At the Moment #43: Hittegolf, leuke dates & vakantieperikelen

In At the Moment vertel ik je wat ik zoal heb beleefd, waar ik druk mee ben en waar ik heel erg naar uit kijk. Nieuwsgierig hiernaar? Lees dan lekker verder! Zo niet, dan tot een volgende keer!

Waar hou ik mij vooral mee bezig?

Tja, terwijl het gros van mijn collega’s geniet van hun welverdiende vakantie bewaak ik de toko. Oftewel, ik ben gewoon aan het werk in de zomer. Zoals altijd, want sinds ik werk (1997) heb ik nog nooit vakantie gehad in de zomerperiode zelf, maar altijd daarvoor of daarna. Dus ja, het is lekker druk. Gelukkig sta ik er niet helemaal alleen voor, want Mikey houdt altijd een oogje in het zeil. Hoewel…

Daarnaast probeer ik het hoofd koel te houden, wat met deze temperaturen nog best een uitdaging is. Gelukkig hebben we vier jaar geleden airco thuis laten installeren, want anders hadden we de afgelopen dagen vooral bij de supermarkt gehangen.

Waar geniet ik van?

Vooral van het feit dat er wat meer dingen mogelijk zijn. Natuurlijk is het oppassen geblazen en houden we ons grotendeels braaf aan de regels. Toch vind ik het fijn om weer met vrienden af te spreken. Zo gingen we gezellig lunchen met onze Brabantse vrienden bij No 11 in Deventer. Echt een aanrader als je een keertje in Deventer bent. Sowieso is Deventer een heel mooi stadje, dus ook daar kun je je prima een dagje vermaken.

Vriendinnetje T. kwam gezellig bij mij op de camping om ons vakantiehuisje te bewonderen. Ook altijd super leuk en ja, we gingen natuurlijk ook nog even lekker lunchen bij het paviljoen op de camping. Heerlijk genoten van een lekkere tapasschaal waarna we zelfs nog een rondje door het mooie natuurgebied Leijnwijk hebben gemaakt.

In augustus hebben we tot nu toe elk weekend nog doorgebracht bij ons vakantiehuisje. Weliswaar niet geklust, maar vooral lekker in de relaxstand. Zelfs nog even een rondje gefietst in de omgeving van Meerwijck, heerlijk in de bossen, dus prima te doen met dit warme weer.

En ja, ik ben natuurlijk ook dolblij dat de Formule 1 weer is begonnen en dat Verstappen het zo goed doet. Zeker afgelopen weekend was het genieten geblazen en ook voor de komende race in Spanje schat ik zijn kansen op de overwinning hoog in.

Waar kijk ik naar uit?

Tja, over drie weken heb ik dan (eindelijk) mijn zomervakantie, maar geboekt hebben we nog niets. Oostenrijk staat nog steeds bij ons op één, maar door het hele coronagebeuren is het natuurlijk onzeker wat mogelijk is. Het blijft hoe dan ook afwachten wat er gaat gebeuren. Best een lastige situatie voor iemand die graag zelf de touwtjes in handen heeft en normaal al lang iets had geboekt.

Verder is ons tripje naar Parijs in oktober gecanceld aangezien de beurs tot nader orde is uitgesteld. Van het hotel hebben we inmiddels een voucher ontvangen die 1,5 jaar geldig is.

En ja, verder heb ik enorm veel zin om ergens in een mooi heidegebied te gaan wandelen. Misschien dat het dit weekend lukt, als de temperatuur tenminste iets is gezakt. Vorig jaar was ik samen met mijn moeder in Balloërveld in Drenthe, maar even zien wat nu een mooi gebied zou kunnen zijn.

En jij? Wat spook jij zoal uit?

At the Moment #41: Vakantiehuis, vakantieperikelen & Mikey

In At the Moment vertel ik je wat ik zoal heb beleefd, waar ik druk mee ben en waar ik heel erg naar uit kijk. Nieuwsgierig hiernaar? Lees dan lekker verder! Zo niet, dan tot een volgende keer!

Waar hou ik mij vooral mee bezig?

Tja, eigenlijk is er niet zo gek veel veranderd ten opzichte van mijn vorige At the Moment editie, behalve dan dat we sinds gisteren weer een jong katje in huis hebben! Deze belhamel is nog maar 12 weekjes oud en zal ons de komende tijd flink in beslag gaan nemen. Meer over onze nieuwste aanwinst kun je verder op lezen.

