#wandelen Archieven - Pagina 2 van 11

Herfstwandeling rondom Gasselterveld

17 november 202317 november 2023Nederland, provincie Drenthe, Wandelroutes Wanda 11 reacties

In het voorjaar ging ik voor het eerst aan de wandel rondom Gasselterveld en was ik direct onder de indruk. Wat een prachtig mooi natuurgebied. Zo gevarieerd met als absolute beloning een mooie recreatieplas met azuurblauwe water. Voor mij was het direct duidelijk dat ik hier terug zou komen!

Aangezien er tussen april en oktober betaald moet worden om je auto te parkeren, stelde ik een terugkeer uit tot in de herfst. Vervolgens moest ik nog even wachten tot een regenloze dag en dat was gelukkig afgelopen zondag eindelijk het geval. Was het opnieuw genieten geblazen? Yep, absoluut!

Gasselterdennenroute, 4 kilometer genieten

Ondanks dat er vanaf de parkeerplaats drie gemarkeerde wandelroutes starten, koos ik ervoor om opnieuw de Gasselterdennenroute van vier kilometer te wandelen. Waarom? Simpelweg, omdat ik in het voorjaar enorm van deze wandeling heb genoten, maar ook erg benieuwd was hoe het er in de herfst uit zou zien.

Vol goede moed ging ik dan ook van start en volgde ik braaf de witte paaltjes. In het begin gaat de route vooral door het bosrijke deel van dit gebied. Nu volop bezaaid met bladeren en her en der paddenstoelen. Prachtig om te zien, hoewel het soms wel even uitkijken was omdat een deel van de route ook behoorlijk drassig was.

Als ik in een natuurgebied wandel, heb ik standaard altijd mijn camera paraat. Alleen tijdens deze wandeling vergat ik soms gewoon om foto’s te maken. Niet omdat ik geen mooie dingen spotte, maar omdat ik teveel aan het genieten was. Stampend door een dik én nat bladerdek, de frisse geur van het bos, maar ook de typische geur waardoor je weet dat er paddenstoelen zijn. Ik hou ervan!

Oeps, een wit paaltje gemist

Ondanks dat ik deze wandeling eerder heb gedaan, ben ik toch ergens in het bos de mist in gegaan. Misschien lag er een paaltje om vanwege de storm van laatst, misschien ontbrak er simpelweg een paaltje. Feit is dat ik op een gegeven moment het bosgedeelte uit kwam en mij af begon te vragen of ik niet ergens al naar links had gemoeten.

In plaats van terug te keren naar het laatste witte paaltje, besloot ik (heel eigenwijs) om door te wandelen in de veronderstelling dat dat witte paaltje nog wel zou komen. Niet dus, dus op een gegeven moment besloot ik toch maar even mijn telefoon erbij te pakken en op Google Maps te kijken. En ja, toen bleek ik dus zo’n anderhalve kilometer te ver zijn gewandeld. Ai, anderhalve kilometer te ver, betekent ook anderhalve kilometer terug. Aangezien ik altijd standaard meer kilometers wandel dan de afgesproken afstand (ik wijk nog weleens af van de route om iets te fotograferen), wist ik dat dit weleens een wandeling van zeven tot acht kilometer kon gaan worden.

Niet bepaald wat ik in gedachten had, laat staan van plan was, maar er zat niks anders op. Ik moest hoe dan ook weer terug richting de witte route om zo ook weer bij mijn auto uit te komen.

De beloning: recreatieplas Gasselterveld

Minder blauw, geen wolken, maar opnieuw ben ik onder de indruk als ik dan eindelijk maar toch bij recreatieplas Gasselterveld ben aangekomen.

Wat een prachtig uitzicht is dit toch! Het voelt ergens alsof ik dit meer even voor mij alleen heb, maar dat is niet zo. Om mij heen zijn genoeg andere wandelaars die hun genietmomentje pakken, dat geldt ook voor de mountainbikers. Het is namelijk een natuurgebied waar zowel wandelaars als mountainbikers van genieten, soms overlap de wandelroute de mountainbikeroute, maar dit wordt altijd keurig netjes aangegeven om eventuele botsingen te voorkomen.

Nadat ik een tijdje op een koude boomstronk heb zitten genieten van het uitzicht, vervolg ik mijn wandelroute. Juist in dit deel kom ik nog een paar keer mijn favoriete paddenstoel, de vliegenzwam, tegen. Genieten!

Dit deel van de route is helaas wat drukker, aangezien naast de witte route ook de blauwe route hier langs komt. Toch is het geen enkel probleem en is er genoeg ruimte voor iedereen om van dit mooie natuurgebied te genieten.

Na ruim twee uur wandelen ben ik dan eindelijk bij de parkeerplaats aangekomen. De teller staat dan op acht kilometer en geloof mij, het was acht kilometer genieten. Zelfs het deel dat ik twee keer heb gedaan, was de moeite waard! Wat is de natuur toch mooi!

Praktische informatie Gasselterveld

startpunt parkeerplaats Nije Hemelriekje, let op: tussen 1 april en 1 oktober betaald parkeren, EUR 2,= per uur, dagkaart EUR 6,= (prijzen 2023)
drie wandelingen, Natte Neuzenroute, Gasselterveldroute en Gasselterdennenroute. Ik liep de laatste route, oftewel de witte paaltjesroute
horeca aanwezig
zorg voor goede wandelschoenen, route is volledig onverhard en gaat door bos en zand. Niet geschikt voor kinderwagens en rolstoelen

Genieten van de herfst in de bossen bij Drouwen

30 oktober 2023provincie Drenthe, Wandelroutes Wanda 16 reacties

Uitgerekend de herfst is de periode waarin ik het liefst zo vaak mogelijk naar het bos wil voor een mooie wandeling. Genieten van die prachtige gekleurde bomen, stampen door een lekker dik bladerdek én natuurlijk de vele paddenstoelen. De natuur is wat mij betreft in de herfst op haar mooist.

En ja, tot nu toe was het deze herfst er nog niet van gekomen. Iets met regen, snotterig zijn en andere plannen, maar afgelopen zondag was het dan zo ver. We gingen heerlijk aan de wandel in de bossen bij Drouwen. Gaan jullie met mij mee op ontdekking?

