Reistrend 2016 | Solo op reis
Zoals gebruikelijk aan het begin van een nieuw jaar word je overspoeld met berichten wat dé trends zijn voor dit jaar. Of het nu op het gebied van mode, kapsels, eten of reizen is, alles komt vroeg of laat wel voorbij. In het radioprogramma van Gerard Ekdom hoorde ik voor het eerst over de nieuwste reistrend, namelijk solo op reis gaan.
Niet omdat je geen andere keuze hebt, omdat je toevallig alleenstaand bent, maar juist bewust solo op reis gaan om zodoende even aan je dagelijkse ‘sleur’ te ontsnappen. Eindelijk die ene museum bezoeken of die lange wandeltocht door de bergen te maken zonder dat je partner of een ander gezinslid met een verveeld gezicht achter je aan loopt te sjouwen.
Het zette mij zo op de vroege ochtend direct aan het denken. Zou het iets voor mij zijn? Alleen op reis gaan? En zo ja, waar zou ik dan naar toe willen waarvan ik eigenlijk wel weet dat ik vriendlief er geen plezier mee doe? En hoe zou ik me er dan bij voelen? Zou het mij inderdaad dat ultieme gevoel van vrijheid blijheid geven of zou ik me zelf enorm zielig vinden als ik ’s avonds weer, na snel maar even bij de Mac te zijn geweest, alleen op mijn hotelkamer neerstrijk.
Laat ik voorop stellen dat ik mijzelf goed weet te vermaken, vervelen is iets wat bij mij hooguit 5x in het jaar voorkomt en wordt vaak veroorzaakt door een gebrek aan een goed boek of dat mijn drang om erop uit te trekken niet bevredigd kan worden. Dus ook in het buitenland voorzie ik op dat vlak geen problemen, geef mij een mooie omgeving en samen met mijn camera vermaak ik mij prima. Daarbij komt dat ik met mijn talenknobbel (Duits, Frans, Engels & Spaans) mij ook wel red als ik toch onverhoopt ergens ben verdwaald, en die kans acht ik wel aanwezig zonder vriendlief, en ook leg ik op zich wel gemakkelijk contact dus helemaal alleen zal ik de dagen niet door komen.
Zo heb ik mijn ooit ook prima vermaakt in mijn eentje in het grote Parijs terwijl vriendlief en schoonvader door het Louvre struinden en de rest van de schoonfamilie ergens aan het winkelen was.
Qua bestemming… tja, ik roep al jaren dat ik graag naar Noorwegen zou willen en het lijkt er op dat we dit jaar aardig in de buurt gaan komen want nog steeds staat Zweden bij ons op 1. Tot nu toe was het vooral het weer dat vriendlief tegenhield om vol voor zo’n bestemming te gaan maar dat is voor mij geen reden om dan maar in mijn uppie te gaan, het zou hooguit kunnen betekenen dat ik er of wel nooit zal komen of wel ooit met een vriendin de fjorden wil gaan aanschouwen.
Qua interesses en bezigheden dan? Ja, natuurlijk wordt vriendlief weleens gek van mij als ik alles, en geloof mij echt alles, op de foto wil vastleggen waardoor een bepaalde wandeling weleens langer wil duren dan gepland of dat meneer pas mag aanvallen als ik zijn keurig netjes opgemaakt bord heb gefotografeerd maar ook dan zie ik de lol van solo op reis gaan nog niet zitten.
Op reis gaan betekent voor mij, los van het ontdekken van nieuwe streken, vooral inderdaad het ontsnappen uit de dagelijkse sleur, maar vooral ook dat je eindelijk samen er op uit kunt trekken, gewoon tijd samen doorbrengen zonder dat je elk je eigen ‘verplichte’ bezigheden hebt. Mocht vriendlief er niet zijn, ja, dan lagen de papieren duidelijk anders, maar solo op reis gaan om daardoor ook in zekere zin aan mijn relatie te ontsnappen en compleet mijn eigen gang te kunnen gaan, hoeft voor mij niet zo.
