De Zondagse Drie… (56)

Een wekelijkse terugkerende blog op zondag met daarin drie dingen die op de een of andere manier typisch zijn voor deze zondag of gewoon zomaar in me zijn opgekomen om deze blog mee te vullen!

De laatste Zondagse Drie van september alweer. Hoe is het mogelijk? Ik heb echt het gevoel dat de tijd steeds sneller aan mij voorbij vliegt. Vroeger duurde het toch allemaal veel langer? Of was dat meer het gevolg van mijn jeugdige onbezonnenheid waarin je echt van de ene schoolvakantie na de andere leefde?

Wat dat betreft is er niet zo gek veel verandert. Ook nu ‘leef’ ik van de ene vakantie naar de andere. Zijn we amper bijgekomen van onze uitspattingen in de Ardennen vanwege de formule 1 zijn we nu alweer weg. Ja, jullie lezen het inderdaad goed! Sterker nog, als jullie dit lezen, zitten wij in Oostenrijk! Inmiddels mijn favoriete land zoals jullie weten maar dit was echt niet altijd zo. Nee, ik had echt nooit verwacht dat uitgerekend dit land mij zo enorm goed zou bevallen. Waarom niet? Dat laat ik je nu natuurlijk weten!

Oostenrijk is toch dat land waar je alleen maar kunt skiën en zo?

In 2004 moest vriendlief onverwachts voor zaken naar Oostenrijk en dus besloten we om het te gaan combineren met onze zomervakantie. Althans, ik had meer zoiets van “Okay, dan zijn we nog even weg maar wat heb ik daar in vredesnaam te zoeken”. Boy, was I wrong! Natuurlijk weet ik ook wel dat er echt niet hele jaar door sneeuw ligt in Oostenrijk. Wist ik veel dat je gedurende de rest van het jaar ook prima kunt genieten van dit land. Al vanaf het moment dat we in de buurt kwamen van de Wörthersee, de eerste bestemming in Oostenrijk waar ik kennis mee maakte, was het direct goed aan tussen ons. Liefde op het eerste gezicht dus!

Oostenrijk is toch dat land waar je wel een beetje boel sportief bezig moet zijn?

Ik bedoel, als je dan al foto’s ziet van de andere seizoenen dan zijn het steevast mensen die de bergen in gaan om even een flink stuk te wandelen of te gaan mountainbiken. Allemaal facetten waar ik absoluut in die tijd echt niet aan moest denken. In 2004 gingen mijn ogen dan ook goed open nadat ik zowat aan het zuurstof moest bij een kleine beklimming richting de kassa van een kloof. Sindsdien ben ik meer op de sportieve toer gegaan en let ik bewuster op mijn voeding. Natuurlijk gaat dat ook met vallen en opstaan maar vanwege mijn voorliefde voor Oostenrijk wil ik gewoon enigszins een ‘normale’ conditie hebben. Dat ik ook gewoon lekker de bergen in kan, dat ik niet direct zo loop te hijgen en te steunen als ik een beklimming voor de kiezen krijg. Maar goed, ook zonder dat kun je optimaal genieten van Oostenrijk. Overal zijn natuurlijk kabelbanen zodat je alsnog de bergen in kunt om daar boven te genieten van de meest mooie uitzichten.

Oostenrijk is toch dat land waar half bejaard Europa naar toe gaat in zo’n busje?

Ook zoiets… mijn opa en oma gingen vroeger met De Jong Intra al met zo’n georganiseerde busreis naar Oostenrijk. Nog steeds kom je die bussen overal wel tegen. En ja, ook uitsluitend maar met bejaarden. In mijn beleving ging iedereen onder de 60 naar andere bestemmingen. Oostenrijk, daar ging je heen als je de rest van Europa had gehad en dan klaar was voor zo’n Tiroler avond waarbij de oudere dames nipten aan hun likeurtje terwijl de opa’s zich vergaapten aan de serveersters in dirndl’s. Inmiddels zijn we natuurlijk de 40 ook gepasseerd maar al vanaf het begin in 2004 heb ik deze mening bijgesteld. Ja, er zijn inderdaad veel oudere mensen maar er zijn ook ontzettend veel jongere mensen. Allemaal hebben we één ding gemeen. Namelijk dat we Oostenrijk geweldig vinden vanwege de prachtige natuur, de mooie bergen én vooral omdat je het gevoel hebt continu onderdeel uit te maken van een ansichtkaart.

En jij? Ben jij al toe aan een portie Oostenrijk of stel je dat uit tot je 60e?