Dag Maart, Hallo April!

Tja, wat moet ik in hemelsnaam zeggen over maart? Maart begon voor ons super met onze vakantie aan de Costa Blanca in Spanje. Een weekje zon in de winter, even ontsnappen aan het grijze en grauwe weer in Nederland. De accu werd weer volledig opgeladen en vol enthousiasme en klaar voor het voorjaar kwamen we thuis. En toen? Toen kwam het coronavirus en veranderde alles. Van thuiswerken onder winterse omstandigheden en bij drukte naar standaard thuiswerken, van leuke afspraken naar een lege agenda én slapeloze nachten en een onrustig gevoel. Ik neem je mee in mijn maart en probeer alvast vooruit te kijken naar april. Ga je mee?

Onze zonvakantie in de winter

Voor de derde keer gingen we in de winter een weekje naar de zon. Een weekje die voor mij enorm belangrijk is, omdat ik nu eenmaal niet goed gedij in de winterperiode. Dit jaar kozen we voor de Costa Blanca in Spanje, voor ons een nieuwe regio van een land die we de laatste jaren opnieuw hebben ontdekt. We genoten volop, in de eerste plaats van het heerlijke weer. Elke dag rond de 25 graden, het voelde als een weekje zomer in de winter. Ook qua omgeving kan ik je de Costa Blanca echt aanraden. Zeker als je net als ons ervan houdt om erop uit te trekken. Wij maakten onder meer uitstapjes naar Altea, het eiland Tabarca, maar gingen natuurlijk ook naar Benidorm en reden een prachtige route naar het kasteel van Guadalest.

Het voelt inmiddels een eeuwigheid geleden en dat terwijl het toch echt nog maar drie weken geleden is.

Thuiswerken is het nieuwe standaard geworden

Waar ik normaal alleen thuiswerkte bij winterse omstandigheden en in geval van drukte, werk ik nu al twee weken volledig thuis. Het wil op zich prima, hoewel soms de verbinding even wegvalt, maar ik mis vooral het sociale aspect van mijn werk. Nu gaat alles via de mail, whatsapp of telefoon. Ik mis ook het gewone ritme, het rijden naar kantoor, het weekend doornemen met collega’s en het direct kunnen overleggen met een collega over een specifiek dossier.

Zoals gezegd werkt het op zich allemaal prima, maar na twee weken snak ik naar een gewone kantoordag. Hoewel we nog wel op kantoor kunnen en mogen werken, doe ik dat bewust niet. Ik hou mijn kringetje namelijk bewust heel klein, om op die manier de risico’s zo beperkt mogelijk te houden. Dit in verband met de gezondheid van mijn schoonvader die naast ons woont, maar ook voor mijn eigen ouders die hoewel een stuk jonger en fitter toch ook ineens volgens de statistieken op leeftijd zijn.

Wandelen of thuisblijven?

De mantra #blijfthuis dreunt ook in mijn hoofd de hele dag door, maar toch geef ik hier niet altijd gehoor aan. Simpelweg omdat ik thuis tegen de muren op vlieg, ik moet simpelweg naar buiten. Zeker nu ik ook volledig thuiswerk en er daardoor minder scheiding is tussen privé en werk aangezien alles zowat in één ruimte plaatsvindt.

Natuurlijk hou ik me aan de regels en dat betekent dat ik alleen naar buiten ga zolang ik of René geen last hebben van griepverschijnselen en dat ik mij hou aan de afstand van 1,5 meter. Toch voel ik mij ergens schuldig als ik buiten ben en zo weinig mensen tegen kom. Het voelt alsof ik een misdrijf pleeg, terwijl ik weet dat het gewoon mag mits je je overal aan houdt. Zo ging ik onder meer wandelen in De Heemtuin en in het natuurgebied Leinwijk naast de camping waar wij ons vakantiehuisje hebben.

Klussen bij ons vakantiehuisje

Ons vakantiehuisje is nog niet klaar, maar we hebben wel het gevoel dat we eindelijk in de eindfase daarvan zijn aangekomen. Alleen dat ene wandje nog, de laatste twee planken van de vloer, het afwerken van het dak en dan kunnen we beginnen met inrichten. Gelukkig is het nu redelijk goed weer zodat we er weer mee verder kunnen. Zeker nu komt het mooi uit dat we dit plekje hebben, want thuis kunnen we nu eenmaal niet echt buiten zijn en hier kunnen we volop genieten van de natuur en rondvliegende vogeltjes.

Wat gebeurde er verder nog in maart?

• we vierden de 85e verjaardag van mijn schoonvader en de 67e van mijn vader. In beide gevallen waren we zelf de enige gasten.
• ik had voor het eerst in jaren De Mol goed! En ook nog eens met de maximale score. Yeah!
• ik las het eerste deel van de zeven zussen serie en was onder de indruk. Deel 2 ga ik binnenkort aan beginnen.
• we moesten onze uitstap naar Parijs (april) verplaatsen naar oktober vanwege het coronavirus
• ik verstuurde weer eens een aantal ansichtkaartjes

Wat zijn mijn plannen voor april?

Tja, er stonden wel een aantal afspraken gepland. Zo zou ik met vriendinnetje T. naar de musical Hello Dolly waar ik enorm veel zin in had, maar nu is het even afwachten wanneer die musical nu naar Groningen kan komen. Ook stond er een date gepland met vriendinnetje M. om gezellig te gaan high tea-en, ook dit is natuurlijk tot nader orde verschoven.

Het komt er op gewoon op neer dat alles is doorgestreept en dat we ineens zeeën van tijd over hebben. Hoe we die gaan invullen? Ik denk vooral met klussen bij ons vakantiehuisje als het weer meewerkt en verder? Ik hoop in de weekenden gewoon aan de wandel te kunnen gaan, want beweging en mijn hoofd leeg maken is zeker in dit tijdperk van groot belang. En ja, ik hoop dat we met zijn allen deze periode doorkomen, want het mag hier in het noorden nog relatief rustig zijn, dat zal ongetwijfeld nog wel veranderen. Het bezorgt mij in ieder geval een enorm onrustig gevoel.

Hoe gaat het met jou?