vijvers landgoed De Braak

Tip: Wandelen over Landgoed De Braak in Paterswolde

Nog op zoek naar een leuke wandeling op de grens van Drenthe en Groningen? Ga dan eens naar Landgoed De Braak in Paterswolde. Even terug in de tijd in een gevarieerde omgeving en een ontdekkingstocht voor jong en oud. Ik wandelde vorig jaar op de Veluwe voor het eerst op een Landgoed, namelijk Landgoed Staverden.

Dat is mij zo goed bevallen dat ik sindsdien wat meer op zoek ben gegaan naar vergelijkbare gebieden. En tot mijn eigen verbazing blijken er hier in het noorden meerdere van dit soort pareltjes te zijn. Waaronder dus Landgoed De Braak in Paterswolde. Gaan jullie met mij mee op ontdekking?

Landgoed De Braak

Landgoed De Braak in Paterswolde bestaat uit een monumentaal parkbos met vijvers, imposante bomen en weilanden. Het parkbos is door tuinarchitect Roodbaard in de negentiende eeuw in de landschapsstijl ontworpen. In het voorjaar staan de percelen voor landhuis De Braak vol met allerlei bloeiende stinsenplanten. (bron: Natuurmonumenten)

Bos, vijvers, oude bomen, stinsenplanten én op foto’s zie ik diverse bruggetjes voorbij komen. Alle ingrediënten zijn dus aanwezig om mij te triggeren om naar dit gebied toe te willen gaan. Het stond al enige tijd op mijn lijstje, maar door het weer kwam het er steeds niet van, tot afgelopen zaterdag. Een zonnige dag en een blauwe lucht met her en der wat wolken. Ideaal dus om dit Landgoed eens met eigen ogen te gaan bekijken.

Twee gemarkeerde routes op Landgoed De Braak

Landgoed De Braak Paterswolde

wandelroutes landgoed De Braak

Nadat we de auto hebben geparkeerd in de berm voor de ingang van het landgoed gaan we voortvarend op pad. Het begint direct al goed, want de twee toegangspoorten zijn nog overblijfselen van weleeer en geven ons het gevoel dat we een bijzondere wereld binnenstappen.

Niet veel later wordt dit versterkt door een kleine kiosk. Nu helaas nog gesloten, maar in de zomer kun je hier terecht voor een kleine versnapering. Van tevoren had ik op de site van Natuurmonumenten al gezien dat er twee routes zijn uitgezet, namelijk een blauwe (1 km) en een groene (2,5 km). Ook makkelijk te combineren trouwens en daarnaast kun je ook je eigen route bepalen want er lopen meerdere voetpaden dwars over het landgoed.

Aangezien we totaal niet bekend zijn op dit landgoed kiezen we voor de gemakkelijke oplossing en gaan we voor de groene wandelroute. Al dwalend zien we de meest mooie oude bomen voor ons opduiken. De recente storm heeft helaas wel de nodige schade aangericht, want her en der moeten we even van de geijkte wandelpaden afwijken omdat er bomen zijn omgevallen.

Vijvers, het Vrijerslaantje en het Doolhof

vijvers landgoed De Braak

Terwijl we op ons gemak over het landgoed slingeren, komen we al vrij snel bij één van de vele vijvers aan. Een prachtig gezicht zo, met die mooie blauwe lucht en de weerspiegeling van de wolken in het water. Om nog meer van het uitzicht te kunnen genieten, kun je de heuvel opklimmen.

Wij doen dit echter niet en vervolgen onze route over het meest drassige deel van het landgoed. Het is even glibberen, maar dat mag de pret niet drukken. We genieten ondertussen volop van de omgeving met op de achtergrond het muziek van de vele spechten die dit landgoed rijk is. Sowieso schijnt dit landgoed een walhalla voor vogelliefhebbers te zijn.

Al vrij snel komen we daarna bij Het Doolhof uit. Een leuke uitdaging, zeker voor kinderen, maar wij laten het voor nu aan ons voorbij gaan. Het Doolhof is nu vrij open waardoor het te duidelijk is hoe je er door heen moet lopen. In de zomer zal dit ongetwijfeld een stuk lastiger zijn.

Berceau landgoed De Braak

Eén van de bijzonderheden van dit landgoed is het Berceau, oftewel het vrijerslaantje. Een laantje met beuken waarvan de toppen in elkaar zijn gevlochten en het daardoor een gesloten geheel lijkt. Nu nog open, maar zeker in de zomer, maar ook in de herfst prachtig om te zien. Het is ook zo’n laantje waar in vroegere tijden geliefden graag hand in hand door heen wilden wandelden om een kusje te stelen. Het laat in ieder geval niks aan de verbeelding over.

Bloeiende stinsenplanten op Landgoed De Braak

Slechts één ding hebben we nog niet gezien, namelijk stinsenplanten. Even denk ik nog dat we daarvoor wellicht nog te vroeg in het seizoen zijn, maar als we in het tweede deel van onze wandelroute zijn aangekomen, komen we ineens ook velden vol stinsenplanten tegen. Een prachtig gezicht én voor mij ook het teken dat de lente is begonnen.

Het betekent helaas ook dat we bijna aan het einde van onze wandeling zijn gekomen. In de verte zien we onze auto al staan, maar voordat we het landgoed verlaten, maken we nog even een uitstapje naar het meest gefotografeerde bruggetje van het landgoed. Onderweg zijn we al meerdere keren over bruggetje gekomen, maar deze vormt wel een uitdaging. Laag hangend in het water en met bijna 100% kans op natte voeten.

