#bezienswaardigheden Archieven - Pagina 3 van 25

Ontdek het mooie Zuid-Limburg met de Mergellandroute

6 augustus 20215 augustus 2021Nederland, Travel Wanda 18 reacties

Hou je ervan om lekker op je gemak door een onbekend landschap te toeren? Dan is de Mergellandroute in Zuid-Limburg echt iets voor jou! Ook bij ons stond deze route al een tijdje op onze to do lijst, dus toen wij in juni in Zuid-Limburg op vakantie waren, moest het er dan eindelijk van komen. De Mergellandroute brengt je namelijk langs de mooiste plekjes in Zuid-Limburg. Ideaal dus om een onbekende regio te ontdekken!

De Mergellandroute: op ontdekking door Zuid-Limburg

De Mergellandroute is een bewegwijzerde autoroute van zo’n 110 kilometer door het zuiden van Limburg. De route wordt goed aangegeven, maar kun je ook desgewenst opvragen bij Visit Zuid-Limburg.

De route begint officieel in Maastricht, maar doordat het een rondrit is, kun je de route overal oppikken. Wij deden dit direct bij onze accommodatie De Bernardushoeve in Ubachsberg. Mocht je de route elders starten en onderweg langs De Bernardushoeve komen, stop hier dan zeker even voor een kop koffie met een Limburgse vlaai. Het terras aan de achterzijde van de hoeve biedt je namelijk een geweldig uitzicht op het prachtige glooiende landschap.

Wij hebben er een volledige dag voor uitgetrokken omdat we natuurlijk ook her en der zijn gestopt. Soms om gewoon even een foto te maken, soms om een stadje, vakwerkhuizen of kasteel beter te bekijken, maar ook om lekker op ons gemak te genieten van het bourgondische leven in Zuid-Limburg.

Benieuwd welke plekken indruk op ons hebben gemaakt?

De hoogtepunten van de Mergellandroute

Vanuit Ubachsberg pakken we al snel de bekende bordjes met de Mergellandroute op. Op ons gemak toeren we door het glooiende landschap en genieten we van het weidse uitzicht. Dankzij de routebeschrijving heb ik van tevoren al even gekeken waar we sowieso even moeten stoppen.

Aangezien we later tijdens onze vakantie nog naar Valkenburg en Maastricht willen, slaan we deze twee stadjes tijdens de Mergellandroute over. Ben je echter maar één dagje in Limburg, dan is het natuurlijk wel aan te raden om hier te stoppen.

Eijsden: het mooie witte dorpje aan de Maas

Onze eerste stop maakten we in Eijsden, een mooi dorpje aan de Maas. Niet alleen vanwege zijn ligging aan de Maas een aanrader, maar ook zeker vanwege al die mooie witte panden in het centrum. We slenteren dan ook op ons gemak door het centrum en kunnen uiteindelijk de verleiding niet weerstaan om op één van de vele terrasjes neer te ploffen.

Hoewel het terras met uitzicht op de Maas lonkt, kiezen wij toch voor een terras in de schaduw en wel aan de Diepstraat. Eén van de mooiste straatjes van dit prachtige dorpje.

Het Kasteel van Eijsden

Nadat we enige tijd in Eijsden hebben rondgewandeld, besluiten we verder te rijden richting Noorbeek, maar amper op weg, zie ik ineens het Kasteel van Eijsden. Natuurlijk stoppen we hier ook even en nemen we een kijkje bij dit mooie kasteel. Helaas niet geopend voor publiek, maar toch een aanrader om hier even een kijkje te nemen.

De uitkijktoren van Mesch

De uitkijktoren van Mesch kun je niet missen, want deze ligt direct aan de weg en is een stop absoluut waard. Deze toren is zo’n negen meter hoog en biedt je een fantastisch mooi uitzicht op het heuvellandschap van Limburg.

Het Kasteel van Mheer

Zuid-Limburg telt heel wat kastelen, maar helaas zijn de meesten gesloten voor het publiek. Ook het Kasteel van Mheer is helaas niet voor ons toegankelijk, maar toch stoppen we even om hier een kijkje te nemen.