Drouwen: het buitencentrum Boomkroonpad

Aangezien we in de provincie Groningen niet echt veel bossen hebben, is het vaste prik om naar onze buurprovincie Drenthe te gaan. Doordat we niet te ver wilden rijden én verzekerd wilden zijn van een gevarieerde route, reden we naar het buitencentrum Boomkroonpad.

Ik was hier al een paar keer eerder geweest en wist dat hier maar liefst vijf gemarkeerde routes van Staatsbosbeheer zijn uitgezet. In eerste instantie wilde ik de blauwe route Beleef de bomen van 4,5 kilometer gaan doen, maar aangezien René liever een wat gevarieerdere route wilde, werd het toch (weer) de paarse route Tussen heide en vennen van 4 kilometer. Deze route heb ik vorig jaar ontdekt en behoort sindsdien tot één van mijn favoriete routes.

Tussen heide en vennen

Zoals de routenaam al aangeeft, het is een wandeling waarbij je langs een drietal vennetjes komt en een heidegebied. Het heidegebied is niet super groot, maar toch een aanrader in het heideseizoen. Voor nu was ik vooral benieuwd hoe het bosrijke gedeelte eruit zou zien.

De afgelopen week had ik op weg naar mijn werk al gezien dat de herfstkleuren nu toch echt hun intrede doen en ja, dat was ook duidelijk te zien tijdens deze route. Sommige bomen nog groen en vol in blad, anderen al mooi geel verkleurd met op de grond inderdaad al een mooie bladerdek.

Paddenstoelen in de bossen van Drouwen

Hoewel ik deze keer niet specifiek op paddenstoelenjacht was, viel het mij natuurlijk wel op. Overal waren paddenstoelen, veelal kleintjes, maar toch prachtig om te zien. Normaal vind ik de rood met witte stippen alleen in De Heemtuin in Muntendam, maar ook tijdens deze wandeling kwam ik ze regelmatig tegen.

Het was in ieder geval reden genoeg om regelmatig even stil te staan en een poging te doen om ze een beetje leuk op de foto te krijgen.

Praktische informatie:

gratis parkeren bij Buitencentrum Boomkroonpad Drouwen
diverse gemarkeerde routes starten bij het Boomkroonpad
paarse route Tussen heide en Vennen, 4 kilometer. Tijdsduur: 1.30 uur inclusief fotostops
horeca aanwezig bij de parkeerplaats
meer informatie vind je op de site van Staatsbosbeheer, klik hier

Genieten van de natuur in De Heemtuin

4 september 20234 september 2023provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 7 reacties

Wie mijn blog al een tijdje volgt, heeft ongetwijfeld weleens iets voorbij zie komen over De Heemtuin in Muntendam. Dit prachtige natuurgebied heeft vanaf mijn eerste wandeling daar mijn hart gestolen. Een gevarieerd natuurrijk gebied waar ik regelmatig even aan de wandel ga. Meestal heb ik alleen mijn telefoon bij de hand als camera, maar soms neem ik ook mijn camera mee. Zoals deze keer. Benieuwd wat ik zoal voor mijn lens kreeg?

De Heemtuin: parel van Midden-Groningen

Zo presenteert De Heemtuin zichzelf waarmee het direct hoge verwachtingen creëert bij haar bezoekers. Maakt het het waar? Absoluut, want niet alleen ik ben enthousiast over dit mooi stukje natuur, ook andere bezoekers delen deze mening.

Het is een natuurgebied met vennen, bossen, heide en zandverstuiving. Een gevarieerd landschap dus. Tegenwoordig ook met een camping met safaritenten en trekkershutten waar gasten helemaal tot rust kunnen komen.

Ik wandel er in elke jaargetijde graag, maar zeker in de herfst heeft dit gebied mijn aandacht. Dan is het namelijk een walhalla aan paddenstoelen, zeker de rood met witte stippen vind je hier dan in grote getale.

De vennen van De Heemtuin

Het natuurgebied kent meerdere vennen, maar soms liggen ze droog vanwege gebrek aan water. Dat was nu gelukkig niet het geval. Zwemmen is niet de bedoeling, maar als het heeft gevroren, is schaatsen wel een optie. Ik vind het zelf in ieder geval altijd wel mooi, zo’n ven met de reflectie van wolken erin.

Door de jaren heen heb ik zo mijn vaste plekken waar ik standaard altijd even wat foto’s maak. Het liefst met een soort van doorkijkje om het plaatje nog mooier te maken. In het natuurgebied zijn meerdere bruggetjes zodat je de vennen ook kunt oversteken.

De tijdelijke bewoners van De Heemtuin

Deze keer trof ik de kudde schapen al vrij snel aan het begin van mijn wandeling. Op deze warme zondagmiddag lagen ze in de schaduw lekker te chillen en bleven ze keurig netjes liggen toen ik wat dichterbij kwam. De oudste van het stel hield mij en mijn camera natuurlijk goed in de gaten, maar vond het niet de moeite waard om weg te lopen, dus klikte ik er lekker op los.

Het heidegebied

In De Heemtuin zijn twee gemarkeerde wandelingen uitgezet, een groene en een gele, maar ik wandel altijd mijn eigen route. Soms breid ik het uit, soms wijk ik even af, maar meestal dwaal ik op mijn gemak langs alle bekende plekjes van dit mooie natuurgebied.

Zo ook door het heidegebied met zijn zandverstuiving. Voor paddenstoelen is het duidelijk nog te vroeg, maar dat is een mooi excuus om in oktober terug te komen. De heide staat nu wel volop in bloei, iets minder mooi paars dan ik had gehoopt, maar ach, het is hoe dan ook genieten.

In dit kleurrijke gebied vallen natuurlijk ook de gele bremmen volop op. Normaal wandel ik er meestal gewoon langs, maar sinds ik een nieuwe camera heb, waag ik mij soms ook wat meer aan macrofotografie. Dus probeer ik wat dingetjes uit bij een brem en tot mijn verrassing is het voor een eerste keer best goed gelukt, toch?

