Tirol, misschien wel één van de bekendste streken van Oostenrijk. Wie kent het niet uit films of van verhalen van opa’s en oma’s? Ook mijn opa en oma gingen vroeger met zo’n busreis regelmatig die kant op. Nu vele jaren later ben ik zelf een groot fan van dit prachtige land. Als je me vraagt naar mijn favoriete bestemming binnen Oostenrijk, dan moet ik het antwoord schuldig blijven. Elke streek heeft zo zijn eigen charmes, hoewel de overeenkomsten ook groot zijn natuurlijk.
Vorig jaar waren we voor het eerst met zijn tweetjes in Tirol. Dit jaar wilden we weer een weekje met mijn ouders weg en paps wilde wel erg graag eens naar Tirol. Dus deden we iets wat we eigenlijk nooit doen; we gingen voor het tweede jaar op rij naar exact dezelfde bestemming! Zelfs in hetzelfde appartementencomplex, hoewel… vorig jaar zaten we beneden, nu zaten we een etage hoger.
Wat we zoal hebben gedaan? Best wel veel eigenlijk, ondanks dat we maar een weekje hadden. Er volgen natuurlijk nog wel meer blogs en foto’s maar voor nu, alvast een kleine sfeerimpressie!
Zaterdag 24 september
We vertrekken mooi op tijd, namelijk rond de klok van 4. De heenreis verloopt dan ook zeer voorspoedig en al rond 13.00 uur arriveren we in de buurt van ons huisje. We besluiten echter om eerst nog even te stoppen bij Ehrenberg, hier is onder meer de Highline 179, maar die laten we deze keer voor wat het is. Doel is, even snel wat eten en dan verder richting Bichlbach. Net als vorig jaar ziet alles er weer piekfijn uit in het Wirtlerhaus. Goed verzorgd, schoon en van alle gemakken voorzien. Het complex zit midden in het dorp met eronder een klein dorpswinkeltje én het politiebureau.
Zondag 25 september
We besluiten om maar direct van het mooie weer te profiteren. Op naar de Zugspitze dus, een berg van bijna 3 km hoog waar vanaf je een prachtig mooi uitzicht over de omgeving heb. Vorig jaar waren we hier ook maar toen stonden we niet alleen boven de bergen maar ook boven de wolken. Het gaf het geheel iets mysterieus. Dit jaar is het helder waardoor we allerlei dingen ontdekken die we vorig jaar dus niet hebben gezien. Opnieuw verbazen we ons over het uitzicht, het blijft hoe dan ook mooi en het verveelt mij in ieder geval nooit.
Maandag 26 september
Dankzij onze aangeschafte Zugspitze-Arenakaart waarmee we gratis toegang hebben tot de kabelbanen in dit gebied, besluiten we er vandaag optimaal voor te gaan. Eerst gaan we met de Ehrwalder Almbahn naar boven waar na we een kwartiertje moeten lopen om bij een klein bergmeertje uit te komen. Het uitzicht is prachtig, de stilte en de rust zijn overweldigend. Op zulke momenten kan ik helemaal los gaan met mijn camera maar vind ik het tegelijkertijd ook jammer dat ik niet kan schilderen. Het lijkt me fantastisch als je zulke uitzichten kunt schilderen.
Dinsdag 27 september
’s Ochtends miezert het wat maar algauw klaart het op en gaan we alsnog op pad. Dit keer maken we een uitstapje naar Zuid-Duitsland. Vanuit Bichlbach is het hooguit 25 km naar de grens met Duitsland, dus een uitstapje naar de buren is zo gemaakt en zeker aan te raden. We nemen eerst een kijkje in het pittoreske Garmisch-Partenkirchen waar op nieuwjaarsdag altijd het schansspringen is.
Woensdag 28 september
Vandaag maken we een uitstapje naar Vorarlberg, ook een provincie waar we al een paar keer zijn geweest. We rijden heen via de Arlbergpass en terug via de Fernpass. Het is een lange rit maar het uitzicht onder weg is prachtig. Helaas zijn er weinig punten waar we kunnen stoppen en dat maakt mijn dag dan direct wat minder leuk. Minder stops betekent automatisch ook weinig foto’s en dat past natuurlijk niet echt bij mijn ultieme vakantiebeleving.
Donderdag 29 september
Eindelijk gaat het dan toch gebeuren! Ook vorig jaar was het de bedoeling maar de invasie van Japanners weerhield ons ervan om in de rij te gaan staan. Dit jaar zijn we mooi op tijd en net voor de stroom aan. Waar ik het over heb? Kasteel Neuschwanstein natuurlijk! Dit kasteel is werkelijk sprookjesachtig en zeer in trek bij de toeristen. Ook wij kijken onze ogen uit. Vooral van buiten is het prachtig om te zien. Binnen zijn helaas maar weinig vertrekken opengesteld voor het publiek maar ondanks dat is het zeker een bezoek meer dan waard!
Vrijdag 30 september
Onze laatste dag in Oostenrijk is aangebroken. Voor vandaag proberen we het rustig aan te doen maar dat gaat natuurlijk al snel weer anders bij ons. Zo lopen we ’s ochtends een rondje rondom de Urisee en rijden we ’s middags via het prachtige Tannheimertal richting de Forggensee in Zuid-Duitsland. Bij dat laatste meer zijn we vorig jaar ook geweest maar toen was het fris en bewolkt, nu schijnt de zon volop en is er genoeg te zien op het meer. Een ideale afsluiting dus voor deze prachtige week in Oostenrijk/Zuid-Duitsland!
Elk jaar roepen we dat we het jaar erop Oostenrijk eens willen overslaan. Ook nu hebben we dit weer geroepen. Aan de andere kant… een jaar geen Oostenrijk? Het lijkt haast onmogelijk voor ons, het land blijft aan ons trekken en het voelt al lang niet meer als vakantie maar gewoon als thuis. We zullen zien of we ook in 2017 in Oostenrijk komen of dat we toch voor het eerst sinds jaren een keertje over zullen slaan.
Voor nu hebben we weer optimaal van Oostenrijk genoten!