De kerktoren van Noorbeek

Doordat we ergens het gevoel hebben dat we nog een flink eind voor de boeg hebben, besluiten we om niet te stoppen in Noorbeek zelf. Wel stoppen we vlak voor het dorpje om deze foto te maken. Misschien wel het meest gefotografeerde plekje van Noorbeek, namelijk de kerktoren.

Het uitzicht vanaf het terras van de Gerardushoeve in Epen

Eén van de mooiste uitzichten vind je bij Restaurant De Gerardushoeve in Epen. Hier kun je trouwens ook heerlijk van genieten op het terras onder het genot van een hapje en drankje. Een ideale plek dus om even een pauze in te lassen!

Heb je nog tijd over dan kun je ook diverse mooie wandelingen rondom Epen maken. Wij deden later tijdens onze vakantie de Epen Bronnenwandeling en genoten enorm van dit prachtige gebied.

Wij vervolgen echter onze route richting het Drielandenpunt in Vaals. Hier zijn we een paar jaar geleden al eens geweest, dus we besluiten om hier niet helemaal naar toe te rijden, maar direct af te slaan richting Vijlen, het hoogst gelegen dorpje van Nederland.

Vijlen: het bergdorpje van Nederland

Dankzij een tip van een collega wijken we hier van de Mergellandroute af en rijden we eerst het Vijlenerbos in op zoek naar het hoogst gelegen boscafé van Nederland, namelijk Het Hijgende Hert.

Een absolute aanrader én wat mij betreft de perfecte afsluiting van deze rondrit door een prachtig landschap. Bij het boscafé Het Hijgende Hert genieten we van een heerlijke maaltijd in een mooie bosrijke omgeving.

Nadat we heerlijk hebben gegeten, pakken we de Mergellandroute weer op en rijden we door Vijlen. Inmiddels zijn we ook wel wat vermoeid en besluiten we om niet meer te stoppen.

Het uitzicht bij De Bernardushoeve in Ubachsberg

We toeren dan ook op ons gemak naar onze eindbestemming, namelijk De Bernardushoeve in Ubachsberg waar we onder het genot van een drankje genieten van een mooie zonsondergang. Gelukkig voor ons is dit ook de plek waar wij tijdens onze vakantie in Limburg verbleven, maar los daarvan, is het zeker een aanrader om hier tijdens het rijden van de Mergellandroute even te stoppen.

Kortom, de Mergellandroute is wat mij betreft dé ideale manier om Zuid-Limburg te ontdekken. Natuurlijk kun je niet alles zien of overal stoppen, maar alleen al het rijden door het glooiende landschap is een lust voor het oog!

Lijkt de Mergellandroute jou iets?

Een middag in het fotogenieke Valkenburg

19 juli 2021Nederland, Travel Wanda 9 reacties

Enigszins voelt het een beetje dubbel om nu een artikel te plaatsen over Valkenburg. Het stadje dat zo ongelofelijk getroffen is door de wateroverlast van de afgelopen dagen. Het is bizar om al die bekende plekjes nu compleet verwoest c.q. beschadigd te zien. Toch wil ik jullie graag al die mooie plekjes laten zien, want hoe moeilijk de inwoners het nu ongetwijfeld zullen hebben, Valkenburg is met recht een stadje om trots op te zijn!

Valkenburg, een toeristisch stadje bij uitstek

Wie Limburg zegt, en zeker Zuid-Limburg, denkt vast en zeker direct aan steden als Maastricht en Valkenburg. Ook wij hadden ze op het lijstje staan om te bezoeken tijdens onze vakantie in juni in Zuid-Limburg. Aan de ene kant was het eigenlijk veel te warm voor een stad, aan de andere kant, er waren ook minder toeristen waardoor we op ons gemak door het centrum konden slenteren.

Natuurlijk kun je in en rond Valkenburg veel meer doen dan alleen het centrum te bekijken. Zo kun je onder meer diverse grotten bezoeken of met de kabelbaan naar de 68 meter hoger gelegen Wilhelminatoren voor een mooi uitzicht en diverse activiteiten. Of wat te denken van een bezoek aan de Kasteelruïne waar je teruggevoerd wordt naar de tijd van ridders en jonkvrouwen? Of voor de sportievelingen onder ons, de beklimming van de Cauberg! Wij gingen na afloop van ons bezoek aan Valkenburg trouwens met de auto naar boven, wel zo relax.