Na een uurtje ben ik weer terug bij de parkeerplaats, eventjes lonkt het terras bij het paviljoen, maar ik besluit toch om naar huis te gaan (iets met de F1 race in Italië). Mijn hoofd is weer leeg, heb weer heel wat foto’s gemaakt en heb heerlijk genoten van al het moois dat De Heemtuin te bieden heeft!

Waar wandel jij graag?

Aan de wandel: Natuurgebied It Mandefjild in Bakkeveen (Fr)

8 mei 2023Wandelroutes Wanda 6 reacties

Altijd ben ik op zoek naar nieuwe natuurgebieden en zo belandde ik dankzij Social Deal dan ook in It Mandefjild in Bakkeveen. In mijn beleving nog in de provincie Drenthe, maar het blijkt toch echt in Friesland te liggen. Geen enkel probleem, alleen nog maar leuker eigenlijk, want wandelen in Friesland is er tot nu toe nog nooit van gekomen. Is het voor herhaling vatbaar?

Absoluut, want wat heeft It Mandefjild ons in alle opzichten verrast. Een prachtig mooi natuurgebied met een zeer divers landschap. Kortom, alles waar ik in ieder geval heel erg blij van word én jij straks vast ook!

It Mandefjild in Bakkeveen

Het Mandefjild bij Bakkeveen is één van de pronkjuwelen van It Fryske Gea. Het gebied is een echte publiekstrekker. Heidevelden, bos, vennen en een zandverstuiving zijn het ideale decor voor een mooie wandeling. Heb je geluk? Dan kom je onze Drentse Heideschapen en Exmoorpony’s tegen. (bron: It Fryske Gea)

In it Mandefjild zijn verschillende routes uitgezet, variërend van 2,5 km tot 6 km met elk hun eigen kleur, rood, groen en geel. Je kunt deze routes ook aan elkaar knopen zodat je in totaal zo’n 9 kilometer wandelt. Wij wilden in eerste instantie de gele route doen, een wandeling van 4,5 kilometer door vooral het heidelandschap, maar deze startte niet vanaf de locatie waar wij onze lunch zouden nuttigen, dus kozen we voor de rode route. Een wandeling van 3,5 kilometer maar door her en der wat om te lopen, liepen we uiteindelijk toch 4,5 kilometer.

De rode route in Het Mandefjild

De rode route is het rondje door de Bakkeveense Duinen en in eerste instantie was ik lichtelijk teleurgesteld, want ik verwachtte geen heide in dit gebied, maar niks was minder waar. Ook deze route ging ik rondom een groot heidegebied, nu nog niet in bloei natuurlijk, maar ik weet zeker dat dit in augustus een prachtig gezicht zal zijn (note voor mijzelf: terug in augustus)

Het eerste deel voert ons door het bosrijke deel van dit gebied, maar al vrij snel wandelen we over het wildrooster en komen we in het beschermd natuurgebied terecht. Het duurt dan ook niet lang of we zien de eerste heidevelden al opdoemen, evenals de meest prachtige bomen.

Niet veel later worden we dan ook nog eens getrakteerd op een heel mooi vennetje. Pas nadat ik hier mijn foto’s heb gemaakt, zie ik dat dit vennetje normaal niet toegankelijk is voor publiek. Het touwtje waarmee de toegang wordt geweigerd, is deels ‘gebroken’ en ligt dan ook op de grond.

Heide & zandverstuiving

Inmiddels is het bosgrond gewijzigd in een zandpad en wandelen we al genietend van het uitzicht door. Af en toe ploffen we eventjes neer op één van de vele bankjes in het natuurgebied. Niet om uit te rusten, maar wel om heerlijk te genieten van het uitzicht.

Met alleen het achtergrondmuziek van vogels en heel af en toe andere wandelaars is het echt genieten op deze zonnige donderdag. Toch besluiten we om op een gegeven moment onze wandeling te vervolgen. Niet omdat we er flauw van zijn, maar omdat we wel toe zijn aan de lunch.

Nadat we het heidegebied en de zandverstuiving achter ons hebben gelaten, wandelen we via een breed bospad terug richting de parkeerplaats. Ondertussen dringen de autogeluiden van de naast gelegen weg tot ons door, evenals de stemmen van kinderen die lekker in de zandduinen aan het spelen zijn. We zijn terug in de ‘bewoonde’ wereld, maar kunnen nog heerlijk nagenieten van onze wandeling door dit prachtige natuurgebied!

Handige informatie over Het Mandefjild

gratis parkeren bij recreatiecentrum Dúndelle aan de Mjumsterwei 16 in Bakkeveen of als je vanaf de andere kant dit natuurgebied wilt ontdekken, dan parkeer je bij Restaurant De Drie Provinciën of bij de schaapskooi aan de
Jarich van der Wielenwei
4 gekleurde wandelroutes, variërend van 1,5 tot 8 kilometer. Wij wandelden de rode route van 3,5 kilometer en hebben deze uitgebreid tot 4,5 kilometer.
Zorg in ieder geval voor stevige schoenen, want het is onverhard gebied
Horeca volop aanwezig bij de start
de blauwe route van 1,5 kilometer is ook geschikt voor kinderwagens en rolstoelen
Honden mogen deels los, deels aangelijnd

Wandeltip: Genieten van de Drentse Aa bij Schipborg

3 april 202311 maart 2024provincie Drenthe, Wandelroutes Wanda 7 reacties

Hoewel we weten dat je bij de Drentse Aa bij Schipborg heerlijk kunt wandelen, komen we er toch bijna nooit. Slechts twee keer waren we er aan de wandel en daar bleef het dan bij. Niet omdat we het geen mooi natuurgebied vinden, in tegenstelling zelfs. Alleen de meeste routes zitten al snel tegen de 10 kilometer aan en dat is mij op dit moment nog te ver.

Maar vriendlief was een paar weken geleden op eigen houtje rondom Schipborg gaan wandelen en dacht dat zijn route zo’n 5 tot 6 km zou zijn, dus gingen we afgelopen zondag samen die kant op. Gaan jullie mee aan de wandel?

De Drentse Aa

De Drentse Aa is een Nationaal Park en ligt gedeeltelijk in de provincie Groningen, maar voor het grootste deel in de provincie Drenthe. Het kenmerkt zich vooral door een prachtige natuur, maar ook vind je hier op tal van plaatsen hunebedden. Daarnaast vind je hier tig pittoreske Drentse dorpjes zoals Anloo, Gasteren, Tynaarlo, Rolde en Schipborg.