En ja, verder is het vooral een kwestie van werken. Waar ik voorheen volledig thuis werkte, heb ik dat nu gewijzigd naar twee dagen thuis werken en dan één of twee dagen op kantoor. Voor mij is er zo meer balans tussen werk en privé. Daarnaast vind ik het ook gewoon leuk om op die dagen met collega’s bij te kletsen in plaats van dat alles steeds via mail of telefoon moet gebeuren.

En ook ons vakantiehuisje neemt veel tijd in beslag, de laatste tijd ook steeds meer in relaxstand. Inmiddels moet er binnen nog één rolgordijn worden geplaatst en dan is het zo ver klaar dat we er ook kunnen blijven slapen. De bedoeling is om met Hemelvaart er voor het eerst te blijven slapen. Normaal zou ik hier al erg naar uitkijken, maar nu met dat hele coronagedoe ben ik helemaal blij dat we dit plekje hebben!

Tja, net als ongetwijfeld meer mensen ben ik heel benieuwd of we dit jaar nog wel op vakantie kunnen. Natuurlijk staat gezondheid voorop, maar het idee dat we de rest van het jaar wellicht niet naar het buitenland kunnen, bezorgt me de kriebels. Normaal heb ik in juni drie weken vakantie en in september een weekje vrij. Dit heb ik alvast gewisseld. Voor juni was Oostenrijk de bedoeling, maar dat hebben we voorlopig maar uitgesteld naar september. Voor juni had ik de hoop op een paar dagen Duitsland of België. Het ziet er echter naar uit dat het een weekje rondom thuis en vakantiehuisje zal gaan worden. Hoe ik dat vind? Daar zal ik later nog uitgebreid een blog aan spenderen.

Waar kijk ik naar uit?

Als jullie dit lezen, ben ik al geweest, maar op het moment van schrijven, kijk ik enorm uit naar mijn eerste kappersbezoek sinds 12 weken! Zo blij dat ik morgen eindelijk weer naar de kapper kan en dat mijn pony wordt geknipt en de rest van mijn coronakapsel drastisch wordt uitgedund en in model wordt geknipt.

En verder kijk ik in zekere zin dus uit naar het lange Hemelvaartweekend, tenminste als het lekker weer is. In dat geval zullen we dus voor het eerst blijven slapen in ons vakantiehuisje. Zo niet, dan vrees ik dat het weer een vrij saai weekend zal gaan worden.

Waar geniet ik van?

Vooral van het mooie weer natuurlijk! Maar ook van onze nieuwste aanwinst, Mikey! Nog maar sinds gisteren in huis en nu al voelt het zo vertrouwd. Lange tijd dachten we dat Clooney onze laatste kat zou zijn, maar toen we haar onverwachts op Oudjaarsdag moesten laten inslapen, sloeg de twijfel al vrij snel toe. Wel of geen kat? In eerste instantie neigden we er naar om er niet weer aan te beginnen. De laatste weken werd het gemis echter steeds groter.

We besloten er dus voor te gaan en gingen actief op zoek naar een jong katje. Dat viel nog niet zo mee. We bleken niet de enige te zijn die op zoek waren naar zo’n jong beestje. Een vriendin tipte mij op de advertentie van Mikey en al bij de eerste aanblik was ik verkocht. Eenmaal in levende lijve was het liefde op het eerste gezicht en dus is Mikey sinds gisteren bij ons thuis. Hij is echt een dikke boef en ik denk dat er de komende weken nog wel het nodige kapot zal gaan, maar verder is ie echt een schatje!

En? Wanneer ga jij naar de kapper?

At the Moment #40: Klussen, tulpen & corona-moe

In At the Moment vertel ik je wat ik zoal heb beleefd, waar ik druk mee ben en waar ik heel erg naar uit kijk. Nieuwsgierig hiernaar? Lees dan lekker verder! Zo niet, dan tot een volgende keer!

Waar hou ik mij vooral mee bezig?

Tja, het liefst had ik jullie verteld hoe geweldig de musical Hello Dolly was geweest of welke andere leuke uitstapjes we hadden gemaakt, maar helaas. Ook mijn wereldje is abrupt tot stilstand gekomen. Door het coronavirus bestaat het vooral uit werken en klussen. Werken doe ik vooral vanuit huis, maar ter afwisseling ga ik dan één dag per week naar kantoor en dat is tegenwoordig dan al een uitje.

Ik vind thuiswerken op zich prima hoor, ben blij dat het kan, maar na vijf weken thuis werken is het wel lekker om gewoon weer een ‘normale’ werkdag te hebben. Hoewel normaal? Het voelt zo raar om ineens 1,5 meter afstand te moeten bewaren ten opzichte van je collega’s. Hebben jullie dat ook?