Ik zou vooral zijn gezelschap missen, niet even samen overleggen wat we die dag willen gaan doen, niet lekker samen op een terrasje genieten van het uitzicht, niet lachen om onze eigen woordgrappen die we ons door de jaren heen zo eigen hebben gemaakt, niet zijn blik op me voelen branden als ik mij weer eens als een echte Japanse gedraag, niet zijn oppeppende taal als ik het liefst halverwege die berg wel wil blijven zitten in plaats van verder naar beneden te lopen, niet ’s avonds onder het genot van een drankje en een hapje, de dag door te kunnen spreken en ons bevoorrecht te voelen dat we weer zo’n topdag hebben gehad.
Nee, ik denk dat ik deze reistrend voorlopig maar even links laat liggen, een paar uurtjes alleen op pad is prima, daarna ben ik er wel weer klaar mee.
En jij? Zie jij het zitten om solo op reis te gaan en zo ja, waar zou je dan naar toe gaan?
Leuke blog. Ik heb altijd gedacht, nadat Twan was overleden, dat ik in m’n uppie op reis zou gaan! Maar echt actie heb ik daar nooit op genomen. Ik ben met vrienden op vakantie geweest, met vriendinnen en een keer met alleen mijn moeder. Maar helemaal in m’n eentje nog niet… Maar wie weet.. zou het best eens willen proberen. Ik heb ooit tegen vriendlief gezegd.. als jij niet van het reizen bent, dan moet je accepteren dat ik eens alleen ga. Ik hoef niet altijd op reis te gaan, maar reizen neemt niemand mij af. Maar gelukkig vindt vriendlief het ook leuk om te reizen, dus dat is ook geen issue haha.
Bij ons was vriendlief in het begin van onze relatie ook niet van standaard elk jaar op vakantie gaan, was voor hem niet zo’n noodzaak. Maar dat is gelukkig vrij snel veranderd! Niet dat het nu een noodzaak voor hem is geworden maar hij vindt het nu wel heel erg leuk om er samen op uit te trekken en daarom gaan we gelukkig ook wel regelmatig even weg!
Het zou ook niks voor mij zijn, het is juist zo leuk om dit soort dingen samen te doen, te kunnen delen. Echt lekker samen zijn zonder wekkers, verplichtingen en huiselijke sleur 🙂
Precies! Even geen gebakkelei wie de boodschappen gaat doen en wie er gaat koken. Gewoon lekker genieten in totale ontspanning!
Ik zou ook zeker niet zomaar alleen op vakantie gaan, lekker met vriendlief inderdaad. Alleen lijkt mij dan wel weer heel erg saai eerlijk gezegd.
Vooral ’s avonds zou ik me dan vervelen, niemand om even de dag mee door te nemen. Zit je daar een beetje remy te wezen…
Ik kan hier niet zo over oordelen, niet voor mijzelf als voor anderen, omdat ik natuurlijk al heel lang alleen ben, dus ja NU zou ik dolgraag op reis gaan, maar het lijkt mij, als alles goed zit, dat je juist samen weg wilt, alles doe je samen, of tenminste, ook op vakantie kun je elkaar loslaten, doen wij ook, als iemand wat wil zien en de rest niet, ga je even alleen…
Toch? Nou goed, wat ik wel de eerste keer alleen zou willen doen, of ik nu een partner heb of niet? Sutherland County, maar dat is puur history, op zoek naar roots, en dat is dan denk ik beter te doen als je alleen bent, omdat je dan erg met jezelf bezig bent, wil nadenken ook, kortom het hangt van de reis af en wat het doel is.
X
Ieder moet het ook gewoon voor zich zelf weten, voor mij hoeft het gewoon niet. Wij hebben grotendeels wel dezelfde interesses en anders zijn we wel zo flexibel ingesteld dat we ons daar dan even in aanpassen.
Volgens mij zou ik dat best ‘ns lekker vinden.
Grappig… op de een of andere manier vind ik je echt iemand die haar gezin graag zoveel mogelijk om zich heen wil hebben. Maar toch… een keertje alleen dus… en waar heen dan?