Het staat ook bekend als het best bewaarde beek- esdorpenlandschap van West-Europa. Kortom, een gebied waar je nooit uitgekeken raakt en waar je in elk seizoen kunt genieten van al het moois dat moeder natuur ons biedt.

Startpunt wandelroute: tegenover de Kymmelsberg

De Kymmelsberg is een stuifzandheuvel en ligt ten zuiden van Schipborg aan de Borgweg. Hier tegenover ligt de parkeerplaats met een informatiebord over dit gebied en de gemarkeerde wandelroutes die hier starten.

Wij wandelen echter onze ‘eigen’ route en vertrekken vanaf de parkeerplaats richting Restaurant De Drentsche Aa. Van buiten lijkt het alsof het gesloten is én heeft het zeker een opknapbeurt nodig, maar het terras maakt veel goed. Zeker op een zonnige dag kun je hier prima zitten en genieten van het mooie uitzicht.

Wij wandelen deze keer echter verder en slaan dan vervolgens de eerste zijweg rechts in. Een breed zandpad met links uitzicht op de diverse vennen in dit natuurgebied en rechts zie je soms wat bewoners van dit gebied. Ondanks de vele regen van de afgelopen tijd is het zandpad prima te doen, maar René verwacht later op de route nog wel de nodige modder, omdat het gebied bekend staat als vrij drassig.

Het stroomdal De Drentse Aa

Terwijl wij ondertussen heerlijk wandelen en af en toe even stoppen om te genieten van het mooie uitzicht, bekruip mij langzaam maar zeker het gevoel dat deze wandeling weleens een stuk verder kan zijn dan gedacht.

In de verte wijst René mij het bruggetje aan waar we naar toe moeten en dat geeft mij in ieder geval een richtpunt, want alleen maar rechtdoor wandelen, verveelt mij al vrij snel. We verlaten het zandpad en banjeren vervolgens over het gras langs het stroomdal naar het bruggetje. Dit deel is in ieder geval vrij drassig en op een bepaald punt ook behoorlijk modderig. Er omheen wandelen is helaas geen optie, dus dan maar zo goed mogelijk er over heen. Gevolg: de modder zit overal op mijn broekspijpen, maar ach, de wasmachine is gewillig.

Eenmaal bij het bruggetje aangekomen, genieten we van het uitzicht op het stroomdallandschap en is duidelijk te zien hoe veel water er de afgelopen periode is gevallen. De Drentse Aa is behoorlijk buiten zijn oevers getreden.

Door het bos terug

We vervolgen onze route al slingerend door het bos waarbij we opnieuw soms even de modder moeten ontwijken. In gedachten besluit ik alvast dat we deze route zeker nog een keertje in de herfst gaan doen, als de bomen zo’n mooie herfstkleur hebben.

Inmiddels zijn we op open terrein aangekomen en slaan we rechtsaf voor het laatste deel richting de parkeerplaats. Links genieten we nog steeds van het prachtige natuurgebied en rechts doemen de eerste vakantiehuisjes op. Je zal maar zo’n plekje hebben…

Nog een paar laatste foto’s en dan zit deze rondwandeling er op. Ik had verwacht dat de wandeling wel richting de 8 km zou zijn, maar mijn garminapp geeft 5,96 kilometer, dus ergens voel ik ook nog iets van een lichte teleurstelling. Deze maakt echter snel plaats voor het besef dat deze route in ieder geval een mooie opsteker is voor wel een wandeling van 8 km.

Handige informatie:

via de site van Nationaal Park Drentse Aa vind je diverse wandelroutes
vrij wandelen is natuurlijk ook mogelijk, zie onze wandeling
horeca aanwezig, Restaurant De Drentsche Aa en in de omringende dorpjes
voldoende parkeergelegenheid
natuurgebied niet geschikt voor rolstoelgebruikers en wandelwagens
zorg voor goede stevige wandelschoenen, want het gebied kan nogal drassig/modderig zijn
Nieuwsgierig geworden naar de andere Nationale Parken in Nederland? Klik dan hier voor een overzicht.

Heb jij al eens in Drenthe gewandeld? En zo, waar?

Project Wandelen: Wat wil ik graag bereiken?

27 maart 2023Lifestyle, persoonlijk Wanda 14 reacties

Sinds een paar jaar doe ik niet meer aan goede voornemens, maar aan projecten. Projecten, zoals Project Wandelen, waar ik bewust tijd voor vrij wil maken. Waarbij ik mijzelf geen onhaalbare doelen stel, maar er vooral bewust mee aan de slag wil gaan. Uiteindelijk bereik je dan volgens mij het beste resultaat!

De laatste update van dit project dateert al weer van enige tijd terug. Vorig jaar augustus deelde ik namelijk mee dat ik het gevoel had dat ik een eindsprint in zou moeten zetten om mijn doel van 700 kilometers in 2022 te kunnen halen. In een korte vooruitzicht naar de vijf projecten van dit jaar verklapte ik al dat ik dit doel ruimschoots had gehaald. Sterker nog, ik wandelde maar liefst 1.188 kilometers! Hoogste tijd dus om mijn doelen voor dit jaar met jullie te delen!

Doel: 1.200 kilometer wandelen

Yep, ik ga ervoor! Vorig jaar haalde ik dat net niet, maar wandelde ik dus veel meer dan ik had verwacht. Hoogste tijd dus om op te schakelen. Als ik het niet haal, is er ook geen man over boord, maar jezelf van tijd tot tijd uitdagen, is natuurlijk niet verkeerd.

1.200 kilometer wandelen betekent in feite elke maand 100 kilometer wandelen. Dat heb ik in het afgelopen kwartaal helaas niet gered. Januari was het 68 kilometer, februari 78 en voor maart staat de teller tot vandaag op 74 kilometer. Maar nu de dagen langer worden, én hopelijk de weergoden ook gaan meewerken, dan kan dat allemaal nog goed komen!