En ja, in mijn vrije tijd gaan we zoveel mogelijk naar ons vakantiehuisje om te klussen. De afgelopen weken zijn we lekker opgeschoten, zo is onder meer in stroomtreinvaart de wc op orde gemaakt aangezien het toiletgebouw op de camping tot nader orde gesloten blijft, verder is het laatste wandje vervangen én is eindelijk de vloer volledig dicht! Yeah, vlag uit! Ook de tuin is flink onder handen genomen en daarnaast hebben we overal bloemen en plantjes gepoot. Het lijkt in ieder geval erg vrolijk!

Waar geniet ik van?

Ik ben in ieder geval ontzettend blij met ons vakantiehuisje en dan vooral de plek. Heerlijk aan de rand van het Zuidlaardermeer en een plekje volop in het groen met overal rondvliegende vogels. Iedere keer als ik er kom, geniet ik en ben ik blij dat we dit hebben gekocht. Vooral nu het eindelijk bijna klaar is en we nog steeds op schema liggen om er bijvoorbeeld met Hemelvaart voor het eerst te blijven slapen.

Verder maakten we afgelopen zondag een rondje door het achterland van Groningen in de hoop om tulpenvelden te zien. Dat is in ieder geval gelukt! We vonden maar liefst drie velden waar we in voorgaande jaren nog niet waren geweest. Deels stonden ze al in bloei, maar een groot deel ook nog niet. Het blijft in ieder geval mooi om te zien, zeker nu we dit jaar niet naar De Keukenhof kunnen gaan.

Maar verder vind ik het best lastig om momenteel ergens van te genieten. Natuurlijk, als de zon schijnt, ziet de wereld er een stuk leuker uit, maar diezelfde wereld heeft zijn glans momenteel wel een beetje verloren. En dat breekt mij dus direct bij mijn volgende onderwerp…

Ik ben coronamoe.

Zo, dat is eruit, ik ben dus coronamoe. Natuurlijk, ik hoef het nieuws niet te volgen, ik kan de journaals links laten liggen en net doen alsof mijn neus bloedt, maar dat lukt helaas niet. Waar je ook kijkt, welk programma je ook voorbij ziet flitsen of welk nieuwsbericht waar dan ook, het draait nog maar om één ding en dat is de laatste stand van zaken met betrekking tot het coronavirus.

Logisch, maar het betekent ook een continue stroom aan informatie waardoor het geen moment rustig is in mijn hoofd. De eerste drie weken van onze intelligente lockdown voelde ik mij gewoon schuldig als ik buiten aan de wandel was, dat is inmiddels over waardoor ik nu gewoon weer lekker mijn ommetje maak.

Hoe erg ik het allemaal ook vind, ik kan de kreten #blijfthuis #samensterk #doeslief niet meer horen. Natuurlijk beperk ik mijn activiteiten, mijd ik drukke plekken en hou ik afstand, maar bij opmerkingen als ‘1,5 meter is het nieuwe normaal’ gaan mijn nekharen recht overeind. Het vooruitzicht op een samenleving waarin we steeds in gedachten de afstand tot een ander moeten afmeten of zelfs met mondkapjes met elkaar staan te praten, het is iets waar ik heel veel moeite mee zal hebben. Datzelfde geldt ook voor het feit dat we geen plannen kunnen maken, dat alles onzeker is en dat het sociale leven zich vooral online afspeelt. Ik mis het en heb het daar soms (best vaak) moeilijk mee.

Waar kijk ik naar uit?

Tja, normaal zou ik nu zeggen, ons nachtje Parijs, want daar zouden we dit weekend naar toe, maar helaas. Waar ik in ieder geval naar uit kijk, zijn de weekenden. Vooral de zonnige weekenden dan, want dat betekent dat we naar ons vakantiehuisje kunnen en dat is voor mij de plek om volledig tot rust te komen en even te vergeten in wat voor bizarre wereld we leven.

En ja, verder kijk ik er enorm naar uit om naar de kapper te kunnen gaan want mijn pony hangt inmiddels serieus op mijn neus. Ik kijk er naar uit om ergens op een terrasje te kunnen genieten van het zonnetje met een heerlijke latte macchiato, ik kijk er naar uit om mijn collega’s weer te zien, om af te spreken met vrienden, maar vooral ook om weer enigszins zorgeloos te kunnen genieten.

En jij? Waar verheug jij je op?

Project Gezonder Leven: Hoe hou ik dat vol in het coronatijdperk?