Een leuk blog-onderwerp. Ik ben een meer dan gemiddelde reiziger en heb een aantal vakanties / reizen ‘solo’ ondernomen. Nadat mijn (eerste) vrouw is overleden ben ik blijven doen wat wij ook samen deden. Er met de tent (en meestal met de auto) op uit trekken. Meestal naar nieuwe streken / landen. Zo maakte ik een vierweekse solo-kampeertocht door Polen en de drie Baltische staten. Een heerlijke vakantie. Wel in mijn eentje maar ik heb me zelden eenzaam gevoeld. In je eentje maak je veel gemakkelijker contact met andere kampeerders / wandelaars / toeristen / bewoners. Een jaar later was de bestemming alle voormalige landen die eens Joegoslavië waren. Eenzelfde mooie ervaring. Nu ik opnieuw ben getrouwd is het samen reizen (plannen maken en nagenieten) opnieuw heel mooi. En door mijn werk ben ik vaak ‘verplicht’ om solo te reizen. Mij hoor je daar niet over klagen …
Een ideale combi dus! Mooi dat je ook alleen zulke ondernemende reizen hebt gemaakt!
Wat weer een logje Wanda
Ik zou niet zonder mijn man op vakantie gaan
Ik heb ook de zelfde intressen als mijn man
Ik wens jou morgen een hele fijne Donderdag
Liefs Gerda
Als ik echt solo weg zou gaan wordt dat hier waarschijnlijk een paar uur op pad. Even geen kind mee en rustig mijn gang gaan. Beetje winkels kijken, oeps.
Ja, winkelen met een kind lijkt me inderdaad niet zo prettig!
Ik vind alleen op reis echt heerlijk, zowel backpacken als stedentrips. Nu zou ik makkelijk alleen een stad kunnen verkennen voor een dagje als mijn vriend bijvoorbeeld op congres is ofzo. Maar net wat je zegt: alleen op reis hoeft nu voor mij ook niet meer. Als ik single zou zijn zou ik waarschijnlijk altijd alleen op reis gaan, maar nu vermaak ik me veel te goed met mijn vriend. En is ook bij mij de kans op verdwalen opeens drastisch verminderd hihi 😉
Alleen op de reis zo ik nooit willen. Dan mis je gezelschap. IK zou niet tegen kunnen alleen op de reis. Ferry heeft wel keertje gedaan. Toen kreeg ongeluk bij rotsen toen kwam hele harde golf zee water overheen. Hele been ging open. Bloede als rund. Hij gaat ook verkeerde plek. Hij ging maar door. Het was ook moment daar niemand. Hij is niet naar dokter geweest of zk. We waren thuis ongerust. Pfff.. Gelukkig ging wond weer dicht. Daarom zou ik alleen nooit van leven ver vakantie gaan.
Mooie foto’s heb je daar. Daar is wel mooi om te zien.
Wel, ondanks het feit dat ik het liefst mijn lief in de buurt heb, wil ik heel graag eens een weekje alleen op mezelf op yoga bootcamp gaan,..dat lijkt mij zo geweldig,…en vooral dan geen WIFI, Phone of pc,…
Wij zaten vorig jaar in het Harz zonder Wifi en dat was eigenlijk best wel fijn! Gewoon optimaal genieten zonder dat je steeds afgeleid wordt door je smartphone…
Een dagje alleen opstap, geen probleem… maar op reis gaan doe ik toch het liefst met mijn Zoetie.
Ik vind het fijn om samen op ontdekking te gaan, en te genieten van de mooie momenten. Alleen op reis gaan, vind ik daardoor wel wat jammer. Of ik moet met een groepje zijn waarmee de mooie momenten moet delen. Maar toch doe ik dat ’t liefst met mijn man.
Nee, zonder maatje of leuke groep ga ik niet graag op reis. Een dag alleen op pad doe ik weleens als we op reis zijn en dan ontmoet ik altijd heel veel leuke mensen, maar ’s avonds spreek ik dan de dag graag door met mijn man. Niets fijner dan iemand die je goed kent om de leukste of rotste dingen mee te delen!
Helemaal mee eens! Lijkt me zo saai om avonds niet even alles door te kunnen spreken…
Ik heb het recent een keer gedaan en ik was van te voren wel een beetje bang maar ik vond het heer-lijk!
Je kan alles doen wat je zelf wilt, nooit concessies doen. Je maakt een programma en dat ga je doen. Niet naar dingen gaan die je zelf helemaal niet wilt zien.
Echt me-time. Ik zou het iedereen aanraden!
Nou, een dagje of misschien een weekend lijkt me dan nog wel wat maar echt een week of langer alleen op pad…. nee, denk niet dat dat wat voor me is…