Wij deden niks van dit alles, simpelweg omdat het ons of te druk was of dat we er al eens waren geweest zoals bij de Kasteelruïne. Eerlijkheidshalve moet ik er ook nog bij vertellen dat het ons ook te warm was voor dit soort inspanningen.

Wat we dan wel hebben gedaan? Nou, gewoon een beetje door het centrum slenteren, genieten van mooie steegjes, mooie pandjes met oude reclameuitingen en bruggetjes én natuurlijk lekker in de schaduw op een terrasje gezeten. Valkenburg op zijn best dus!

Het centrum van Valkenburg

Rondom Valkenburg vind je diverse parkeerplaatsen waar je tegen een geringe vergoeding je auto kunt parkeren. Wij stonden op een parkeerplaats aan het Berkelplein en stonden vanaf daar in nog geen vijf minuten in het centrum. Leuke bijkomstigheid is dat we via de Berkelpoort, één van de drie stadspoorten van Valkenburg, het centrum inlopen.

Eenmaal in het centrum valt het direct op. Het stikt er namelijk van de horecatentjes, van brasserie tot tapas, van pizzeria tot Grieks. Van cafés tot cocktailbars, het moet al heel gek lopen wil je hier niet een tentje vinden die je aanspreekt. Aangezien we eerst willen rondneuzen, weerstaan we de verleiding om direct op het terras neer te ploffen.

Het oude centrum is vrij compact en bestaat naast de vele horeca vooral uit van die typische toeristische winkeltjes. In het nieuwe gedeelte vind je dan meer de bekende ketens. Aangezien shoppen niet ons doel is, slenteren we gewoon wat rond. Af en toe even een zijstraatje in om te kijken wat voor verborgen pareltjes we daar tegenkomen. Zoals bijvoorbeeld een oude watermolen en dit mooie pand van een oude kruidenierswarenzaak. Jammer dat het niet meer in gebruik is, net zoals het oude Casino Hotel.

De bruggetjes van Valkenburg

Varen in de kanaaltjes in Valkenburg is helaas niet mogelijk, maar toch vind ik het altijd leuk om in een centrum van dit soort bruggetjes tegen te komen. Vooral als ze ook nog eens rijkelijk zijn versierd met bakken vol mooie bloemen. Om van het oude naar het nieuwe gedeelte te komen, kom je al over zo’n bruggetje heen.

Vergeet vooral echter niet om in het nieuwe gedeelte rechtsaf te slaan om zo langs dit straatje met bruggetjes te wandelen. Voordeel voor mij was in ieder geval dat het er lekker rustig was en ik ongestoord mijn foto’s kon maken. Dat zal buiten het coronagebeuren om wel anders zijn, met busladingen toeristen.

De stadspoorten van Valkenburg

Valkenburg telt maar liefst drie stadspoorten, namelijk de Geulpoort, de Berkelpoort en de Grendelpoort. De Berkelpoort kwamen we aan het begin van onze stadswandeling al tegen en hoe raar het ook klinkt uit mijn mond, maar ik heb er helemaal geen foto’s van gemaakt!

Niet veel later spotten we in het centrum al de Geulpoort, misschien wel het mooiste vanwege de bruggetjes op de voorgrond. De Grendelpoort zagen we niet direct, maar uiteindelijk bleken we daar ongemerkt al onderdoor te zijn gelopen. Pas op de terugweg, weer het centrum in, hadden we door dat dit de Grendelpoort was.

De Grendelpoort en de Geulpoort zijn helaas niet open voor publiek, van de Berkelpoort weet ik het niet zeker.

Terrasjes in overvloed

Zoals gezegd zijn er tig horecatentjes in en rondom het centrum van Valkenburg. Wij ploften uiteindelijk neer bij een Mexicaans tentje, El Rancho, vooral vanwege de schaduw en dat het er wat minder druk was dan in het oude gedeelte. Een goede keuze want we hebben er heerlijk geluncht!

Is Valkenburg de moeite waard?

Jazeker, als je in Zuid-Limburg bent, moet je zeker een paar uurtjes vrij maken voor een bezoek aan Valkenburg en omgeving. Gewoon lekker op je gemak door het centrum slenteren en even een terrasje meepakken. Verwacht echter niet dat je het gevoel hebt in een openluchtmuseum rond te lopen waar je ogen tekort komt om alles in je op te nemen.