Begin dit jaar vertelde ik nog vol goede moed over mijn Project Gezonder Leven. Niet zozeer bedoeld om veel kilo’s kwijt te raken, hoewel dat best mag, maar vooral om fitter en energieker te worden. Om gewoon lekker in mijn vel te zitten. Om met gemak 5 kilometer of meer te kunnen lopen in een lekker stevig tempo. Vol goede moed ging ik aan de slag met als gevolg dat ik tijdens onze vakantie in Spanje geen enkele moeite had met het vele lopen. Zelfs het klimmen ging me redelijk gemakkelijk af. Ik huppelde nog net niet bij de trappetjes in Altea omhoog, maar het scheelde niet veel.

Inmiddels is het april en is er nogal wat veranderd. Het coronavirus houdt ons in zijn greep en dat betekent vooral veel thuis zitten. Wat voor invloed heeft dat op mijn Project Gezonder Leven? Ik vertel je daar alles over!

Thuisblijven of bewegen?

Dit jaar begon ik goed met veel bewegen en dat resulteerde erin dat ik duidelijk verschil merkte tijdens onze vakantie in Spanje. Dolgelukkig over mijn vorderingen wilde ik daar na de vakantie mee verder, maar ja, toen kwam het advies om thuis te blijven. Dat laatste is voor mij best een opgave, want ik vlieg thuis al vrij snel tegen de muren op. Zodra het weer het toelaat, dan wil ik naar buiten.

Dat gevoel heb ik nu ook nog steeds en ja, ik ga ook nog gewoon naar buiten. Het is alleen wel minder dan ik zou willen. Hoewel het nog steeds mag, mits we geen klachten hebben en ons aan de afstand van 1,5 meter houden, voelt het anders. Ik voel me gewoon schuldig als ik buiten aan de wandel ga, terwijl ik tegelijkertijd ook denk dat ik moet bewegen om te voorkomen dat ik straks compleet dichtgroei door het vele thuis hangen. Ik mis dat energieke gevoel dat ik had in de aanloop naar Spanje, gewoon omdat ik nu veel minder beweeg.

Om ook binnenshuis wat meer aan beweging te kunnen doen, hebben we een oude hometrainer neergezet zodat ik daar een beetje op kan fietsen. Verder heb ik sinds deze week Nederland in Beweging ontdekt. Ja, ik geef het gewoon toe, ik doe mee! Ik probeer in mijn koffiepauzes (’s ochtends en ’s middags een kwartiertje) een lesje te doen en moet zeggen dat het best nog wel tegenvalt. Voor ik überhaupt sommige oefeningen door heb, zijn we zo een halve minuut verder. En ja, ik voel ineens ook spieren die ik lange tijd niet heb gevoeld.

Gezonder leven is ook gezonder eten

Vorig jaar begon ik met het minderen van koolhydraten en merkte ik al snel dat dit een positieve invloed had op mijn lichaam. Ook dit jaar begon ik daar weer goed mee, maar de afgelopen weken is daar helaas wel weer verandering in gekomen. Door het vele thuis hangen, merk ik dat ik eerder geneigd ben om te gaan snaaien.

Ik ben vooral ook een emo-eten en zeker nu met dat hele coronagedoe merk ik dat het mij veel doet. De berichten over de sterfgevallen, de nieuwe besmettingen, de verhalen van mensen die het virus hebben (gehad), het raakt mij enorm. Ook de enorme onzekerheid die met dit alles gepaard gaat, zorgt ervoor dat ik continu zin heb in iets lekkers. Gelukkig ben ik nog zo verstandig om dat niet in huis te halen, alleen nootjes en pure chocola, maar ik merk wel dat ik ’s avonds toch weer mijn bordje bij vul.

Juist nu is het natuurlijk belangrijk om gezond te blijven eten, maar het is lastig en daar baal ik van.

Gezonder leven is ook rust in het koppie

Tja, wat zal ik hierover zeggen? Het is allesbehalve rustig in mijn hoofd. Met als gevolg dat ik al een tijdje niet lekker slaap, ik voel me onrustig en hoewel ik weet dat ik mij bij deze situatie neer moet leggen en het gewoon moet ondergaan, is dat niet zo gemakkelijk. Ik mis mijn gewone leventje, ik mis mijn vrijheid om alles te kunnen doen, ik mis het sociale contact en ik mis het vooruitzicht op een punt waar ik mij op kan focussen.

