Soms kijken collega’s me wat meewarig aan en heb ik sterk het gevoel dat ik van een totaal andere planeet afkomstig ben en dat hoewel het hoge noorden door sommigen misschien wel zo wordt gezien, ik toch echt gewoon net zo ben als jij, althans dat denk ik zelf namelijk! Wat er aan de hand is? Ik zal het je vertellen!

Ik roep nog weleens op mijn werk dat ik eigenlijk gewoon geen tijd heb om te werken. Ja, inderdaad, gewoon geen tijd, niet zozeer geen zin, die dagen bestaan natuurlijk ook, maar dat is weer een geheel andere categorie, maar soms heb je gewoon geen tijd om te werken en dat is dus iets wat mijn collega’s niet snappen. Hoe vaak ik wel niet te horen krijg dat je toch gewoon weet dat je doordeweeks moet werken, dat je gewoon je ding moet doen en dat je vooral blij mag zijn dat je werk hebt in deze tijd. Allemaal waar hoor, maar dat wil toch nog steeds niet zeggen dat het me uitkomt om te gaan werken???

Is dat nu zo vreemd om te zeggen? Soms denk ik echt dat ze gelijk hebben en dat ik de vreemde eend in de bijt ben maar tegelijkertijd kan ik me gewoon niet voorstellen dat als je, net als ik, een gewone kantoorbaan hebt waarbij je al tig jaren hetzelfde trucje uitvoert dan is het toch helemaal niet zo raar dat je soms denkt dat je je tijd wel leuker of beter kunt besteden dan weer zo’n polis op te moeten maken? Ik bedoel, als ik in een goed boek bezig ben, wil ik niets liever dan gewoon lekker doorlezen en niet te moeten wachten tot ik ’s avonds eindelijk op de bank kan ploffen waar ik dan bijna in slaap sukkel omdat ik al zo’n vermoeide dag erop heb zitten.

Of dat het zoals laatst van die prachtige herfstdagen zijn, dan bekruipt me toch echt het gevoel dat ik naar buiten wil en niet opgesloten wil zitten in een duf kantoorpand. Natuurlijk kan ik dan vrij nemen maar als je zoals ik maar weinig vakantiedagen hebt, dan moet je daar weer heel zorgvuldig mee omgaan, maar goed, ook dat is weer een andere discussie. Neemt natuurlijk niet weg dat ik juist op dat soort dagen eigenlijk liever niet wil werken maar lekker de natuur in wil gaan, lekker aan de wandel om zo weer nieuwe energie op te doen en mooie foto’s te maken zonder dat ze steeds zo grauw en donker zijn.

Hoe vaak ik dan wel niet aan moet horen dat mijn weekend toch al uit 3 dagen bestaat, dat ik dat dan allemaal kan gaan doen. Natuurlijk, volledig waar, doe ik ook maar dan nog… ook doordeweeks heb ik dat soort gevoelens wel eens. Het gevoel dat ik liever iets anders zou willen doen. Natuurlijk kun je dan roepen, wordt het niet tijd dat je op zoek gaat naar ander werk. Ook dat speelt wel mee hoor maar dan nog, waar vind ik een combi van lezen, wandelen, fotograferen en schrijven? En dat dan allemaal ook nog voor een leuk salaris met 40 vakantiedagen? En niet te vergeten parttime want let wel… ook al krijg ik er voor betaald, 40 uur is natuurlijk niet de bedoeling!

Maar goed… ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik hierin de enige ben. Hoe leuk je je werk ook vindt, er zijn toch heus weleens dagen dat je liever wat anders zou willen gaan doen? Nou, ben ik nu gewoon vreemd of ben ik gewoon eerlijk? Zeg het maar!