Daarvoor zit er wat mij betreft teveel horeca en ademt Valkenburg teveel een toeristisch karakter uit. Neemt echter niet weg dat we ons er prima hebben vermaakt en dat je het zeker gezien moet hebben als je daar in de buurt bent!

Ben jij al eens in Valkenburg geweest?

De hoogtepunten van ons weekje Zuid-Limburg

9 juli 20218 juli 2021Nederland, Travel Wanda 10 reacties

Het lijkt inmiddels een eeuwigheid geleden, maar begin juni waren we een weekje in Zuid-Limburg. Onze zomervakantiebestemming voor dit jaar. Een week waarin we de jackpot qua weer hadden. Elke dag 30 graden of meer en pas regen op de terugreis. Niet helemaal ons ideale vakantieweer, maar ach, gelukkig waren er volop terrasjes in de schaduw te vinden! Ondanks de hitte hebben we de nodige uitstapjes gemaakt en zijn we zelfs een paar keer aan de wandel geweest. Natuurlijk volgen er nog uitgebreide blogs, maar voor nu deel ik alvast de hoogtepunten van dit weekje vakantie met jullie!

Kasteeltuinen van Arcen

Op de heenweg stond direct ons eerste uitstapje al gepland. Namelijk de kasteeltuinen van Arcen. Nog nooit geweest, maar door alles wat ik er over had gezien, leek me dit het ideale begin van onze vakantie. En ja, het overtrof mijn stoutste verwachtingen! Groot voordeel van dit corona tijdperk is natuurlijk dat er maar een beperkt aantal bezoekers mogen komen.

Dus dat betekende dat we heerlijk op ons gemak konden rondslenteren en overal uitgebreid een kijkje konden nemen. Eerst in het kasteel zelf, later in de prachtige aangelegde tuinen. Absoluut een aanrader!

Herberg de Bernadushoeve in Zuid-Limburg

Na lang zoeken en mailen had ik eindelijk een beschikbare accommodatie gevonden. De recensies beloofden ons een super mooi uitzicht en geloof mij, daar was geen woord van gelogen! Voordeel voor ons was dat het terrasgedeelte nog niet open was voor het publiek, waardoor wij, samen met de andere vakantiegasten, heerlijk konden genieten van het prachtige uitzicht.

Elke avond genoten we van het uitzicht, van de hertjes in de kinderboerderij naast de hoeve, maar vooral ook van de mooiste zonsondergangen. En ja, dan heb ik het nog niet eens over de gastvrijheid van het personeel gehad of over het lekkere eten en het zelfgemaakte ijs. Kortom, we hebben het die week enorm getroffen!

De overheerlijke Limburgse vlaaien

Wie Limburg zegt, denkt natuurlijk direct aan de Limburgse vlaaien. Ook wij hebben een uitgebreid warenonderzoek gedaan en waren enigszins verdeeld over de uitslag. Mijn vriend ging voor de rijstevlaai bij het Drielandenpunt, ik ging voor de Limburgse vlaai bij het Piepenhoes in Maastricht.

De Mergellandroute in Zuid-Limburg

Wij vinden het altijd erg leuk om een mooie autoroute te rijden. Het liefst een pass door het Oostenrijkse landschap, maar goed, ook de Mergellandautoroute heeft ons enorm verrast.

Een mooie route door een gevarieerd landschap met mooie dorpjes zoals Eijsden, Mechelen en Noorbeek, maar ook langs diverse kastelen, wijngaarden en uitzichtpunten. Wij sloten deze dag af bij Het Hijgende Hert, het hoogst gelegen boscafé van Nederland dankzij een tip van een collega waar ik hem zeker voor heb bedankt!

Wandelen door het Limburgse landschap

Eigenlijk was het ons te warm om te gaan wandelen, maar toch konden we het niet laten. We kozen dan ook bewust voor wat kortere wandelingen en vooral ook niet te inspannend.

Wat volgde waren twee mooie wandelingen door het Limburgse landschap. Eentje in de omgeving van Eys, ook wel het Toscane van Nederland genoemd, en eentje in wat ik misschien wel het mooiste deel van Limburg vond, namelijk het Geuldal. Prachtige vergezichten, volop veldbloemen, mooie bomen, diverse bronnetjes én zelfs vakwerkhuizen. Genieten op alle fronten!

