Alleen op pad… het komt eigenlijk niet zo vaak voor. Althans, ik ga regelmatig aan de wandel in Veendam om dan lekker op mijn dooie gemak foto’s te kunnen maken. Maar buiten mijn stadsgrenzen er alleen op uittrekken, komt bijna nooit voor. Laat staan, dan ook nog in het buitenland. Toch deed ik dat onlangs en zelfs al voor de tweede keer in dezelfde stad! Hoe & wat? Ik vertel je er alles over!
Waarom ging ik alleen op pad in Kassel?
Nou, heel simpel. Vriendlief wilde net als vorig jaar naar een beurs in Kassel en net als vorig jaar had ik daar niet zoveel trek in. Dus besloot ik opnieuw er alleen op uit te trekken. Vorig jaar verdwaalde ik nog enigszins op mijn ronde door het Fuldaue park, iets met van de gebaande paden afwijken, maar dit keer was ik beter voorbereid. Althans, ik wist dat ik gewoon in het park moest blijven, immer gerade aus, en dan kwam ik vanzelf aan de overkant van het park terecht en kon ik zo naar het centrum lopen. Althans, dat was mijn insteek. Het liep natuurlijk weer compleet anders!
1e stop: Het natuurgebied Fuldaue
Vanaf de parkeerplaats bij de beurs loop ik zo het natuurgebied Fuldaue in. Al bij de eerste fotostop word ik aangesproken door een buitenlandse man. Heel eventjes schiet het door mijn hoofd dat het misschien niet zo verstandig is om als vrouw alleen door het park te gaan lopen. Ook al is het overdag, je hoort toch vaak genoeg van die rare verhalen. Ietwat afwachtend hoor ik hem aan maar al snel blijkt dat hij mij alleen wat tips over de omgeving wil geven. Pfff, waarom denken we direct het slechte van onze medemens? Is dat gewoon al zo ingeburgerd? Ik vervolg mijn weg door het park en kom onderweg nog meer fotogenieke plekjes tegen. Het is jammer dat de herfst al zo ver heen is waardoor de natuurlijk niet meer op haar mooist is. Toch geniet ik van de natuur en vooral van de stilte.
2e stop: Het vogelreservaat in natuurgebied Fuldaue
Terwijl ik mijn route vervolg, valt mijn oog ineens op een doorkijkpost. Nieuwsgierig als ik ben, neem ik er een kijkje. Zo ontdek ik een prachtig vogelreservaat. Hoewel ik totaal niet thuis ben in de flora en fauna geniet ik van het op- en aanvliegen van deze vogels terwijl ik ondertussen zo goed mogelijk probeer scherpe foto’s te maken.
Na ongeveer een uurtje ben ik door het park heen en besluit ik richting het centrum te gaan. Van vorig jaar kan ik me nog herinneren dat ik bij De Orangerie uit kwam. Ook dit prachtige gebouw bevond zich aan de uiteinde van een park. Hoogste tijd dus om ook dit park eens te gaan verkennen. Dus besluit ik om vanuit het natuurgebied Fuldaue op goed geluk over te steken en ja hoor, daar kom ik inderdaad in het Karlsaue Park uit.
3e stop: Het Karlsaue Park
Van dit park kan ik mij van vorig jaar nog herinneren dat er een prachtig pand, De Orangerie, met een beeldentuin was. Maar nu ik aan de achterzijde van het park binnenkom, ontdek ik een hoop nieuwe mooie plekjes. Ik vergeet compleet de tijd maar dat maakt in dit geval ook totaal niet uit. Ik heb tenslotte de tijd aan mezelf want vriendlief verwacht ik pas aan het einde van de middag terug te zien. Al snel valt mijn oog op een prachtige mooie brug, de ene foto na de andere wordt gemaakt.