Gelukkig voor ons hoeven we niet over dit bruggetje, maar bij een bezoek in de zomer zou ik het zeker wel willen uitproberen. Nu kiezen we er echter voor om terug te keren naar de groene wandelroute. Na een uurtje dwalen op het landgoed zijn we dan weer terug bij de ingang. Dit hadden we misschien nog wat kunnen rekken door van de route af te dwalen, maar dat is iets voor de volgende keer!

Praktische informatie over Landgoed De Braak

  • in de zomer waarschijnlijk beperkte parkeergelegenheid, maar nu is het geen probleem om de auto in de berm kwijt te raken
  • kiosk voor kleine versnapering aanwezig, alleen geopend in de zomer
  • twee uitgezette wandelroutes: blauwe is 1 km en de groene is 2,5 km. Daarnaast is het een vrij wandelgebied
  • hoogtepunten: oude bomen, diverse vijvers, vrijerslaantje en diverse leuke doorkijkjes. Ook voor kinderen zijn er diverse leuke dingen, zoals het Huttenbos en het Doolhof

Wandel jij weleens bij een Landgoed?

Wandelen op de Veluwe: Ermelose heide en het Speulderbos

Wie Veluwe zegt, zegt vrijwel praktisch in één adem, ook wandelen. Ook wij deden dat tijdens ons midweekje Veluwe in oktober vorig jaar. Zo wandelden we onder meer bij Landgoed Staverden, maar ook wandelden we over de Ermelose heide en door het Speulderbos met zijn dansende bomen. Een prachtige wandeling door één van de vele mooie natuurgebieden in ons landje. Gaan jullie met mij mee op ontdekking?

Dwalen over de Ermelose heide op de Veluwe

Al vrij snel na aankomst in ons vakantiehuisje op vakantiepark Heivlinder ontdek ik de routebeschrijving voor een wandeling van zo’n vier kilometer. Niet helemaal een gemarkeerde route, hoewel het overlapt met de klompenpadroute, maar aangeraden wordt om de beschrijving wel mee te nemen.

Ermelose heide

Ermelose heide

Dus gaan we een dag later gewapend met de routebeschrijving op pad. Vanuit ons huisje staan we in nog geen 200 meter aan de rand van een uitgestrekt heidegebied. Her en der een boom, maar vooral heide, heel veel heide. Nu (oktober 2021) natuurlijk uitgebloeid, maar zelfs op een zonnige herfstdag is het een mooi gezicht.

Al dwalend wandelen we door dit heidegebied en genieten ondertussen volop van het mooie weer en de natuur om ons heen.

Het magische Speulderbos op de Veluwe

Speulderbos

Speulderbos

Na zo’n 1,5 kilometer verlaten we het heidegebied en duiken we het bos in. In eerste instantie zie ik niet direct het magische van dit bos, maar dan komen we in het deel wat bekend staat om zijn dansende bomen. En ja, het lijkt inderdaad alsof de bomen in dit laantje aan het dansen zijn. Een bijzonder gezicht.

Ondertussen genieten we volop van de sporen die de herfst heeft achtergelaten. We stampen door het bladerdek, maar zien ook nog volop paddenstoelen. Na een tijdje komen we aan de achterzijde van het vakantiepark en zit onze wandeling er helaas op.

Inderdaad een mooie rondwandeling door een bijzonder landschap. Prachtige heide én een ontzettend mooi bos.

Schaapskooi Ermelo

Schaapskooi Ermelo

Later die middag wandelen we nog een stuk over de Ermelose heide, maar dan aan de andere kant. Hier bevindt zich één van de grootste schaapskooien van ons land en absoluut een bezoekje waard. Niet alleen is ook dit weer een prachtig gebied, maar ook het moment dat de schapen vanuit de verte aan komen draven, is een prachtig gezicht.

Onder leiding van hun herder komen de schapen steeds dichterbij en voor ik het weet sta ik zowat midden in een kudde schapen. De kudde bestaat uit zo’n 300 schapen die dagelijks hun ronde maken door dit heidegebied en aan het eind van de middag dan weer binnenkomen. In het bezoekerscentrum wordt hun verwachte terugkomst op informatieborden vermeld. Ook kun je hier meer informatie over de kudde vinden.

Ook hier zijn diverse wandelmogelijkheden, waaronder ook enkele gemarkeerde routes. Aangezien het inmiddels eind van de middag is, houden wij het wandelen voor gezien en rijden we terug naar ons vakantiehuisje. Het is in ieder geval wel een gebied waar ik zeker nog graag een keer wil gaan wandelen, want zo’n heidegebied heeft altijd een enorme aantrekkingskracht op mij.

Heb jij al eens gewandeld op de Veluwe? Zo ja, waar dan?

Landgoed Staverden oktober

Tip: Wandelen bij Landgoed Staverden

Wist jij dat Staverden het kleinste stadje van Nederland is? Sterker nog, het is in 2012 uitgeroepen tot het kleinste stadje van de Benelux. Tijdens ons midweekje Veluwe wilde ik hier dolgraag naar toe. Niet zozeer omdat het dan het kleinste stadje van ons land is, maar vanwege het landgoed. Oftewel, een kasteel met een park met prachtige kasteeltuinen. Ideaal uitje voor een ommetje in een prachtige omgeving!

Landgoed Staverden

Landgoed Staverden oktober

Staverden telt slechts een handjevol inwoners, zo’n 52 in totaal, maar heeft wel stadsrechten. Ooit werd het landgoed ontworpen met de intentie om hier een florerende stad van te maken, maar zo ver is het helaas nooit gekomen. Wat rest, is een prachtige landgoed met een kasteel, landbouwbedrijven, bos voor de houtproductie, een molen, een kapelletje en een begraafplaats.

