nemen of in het vroege voorjaar als alle flora en fauna langzaam weer uit hun winterslaap ontwaakt.

Praktische informatie over wandelen bij de Ennemaborg

het park en het natuurbos zijn vrij toegankelijk voor het publiek
gratis parkeergelegenheid tegenover de Ennemaborg
horeca aanwezig, Het Koetshuis, nu tijdelijk gesloten
diverse wandelingen mogelijk, uitgezette gele wandelroute is in totaal zes kilometer
zorg voor stevige wandelschoenen, het kan drassig zijn