Wat ik in ieder geval weer wil gaan doen, is op mijn thuiswerkdagen ’s ochtends voordat ik inlog, alvast een half uurtje te gaan wandelen. Ook een lekker begin van de dag trouwens, direct je hoofd leegmaken voordat je met werken begint. In coronatijd deed ik dat vrij regelmatig, maar in de winterperiode is het er niet van gekomen. Nu maar weer mee beginnen dus!

Ook ’s avonds wil ik na het eten er een gewoonte van gaan maken om nog even een blokje om te gaan. Als ik tijd heb om voor de tv te hangen, heb ik ook tijd voor een ommetje, toch?

Welke wandelingen heb ik in 2023 al gemaakt?

een stadswandeling in Groningen: heerlijk om op zondagmiddag door de mooie binnenstad van Groningen te wandelen en steeds weer nieuwe plekjes te ontdekken of opnieuw te genieten van bekende plekjes.
2x aan de wandel in de Westerpolder: tijdens de eerste wandeling liepen we zomaar wat rond, maar bij de tweede wandeling volgden we braaf de rode paaltjesroute van Staatsbosbeheer en genoten we opnieuw van dit prachtig natuurgebied

De Gasselterdennenroute bij ’t Nije Hemelriek: misschien wel al de mooiste route van dit jaar! Ik wil zeker nog weer terug in de herfst, maar wat een pareltje is deze route!
Wandelen rondom Oudeschans: dit prachtig vestingdorpje was onderdeel van een Adventure Lab, maar deze voerde ons langs de gemarkeerde wandelroute, dus tel ik hier ook gewoon mee
Rondje Fraeylemaborg in Slochteren
Rondje De Heemtuin in Muntendam
Wandelen door de Exloërkijl: ook onderdeel van een Adventure Lab
Wandelen door de bossen van Norg: de gele paaltjesroute van 6,5 km verkorten we vanwege de verwachte regen naar 5,5 km
Strandwandeling in Egmond aan Zee
diverse rondjes door mijn woonplaats

Welke routes wil ik dit jaar gaan wandelen?

Bovenstaande routes staan al enige tijd op mijn lijstje, maar zijn inmiddels ook alweer aangevuld.

Odoornerdennen (3 km)
Ommetje Niehove (4 km)
Ommetje Onderdendam (4 km)
Zeegse Duinen (6,5 km)
Landgoed Lemferdinge Paterswolde (5 km)
Hamerlandenroute Gasselte (7 km)
Sprokkelspoor Grolloo (7 km)
Beleef het Bos Drouwen (6 km)

Kortom, nog genoeg te doen! Sinds ik vorig jaar met vriendinnetje M. een autopuzzeltocht door Het Hogeland heb gemaakt, heb ik Niehove en Onderdendam ontdekt. In beide dorpjes zijn gemarkeerde ommetjes uitgezet, dus daar wil ik zeker dit jaar naar toe!

Welke uitdagingen bij Project Wandelen?

Slecht weer bestaat niet, wel slechte kleding.

Het liefst zou ik willen bereiken dat wandelen een dagelijkse bezigheid wordt. Natuurlijk heb ik daar zelf de grootste invloed op, maar ik ben en blijf nu eenmaal een droogweer wandelaar. Als ik onderweg een bui krijg, dan zij het zo, maar om aan de wandel te gaan, terwijl het regent of wordt voorspeld, dan blijf ik lekker thuis.

Vorig jaar was het nog mijn bedoeling om regelmatig een weekje in te lassen met zoveel stappen per dag. Inmiddels ben ik er wel achter dat dit voor mij totaal niet werkt. Dan voelt het als moeten en verdwijnt mijn plezier in het wandelen al snel. Wat mij wel helpt, is het te combineren. Dus lekker de natuur in om foto’s te maken voor Project Fotografie, maar ook om regelmatig een Adventure Lab te doen.

Op dit moment wandel ik vaak routes van max 5 km, maar dat wil ik dit jaar gaan uitbreiden naar zeker 7,5 tot 10 km. Ik hoef geen langeafstandsloper te worden, maar wil mijzelf op dat vlak wel een keertje uitdagen. Gewoon eens ruim twee uurtjes aan de wandel. Zeker met mooi weer en her en der een bankje zal dit geen probleem moeten zijn. Conditioneel in ieder geval niet, maar vaak ben er ik na een dik uur wel klaar mee. Die mindset moet ik dus zien te verbreken!

Ben jij een 3 tot 5 km wandelaar of 7 tot 10 km wandelaar?

Aan de wandel: De Gasselterdennenroute bij ’t Nije Hemelriek

6 februari 20235 februari 2023Nederland, provincie Drenthe, Wandelroutes Wanda 10 reacties

Oh jongens, ik heb waarschijnlijk de mooiste route van dit jaar al gelopen! De Gasselterdennenroute, wat een ongelofelijk mooie route! Hij stond al een tijdje op mijn lijstje, maar doordat er, behalve in blogs, weinig over te vinden is online, was ik hem een beetje uit het oog verloren. Tot vorige week zaterdag, ik kwam hem weer ergens tegen, en besloot direct dat het deze route moest gaan worden. Ik ben super enthousiast, hopelijk jullie straks ook!

Gasselterdennenroute, 4 kilometer genieten

Als klein meisje kwam ik al regelmatig bij ’t Hemelriekje, een meertje in de bossen bij Gasselte. Lekker zwemmen en een ijsje of patatje na afloop. Het waren heerlijke middagen waar ik met veel plezier aan terugdenk.

Inmiddels was het al een aantal jaren geleden dat ik bij ’t Hemelriekje was geweest. Er schijnen wandelroutes te zijn, maar het hoe en wat werd mij nooit duidelijk. Zoals ik al zei, online vind je er weinig over, maar dankzij Wandelmaara kwam ik er achter dat er maar liefst drie wandelroutes zijn, de Natte Neuzen route, de Gasselterveldroute én de Gasselterdennenroute, volgens haar de mooiste.

Een wandelroute van 4 kilometer, prima te doen dus, maar vooral ook een zeer gevarieerde wandelroute. Het eerste deel gaat door het bos en tijdens het laatste deel wandel je dan langs de oever van ’t Nije Hemelriek, de grote broer van ’t Hemelriekje dus. Niet alleen groter, maar ook zoveel mooier. Vooral de opvallende blauwe kleur maakt dit meer zo bijzonder.

