Ik tegenstrijdig? Helemaal niet!
Ach, wie wil ik met deze titel eigenlijk voor de gek houden? Ik bedoel, ik ben inmiddels 41, me dunkt dat ik mezelf toch nu wel redelijk zou moeten kennen? En toch betrap ik mezelf er nog regelmatig op!
Neem nu gisteren, Tweede Paasdag voor alle duidelijkheid, een dag die hier in het hoge noorden enigszins triest begon waarbij ik me zeker heb afgevraagd of we het wel droog zouden gaan houden en waar naarmate de uren verstreken de zon zich steeds wat meer zou gaan laten zien…
Op voorhand een dag waar vriendlief en ik niks voor hadden gepland. Zo’n dag van “we zien het wel”, zoals ik ook in mijn Maandaggebabbel aangaf. En toch, hier wringt hem nu net de schoen!
Achteraf vind ik het namelijk jammer dat we de hele dag binnen zijn gebleven, dat we niks hebben uitgespookt, dat we toch niet ergens naar toe zijn gereden, dat we vooral wat hebben aangelummeld. Gek toch, op voorhand lijkt het me dan heerlijk, zo’n dagje van niks doen, beetje van alles en wat, eindelijk een hele middag ongestoord kunnen zitten lezen, wat ik ook heb gedaan (wat een goed boek trouwens, De Nachtegaal van Kristin Hannah) en toch, achteraf vraag ik me dan af waarom we toch niet eventjes ergens naar toe zijn gegaan.
Tegenstrijdig toch? Ik bedoel, heb ik genoten van mijn dagje niks doen? Nou, niet echt dus. Ergens hoor ik dat vervelende stemmetje in mijn hoofd die iets fluistert in de trant van ‘ Hé, Wan, had je toch niet liever even ergens een leuke wandeling gemaakt? Even wat spelen met je nieuwe camera?’
Terwijl ik tegelijkertijd ook zo vaak roep dat ik het heerlijk vind om niks te moeten, dat ik niet aan lezen toe kom, althans niet een paar uurtjes achterelkaar, dus waarom kan ik me daar dan niet gewoon aan overgeven?
En om het allemaal nog tegenstrijdiger te maken… Als je me zou vragen waar ik dan heen had gewild, ik zou het echt niet hebben geweten!
Herkenbaar of niet? Please, zeg ja, dan voel ik me tenminste nog een beetje normaal…
Het was gisterochtend ook bewolking bij ons. Vanmiddag werd beter weer af en toe zon erbij. Maar eergisteren was heel mooi weer geweest. De hele dag zon gehad. Jammer dat je niet zoveel gedaan hebt. Je zei gisteren al bij ons. Je had goed boek gelezen. Dit geeft je ook afleiding. Leuk dat je nieuwe camera hebt. Even oefenen voor je. Succes.
Je bent net een vrouw… 😉
Dus dat is het gewoon… gelukkig maar!
whaaaaaaaaahahahahaha geloof mij, zoals ik het stuk over dubbel gevoel schreef, zo herken ik dit ook als geen ander! Ik heb genoten aan de ene kant van mijn series kijken en niks doen, en nu of gisteren eigenlijk al, voel ik mij ‘schuldig’ dat ik niet wat extra’s heb gedaan op ander gebied, nul kwast in mijn hand gehad bijvoorbeeld terwijl het licht en mooi genoeg was daarvoor, en ga zo maar door 😉
X
Heel herkenbaar, ik heb inmiddels 2 maanden geleden mezelf de regel opgelegd dat ik elke dag de deur uit moet. Anders blijf ik gerust een week binnen plakken. Maar weet je, je kunt je wel schuldig voelen dat je niet naar buiten bent geweest, maar dat verandert een toch niks aan.
Je hebt helemaal gelijk hoor! Terugdraaien kan ik het helaas niet meer, dus gewoon weer verder en naar voren kijken!
Het is makkelijker gezegd dan gedaan
Zeeeeeer herkenbaar! Dan ben ik zo blij dat ik een dag niks gepland heb en de dag zelf loop ik te balen dat ik niks te doen heb 😀
Ik heb dat ook constant, als ik thuisblijf is er constant een stemmetje dat zegt, moet jij geen kast oprmmelen, of je make-up borstels eens uitwassen of dit of dat,……constant! En soms zeg ik foert, ik ga eerst bloggen, maar achteraf denk ik dan altijd wat een zinloos tijdverdrijf 🙂
Geen zorgen: dit is heel herkenbaar 😉
Ik vind zo’n dag lummelen in een pyjamabroek heerlijk. Juist omdat we al zoveel moeten en vaak weg zijn. Wel jammer dat die dagen altijd omvliegen 🙂
In een pyjama lukt me al helemaal niet! Moet wel gewoon mijn spijkerbroek aan hebben!
Ja! Herkenbaar! Al heb ik het meestal andersom, dat ik me voorneem om te gaan lezen, bloggen en foto’s maken en dan vervolgens de hele dag lummel 🙂
Ook een leuke variant!
Oh dit komt me zo herkenbaar voor. Ik had maandag ook een lummeldagje en had toch zoveel in mijn hoofd om te gaan willen doen. Terwijl een dagje niks ook wel eens lekker is..
Het heerst hier in het Noorden 😉
eerlijk gezegt heel erg herkenbaar hahaha had het dus ook 2e paasdag.we hadden de dagen daar voor al druk gehad met overal naar toe sjezen en hadden zo iets vandaag rust.maar het was het toch niet
Uhm… Ja?
Hahaha, ik heb daar niet niet zo veel last van. Ik plan niks, maar doe gewoon waar ik op dat moment zin in heb.
Hier komt het ook wel eens voor dat we niet weten wat doen (door het weer meestal)… dan liggen we hier ook uren in de zetel… maar tegen de late namiddag doen we hier een klein wandeltoerke, even een frisse neus ophalen… en dit doet enorm veel deugd!
Heel herkenbaar! Ik neem me vaak ook teveel voor om te doen waardoor het uiteindelijk allemaal niks wordt. Maar goed, zo’n lummeldagje hoort erbij. Al voelt het niet effectief.
O jaaaaa… zo herkenbaar! Een dagje nietsdoen, dat werkt bij mij niet. Er moet iets worden gedaan, en als de zon schijnt moet ik echt naar buiten. Het lief wordt daar zot van, van mijn weifelgedrag.