Maastricht en Valkenburg

Ook voor een stedenbezoek was het eigenlijk te warm, maar ja, we waren er nu eenmaal en dus gingen we naar zowel Maastricht als Valkenburg.

Vooral Maastricht maakte hierbij indruk en had ik graag nog wat beter willen ontdekken, maar eenmaal op een terrasje in de schaduw aan de Maas, kwamen we vervolgens niet veel verder meer. Een goed excuus om nog weer eens die kant op te gaan dus!

In Valkenburg waren we al een keertje geweest. Niet helemaal mijn stadje, te toeristisch, maar ach, als je toch in de buurt bent, dan wil je toch nog een keertje door die nauwe straatjes slenteren en kijken of je buiten het toeristische gedeelte nog leuke plekjes kunt ontdekken. En dat lukte uiteindelijk prima!

Wat mag ik niet missen bij een volgend bezoek aan Zuid-Limburg?

Dag Juni, Hallo Juli

5 juli 20214 juli 2021Lifestyle, Nederland Wanda 16 reacties

Juni, mijn favoriete maand van het jaar, zit er inmiddels op. Deze juni begon zo mooi met onze vakantie. Voor het eerst in ruim dertig jaar ging ik op vakantie in eigen land. Een weekje Zuid-Limburg met volop zon, veel mooie plekjes én gelukkig veel terrasjes in de schaduw. Vol plannen om hierover te schrijven en jullie te voorzien van tig foto’s. Helaas liep het allemaal even anders.

Eenmaal thuis belandden we ineens in een rollercoaster, een achtbaan vol emoties die we enigszins al een tijdje hadden verwacht, maar ons toch compleet overviel. We namen toch nog vrij onverwachts afscheid van mijn schoonvader en ja, zo zal juni voor altijd een maand zijn met een randje. Tijd om de balans over juni op te maken, kijken jullie met mij mee?

Dagje Hortus Haren

Het stond al een tijdje op mijn to do lijstje, maar het kwam er steeds niet van. Begin juni was het dan eindelijk zo ver. Samen met mams ging ik naar de botanische tuinen van De Hortus in Haren. Ooit in de brugklas geweest, maar op die leeftijd interesseerde bloemetjes en bomen mij totaal niet.

Nu was het volop genieten van al het moois. Zeker van de Chinese tuin met zijn mooie doorkijkjes. Absoluut een aanrader als je een weekendje of weekje Groningen doet.

Meer lezen:

Tip: De botanische tuinen van De Hortus in Haren

Op ontdekking bij Borg Welgelegen

Zo vaak langs gereden, maar nooit de moeite genomen om er daadwerkelijk een kijkje te nemen. Op mijn eerste officiële vakantiedag besloot ik spontaan om er te stoppen om te ontdekken wat er zien zou zijn.

Een mooie tuin achter een mooie borg die helaas niet geopend is voor het publiek, De tuin is niet erg groot, maar ik kan me zo voorstellen dat het er prachtig is als de rhododendrons volop in bloei staan.

Weekje Zuid-Limburg

Nooit gedacht dat we serieus onze vakantie in eigen land zouden gaan doorbrengen. Corona zorgde er echter voor dat we een vakantie naar het buitenland niet zagen zitten, plus begin juni stonden België of Duitsland ook nog niet op geel.

Aangezien we toch wel erg graag even een weekje weg wilden, werd het dus Zuid-Limburg. Uitgerekend die week was het warm, eigenlijk voor ons te warm, namelijk elke dag boven de 30 graden. Gelukkig hadden we een fijne accommodatie met een heerlijk terras met een super mooi uitzicht. Ook tijdens onze uitstapjes, onder meer naar Valkenburg, de antiekmarkt in Tongeren en de diverse wandelingen zochten we altijd de schaduwplekjes op.

Natuurlijk volgen er nog uitgebreide blogs met vele foto’s, voor nu alvast een sfeerimpressie.