Maar goed, nu loop ik al vooruit op de feiten en verklap ik dus al hoe mooi deze wandelroute is. Eerst terug naar het begin.

Gasselterdennenroute: smalle bospaadjes

Nadat we de auto hebben geparkeerd, let op van 1 april tot 1 oktober is het betaald parkeren, zien we al vrij snel het startpunt van de drie verschillende wandelingen. Wij volgen de witte paaltjes en gaan vanaf de parkeerplaats eerst rechtsaf alvorens we het bos induiken.

Op deze zaterdag is het eerst nog enigszins grijs en behoorlijk fris, dus met koude handen maak ik de eerste foto’s. Omgevallen bomen, late paddenstoelen, maar vooral ook veel varens en mos. Op ons gemak struinen we door het bos waarbij we ergens het gevoel hebben dat we het bos helemaal voor onszelf hebben. Slechts een enkele wandelaar komt ons tegemoet.

Doordat we ons op De Hondsrug bevinden, wordt het al snel duidelijk dat het geen vlak terrein is. Af en toe doemen er heuveltjes voor ons op, altijd leuk om deze variatie tijdens een wandeling te hebben. Sommige paden zijn breed, maar er zijn ook genoeg paden waar je niet naast elkaar kunt wandelen. Af en toe kruist de route de MTB-route en moeten we even opletten dat er niet ineens een mountainbiker opduikt, maar over het algemeen heb je geen last van elkaar.

Ondanks dat het bos nu natuurlijk nog kaal is, kunnen we ons prima voorstellen hoe het er in de zomer uit zal zien. Stiekem ben ik eigenlijk veel nieuwsgieriger naar hoe het er in de herfst uit zal zien, dus ik hou deze route zeker in gedachten voor een mooie herfstdag.

En dan ineens: ’t Nije Hemelriek…

Ondanks dat we weten dat het meer op een gegeven moment voor ons zal gaan opdoemen, worden we er toch nog door verrast. Net op dat moment breekt namelijk ook het zonnetje door en zien we ineens een prachtig azuurblauwe meer. Omringd door wit zand.

Heel even wanen we ons op een strand in het buitenland, want het voelt ergens onnederlands aan. Voor een optimaal panoramische uitzicht ‘klimmen’ we naar het uitzichtpunt. Eventueel zou je langs het water kunnen wandelen, maar geloof mij, het uitzicht maakt de korte klim meer dan waard.

We zien wandelaars, mountainbikers, maar vooral heel veel bomen en één van de mooiste meren die ik ooit in Nederland heb gezien. In alle rust genieten we van ons uitzicht. Na enige tijd vervolgen we dan onze route en gaan we via het trappetje weer naar beneden. Nog even wat foto’s maken aan de oever van het meer en dan wordt het echt tijd om het laatste deel van de wandeling te volbrengen.

Nog steeds hebben we uitzicht op het water totdat in de verte de parkeerplaats in het zicht komt en we ons realiseren dat onze wandeling er helaas op zit.

Praktische informatie:

startpunt parkeerplaats Nije Hemelriekje, let op: tussen 1 april en 1 oktober betaald parkeren, EUR 2,= per uur, dagkaart EUR 6,= (prijzen 2022)
drie wandelingen, Natte Neuzenroute, Gasselterveldroute en Gasselterdennenroute. Wij liepen de laatste route, 4 km en volgden de witte paaltjes
horeca aanwezig
zorg voor goede wandelschoenen, route is volledig onverhard en gaat door bos en zand. Niet geschikt voor kinderwagens en rolstoelen

Je kunt de verschillende routes natuurlijk ook gaan combineren zodat je in totaal 13 kilometer wandelt, maar met de Gasselterdennenroute heb je de meest gevarieerde wandeling te pakken. Wat mij betreft echt een aanrader en hoewel het jaar nog maar net is begonnen, denk ik dat deze wandeling zeker in mijn top drie van 2023 zal gaan belanden.

Dag Januari, Hallo Februari!

30 januari 2023Lifestyle Wanda 4 reacties

Met nog een dikke dag te gaan, zeg ik al dag tegen januari. Ik was er eigenlijk wel al eerder klaar mee, maar goed, de kalender werkte op dat vlak helaas niet echt mee. Januari was weer een maand met van alles en nog wat. Drukte op het werk, grijze grauwe dagen, veel regen, maar tussendoor ook een paar mooie dagen. Dagen die mij doen verlangen naar het voorjaar. Zo ver is het nog niet, maar als februari voorbij is, dan komen we al aardig in de buurt. Voor nu eerst maar even terugblikken op januari en zoals gebruikelijk geef ik jullie ook alvast een kijkje in onze plannen voor februari!

Voorjaarsgevoel in Groningen

Nadat we Tweede Kerstdag ook al een mooie zonnige dag hadden gehad in Groningen, gingen we begin januari opnieuw die kant op. Doel was om sportkleding voor René te scoren en dat is ook prima gelukt. Voordat de buit binnen was, struinden we op ons gemak door De Hoge en Lage Aa. Wat mij betreft één van de mooiste plekjes van de stad.

Nadat de buit binnen was, was het tijd voor een kop koffie. Traditiegetrouw ploften we neer bij Huis De Beurs op de Vismarkt waar we niet alleen genoten van een heerlijke Chai Latte, maar ook een zeer goed gevulde broodplank. Ondertussen pingelde er op de achtergrond iemand op de piano. Heerlijk middagje dus!

Verder ging ik heerlijk lunchen met een aantal collega’s bij De Heeren van Coevorden, de tosti Rendang is echt een aanrader! En op mijn tweede vrije donderdag ging ik gezellig met René op pad en belandden we uiteindelijk in Bad Bentheim voor de lunch.

Volgens mij is Mikey de enige bij ons thuis die echt geniet van deze tijd van het jaar. ’s Avonds lekker op schoot liggen en een beetje Netflixen of zoals hier op de foto naar een aflevering van Ilja Gort kijken. Ach, zo kom ik de avonden ook prima door hoor!