Daarnaast is er een brasserie aanwezig op het landgoed waar je heerlijk op het terras kunt genieten van de mooi aangelegde kasteeltuinen.

Wandelen bij Landgoed Staverden

wandelroutes landgoed Staverden

Op het landgoed zijn drie gemarkeerde routes uitgezet, variërend van 2,5 tot 3,5 kilometer. Ook ideaal dus voor gezinnen met kleine kinderen. Alle routes starten bij de parkeerplaats en voeren je uiteindelijk langs de hoogtepunten van het landgoed. Daarnaast kun je de routes ook combineren en verder is het mogelijk om de route uit te breiden met een wandeling over de Ermelose heide en/of door het Speulderbos.

Wij kozen voor de gele route, een rondwandeling van zo’n 3 kilometer die ons vooral de mooie omgeving van het landgoed laat zien.

Bezienswaardigheden Landgoed Staverden

Nadat we de auto hebben geparkeerd, kunnen we direct met onze wandeling beginnen. Dat betekent ook dat we al vrij snel langs het verblijf van de witte pauwen wandelen. Helaas voor ons zijn ze niet echt goed te zien, maar het kan dus gebeuren dat ze vrij rondlopen op het terrein. Leuk weetje: het landgoed wordt ook wel de ‘witte pauwenburcht’ genoemd.

Ondertussen dwalen we iets van het landgoed af, maar genieten we volop van de omgeving op deze mooie herfstdag. Onderweg komen we vennetjes tegen en één van de achttien boerderijen die Staverden rijk is.

bezoekerscentrum landgoed Staverden

Ook wandelen we langs het bezoekerscentrum van Het Geldersch Landschap waar je meer informatie over het landgoed kunt vinden, maar ook een kop koffie kunt drinken. Wij kiezen er voor om door te wandelen richting het kasteel om daar bij de brasserie wat te nuttigen.

Landgoed Staverden oktober

watermolen Landgoed Staverden

En ja, dan staan we ineens voor het kasteel, een mooi pand en door zijn witte kleur zeker een opvallende verschijning. Gelukkig voor mij is het vrij rustig zodat ik ongestoord wat foto’s kan maken. Een stukje verder komen we langs de watermolen die door het Geldersch Landschap en Kastelen door de jaren heen is opgeknapt.

kasteeltuinen landgoed Staverden

Niet veel later wandelen we dan door de ruim opgezette kasteeltuinen richting de Brasserie waar we nog heerlijk op het terras van het herfstzonnetje kunnen genieten.

Handige informatie over Landgoed Staverden

  • gratis parkeren op de parkeerplaats aan de Uddelermeerweg 2 in Ermelo
  • drie uitgezette wandelingen, maar uitbreiding naar de Ermelose heide of het Speulderbos is mogelijk
  • hoogtepunten: de witte pauwen, het kasteel met zijn tuinen en de watermolen
  • horeca aanwezig, let op: Brasserie is geopend van woensdag t/m zondag
  • eventueel te combineren met een bezoek aan de bierbrouwerij, achter het kasteel gelegen
  • voor meer informatie, check de officiële site
wandelroute Heuvingerzand Hooghalen

Genieten van de stilte in het Heuvingerzand

Ooit gehoord van het natuurgebied Heuvingerzand? Ik had er tot afgelopen zaterdag nog nooit van gehoord, maar dankzij een wandel- en luncharrangement van De Leukste Deal kwamen we er terecht. Of beter gezegd, we kwamen terecht in Hooghalen bij Brasserie Eikenhorst voor de lunch. Vervolgens kregen we de keuze uit een aantal wandelingen en kozen we uiteindelijk voor de gele route in het Heuvingerzand.

En dat bleek een goede keuze te zijn! Een prachtig gebied met een gevarieerde wandeling. Gaan jullie met mij mee op ontdekking in het Heuvingerzand?

Heuvingerzand, een voormalig stuifzandgebied

Het Heuvingerzand gelegen tegenover het bekendere Groote Zand is een voormalig stuifzandgebied. Staatsbosbeheer plantte op deze stuifzanden dennen om het zand vast te leggen Er is nog een enkele open stuifzandplek aanwezig. Laat u verrassen door een gevarieerd natuurgebied waar de natuur de natuur mag zijn. (bron: Drenthe)

Nadat we de auto hebben geparkeerd, kunnen we direct starten met de Wijde Blik route van 4 kilometer. Een gemarkeerde route met gele paaltjes.

Heuvingerzand Hooghalen wandelroute

In eerste instantie wandelen we over brede bospaden, soms wat drassig, maar over het algemeen prima te doen. Al vrij snel daarna komen we in het voormalige stuifzandgebied terecht.

Inderdaad zien we her en der dennen in het weidse landschap. Ook spotten we nog een vennetje, waar we helaas niet bij kunnen komen. De heide staat er op deze trieste zaterdagmiddag wat verloren bij, maar zeker in augustus/september zal het ongetwijfeld een mooie aanblik zijn.

Genieten van de stilte in het Heuvingerzand

wandelroute Heuvingerzand Hooghalen

Wat ons verder vooral opvalt, is de stilte. Alleen af en toe een vogel, maar verder komen we slechts twee andere wandelaars tegen. Natuurlijk is het ook niet echt mooi wandelweer, het is grijs, bewolkt en ook net niet helemaal droog. Toch is dit gebied sowieso nog redelijk onbekend bij natuur- en wandelliefhebbers.