Ik heb al gekscherend tegen René gezegd dat het voelt alsof mijn altijd op de loer liggende winterdip nu alsnog heeft toegeslagen en wel in tienvoud. Alleen dan heb ik nog iets om naar uit te kijken, maar het voelt alsof dat nu een beetje weg is. Wat ik in ieder geval moet doen, is niet meer al het nieuws over het coronavirus volgen, minder ’s avonds met mijn mobiel bezig te zijn en zorgen dat ik ’s avonds iets leuks doe wat mij ontspanning geef. Dat zal er hopelijk voor zorgen dat ik beter slaap en daardoor zal ik mij ongetwijfeld ook al een stuk fitter voelen.

Hoe zorg jij voor voldoende beweging?

At the Moment #37: Nieuwe vakantieplannen, wandelingen & Clooney

In At the Moment vertel ik je wat ik zoal heb beleefd, waar ik druk mee ben en waar ik heel erg naar uit kijk. Nieuwsgierig hiernaar? Lees dan lekker verder! Zo niet, dan tot een volgende keer!

Waar hou ik mij vooral mee bezig?

Tja, overbodig te zeggen waarschijnlijk, maar vooral met werk. Nadat we de drukke en hectische decembermaand hebben overleefd, zitten we nu in de drukte van januari en februari. De achterstanden zijn behoorlijk opgelopen, maar probeer ik door thuis te werken wat in te lopen. Dat lukt redelijk, maar gezien de voorraad voelt het soms net alsof je niks bent opgeschoten.

Verder heb ik de leesflow weer helemaal te pakken en ben ik inmiddels halverwege mijn tweede boek van 2020. Bij Hebban heb ik mijn doel voor dit jaar op 30 gesteld. Vorig jaar waren het er uiteindelijk 35, dus ik heb er wel vertrouwen in dat dit gaat lukken.

Waar geniet ik van?

Eh, van de mooie luchten als ik ’s ochtends vroeg naar mijn werk ga. Van mijn vaas met tulpen en een mooie grote vaas met planten. Van het vooruitzicht dat de winter nog niet in aantocht is. Van de wandelingen die ik ook dit jaar al weer heb gemaakt. Weliswaar grotendeels in mijn eigen directe omgeving, maar toch, in het kader van Project Gezonder Leven ben ik het nieuwe jaar in ieder geval goed gestart.

Zo maakte ik met mijn moeder alweer een rondje door De Heemtuin in Muntendam. Toch wel mijn favoriete natuurgebied hoor, iedere keer weer ontdek ik weer nieuwe plekjes. Hoewel… afgelopen zaterdag was mijn voorstel om een andere route te nemen, niet zo’n goed idee. Het was nogal drassig in dat gebied en dat betekende dat we nogal moesten oppassen om niet onderuit te gaan.

Met René wandelde ik laatst in het natuurgebied ’t Roegwold. Doordat het nogal fris was, hebben we slechts de korte route gelopen over het Kronkelpad. In ieder geval een gebied waar ik zeker nog een keertje naar terug wil als het zonnetje schijnt.

Waar geniet ik absoluut niet van?

Tja, ik wen er gewoon niet aan dat als de wekker gaat om 06.30 uur dat het dan nog zo ontzettend donker is. Normaal ben ik altijd voor de wekker aan wakker, maar in de winter schrik ik elke dag weer als dat ding af gaat.

Waar ik ook niet van geniet, is de stilte in huis nu onze Clooney er niet meer is. Op oudjaarsdag belanden we voor de tweede keer binnen een maand bij de dierenarts met onze kat en was het helaas al vrij snel duidelijk dat we nog maar één optie hadden. We hebben haar dan ook laten inslapen om haar verder lijden te besparen. Die beslissing voelt goed, maar boy, wat mis je zo’n beest dan. Na 17,5 jaar samen voelt het wel heel erg leeg aan, maar dat is voor ons geen reden om direct een andere kat uit het asiel te gaan halen. Eerst maar eens kijken hoe ons dit gaat bevallen.

Waar kijk ik naar uit?

Nou, er staan inmiddels al een paar leuke dates gepland. Zo ga ik met vriendinnetje A. shoppen, kletsen en lunchen in Zwolle en met vriendinnetje T. ga ik gezellig high tea-en bij Het Emshotel in Delfzijl. En ja, een nieuw jaar betekent ook dat we weer volop nieuwe vakantieplannen hebben.

Zo willen we dolgraag weer in maart een weekje zon pakken en zijn we ons dus een beetje aan het oriënteren op waar we dan naar toe zouden willen. Vorige week deelde ik al de potentiële bestemmingen met jullie, maar inmiddels zijn we er wel over uit dat we naar de Costa Blanca willen. Alleen het idee dat we straks een weekje in de zon zitten, zorgt al voor een enorme smile. Kortom, genoeg om naar uit te kijken!

Waar kijk jij naar uit?