Back to life, back to reality!
Oh jongens, mijn laatste vakantiedag is inmiddels een feit! Morgen begint de noeste arbeid gewoon weer, alsof ik niet weggeweest ben! Wat is dat toch, dat elk jaar die vakantieblues heviger lijkt toe te slaan?
Las vanochtend toevallig nog een artikel over dat veel jonge vrouwen zonder kids in Nederland bewust kiezen voor een parttime baan om zodoende ook nog tijd voor hobby’s, studies en wat al niet meer over te houden. Iemand reageerde daar op dat het pure luiheid is en dat je op die manier nooit carriere zult maken. Ik vind het allemaal prima hoor als anderen fulltime willen werken of misschien uit financieel oogpunt ook wel moeten natuurlijk of inderdaad iets na streven, maar het is echt niet mijn ding. Nog steeds ben ik zo blij dat ik vorig jaar die keuze heb genomen om naar 32 uur te gaan en daardoor een weekend van 3 dagen te hebben en op die manier gewoon tijd voor andere, dus ook leukere dingen, en vooral voor mezelf te hebben. Dan maar wat minder elke maand maar de rust die ik ervoor terug krijg, is echt onbetaalbaar!
Het leven is in mijn ogen gewoon te kort om alleen maar met werk bezig te zijn, of je moet al het geluk hebben dat je je werk echt ontzettend leuk vindt of dat je van je hobby je werk hebt weten te maken, maar ik denk toch dat voor de meesten geldt dat het gewoon een noodzakelijk iets is wat uiteindelijk aan het eind van de maand de broodnodige centjes oplevert maar dat het ook niet meer is dan dat. Voor mij geldt dat momenteel zeker… Natuurlijk heb ik best wel zin om morgen mijn collega’s weer te zien en iets van 40x te kunnen vertellen hoe geweldig leuk we het wel niet hebben gehad en dat Normandië ons inderdaad goed is bevallen maar het idee dat vanaf morgen de wekker weer om half 7 of 7 uur loeit en dat ik weer van alles moet, trekt me absoluut niet.
Nog los van het feit dat ik momenteel gewoon ook niet weet wat ik wil, vast staat wel dat ik eigenlijk uitgekeken ben op mijn werk en dat het elke dag 1 uur heen en 1 uur terug me nu na zo’n 13 jaar echt begint tegen te staan. Waar ik voorheen nog riep dat het me niks uitmaakte omdat ik het prima naar mijn zin had, vooral vanwege een leuke groep collega’s, is daar zo ineens een ommezwaai gekomen. Niet dat ik mijn collega’s minder leuk vind, (echt niet hoor, note voor mijn meelezende collega’s!) maar het werk is wel een stuk minder leuk geworden. Efficiënter werken als gevolg van een steeds meer gedigitaliseerd proces klinkt leuk maar als administratieve kracht pur sang levert het een stuk minder voldoening op en verdwijnt de lol steeds meer en meer naar de achtergrond. Wordt in ieder geval heel wat nadenken de komende tijd!
En zo breng ik dus een beetje mijn laatste vakantiedagje door, peinzend over wat ik nu wil, hoe nu verder en vooral sippend dat het morgen dan toch echt gebeurd is en dat er weer een hoop gewone werkweken op me liggen te wachten! Oh wee, degene die het morgen waagt om te zeggen dat ik vast weer zin heb om te mogen beginnen!
De drukte om te weten wat morgen komt heeft 2u geleden een dik stuk van je vandaag gesnoept. Enige wat is , is nu.
Liefs, ik
Daar heb je zeker wel een punt! Het is inderdaad zonde om nu al met morgen bezig te zijn want daardoor geniet je van de leuke dingen die er zeker vandaag ook op mijn pad komen…
geniet je minder, bedoel ik…
Wanda ik hoop dat je eruit komt
verder weet ik niet veel te zeggen op jou logje
Liefs Gerda
Het is nooit gek om te kijken voor iets anders, als je maar wel de goede keus maakt 🙂
Klopt, weet alleen nog niet welke kant ik op wil…
Jaa wat je wilt? Dat altijd zo lastig! In Nederland is die hele discussie over werk inderdaad nogal aanwezig. Hier werkt bijna niemand parttime, ook vrouwen met 5 kinderen werken gewoon meer dan fulltime. En om 7 uur je bed uit is echt uitslapen hoor: hier begint de werkdag om 7 uur en ik hoor mijn wekker dus al om 4.50 loeien hahaha 😀 Misschien maakt het dat ik om 4 uur alweer klaar ben het werkende leven hier een stuk draaglijker…
Pfff, zou echt niks voor mij zijn. Is het dan een kwestie dat het financieel moet of vinden ze het echt leuk om zoveel te werken?