Ideaal dus, want op deze manier kun je nog ongestoord in alle rust genieten van de schoonheid van de natuur. De herfst heeft duidelijk zijn sporen nagelaten, veel paden zijn bezaaid met een dikke bladerdek. Heerlijk om door heen te stampen, maar soms ook verraderlijk omdat je de onderliggende wortels van de bomen minder goed ziet.

wandelroute Heuvingerzand Hooghalen

Nadat we het heidegebied hebben verlaten, keren we terug in het bosrijke gedeelte van Heuvingerzand. Deze keer geen brede bospaden, maar een kronkelige route terug naar de parkeerplaats. In dit deel spotten we ook nog enkele paddenstoelen, ongetwijfeld de laatsten van deze herfst.

Na een uurtje wandelen, zijn we terug bij de parkeerplaats en rijden we terug naar Brasserie Eikenhorst voor koffie met appeltaart. Een lekkere afsluiting van een mooie wandeling!

Praktische informatie over Heuvingerzand

  • gratis parkeren op de parkeerplaats aan de Zwiggelterweg in Hooghalen, tegenover Galerie Wildevuur
  • 1 gemarkeerde route, de Wijde Blik route van 4 km. Inclusief stops deden wij er een uurtje over
  • geen horeca aanwezig, wel in Hooghalen
  • goede wandelschoenen een vereiste, zeker in de herfst/winter aangezien het drassig kan zijn
paddenstoelenjacht De Heemtuin

Op paddenstoelenjacht in De Heemtuin

Nadat ik sinds enkele jaren vrienden ben geworden met de herfst, ga ik altijd in deze periode op paddenstoelenjacht. Gelukkig hoef ik daar niet ver voor van huis. In mijn favoriete natuurgebied De Heemtuin in Muntendam word ik namelijk elk jaar op mijn wenken bediend. De meest bijzondere exemplaren, van klein tot groot én tig vliegenzwammen. Oftewel de paddenstoelen met rood en witte stippen, deze spreken nog steeds het meest tot de verbeelding, toch?

Ook afgelopen zaterdag ging ik samen met mijn moeder weer op ontdekking in De Heemtuin. Helaas voor ons was het echt zoeken geblazen, maar uiteindelijk hebben we toch nog een aantal gevonden. Wandelen jullie met mij mee?

Natuurgebied De Heemtuin

Sinds ik een aantal jaren geleden het wandelen heb ontdekt én vooral heb gemerkt dat ik dan alles even kan vergeten, wandel ik regelmatig. Door de jaren heen, heb ik dan ook al op diverse plekken mijn stappen achtergelaten. Toch keer ik iedere keer weer terug naar De Heemtuin.

Deels ook omdat het zo dicht bij het huis van mijn ouders is, maar vooral ook omdat dit gebied mij elk seizoen weer opnieuw weer te verrassen. Iedere keer is het weer afwachten hoe de natuur zich heeft ontwikkeld of de vennen wel of niet goed gevuld zijn met water en soms ontdek ik ook nog weer nieuwe paadjes.

Zo’n vier jaar geleden spotte ik ze voor het eerst, of misschien werd ik mij bewuster van de schoonheid van de natuur in de herfst. De bekende rood met witte paddenstoel. Sindsdien ga ik elke herfst een paar keer naar De Heemtuin om te kijken of ze er al weer zijn.

Op paddenstoelenjacht in De Heemtuin

paddenstoelenjacht De Heemtuin

paddenstoelenjacht De Heemtuin

Dit jaar worden er zelfs fotografie workshops gegeven om de paddenstoelen mooier of beter vast te leggen. Even heb ik nog getwijfeld, maar ik hou er gewoon niet zo van om met een groep onbekenden op te trekken, laat staan om te moeten wachten tot ik zelf die ene paddenstoel kan fotograferen.

Dus ging ik met mijn trouwe wandelmaatje, mijn moeder, zelf op pad in De Heemtuin. Door de jaren heen hebben we wel ontdekt op welke plekken we de grootste kans hebben om ze te spotten.

paddenstoelenjacht

paddenstoelenjacht De Heemtuin

paddenstoelenjacht De Heemtuin

Dit jaar was het echter echt zoeken geblazen, want waar in voorgaande jaren het heidegebied vol staat, stond er nu welgeteld nog maar eentje. Of beter gezegd, deze lag al om. Misschien door dieren, misschien kapot getrapt door mensen, wie zal het zeggen?

Op het bospaadje even verder op stonden andere jaren ook altijd de nodige exemplaren, deze keer slechts een paar kleintjes. Terugkerend naar het heidegebied zagen we dan toch nog twee wat grotere paddenstoelen, maar vooralsnog is de oogst nog niet bijzonder groot helaas.

Sowieso heb ik het gevoel dat de herfst wat later op gang komt dan anders. Ook mijn favoriete bomen zijn namelijk nog niet zo verkleurd. Zo hebben we in ieder geval een mooi excuus om weer terug te komen!

Ga jij ook nog op paddenstoelenjacht of heb je er niks mee?

herfst Noordlaarderbos

Genieten van de herfst in het Noordlaarderbos

In februari was ik voor het eerst in het Noordlaarderbos en was ik direct onder de indruk van de schoonheid van dit bos. Ik nam mij dan ook voor om in de herfst terug te keren, maar vaak blijft het bij een hersenspinsel. Deze keer echter niet, want afgelopen zaterdag ging ik samen met mijn moeder terug naar het Noordlaarderbos. Helaas voor ons had de herfst nog niet helemaal zijn intrede gedaan, maar toch was het opnieuw genieten geblazen. Wandel je met mij mee?