Zoals ik al zei, ben ik nogal nieuwsgierig aangelegd. Dus besluit ik aan de overkant van deze prachtige brug te gaan kijken. Maar op de brug geniet ik eerst nog van het uitzicht op De Orangerie…
Eenmaal aan de overkant ga ik eerst richting een meertje met een prieeltje. Zo op het oog valt het mij een beetje tegen, dus besluit ik terug te lopen en langzaam maar zeker richting De Orangerie te gaan.
4e stop: De Orangerie
Eenmaal bij De Orangerie aangekomen, ga ik helemaal los. Ik fotografeer het prachtige gebouw vanuit verschillende hoeken en geniet gewoon van het feit dat ik nu even geen rekening hoef te houden met vriendlief die anders op een afstandje een beetje staat te drentelen. Nu maakt het totaal niet uit dat ik er meer dan een half uur over doe…
5e stop: Het centrum van Kassel
Maar voor ik daar ben, ga ik eerst via de Günther Male Treppe, die eigenlijk gesloten is vanwege de winterdienstregeling maar d’r ligt geen sneeuw dus net als veel anderen, hou ik mij van de domme en ga ik gewoon via deze trap richting het centrum. Eenmaal boven aangekomen, ga ik eerst even genieten van het uitzichtmomentje terwijl ik ondertussen een beetje een fatsoenlijke selfie probeer te maken.
Dan ga ik echt richting het centrum. Hoewel… het is eigenlijk best wel mooi weer en ik heb nog wel eventjes te gaan voordat vriendlief zich meldt. Ik ben natuurlijk goed voorbereid en besluit gewoon wat te gaan lezen op een bankje in het parkje voor het centrum. Ja, het is eind november maar het zonnetje schijnt en ik geniet er lekker van!
Dan voel ik toch op een gegeven moment mijn maag rommelen en besluit ik verder te lopen. Ondertussen geniet ik van de aanblik van mijn eerste kerstmarkt van dit jaar.
6e stop: Alex
Hier heb ik vorig jaar voor het eerst in mijn uppie geluncht en dat is mij toen goed bevallen. Althans, de lunch zelf, alleen eten vind ik nog steeds niet gezellig. Maar goed, je moet wat op zo’n dag. Niet eten is tenslotte ook geen optie. Een waardevolle les van vorig jaar breng ik direct in de praktijk. Eerst naar de wc alvorens een tafeltje uit te zoeken!
Eenmaal wat besteld maak ik dankbaar gebruik van mijn uurtje gratis internet. Ik surf wat over het web, ik app met een paar mensen en ondertussen geniet ik van mijn Flammkuchen.
Daarna trek ik het centrum in wat al helemaal in de kerstsfeer is. Het centrum van Kassel heeft geen mooie oude binnenstad maar wel geweldige winkels. Het aanbod is groot en de panden zo mogelijk nog groter. Ik sjouw wat rond en dan rinkelt inderdaad mijn telefoon en meldt vriendlief zich. We spreken vervolgens bij Alex af en zo treffen we elkaar dan voor een kop koffie met wat lekkers erbij.
En dan gaan we op weg naar het City Hotel waar we de nacht zullen doorbrengen.
Vind ik het nu echt leuk zo’n dagje alleen op pad?
Ja, eigenlijk best wel. Heerlijk op je dooie gemak door zo’n stad slenteren, je vergapen aan al dat moois om je heen. Ja, ik hou daarvan en kan dat ook prima in mijn eentje. Als je me vraagt of ik het gezellig vind, dan moet ik nee verkopen. Nee, ik vind het absoluut niet gezellig, ik mis de aanspraak, ik mis het direct kunnen delen van mijn momentjes. Natuurlijk vertel ik vriendlief achteraf voluit over mijn avonturen maar het samen beleven en het delen vind ik eigenlijk vele malen leuker. Zou ik het weer zo doen? Ja, want waarom meegaan naar een beurs als je daar totaal niks mee hebt? Dan kun je toch beter gewoon lekker je eigen dingen doen? De rest van onze tweedaagse trip hebben we samen doorgebracht en daardoor werd het een mooie combi.
En jij? Ga jij weleens alleen op pad?
