Het leven van een F1 fan… (1)

Vaste lezers hier en volgens van mijn Instagram-account zal het vast niet zijn ontgaan. Afgelopen dagen stond alles, maar dan ook werkelijk waar alles, in het teken van de Formule 1 race in Spa-Francorchamps. Benieuwd naar het verhaal erachter? Ik neem je mee in mijn leventje als Formule 1 fan!

Hoe ik ooit een Formule 1 fan ben geworden…

Nog steeds snappen mijn ouders niet hoe deze passie is kunnen ontstaan. Paps & mams allebei Feyenoordsupporters en allebei niks met formule 1 en toch zat ik als 10-jarige op zaterdag- en zondagmiddag al naar de verrichtingen van Alain Prost (inderdaad, tijdperk Ayrton Senna…) te kijken. Later werd het vooral Michael Schumacher én natuurlijk ook Jos ’the Boss’ Verstappen, inderdaad de pa van… Na Schumacher stapte ik over naar die andere Duitser, Sebastian Vettel, en de afgelopen 2 jaar was het meer dat ik er wel naar keek maar er zeker niet meer ’s nachts voor op stond, laat staan dat ik er voor thuis bleef. Het was gewoon te veel een optochtgebeuren geworden zonder dat er daadwerkelijk sprake was van racen.

Opgelaaide passie…

Maar zoals dat soms gaat met oude liefdes… ze roesten niet en dat geldt dus ook zeker voor mijn formule 1 hart. Al een aantal jaartjes volgden we zijdelings de verrichtingen van de jonge Max in het karten en zaten we vorig jaar menige race aan de pc gekluisterd om zijn kunstjes in het F3 kampioenschap te kunnen volgen. Sinds zijn intrede bij de grote jongens is het weer helemaal raak en zitten we 1 x in de 2 weken op zondag weer voor de buis en plannen we onze andere bezigheden er zoveel mogelijk om heen om maar niks te hoeven missen. Ook riepen we direct dat we er bij wilden zijn, live die spanning van de kwalificatie en de wedstrijd mee wilden maken en je bij elke doorkomst moeten afvragen op welke plek Max Verstappen nu zou liggen omdat het live nu eenmaal niet zo duidelijk te volgen is als op tv…

Grandprix Spa-Francorchamps 2015…

Dus werden er kaarten besteld voor de race in de Belgische Ardennen, niet alleen het circuit wat voor ons het dichtste bij is maar ook veruit het mooiste circuit qua ligging, qua variatie in bochten maar ook zeker vanwege het feit dat Spa altijd garant staat voor een hoop spektakel en dat het daar vaak net even anders loopt dan verwacht.

Dankzij schoonzus kwamen we erachter dat we vanwege onze weekendkaarten op de donderdag vrije toegang hadden tot de pitstraat en dat we dus zowaar mochten rondlopen op de startgrid en op ons gemak langs de verschillende pitboxen om zo een glimp van het team inclusief hun auto’s en hun coureurs op te vangen.

Vrije pitlane walk…

Enigszins nieuwsgierig en toch ook wel wat gespannen lopen we rond, als eerste komen we langs de teams van Sauber en Lotus. Geen coureurs die mij direct aanspreken, maar goed, het is natuurlijk best wel leuk om ze in het wild te spotten, dus worden er de nodige foto’s gemaakt.

En dan staan we gewoon vast en is er maar 1 conclusie meer mogelijk. We staan recht voor de pitbox van Tororosso, oftewel het team van Max Verstappen! Mega druk maar gelukkig zijn het niet alleen maar jeugdige bewonderaars of jonge meiden maar is het echt van alles wat. Helaas duurt het nog even voordat zowel Verstappen als Sainz hun opwachting maken maar weggaan is op dat moment geen optie meer, dus wachten we geduldig nog een dik half uur en houden we de bewegingen in de beide pitboxen goed in de gaten!

Precies om 17.10 uur komen de beide rookies tevoorschijn, enigszins onder de indruk van de massa die vooral op Max Verstappen staat te wachten en gaan beiden, gewapend met de nodige handtekeningenkaarten langs de rijen.

Helaas voor Sainz zijn de meesten toch echt voor Max gekomen en hoe hij zijn best ook doet én hoe lekker hij eigenlijk best wel is voor een 20-jarige, hij houdt het al vrij snel voor gezien, want hij beseft inmiddels wel dat de Max-mania in alle hevigheid is losgebarsten!

En ja, dan Verstappen… Er wordt aan hem getrokken, zijn naam wordt geroepen, mensen willen op de meest gekke plekken een krabbel van hem én natuurlijk met hem op de foto.

En ik? Ik sta er weliswaar zowat met mijn neus bovenop én scoor dankzij de lange armen van vriendlief inderdaad zijn handtekening maar verder hou ik me vooral gedeisd terwijl ik ondertussen het ene plaatje na de andere schiet en vol bewondering toe kijk hoe deze rookie van 17 zich staande weet te houden in dit geweld en voor iedereen de tijd neemt totdat hij toch echt naar binnen wordt geroepen.

Hierna zijn we nog even verder gelopen en hebben we onder meer nog even gekeken bij de pitbox van Ferrari waar de rijders helaas niet meer aanwezig waren, gelukkig nog wel hun auto’s.

Teruglopend naar de uitgang stond zowaar ineens de auto van Verstappen buiten dus werd ook daar nog snel een foto van gemaakt…

En dan ontdek je bij thuiskomst dus deze foto op de site van Verstappen! Vriendlief (met bril die toevallig net de andere kant op kijkt…) en ik helemaal rechts met mijn camera hoog in de lucht en Verstappen met de Limburgse vlag!

Deze donderdag was al zo geslaagd en toen moest het nog allemaal gaan gebeuren! Wordt vervolgd dus!