Wandelen in het Noordlaarderbos

Noordlaarderbos herfst

Het Noordlaarderbos voelt als een sprookjesbos. Zeker nu we van het productiebos een veel gevarieerder bos hebben gemaakt. De Middeleeuwse karrensporen herinneren aan de handelsroute tussen Coevorden en Groningen die hier ooit liep. Ze lopen langs grafheuvels en het Galgenbergje, de plek waar vroeger mensen aan de galg bungelden. Je zou willen dat dit bos kon praten en zo haar verhalen kon vertellen.’ (bron: Natuurmonumenten)

Het Noordlaarderbos ligt grotendeels in de provincie Groningen, maar als je je wandeling uitbreidt met een uitstapje naar het natuurgebied Vijftig Bunder dan wandel je ineens in de provincie Drenthe.

In het Noordlaarderbos zijn meerdere wandelroutes uitgezet, in februari liepen we de rode paaltjesroute van zo’n zes kilometer. Deze keer besluiten we om de route in te korten en halverwege over te stappen op de blauwe paaltjes route. Hierdoor laten we het natuurgebied Vijftig Bunder links liggen, maar aangezien de heide toch niet meer bloeit, vinden we dat voor deze keer niet zo erg. In plaats van zes kilometer wandelen we uiteindelijk 4,5 kilometer waar we inclusief stops een dik uurtje over doen.

Herfst in het Noordlaarderbos

Helaas voor ons is het bos nog niet helemaal in herfstkleuren gehuld, maar toch zien we her en der al een voorproefje hiervan. Juist in deze tijd van het jaar vind ik het leuk om in een bos te wandelen. In de eerste plaats vanwege de mooie herfstkleuren, maar zeker ook vanwege het ritselen van de vallende bladeren alsmede in de hoop om mooie paddenstoelen te spotten.

Noordlaarderbos Groningen wandelen herfst

herfst Noordlaarderbos

paddenstoelen Noordlaarderbos

herfst Noordlaarderbos

Ondanks dat de herfst zich nog niet zo laat zien, komen we aan het eind van onze wandeling toch bij een plek waar de grond bezaaid ligt met een mooie bladerdek. Ook komen we dan eindelijk een paar mooie paddenstoelen tegen, want daarvoor zagen we alleen maar wat kleine exemplaren. Deze keer zien we gelukkig wat grotere exemplaren, nog geen rood met witte stippen, maar toch. Ook deze mogen er zijn.

En ja, dan wandelen we langzaam maar zeker terug naar het begin van onze wandeling.

Praktische informatie over wandelen in het Noordlaarderbos

  • Parkeerplaats Pollseweg in Noordlaren, let wel: zandweg volgen tot aan de bosrand en daar in de berm parkeren
  • Meerdere uitgezette wandelingen: de rode route van 6 km is halverwege in te korten door over te stappen op de blauwe waardoor je 4,5 km wandelt.
  • Grotendeels over onverharde paden, goede wandelschoenen zijn een vereiste
  • Geen horeca aanwezig
  • Populair wandelgebied, dus plan je bezoek. Wij waren er rond 13.00 uur en konden op ons gemak rondwandelen, maar het kan er behoorlijk druk zijn op een zonnige dag.

Nog tips voor mooie wandelgebieden?

Wandelen De Heemtuin

Project Wandelen: Moet ik een tandje bijschakelen of niet?

Begin dit jaar lanceerde ik een vijftal projecten waaronder Project Wandelen. Eigenlijk een verlengstuk van mijn andere project, namelijk Gezonder Leven. Door het hele corona gebeuren wandel ik al meer, maar ik wil mezelf ook graag uitdagen. Langere afstanden lopen, elke dag zoveel stappen zetten én minimaal 500 geregistreerde wandelkilometers in een jaar afleggen.

Hoe verging het mij én moet ik wellicht nieuwe doelen stellen of doelen bijstellen?

Langere afstanden wandelen

Inmiddels is de horeca weer normaal geopend en hoef ik dus niet te stressen over al dan niet naar de wc te kunnen onderweg. Toch is het er helaas nog niet van gekomen om routes van 6 kilometer of meer te wandelen, laat staan eentje van tien kilometer.

Waarom niet? Tja, echt een excuus hiervoor heb ik niet. Het is er simpelweg niet van gekomen. Natuurlijk wandel ik nog steeds, maar het blijft bij wandelroutes van maximaal vijf kilometer. Misschien ook wel omdat ik mezelf gewoon niet echt durf uit te dagen op dat gebied. Niet dat ik zozeer bang ben dat ik het conditioneel niet zal redden, maar meer omdat ik denk dat zo’n lange wandeling mij zal gaan vervelen.

Wel merk ik dat ik eigenlijk helemaal geen moeite meer heb met wandelingen van vijf kilometer, dus dat vind ik in ieder geval een lekkere opsteker. Ook in Zuid-Limburg tijdens onze vakantie ging het mij redelijk gemakkelijk af om ook in een glooiend landschap vijf kilometer te wandelen.

Toch blijft het wel mijn doel om langere routes te gaan wandelen. Dus onderstaande routes wil ik zeker nog graag dit jaar gaan doen:

Wandelen op een hogere tempo

solitaire boom Epen

Nog te vaak heeft wandelen voor mij als doel om er lekker met mijn camera erop uit te trekken. Toch heb ik soms ook een week dat ik ineens ’s avonds nog een half uurtje ga ‘stampen’ om zo mijn punten voor ASR Vitality op hartslag binnen te harken.

