Op ontdekking in het mooie bergdorpje Siurana

Googlen jullie voor vertrek ook altijd even naar het mooiste dorpje in de regio waar je heen gaat? Ik doe dat namelijk wel en word eigenlijk nooit daarin teleurgesteld. Het grappige is juist dat dit dorpje, Siurana, niet wil worden opgenomen in de lijst van ‘De 105 mooiste dorpen van Spanje’.

Niet omdat ze vinden dat ze er niet in thuishoren, maar om te voorkomen dat hun dorp nog meer wordt overspoeld met toeristen. Reden genoeg dus om tijdens onze vakantie aan de Costa Dorada zelf op ontdekking te gaan. Is Siurana echt zo mooi of valt het toch ietwat tegen? Gaan jullie met mij mee?

De legende van Siurana

Jarenlang leek Siurana, gebouwd op zo’n 730 meter hoogte in het Prades-gebergte, onbereikbaar. Hierdoor was het dorp eeuwenlang in handen van de Mooren, tot de Christenen halverwege de twaalfde eeuw het dorp toch wisten te veroveren.

Toen de Christenen het dorp binnenvielen, probeerde de laatste Moorse koningin, Abd-el-Azia, te ontsnappen op haar paard. De Spaanse soldaten zetten de achtervolging in en dreven de koningin in het nauw op de klif. Om te voorkomen dat ze gevangen werd genomen, besloot Abd-el-Azia om met haar paard van de klif te springen. Vlak voor de afzet zet het dier zijn hoeven zo krachtig in de grond, dat met enige fantasie de afdruk nog steeds zichtbaar is. Vlak bij de ingang staat het bordje ‘salt de la reine’, verwijzend naar de klif

Voor ons is deze informatie slechts bijzaak, wij willen vooral met eigen ogen genieten van de schoonheid van Siurana.

Siurana, waar de tijd heeft stil gestaan

Kronkelend over een brede weg laten we de kust van de Costa Dorada achter ons en klimmen steeds hoger in het Prades-gebergte. Verlaten dorpjes en prachtige vergezichten zorgen ervoor dat alleen de rit naar het bergdorpje al de moeite waard is. Achter elke bocht duikt weer iets nieuws op, alleen jammer dat we niet kunnen stoppen.

En dan na een uurtje rijden komen we bij een grote parkeerplaats (€ 2,- voor een dag) aan en moeten we te voet verder naar het autovrije dorp. Vanaf nu kunnen we in ieder geval genieten van het magnifieke uitzicht op de bergen.

Het is amper een kwartiertje wandelen naar de ingang van het dorp, maar door de nodige fotostops doen we er zo een half uurtje over. Niet alleen het uitzicht op de bergen is prachtig met de kronkelige autoweg duidelijk zichtbaar, ook het restaurant op de klif trekt onze aandacht.

In het hoogseizoen zal het er ongetwijfeld mega druk zijn, maar nu in het naseizoen (september) zijn er slechts een handjevol toeristen. Op ons gemak slenteren we dan ook door de nauwe steegjes van Siurana. Het oogt verlaten, slechts her en der lijkt een huis bewoond. Het centrum, voor zover je daar van kunt spreken, is vrij compact. Geen winkeltjes, althans niet open, wel een drietal restaurantjes waarvan slechts één geopend blijkt te zijn.

Het voelt alsof we terug in de tijd gaan, alsof we het dorp helemaal voor onszelf hebben. Slechts het ruizen van de wind en de over vliegende vogels ‘verstoren’ dat gevoel.

Genieten van het uitzicht

Niet alleen het uitzicht op de bergen is magnifiek, maar wat te denken van dit uitzicht? Een stuwmeer met blauwgroen water, omringd door bomen én een idyllisch kerkje. Bijna sprakeloos genieten we hiervan.

En dan bedenk ik mij dat ik toch echt foto’s moet gaan maken. Eigenlijk voldoet geen één foto, want dit is zo’n plek die je met eigen ogen moet zien, maar vooral ook moet ondergaan. Ik geniet er in ieder geval met volle teugen van.

Na een tijdje zoeken we toch weer de schaduw van het dorpje op en komen dan al vrij snel uit bij Refugio Ciriac Bonet. Oftewel, het restaurantje op de klif. Enigszins gebukt wandelen we door de grot naar het terras waar we opnieuw worden verrast. Lunchen of even iets drinken met zo’n uitzicht op zo’n hoogte is een beleving op zich. Het zorgt voor een prima afsluiting van onze ontdekkingstocht door Siurana!

Siurana, wat ben je mooi!

Toegegeven, Siurana verdient absoluut een plek in de lijst van de 105 mooiste dorpjes van Spanje, maar ik begrijp de inwoners van deze regio ook heel erg goed dat ze dit pareltje tegen zichzelf in bescherming nemen.

Teveel toeristen doen helaas afbreuk aan de schoonheid van dit bergdorpje, maar tegelijkertijd is het absoluut een must om met eigen ogen te gaan zien. Wij hadden het geluk dat we dit konden doen buiten het hoogseizoen en waren diep onder de indruk!

Zie jij je al slenteren door Siurana?