Westerpolder & ’t Nije Hemelriek

Voor dit jaar heb ik mij als doel gesteld dat ik opnieuw de 1000 km wil aantikken. Het liefst tijdens mooie wandelingen, maar ik tel ook gewoon de dagelijkse stappen daarvoor mee.

In januari wilde het nog niet direct vlotten met het wandelen. Niet dat ik geen zin of tijd had, maar het weer werkte niet altijd even goed mee. Uiteindelijk kwam de teller toch nog op twee wandelingen, twee hele mooie wandelingen trouwens. De eerste in mijn eigen provincie Groningen, namelijk de Westerpolder. Weliswaar hebben we de rode wandelroute uiteindelijk niet goed gevolgd, maar ondanks dat was het een mooie eerste kennismaking met dit onbekend gebied.

Daarnaast waren we ook weer in Drenthe te vinden en deze keer wandelden we bij ’t Nije Hemelriek en kozen we voor de Gasselterdennenroute van vier kilometer. Een prachtige wandelroute, eerst door het bos over heuveltjes en over smalle paadjes en uiteindelijk langs de oever van ’t Nije Hemelriek. Net op het moment dat we bij het water kwamen, brak de zon door en werden we beloond met een prachtig uitzicht. Genieten dus! Een uitgebreid verslag van deze wandelroute volgt natuurlijk nog.

Wat gebeurde er verder nog in januari?

ik las twee boeken uit: Een lang weekend van Laure van Rensburg en Een perfecte dag van Romy Hausmann, beide vallen in de categorie thriller en zijn wat mij betreft aanraders.
ik werd benaderd door Noorderland of ik een foto wilde aanleveren, dus wie weet…
ik ontdekte hoe leuk Quiz Puzzels zijn

Wat zijn onze plannen voor februari?

Nou, in februari tik ik de 49 aan, best wel een dingetje. Hoewel, ik voel mij zo geen 49, maar merk wel dat ik er wat meer bij stil sta dan bij andere leeftijden.

En verder staat onze eerste weekendje weg van dit jaar op de planning. Even weg uit onze eigen omgeving en toeristje spelen op een andere plek. Die andere plek is dan Egmond aan Zee. Ooit weleens geweest, maar heb er niet echt een beeld meer bij. De bedoeling is dan dat we ook een bezoekje gaan brengen aan De Zaanse Schans, dit staat al jaren op mijn lijstje voor Project Nederland, dus als de weergoden ons een beetje goed zijn gezind, dan kan ik dat straks eindelijk afvinken!

En jij? Wat zijn jouw plannen voor februari?

Wandeltip: Weidse uitzichten in de Westerpolder

27 januari 202326 januari 2023Nederland, provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 6 reacties

Ooit van Westerpolder gehoord? Troost je, ik had er tot vorige week ook nog nooit van gehoord. In jullie geval waarschijnlijk geheel logisch, maar ik woon er hemelsbreed nog geen twintig minuten rijden vanaf. Gelukkig voor mij scroll ik dagelijks wel op Facebook rond op zoek naar leuke wandelingen en zo kwam ik dus een bericht tegen op Routebureau Groningen waarin een wandelroute in de Westerpolder werd getipt. Hoogste tijd dus om dit onbekende gebied te gaan ontdekken. Gaan jullie mee?

Hoe en wat over de Westerpolder

Nederland kent maar liefst drie Westerpolders, één in Noord-Holland en twee in de provincie Groningen, Haren en Kolham. De Westerpolder waar ik op ontdekking ging, ligt bij Kolham in de buurt en behoort tot het misschien wat bekendere gebied ’t Roegwold.

Dit voormalige landbouwgrond werd in 2002 omgetoverd tot een walhalla voor natuurliefhebbers. Zo vind je diverse poelen en meertjes voor verschillende soorten flora en fauna. Daarnaast kun je zomaar oog in oog staan met een Hereford rund, een runderras dat het hele jaar door buiten loopt en in grote getallen in dit gebied aanwezig is. Wil je optimaal genieten van het weidse uitzicht, dan kun je nog een uitstapje maken naar de uitkijktoren. Kortom, alle ingrediënten zijn aanwezig om mij nieuwsgierig te maken!

Wandelroute Westerpolder

De parkeerplaats in de Westerpolder voor de start van onze wandeling is snel gevonden, maar de beloofde rode paaltjes zien we echter niet. We besluiten daarom maar direct het bos in te duiken en komen al vrij snel langs het eerste meertje, Het Zwaneveldsgat.

Op deze zaterdag is het behoorlijk koud en op het water ligt zelfs een heel dun laagje ijs. Het zonnetje zorgt er echter voor dat het toch aangenaam aandoet en we vervolgen dan ook vol optimisme onze wandeling. Alleen zijn we al vrij snel het spoor bijster. We staan tot onze grote verbazing stil op een terrein waar de nodige bomen zijn gekapt. In geen velden of wegen is nog een rood paaltje te vinden.

We besluiten dan ook maar om terug te keren naar het verharde fietspad en onze route te vervolgen naar de uitkijktoren. Deze hadden we namelijk vanaf de parkeerplaats al gespot. Halverwege komen we dan ineens de start van de rode paaltjesroute tegen, maar doordat we al een heel stuk door het bos hebben gewandeld, besluiten we om onze route richting de uitkijktoren te vervolgen. Dan maar een andere keer de rode paaltjesroute.

Weidse uitzichten & kudde Hereford runderen

Daar krijgen we zeker geen spijt van. Onderweg zien we namelijk in de verte de uitkijktoren langzaam maar zeker dichterbij komen, datzelfde geldt ook voor de runderen. Het lijkt haast wel alsof ze op hun gemak op ons staan te wachten. Ondertussen genieten we al volop van het weidse uitzicht over de vennetjes die her en der liggen.

Eenmaal bij de uitkijktoren aangekomen, gaan we natuurlijk naar boven voor hopelijk een nog mooiere uitzicht. Daar worden we inderdaad ook mee beloond. Een weerspiegeling van de wolken in het water is ons deel met her en der een kudde runderen.