Dat lukt dan ook aardig waardoor mijn gemiddelde snelheid wel omhoog is gegaan van 4,8 kilometer per uur naar 5,0 kilometer per uur. Als mijn vriend mee gaat, dan tik ik met gemak zelfs de 5,3 aan, dus op dat vlak is er zeker wel sprake van verbetering.

Alleen zou ik het gewoon bij moeten houden en ’s avonds toch wat vaker weer aan de wandel moeten gaan. Zodat ik niet iedere keer voor mijn gevoel weer opnieuw hoef te beginnen, maar dat mijn basisconditie standaard hoger komt te liggen.

En toch kan ik mij er gewoon niet toe zetten om dit op regelmatige basis te doen. Gek toch? In ieder geval een aandachtspuntje voor de komende herfst.

Uitdagingen stellen

Wandelen De Heemtuin

Dankzij de app Ommetjes heb ik al een paar keer een reeks volbracht. Mijn langste reeks is 15 dagen aaneengesloten een ommetje maken van minimaal twintig minuten. Dat gaf ook best wel een kick, maar zoals zo vaak laat ik ook dat dan vervolgens verslonzen.

Nadat ik drie keer een reeks van tien dagen heb gehaald, blijf ik inmiddels weer hangen op hooguit vijf dagen achter elkaar wandelen. Hoogste tijd dus om een poging te doen om minimaal tien dagen achter elkaar te wandelen. Nog beter is om mijn record weer wat scherper te zetten!

Ik wil ook weer op mijn thuiswerkdagen voor dat ik begin met werken eerst een ommetje gaan maken. Nu rol ik bij wijze van spreken mijn bed uit en begin ik met werken, maar uit ervaring weet ik dat het ook fijn is om eerst een stuk te gaan wandelen alvorens te gaan werken.

Minimaal 500 kilometer wandelen dit jaar

Vorig jaar liep ik in totaal 375 geregistreerde wandelkilometers. Dit jaar wil ik naar 500 geregistreerde wandelkilometers waardoor mijn weekgemiddelde op een tien kilometer moet zitten.

Op zich lukt dit prima, mits het weer meewerkt, want ik merk toch wel dat ik echt een mooi weer wandelaar ben. Daar ligt dan ook direct mijn valkuil want met de herfst voor de deur bestaat het gevaar dat ik minder ga wandelen. Een aandachtspuntje dus!

Doe jij weleens een wandeling van meer dan vijf kilometer?

Rondwandeling Drouwenerzand Drenthe

Fotoserie: Wandelen over de heidevelden van Drouwenerzand

In de winter was ik al aan de wandel in het natuurgebied bij Drouwenerzand en wist ik dat ik terug wilde komen. Meestal gebeurt dat niet of in ieder geval duurt het een aantal jaren. Dit keer echter niet, want afgelopen maandag ging ik opnieuw naar Drouwenerzand. Waarom? Omdat dit de tijd van het jaar is waarin de heidevelden volop in bloei staan én juist daarom wilden we terug naar Drouwenerzand!

Natuurgebied Drouwenerzand

Drouwenerzand is bij veel gezinnen bekend vanwege het attractiepark, maar het heeft zoveel meer te bieden. Namelijk een prachtig natuurgebied waar je op je gemak van al het moois dat de natuur te bieden heeft, kunt genieten. Het is een zeer gevarieerd natuurgebied met zowel bos als heide.

Het leuke is ook dat het natuurgebied niet toegankelijk is voor fietsers of mountainbikers. Niks ten nadele van deze groep, maar om steeds aan de kant te moeten gaan, is gewoon minder leuk.

Rondwandeling Drouwenerzand

Natuurlijk kun je op eigen houtje door het natuurgebied gaan wandelen, maar je kunt er ook voor kiezen om de rondwandeling van Het Drentse Landschap te doen. Deze wandeling is in totaal 4,5 kilometer lang en kun je op verschillende plekken starten.

Wij starten bij de parkeerplaats P Natuurterrein, vlakbij camping Alinghoek. De route voert ons eerst door het bos, maar het duurt niet lang voor we het wildrooster passeren en in het prachtige heidegebied aankomen.

Natuurgebied Drouwenerzand Drenthe

wandelroute Drouwenerzand

Waar we ook kijken, rondom ons is alleen maar bloeiende heide te zien met her en der een paar bomen. Een prachtig gezicht, zeker op deze mooie zonnige dag. De paarse heide steekt mooi af tegen het lichte zand en het is dan ook volop genieten van al dit moois. Het zou kunnen dat je een kudde schapen hier tegenkomt, maar helaas voor ons zien wij ze niet tijdens onze wandeling.

Rondwandeling Drouwenerzand Drenthe

paarse rondwandeling Drouwenerzand

De rondwandeling voert je grotendeels rond het heidegebied, maar het is ook mogelijk om de route aan te passen en over het heideveld te wandelen.

Wij volgen echter de paarse paaltjes waarna we na enige tijd opnieuw een wildrooster passeren en weer terugkeren in het bos. Vanaf dat punt is het nog een stukje (ongeveer een kilometer) terug naar de parkeerplaats.