Wat gebeurde er nog meer in juni?

we genoten natuurlijk van de overwinningen van Max Verstappen, ook Mikey ontpopte zich tot een F1 kijker
mijn foto van museummolen De Wachter staat in de nieuwste editie van het tijdschrift Noorderland (blij mee)
we gingen eindelijk weer eens naar Leer, even lekker door de oude binnenstad struinen
ik liep een rondje langs de 3D tekeningen in het centrum van Veendam, met onder meer deze turfkar bij het Veenkoloniaal Museum
op mooie zonnige dagen waren we regelmatig bij ons vakantiehuisje te vinden
we liepen een rondje door het natuurgebied Leinwijk naast onze camping
Mikey, mijn grote kroelkip, heeft het chillen een nieuwe dimensie gegeven
en ja, we namen afscheid van mijn schoonvader (86) met de nodige tranen, maar ook zeker met fijne herinneringen

Wat zijn onze plannen voor juli?

Afgelopen weekend stond een weekendje Haaksbergen gepland, maar dat hebben we geannuleerd en is nu verschoven naar volgend jaar. Verder staat er nog niet zoveel op de planning, wel een date met onze lieve Brabantse vrienden. En ja, voor de rest is het vooral een kwestie van alles even laten bezinken en proberen we de dagelijkse dingetjes weer wat op te pakken.

Wat zijn jouw plannen?

Fotoserie: Prachtige vakwerkhuizen in Bernkastel Kues

7 juni 20216 juni 2021Duitsland, Europa, Travel Wanda 8 reacties

Wie ooit aan de Moezel is geweest, kent ongetwijfeld Bernkastel Kues. Dit pittoreske stadje is namelijk een geliefde uitstap voor vele toeristen. Een typische Duitse stad met een historische centrum waar je het gevoel krijgt dat de tijd heeft stilgestaan. Hier vind je geen moderne kunst, maar prachtige vakwerkhuizen. De ene nog schilderachtiger dan de andere. Een absolute blikvanger is het punthuisje (Spitzhäuschen) waarbij je het idee krijgt dat het elk moment om kan vallen. Toch staat het er al sinds 1416!

Al tijdens ons eerste bezoek (maart 2018) was ik onder de indruk van dit prachtige stadje. Alleen was het toen in de winterperiode en was het stadje redelijk uitgestorven. In juni 2020 keerden we terug en werd ik opnieuw verliefd op dit stadje met zijn prachtige vakwerkhuizen. Hoogste tijd dus om jullie te laten kennismaken met Bernkastel Kues!

Bernkastel Kues

Zoals gezegd is dit stadje één van de geliefde plekjes aan de Moezel. Het stadje telt nog geen 8.000 inwoners, maar puilt in de zomermaanden regelmatig uit. In feite bestaat het uit twee delen, namelijk Bernkastel op de rechteroever en Kues op de linkeroever.

De meeste bezoekers komen niet verder dan Bernkastel en hoewel wij wel met de auto even door Kues zijn gereden, is het Bernkastel dat ons weet te charmeren.

Het stadje is prima te bereiken, aan de oeverzijde ligt een mega grote parkeerplaats waar je tegen een geringe betaling je auto kunt stallen. Ook per boot is het stadje goed te bereiken, menig rondvaartboot maakt namelijk een stop bij Bernkastel-Kues.

Bezienswaardigheden Bernkastel-Kues

Eigenlijk is het net één grote openluchtmuseum waar je het gevoel hebt terug te gaan in de tijd. In het historische centrum vind je vooral kleine winkeltjes met streekproducten waaronder natuurlijk de befaamde moezelwijnen. Ook de typische toeristische winkeltjes vind je hier terug.

De grootste trekpleister is echter het Marktplein. Waar je ook kijkt, alleen maar vakwerkhuizen. Stuk voor stuk goed onderhouden en veelal in de typische rood witte kleuren geschilderd. Daarnaast vind je hier het 17de eeuwse stadhuis en een prachtige fontein, de St.- Michaelsbrunnen. Helaas tijdens ons bezoek ietwat lastig te fotograferen gezien de steigers. Ook het Spitzhäuschen is een absolute blikvanger. Hoe blijft het in hemelsnaam zo staan?

Ook wij nemen hier natuurlijk een kijkje en stiekem hoop ik op een plekje aan één van de vele terrassen op dit plein. Dat zit er helaas niet in, want de tafeltjes zijn continu bezet. Gelukkig vind je rondom het Marktplein genoeg leuke steegjes met volop horecagelegenheden dus vroeg of laat kom je wel een vrij tafeltje tegen.

