Blue Monday, de zin of onzin van dit verschijnsel
Blue Monday, oftewel de dag waarop je winterdip officieel zijn dieptepunt bereikt. Dé dag waarop je je beseft dat er niks van je goede voornemens is terecht gekomen. Dat je zomervakantie nog maanden op zich laat wachten én dat het nog steeds om een uurtje of 5 donker is. Kortom, dé dag waarop je je officieel niet lekker in je vel mag voelen.
Veel mensen doen dit af als zo’n typische modegril. Gewoon doorgaan met je normale bezigheden en in je achterhoofd houden dat het vanzelf lente wordt. Voor anderen is deze tijd van het jaar een periode van worstelen. Een periode waarin je om het minste of geringste uit je humeur bent, waarop je het liefste gewoon in bed wil gaan liggen en als de wekker gaat dat het dan 1 maart is of zo.
Ik behoor inderdaad tot die groep
Ja, het is inderdaad waar. Ik vind deze tijd van het jaar over het algemeen drie keer niks. Niet omdat het zo slecht is gesteld met mijn goede voornemens. Niet omdat de zomervakantie nog maanden op zich laat wachten. En zelfs dat het om 17.00 uur nog donker is, heeft niet al teveel invloed op mijn humeur. Wat dan wel? Gewoon, winter, sneeuw, gladheid, al die berichtgevingen van de KNMI die te pas en te onpas strooit met allerlei codes. Het feit dat je door het weer veel meer binnenshuis je vertier moet zoeken.
Ik voel me inderdaad lusteloos, heb nergens zin in en kan me ook niet echt ergens toe zetten. Hoe goedbedoeld de adviezen van anderen ook zijn, het lukt me niet om die knop om te draaien. Waar ik anders altijd met mijn camera loop te zwaaien, zie ik het nu gewoon niet. Sneeuw levert natuurlijk mooie plaatjes op, maar het betekent allereerst ook dat ik er door moet. Door sneeuw ploeteren betekent of kans lopen onderuit te gaan omdat het glad is of natte voeten krijgen omdat het een dikke vieze prut is. In beide gevallen doe je mij er geen plezier mee.
Hou je dan vooral bezig met leuke dingen
Ook zo’n makkelijke gezegde. Waar ik anders altijd roep dat ik tijd tekort kom om te lezen, dwalen mijn gedachten nu na twee hoofdstukken al compleet af. Waar ik anders altijd bij het minste geringste de drang heb om erop uit te trekken, zakt nu de moed mij bij voorbaat al in de schoenen.
Leuke dingen doen in deze tijd van het jaar? Ik zie het gewoon niet. Sowieso is er in mijn eigen stadje, Veendam, weinig te beleven. Daarvoor moet je dan bv naar Groningen. Een prima alternatief en voor ons ook nog geen half uurtje rijden. Toch komt het er niet van. Misschien juist omdat het zo dichtbij is, voelt het alsof alles wel bekend is.
Onze vakanties liggen al zo goed als vast en voor de eerste kan ik zelfs al bijna gaan aftellen. Toch stemt ook dat mij op dit moment nog niet echt vrolijk. Het duurt tenslotte nog zeven (!!) weken. Zeven weken voordat ik een greintje zon kan gaan vangen. Oh ja, er is nu natuurlijk ook wel zon maar die weerkaatst dan wel op dat witte spul.
Blue Monday, zin of onzin?
Het is niet zo dat het vandaag erger is dan anders. Gisteren was bijvoorbeeld helemaal bal. Vandaag toch wel lekker aan het schrijven geweest voor Racingnews365 en wat geprutst aan mijn eigen site. Maar ja, ik snap het wel. Het is nog maar half januari en we zitten nog midden in de winter. Het kan nog erger gaan worden met nog meer sneeuw. Het kan zelfs weer volop gaan ijzelen met alle ellende van dien. Ik troost me met de gedachte dat het nog 7 weken is tot aan Portugal maar goh, wat worden dat nog zeven lange weken…