Praktische informatie over wandelen in Drouwenerzand

  • Parkeren is mogelijk op diverse plekken: langs de weg zijn slechts een paar parkeerplekken, het beste is om de borden met P Natuurterrein te volgen, ook kun je parkeren bij het attractiepark, maar let op: dit is betaald parkeren.
  • Paarse route is 4,5 km
  • Paden zijn goed begaanbaar, maar groot deel gaat wel door rul zand, dus route niet geschikt voor kinderwagens of rolstoelgebruikers
  • Zorg voor stevige wandelschoenen, het kan drassig zijn en groot deel gaat door rul zand
  • horeca alleen aanwezig aan het begin van de wandeling (attractiepark en camping Alinghoek), zorg dus voor je eigen versnapering voor onderweg

Ga jij nog een heidewandeling maken?

solitaire boom Epen

Wandelen in Epen: genieten van het glooiende Limburgse landschap

Wie van wandelen houdt, moet echt eens een gaan wandelen in de omgeving van Epen. Dit kleine dorpje in Zuid-Limburg ligt midden in het Geuldal en staat dus garant voor mooie vergezichten over een glooiend landschap. Ook wij trokken erop uit in deze omgeving tijdens onze vakantie in Zuid-Limburg in juni dit jaar.

Vanwege de warmte, over de 30 graden, kozen we bewust voor een wat kortere wandeling, namelijk de Bronnenwandeling rondom Epen van 4,5 kilometer. Een wandeling die garant staat voor veel wandelplezier, mooie vergezichten, vakwerkhuizen én een heerlijke plek om even te lunchen!

Epen in Zuid-Limburg

Epen telt slechts zo’n 700 inwoners, maar zeker in de weekenden en in de vakantietijd kan het er behoorlijk druk zijn. Vaak zijn dit wandelaars want Epen ligt in het Geuldal en juist dat dal is een geliefde bestemming bij wandelaars. Het dorpje zelf stelt eigenlijk niet zoveel voor.

Het heeft een supermarkt en een bakker, maar verder geen bijzonder centrum met leuke winkeltjes. Wel de nodige horecagelegenheden, hotels en pensions. En ja, dan weet je dat het een toeristische plek bij uitstek is. Wat Epen trouwens wel bijzonder maakt, zijn de vele bronnen die in en rondom Epen liggen. Dit zijn plekken waar het grondwater op een geconcentreerde, natuurlijke manier uit de bodem stroomt of opwelt.

Er zijn meerdere wandelingen uitgezet rondom Epen, maar wil je in ieder geval verzekerd zijn om meerdere bronnen te zien, dan zijn er een drietal wandelingen hiervoor. Wij kozen voor de groene bronnenwandeling, al met al een wandeling van 4,5 kilometer door Epen en het Geuldal.

De Groene bronnenwandeling in Epen

bronnenwandeling Epen

Nadat we de auto hebben geparkeerd op de parkeerplaats tegenover Hotel Ons Krijtland, even buiten Epen, genieten we alvast van het mooie uitzicht. Op het routebord staan inderdaad meerdere wandelingen beschreven, variërend van 3 tot 15 kilometer. Wij kiezen zoals gezegd voor de groene variant en hoewel het soms even zoeken is naar het plaatje wordt de route op zich goed aangegeven.

Vanaf de parkeerplaats wandelen we eerst richting het dorp Epen waar het nog heerlijk rustig is. Eenmaal buiten het dorp komen we meer wandelaars en fietsers tegen die net als ons genieten van het prachtige landschap.

Wandelen in Epen: de hoogtepunten

vakwerkhuizen Epen

Niet alleen genieten we van het glooiende landschap met zijn prachtige vergezichten, ook genieten we van de mooie vakwerkhuizen die we onderweg passeren.

Normaal zijn we gewend om deze in Duitsland te zien, maar ook in Zuid-Limburg kom je ze op verschillende plekken nog tegen. Deze huizen, gemaakt van hout, stenen, stro en leem, worden sinds 1850 niet meer gebouwd, maar zijn gelukkig grotendeels wel bewaard gebleven. Sommigen zijn tegenwoordig trouwens te boeken als vakantiehuis.

bronnen Epen

Inmiddels passeren we ook her en der enkele bronnen. Op deze warme dag lonkt het absoluut om er even in te stappen, maar toch kan ik de verleiding weerstaan.

De Volmolen Epen

Terzietenbeek Epen

bronnen Epen Zuid-Limburg

We wandelen inmiddels vol in de zon als we De Volmolen voor ons zien. In de verwachting dat we hier wellicht een versnapering kunnen nuttigen, nemen we er een kijkje. Dat blijkt helaas een misvatting van onze kant te zijn. Nadat we even rond hebben gekeken, vervolgen we dan ook onze route.

We passeren vervolgens de Terzietenbeek, een zijbeek van De Geul waar de naam Land van Kalk zijn eer aan doet. Op deze zonnige dag ziet het er in ieder geval erg lieflijk uit.

Aangezien we in de verte Herberg De Smidse zien liggen en we wel trek hebben gekregen, besluiten we om een plekje op het terras te zoeken. Gelukkig voor ons is er nog een schaduwplekje vrij. Hier genieten we van een heerlijke lunch. In mijn geval een Limburg kaasje met een behoorlijke geur, maar erg lekker van smaak!

Einde van de bronnenwandeling

Epen Zuid-Limburg

solitaire boom Epen

Nadat we een tijdje hebben gezeten, valt het ons zwaar om weer in de benen te komen. Toch komen we onderweg nog langs een aantal mooie plekjes. Zoals een groepje grazende koeien en een solitaire boom, oftewel een enkele boom in het landschap.

Na een tijdje bereiken we de andere kant van Epen en is het nog zo’n kilometer wandelen terug naar de parkeerplaats. Dat deel gaat helaas wat heuvelopwaarts…

Handige informatie over de bronnenwandeling in Epen

  • diverse wandelroutes mogelijk, wij liepen de groene bronnenwandeling van 4,5 kilometer
  • rondom Epen diverse parkeermogelijkheden. Wij parkeerden tegenover Hotel Ons Krijtland aan de Julianastraat
  • zorg voor goede wandelschoenen, de route gaat deels over onverhard terrein
  • bezienswaardigheden: bronnen, vakwerkhuizen, De Volmolen
  • horeca aanwezig in Epen waaronder Herberg De Smidse, deze passeer je tijdens de groene bronnenwandeling

Wandel jij ook graag?