Ook de toegangspoort is natuurlijk een bezienswaardigheid op zich. Veel mensen lopen er voor mijn gevoel klakkeloos onderdoor, maar voor mij betekent het standaard een fotomomentje. Altijd leuk om zo’n doorkijkje te fotograferen, toch?

Uitzicht op Bernkastel-Kues

Als je uiteindelijk uitgekeken bent in het historische centrum raad ik je zeker aan om even een stukje de brug op te lopen richting Kues. Vanaf de brug heb je namelijk een mooi uitzicht op Bernkastel met als hoogste punt de ruïne van burg Landshut. Hier schijn je trouwens ook lekker te kunnen eten, maar dat hebben wij zelf nog niet getest.

Voor nu beperken we ons slechts tot het uitzicht op de stad en de Moezel.

Uiteindelijk hebben we er inclusief een lunchpauze en de nodige fotostops zo’n drie uurtjes rondgewandeld. Lekker op ons gemak én vooral genietend van al dat moois.

Benieuwd naar wat je nog meer aan de Moezel kunt doen?

5x Doen aan de Moezel

Lijkt Bernkastel-Kues jou wat of heb je niks met dit soort stadjes?

Tip: De botanische tuinen van De Hortus in Haren

4 juni 20213 juni 2021Nederland, provincie Groningen Wanda 9 reacties

Als brugpieper kwam ik tijdens een schoolreisje terecht in De Hortus in Haren. Maar ja, wat had ik toen met planten en bloemen? Helemaal niks, maar dan ook echt helemaal niks. Het werd een middagje uitzitten en duimen dat het uitje zo snel mogelijk voorbij was. Nu tig jaren later werd het tijd voor een hernieuwde kennismaking. Samen met mams reed ik naar Haren en bezocht ik de botanische tuinen van De Hortus. Was het de moeite waard? Jazeker, want nu keek ik natuurlijk met heel andere ogen naar al dat moois. Genieten jullie met mij mee?

Achtergrondinformatie over De Hortus

Net onder Groningen ligt het gezellige plaatsje Haren. Hier vind je één van de oudste botanische tuinen van ons land. Verdeeld over zo’n twintig hectare vind je hier verschillende tuinen, zoals bijvoorbeeld een Engelse tuin, een Keltische tuin, een rotstuin, maar ook een Chinese tuin.

Je kunt het park zelfstandig ontdekken, maar ook middels een audiotoer of eventueel een rondleiding boeken. Naast de verschillende tuinen staan er in het park ook diverse beelden en kun je zelfs in het park overnachten.

De verschillende tuinen in De Hortus

De Chinese Tuin

Nadat we onze kaartjes hebben betaald, wordt ons direct aangeraden om eerst naar de Chinese tuin te gaan. Deze ligt rechts van de entree en zorgt er inderdaad voor dat je je direct in een heel andere wereld waant.

Al dwalend door de Chinese Tuin ontdek ik verschillende leuke doorkijkjes, maar ook een mooie vijver waar de kikkers ons hartelijk verwelkomen. Ook een heuse waterval die je van beide kanten kunt bewonderen is een absolute blikvanger in deze tuin. Niet alleen vind je hier volop planten, water, stenen en diverse bouwwerken, ook staan er her en der geschreven teksten. Het Chinese Theehuis is helaas gesloten, deze is namelijk alleen in juli en augustus geopend.

De Rotstuin

Nadat we voor ons gevoel alles hebben gezien in de Chinese Tuin vervolgen we onze wandeling. Volgende stop is De Rotstuin, waar je al klimmend en klauterend diverse rotsplanten en kruiden kunt ontdekken. In eerste instantie wandelen we gewoon onder langs de Rotstuin, maar omdat we toch graag het uitzicht willen zien, klimmen we alsnog naar boven.

Wat volgt is een mooi uitzicht over een groot deel van het park.

Van de Engelse tuin tot de watertuin

We gaan vervolgens op weg naar de Engelse tuin, maar deze valt mij een beetje tegen. Het heeft vast ook te maken met het feit dat nog niet alles hier in bloei staat en dat het daardoor vrij saai oogt.

Onderweg komen we nog langs de Keltische tuin waar vooral de vijver met de vlonders mooie plaatjes opleveren. Daarna is het op naar de watertuin waar diverse vijvers zijn aangelegd met waterlelies. Her en der staan bankjes zodat je op je gemak van de rust die hier heerst kunt genieten.