Vaak een financiële kwestie, maar het hoort ook gewoon bij de cultuur. Artsen (zoals vriendlief) die een dienst doen van 24 uur of langer achter elkaar is ook vrij normaal…
Weet je, naar mijn idee is het een soort van jaloezie of zo, als het mensen lukt om met een parttime baan door het leven te komen, om dan al die leuke dingen die het leven biedt na te kunnen streven. Want ja, officieel is dit en calvanistisch land en als je om heen gaat kijken naar vele andere landen, hoe men daar met werk en tijd omgaat, is dat heel anders. Mensen gaan graag naar italië en waarom? Om hier te kunnen vertellen hoe relaxed die gasten elke dag zijn en die gasten worden vaak met gemak 100….
het is een denkwijze die men hier eens zou moeten veranderen, als we met zij allen, meer rust en tijd krijgen voor ons wel of niet gezin maar vrije tijd hebben, zo maak je bijv. ook weer banen vrij volgens mij, als iedereen part time zou gaan werken of in elk geval kiest voor minder werken…. Maar dat ben ik maar hoor, en dat is mijn gedachtengang 😉 je hebt toch meer aan iemand die gewoon uitgerust is en relaxed zijn of haar werk doet dan diegenen die alleen maar piekeren omdat ze uitblussen?
X
Zo zie ik het ook!
het is gewoon zo 😉 Een uitgerust mens telt voor 20 zelfs op het werk als ze er zijn… ik werk nu die 2 uurtjes per week, soms denk ik, nog 2 uurtjes erbij? Ik weet het niet, het lijkt weinig nu natuurlijk voor bijv. jou ook, maar ik moet het ook weer opbouwen 😀
Ik ben immers al 24 jaar thuis omdat ik mij rot heb gewerkt om mijn kind op te voeden, niet wetend dat de economie zo zou instorten, want terug naar werk wilde ik echt wel, ook toen ze jonger was, maar paste niet met naschoolse opvang of creche, daarbij dat is zo duur, dan had ik gewerkt voor die payments… ipv ervan over te houden, er is zoveel mis met dat werken, dat wil je niet weten, zeker als er kinderen thuis zijn aanwezig zijn 😉
X
Ik werk 20 uur. En ik herken wat je schrijft over digitalisering. Ik werk nu 13 jaar bij dezelfde organisatie en elke 1 à 2 jaar vinden zij daar opnieuw het wiel uit. Al de termen van hun management cursus worden er uitgebraakt, we moeten ons onderscheiden maar tegelijkertijd spugen we allemaal dezelfde woorden uit. Het werk is stampwerk geworden, de veelzijdigheid is weggenomen ze willen mensen met een hoog opleidings nivo. Echt ben blij met mijn 20 uurtjes eigenlijk wil ik terug naar 16 uur. En lekker genieten van mijn kinderen. Word ik slimmer en gelukkiger van. Maar ieder zijn meug natuurlijk. 😉
Mijn plezier en geluk vind ik ook echt niet in mijn werk, het is gewoon een noodzakelijk iets en heus, ga echt niet met tegenzin heen maar goh, wat neemt het een tijd in beslag en wat is vooral de laatste tijd, stront- en strontvervelend aan het worden…
Ja dat heb ik ook. Daarom ben ik ook begonnen met bloggen, gewoon omdat ik dat heel leuk vind, en mijn energie er uit haal. Leven is zoveel meer dan werken. Ook zo grappig wat wil je later worden? Alsof je werk je iets laat worden. Ik zeg altijd tegen mijn kinderen: het hoogste wat je kunt worden is jezelf.
Ik kan het alleen maar eens zijn met wat je schrijft. Mijn motto is ook ‘ik werk om te leven, ik leef niet om te werken’. Dus als het minder kan, ja dan graag! En als daar tegenover staat dat er dan minder geld binnen komt, soit.
Hopelijk kun je voor jezelf uitzoeken wat je wil gaan doen. Altijd lastig om zulke keuzes te maken. Misschien kan een loopbaancoach je helpen?
Hier wordt er trouwens ook niet part time gewerkt. Mannen en vrouwen werken allebei fulltime. Een groot deel van de bevolking heeft maar 1 dag per week vrij.
Luiheid, luiheid, ge vult uw leven toch in zoals ge wilt zeker! Makkelijk praten; vroeger bleef moeder thuis bij de haard en geen haan die daarnaar kraaide. Maar nu 4/5 gaan werken zonder kinderen… des duivels! Ik zou het ook heel graag doen maar financieel ziet het lief dat niet zitten.
Ik heb vorig jaar loopbaanbegeleiding gevolgd, dat was heel interessant, je leert heel wat over jezelf en je talenten. Weet niet of zoiets ook bestaat bij jullie?
Zoiets kennen we hier ook wel, misschien inderdaad een idee om er achter te komen wat ik wil
Ieder moet voor zich uitmaken hoe je wil werken… ik werk fulltime, maar door mijn flexibele uren… af en toe werk ik eens een lang dagje, maar op vele dagen ben ik vroeg thuis…
Jammer dat je je niet goed meer voelt op het werk, wat volgens mij toch wel belangrijk is, zeker als je elke dag 2 uur (heen en terug) over en weer pendelt naar het werk… soms met een mens keuzes maken…