Eys, het Toscane van Nederland

Ontdek Eys, het Toscane van Nederland!

Ergens las ik dat de omgeving van Eys ook wel het Toscane van Nederland wordt genoemd. Reden voor mij dus om daar in ieder geval te gaan wandelen tijdens onze vakantie in Zuid-Limburg. Vanwege het warme weer zochten we niet alleen een niet al te lange wandeling, maar ook eentje die niet al te inspannend zou zijn.

Dankzij Visit Zuid-Limburg kwam ik al vrij snel uit bij deze wandelroute. Een route van zo’n zes kilometer door het glooiende heuvellandschap van Zuid-Limburg. Met onderweg een mooie stop voor een hapje en een drankje. Ideaal voor ons dus! Wandelen jullie met mij mee?

De rode wandelroute in Eys

Eys was voor ons slechts een kort stukje rijden met de auto, wij verbleven namelijk zelf in Ubachsberg. Onderweg kregen we al direct een mooi beeld van de glooiende heuvels met kabbelende beekjes en volop bloeiende veldbloemen. Op zich kun je overal parkeren in Eys en van daaruit de wandelroute oppakken door het volgen van de rode paaltjes.

Wij besloten om gewoon bij het start- en eindpunt te parkeren op de parkeerplaats aan de Cartilserveldweg en vandaar uit de route te gaan volgen. Volgens onze bron zouden we onder meer langs de shortgolfbaan De Eyserhof komen en in de buurt van de watermolen van Wittem.

Wandelen rondom Eys is volop genieten

rode wandelroute Eys

wandelen rondom Eys Zuid-Limburg

Nadat we direct bij de parkeerplaats al even bij het monument hebben gekeken, beginnen we voortvarend aan onze wandeling. Al vrij snel zien we de eerste rode paaltjes, maar ook de bloeiende veldbloemen die we onderweg in de auto al zagen. Een prachtig gezicht en de eerste foto’s worden dan ook met een big smile gemaakt.

Al vrij snel komen we bij het volgende monument, opnieuw een oorlogsmonument ter herdenking van hetgeen hier in de WOII heeft plaatsgevonden. We vervolgen al vrij snel onze route en komen op een kruising waar we rechts af gaan en vol in de zon komen te lopen. Gelukkig voor ons staat er een briesje want eenmaal vol in de zon is het al snel zweten geblazen. Niet zozeer vanwege de inspanning, want we wandelen over een mooie vlakke onverharde weg. Ondertussen genieten we van het landschap en hoewel we zelf nog niet in Toscane zijn geweest, zien we de overeenkomsten wel.

Op een gegeven moment komen we bij een viaduct en twijfelen we even welke kant we op moeten. Google maps biedt uitkomst waardoor we onze wandelroute vervolgen door onder de spoorlijn van de Miljoenenlijn door te lopen en zien we de rode paaltjes ook weer verschijnen.

Het glooiende landschap van Eys

Eys, het Toscane van Nederland

Eys Zuid-Limburg

Het landschap bestaat vooral uit bomen, tot we ineens een paar woningen in de verte zien opdoemen. Niet veel later komen we een paar bewoners van dit gebied tegen. Heerlijk genieten van het zonnetje of wellicht bijkomen van de warmte, wie zal het zeggen?

Inmiddels is het bijna half 2 geworden en als we bij aankomst in Eys langs herberg Bie de Tantes komen, is de keuze niet zo lastig. We ploffen neer op het terras met de bedoeling om hier te gaan genieten van onze eerste Limburgse vlaai deze vakantie. Helaas is deze al uitverkocht en besluiten we ‘gewoon’ voor een lekkere koffie c.q. ijskoffie te gaan. Wat mij betreft echt dé lekkerste ijskoffie ever!

Herberg Bie de Tantes Eys

Na onze stop is het ons niet helemaal duidelijk welke kant we op moeten en heel eerlijk? Het is ons ook te warm om ons daar druk over te maken. We besluiten dan ook richting de parkeerplaats te wandelen. Juist dit deel valt mij wat zwaar, opnieuw vol in de zon, maar dit keer ook licht stijgend. Het zweet gutst me van het voorhoofd, maar gelukkig is het slechts een klein stukje waarna we in de schaduw onze weg terug naar de parkeerplaats vervolgen.

Uiteindelijk hebben we de route dus niet volledig gelopen, want we hebben de watermolen van Wittem compleet gemist. Jammer, maar wie weet bij een volgende bezoek aan Eys, want het is zeker weten een mooi stukje Nederland!

Handige informatie over deze wandelroute

  • start- en eindpunt Cartilserveldweg in Eys
  • gemarkeerde wandelroute middels rode paaltjes, goed aangegeven, in totaal 6 km (wij hebben uiteindelijk zo’n 4,5 kilometer gewandeld)
  • bezienswaardigheden: veldbloemen, heuvellandschap, diverse monumenten, glooiend landschap, het kerkje van Eys en de watermolen van Wittem
  • zorg voor stevige wandelschoenen, grotendeels onverhard.
  • horeca aanwezig in Eys, tip: ijskoffie bij Herberg Bie de Tantes

Nog tips voor mooie wandelgebieden in Zuid-Limburg?