Na een tijdje te hebben genoten van het uitzicht, wandelen we op ons gemak terug richting de parkeerplaats. Ondanks dat de wandeling niet zo is verlopen zoals gedacht, hebben we er toch een mooie wandeling van weten te maken. En ja, zo hebben we ook direct een goede reden om terug te keren naar de Westerpolder om alsnog de rode paaltjesroute te gaan wandelen. We weten nu in ieder geval waar de start van de route ligt!

Praktische informatie over deze wandeling:

gratis parkeren op de parkeerplaats aan de Uijterdijk in Kolham
start rode paaltjesroute: vanaf de parkeerplaats links af slaan en halverwege het verharde pad vind je dan het startpunt
rondwandeling is 3 km, maar kun je gemakkelijk uitbreiden. Wij liepen uiteindelijk zo’n 5 km
deels verhard, maar grotendeels onverhard, zorg dus voor stevige schoenen
bijzonderheden: Zwaneveldsgat, weidse uitzichten over het Groningse landschap, Hereford runderen in het wild én aan te raden om een uitstapje te maken naar de uitkijktoren

Aan de wandel: Natuurgebied Appelbergen in Glimmen

21 november 2022provincie Groningen, Wandelroutes Wanda 8 reacties

Juist in deze tijd van het jaar trek ik maar wat graag mijn wandelschoenen aan. Zo ook afgelopen zaterdag. Samen met vriendinnetje M. ging ik op pad in natuurgebied Appelbergen in Glimmen. Voor haar een eerste kennismaking, voor mij inmiddels de vierde of vijfde keer, maar ook deze keer was het weer genieten geblazen. Wandelen jullie met mij mee?

Natuurgebied Appelbergen

Het voormalig militair oefenterrein is tegenwoordig in handen van Staatsbosbeheer en is zo’n 40 ha groot. Het gebied kenmerkt zich door een afwisselend landschap, dicht en open bos, heide, stuifzanden en moerassen wisselen elkaar af. Ook tref je in dit natuurgebied de nodige vennen aan waar je zeker ‘s avonds ook de nodige dieren zult aantreffen. Dwars door dit natuurgebied loopt een zandweg: de Hoge Hereweg.

Deze zandweg was ooit onderdeel van de belangrijkste verbinding van Groningen met Emmen en Coevorden. Het intensieve verkeer met karren en koetsen veroorzaakte diepe sporen en ook tegenwoordig is het een onverharde zandweg vol kuilen. Veel parkeergelegenheid is er niet, althans, er zijn een paar plekken bij het paviljoen, maar verder is het gewoon een plekje zoeken langs de kant van de weg.

De gele paaltjesroute in Appelbergen

Nadat we met de nodige obstakels (lees: proberen om de kuilen en gaten in de onverharde zandweg zo goed mogelijk te ontwijken) zijn aangekomen bij het paviljoen, kunnen we vrijwel direct beginnen aan onze wandeling. Op deze zaterdagochtend is het nog heerlijk rustig, maar vooral ook erg fris.

Het is amper boven nul, maar dat mag de pret niet drukken. Onze eerste bevindingen doen namelijk vermoeden dat het weleens een hele mooie wandeling kan gaan worden. Een wandeling waarin de herfst nog nadrukkelijk zijn sporen laat zien, maar waarin ook de winter al een beetje van zich laat spreken.

De vorst is namelijk nadrukkelijk aanwezig. Zowel op het volle bladerdek, maar ook op de diverse vennen die we onderweg passeren.

Ook het feit dat het afgelopen week behoorlijk regenachtig is geweest, merken we al vrij snel. Het is soms echt even zoeken naar een sluiproute om natte voeten te voorkomen. Gelukkig is dat ons gelukt, maar het had weinig gescheeld. Sommige delen van de route zijn behoorlijk drassig namelijk. Natuurlijk heeft dit zo zijn charmes, maar toch, her en der een vlonderpad zou een uitkomst zijn.

Bossen, vennen en een Oorlogsmonument

Het natuurgebied is niet echt super groot en kent slechts één gemarkeerde route. Deze is zo’n 3,5 kilometer lang en brengt je langs de diverse mooie plekjes van dit gebied. In eerste instantie vooral door een bosrijk gedeelte, dan langs een stukje zandverstuiving en daarna kom je al vrij snel, in wat mij betreft, het mooiste deel van dit natuurgebied.

Je vindt hier namelijk meerdere vennen, van klein, tot midden tot groot. Stuk voor stuk prachtig om te zien op deze ietwat winterse aandoende dag. Mocht je hier ’s ochtends vroeg of aan het begin van de avond wandelen, dan is de kans vrij groot dat je op een hertje stuit. Dat geluk hebben wij helaas niet, maar ondanks dat is het volop genieten geblazen.

Wel staan we nog even stil bij het Oorlogsmonument. Dit monument herdenkt de slachtoffers die tijdens de Meistaking van 1943 zijn omgebracht. Na de oorlog wezen ooggetuigen een plek aan in de Appelbergen waar inderdaad een aantal lichamen werden gevonden. Niet alle slachtoffers zijn tot nu toe teruggevonden, maar in mei 2004 werd het monument geplaatst aan de rand van het Grote Veen ter nagedachtenis aan datgene wat heeft plaatsgevonden.

Paviljoen Appelbergen

Nadat we bij de laatste ven de nodige foto’s hebben gemaakt, vervolgen we onze wandeling. Ergens gaat het dan mis, want na amper drie kwartier zijn we al terug bij het paviljoen, terwijl deze wandeling normaal al gauw een uurtje duurt.

Even overwegen we nog om de route uit te breiden, maar de warmte van het paviljoen lonkt. Een beetje verkleumd ploffen we neer bij een tafeltje dicht bij de verwarming om vervolgens deze wandeling af te sluiten met een heerlijke pannenkoek.

Praktische informatie:

Natuurgebied Appelbergen ligt in Glimmen (Groningen)
parkeermogelijkheden bij paviljoen Appelbergen aan de Hoge Hereweg, verder langs de kant van de onverharde weg
toegangsweg naar het natuurgebied is onverhard en kan behoorlijk hobbelig zijn
gele wandelroute is 3,5 km en is prima te doen, ook met kinderen
goede wandelschoenen zijn een vereiste, de route is onverhard en het kan drassig zijn
meer weten: lees hier meer over dit prachtige natuurgebied