De Zondagse Drie… (54)

Een wekelijkse terugkerende blog op zondag met daarin drie dingen die op de een of andere manier typisch zijn voor deze zondag of gewoon zomaar in me zijn opgekomen om deze blog mee te vullen! 

En zo is er weer een week voorbij. Een week waarin we nog lekker konden genieten van een heerlijke nazomer. Een week waarin voor mij de lunches met collega’s centraal stonden. Zo at ik een visje met een collega die binnenkort vertrekt naar een ander kantoor en ontdekte ik met een paar dames van kantoor een nieuwe hotspot in Coevorden. Verder ging ik nog de nieuwe woning bekijken van een vriendinnetje én genoten we op de valreep nog van onze eerste bbq van het jaar! Maar met dit alles wil ik deze Zondagse Drie niet vullen. Waar dan wel mee? Nou, vandaag is het 15 jaar geleden dat de vliegtuigen het Word Trade Center binnen vlogen. Nog steeds een absurde gebeurtenis. Het is dat het inderdaad is gebeurd maar het valt toch gewoon niet te bevatten dat mensen zoiets willens en wetens doen? Vandaag deel ik dan ook drie dingen met je die met deze bijzondere dag te maken hebben!

Ik zat nog op kantoor en een klant bracht mij op de hoogte…

Ik moest die bewuste dag tot half 6 werken en was net begonnen met het opruimen van de dossiers op mijn bureau. Een klant belde nog om een autowijziging door te geven. De bewuste klant was altijd wel in in voor een geintje dus toen hij begon met ‘Heb je het al gehoord’ bereidde ik me voor op de één of andere grap. Wat hij daarna vertelde, kon ik dan ook eerst niet geloven. Internet werd opgestart en de berichten die ik toen voorbij zag komen, bezorgden me onmiddellijk kippenvel. Ongeloof en woede wisselden elkaar af. Hoe was het mogelijk dat dit kon gebeuren?

In november 2001 gingen we zelf naar New York…

Alles was al geboekt toen 9/11 gebeurde. In eerste instantie hebben we nog overwogen om niet te gaan maar tegelijkertijd konden we ons ook niet voorstellen dat het nog eens zou gebeuren. Dus gingen we inderdaad naar New York. Wat we daar aantroffen? Een stad die probeerde te overleven, een stad die zichzelf probeerde terug te vinden in de achtergebleven puinhoop. Het openbaar vervoer kwam weer op gang, overal zag je bordjes met Missing Persons en mensen die met een mondkapje rondliepen vanwege de immer aanwezige doodsgeur die overal hing. Het was bizar en toch heeft de stad een onuitwisbare herinnering op me gemaakt. Graag zou ik nog eens terug willen om dan wel ongestoord de toerist uit te kunnen hangen. In november 2001 was het toch anders, veel politie op straat en vooral het beeld van een stad die ongelofelijk hard was getroffen.

Enorme controles op het vliegveld toen we terugvlogen naar Nederland…

Op de heenweg waren er natuurlijk ook wel wat extra controles maar op de terugweg was het echt helemaal erg. Op sokken en zonder je riem moesten we door de controlepoortjes, daarna nog een body check, koffers werden driedubbel gecheckt. Ik moest zelfs nog met een paar beveiligers mee naar een aparte ruimte om mijn koffer open te maken. Natuurlijk weet je dat je onschuldig bent maar als er zoveel lui om je heen staan dan voel je wel ineens heel erg klein en nietig. Ik had een thriller bij me waarop een pistool stond afgebeeld en moest vervolgens uitleggen waar het boek over ging, dat het echt geen handleiding was. Het was alsof iedereen op voorhand verdacht was.

Na 5 dagen New York vlogen we nog door naar Miami waar we nog 3 weken met een camper door Florida zijn getrokken. Het was in alle opzichten een beladen vakantie want op de dag dat wij naar Miami vlogen, stortte er nog een vliegtuig neer. Ook was Florida in de ban van poederbrieven. Onze ansichtkaarten kwamen dan ook weken later binnen met tig meldingen van security check. Een heel ontspannen vakantie is het vrijwel geen moment geweest.

Mijn hamvraag van vandaag? Ben jij weleens in New York geweest?