Fotoserie | Winter in De Heemtuin

De Heemtuin in Muntendam is al jaren mijn favoriete natuurgebied om te wandelen. Iedere keer ontdek ik wel weer wat nieuws en heeft elk seizoen zo zijn charme. Hoewel, wandelen in de sneeuw is nu niet bepaald mijn favoriete bezigheid. Sterker nog, de winter is totaal niet aan mij besteed. En al helemaal niet als we zoals nu een week lang zelfs sneeuw hebben. Nee, Wanda en winter, het is gewoon geen gelukkige combinatie. Toch trok ik er het afgelopen weekend op uit. Of ik ervan genoten heb? Dat laat ik je natuurlijk weten!

Wanda en de winter

Hoe gek het misschien ook klinkt, als kind was ik volgens mij nog wel dol op de winter. Ik kan me nog heel goed herinneren dat ik altijd buiten te vinden was. Heerlijk glijden in de straat of schaatsen op de vijver bij ons in de buurt. Ik genoot er echt wel van en liet dan ook geen kans voorbij gaan om buiten te spelen.

Toch is het ergens in de loop van de jaren mis gegaan tussen de winter en mij. Misschien wel op het moment dat ik in de winter met de auto de weg op moest onder winterse omstandigheden. Nog nooit heb ik iets gehad, nog nooit ben ik geslipt en toch, rijden met sneeuw is niet aan mij besteed. Laat staan met ijzel. Het heeft mij in ieder geval heel wat slapeloze nachten opgeleverd.

Sindsdien is de winter echt mijn minst favoriete seizoen. Misschien dan ook niet zo gek dat ik de laatste jaren een heuse winterdip c.q. depressie heb ontwikkeld. Niet voor niks gingen we de laatste jaren begin maart een weekje naar de zon. Even de accu opladen en je gewoon weer mens voelen.

Dit jaar zit dat er helaas niet in. Mijn ijdele hoop dat de winter dit jaar lief voor me zou zijn en 2021 zou overslaan, werd afgelopen week acuut teniet gedaan.

Winter 2021

De afgelopen jaren viel het qua winterweer wel mee, maar afgelopen week kregen we dan toch onze portie. Gelukkig voor mij is thuiswerken nu geen enkel probleem meer. Dat betekent in ieder geval geen gestress op dat vlak.

Aangezien ik natuurlijk dit jaar met Project Wandelen ben gestart, vond ik het wel zo jammer om een dikke week niet te gaan wandelen. Dus waagde ik mij er toch aan. Wandelschoenen aan, handschoenen en sjaal mee en kijken of de winter en ik toch ergens een beginnende vriendschap konden opbouwen.

Winterwandeling in De Heemtuin

Zoals gezegd kom ik jaarlijks wel een paar keer in De Heemtuin, maar het is al heel wat jaartjes geleden dat ik er was met een pak sneeuw. Dat was afgelopen zaterdag wel anders natuurlijk. Hoewel, hier in het noorden valt het ook nog wel weer mee met die pak sneeuw eigenlijk.

Gelukkig voor mij was een groot deel van het pad goed begaanbaar, slechts één keer ging ik aan de glij, maar kon ik een valpartij voorkomen. Natuurlijk was het mooi om al die schaatsende mensen te zien en het kraken van het ijs te horen. Heel eventjes dacht ik terug aan mijn kinderjaren. Met mijn houtjes, later kunstschaatsen en lage noren heb ik mij heel wat uurtjes vermaakt. En ja, zelfs een heel kort moment leek het mij leuk om te gaan schaatsen. Dat duurde slechts een tel, ik heb nog wel eventjes op het ijs gestaan, maar schaatsen? Nee, daar waag ik mij toch niet meer aan.

Het was in ieder geval wel bijzonder om mijn geliefde natuurgebied er nu zo winters bij te zien liggen. Of ik er ook van genoten heb? Tja, ik kan niet ontkennen dat zo’n winters landschap met een blauwe lucht mooie plaatjes oplevert. Tegelijkertijd vind ik het niet echt relax wandelen. Het is toch steeds oppassen dat je niet uitglijdt en ook is lopen op sneeuw een stuk zwaarder.

Nee, de winter is nog steeds niet aan mij besteed en de weersvoorspellingen voor komend weekend stemmen mij dan ook vrolijk. Toch heb ik er op mijn eigen manier wel een klein beetje van kunnen genieten. Al was het alleen al dat ik het getrotseerd heb en toch afgelopen weekend zo’n 8,5 kilometer in totaal in de sneeuw heb gewandeld. Niet slecht toch voor iemand die niks met de winter heeft?