Verder zijn er nog diverse andere tuinen, variërend van heidegebieden tot bosrijke gebieden, van de vlindertuin tot de hortensiatuin. Stuk voor stuk prachtig aangelegd en goed onderhouden, maar nog niet alles staat in bloei of is helaas alweer uitgebloeid. Kortom, De Hortus is duidelijk in elke jaargetijde een bezoek waard!

Verschillende horecagelegenheden in De Hortus

In het park zijn drie horecagelegenheden, maar momenteel is alleen Grand Café De Plantage geopend voor bezoekers. Ideaal aan dit eettentje is de ligging, namelijk midden in het park zodat je vanuit hier gemakkelijk je route kunt vervolgen.

Daarnaast kun je hier mooi genieten van het uitzicht op de vijver en de tuinen aan de overkant van De Plantage. Op de menukaart staan onder meer diverse soorten belegde broodjes, gebak en soepen. Ook wij ploften hier neer voor de lunch en genoten van een heerlijk broodje kip kerrie en een broodje brie met walnoten.

Praktische informatie over De Hortus in Haren

Het park is vrijwel het gehele jaar geopend. Voor de exacte openingstijden klik hier
Parkeren is gratis en wordt duidelijk aangegeven. Let wel, de parkeerplaats ligt schuin tegenover de ingang waarbij je een vrij drukke weg moet oversteken
Entreeprijzen: Van maart tot november EUR 9,00 voor een volwassene, van november tot maart EUR 5,00. Kinderen tot 7 jaar zijn gratis, van 8 tot 16 jaar in het hoogseizoen EUR 4,50 en in het laagseizoen EUR 2,00
Diverse horeca aanwezig
Voor meer informatie over de tuinen, de exposities e.d. klik hier
Op dit moment moet je vooraf je bezoek reserveren

Ben jij al eens in een botanische tuin geweest en zo ja, welke?

Fotoserie: Struinen door Bad Nieuweschans

21 mei 202120 mei 2021Nederland, provincie Groningen Wanda 11 reacties

Bad Nieuweschans is zo’n plek waar ik normaal, lees voor corona, zo’n vier keer in het jaar kom. Je zou denken dat ik het dorpje dan wel aardig goed ken, maar dat is dus niet het geval. Ik kom namelijk nooit verder dan het wellness centrum. Nu het bad voor dagjesmensen is gesloten, vond ik het de hoogste tijd worden om een kijkje te nemen in het historische centrum van Bad Nieuweschans. Wandelen jullie met mij mee?

Bad Nieuweschans: een vestingdorpje

In 1628 tijdens de Tachtigjarige Oorlog is Nieuweschans ontstaan als vestingdorp, maar na het vertrek van het Nederlandse Garnizoen in 1815 werd het vanaf 1870 niet langer als vesting erkend. Het gevolg hiervan was dat de vestingwerken werden gesloopt en de omliggende grachten gedempt.

Pas in de jaren zeventig is men begonnen met de vesting in ere te herstellen en werd het in 2009 omgedoopt tot Bad Nieuweschans vanwege het wellness- en kuurresort Fontana Bad Nieuweschans. Tegenwoordig is het historische centrum beschermd dorpsgezicht met enkele mooie monumentale panden.

Bezienswaardigheden Bad Nieuweschans

Nadat ik mijn auto traditiegetrouw bij het wellness centrum heb geparkeerd, ga ik te voet richting het historische centrum. Dankzij de voetbrug bereik ik dit gedeelte in amper vijf minuten. Onderweg kom ik dan, blijkt achteraf, al langs één van de bezienswaardigheden, namelijk het Garnizoenskerkje (1751).

Ik vervolg mijn route en sta zo ineens midden in de historische kern. Het is er rustig en slechts een enkele fietser begroet mij. Hoe raar het ook is, ik lijk altijd tegen de klok in te lopen. Ook deze keer sla ik rechtsaf om aan mijn wandeling te beginnen. Al vrij snel bereik ik het keerpunt en sta ik oog in oog met een heuse kanon.

Teruglopend naar het midden maak ik wat foto’s van de fontein om vervolgens een zijstraatje in te duiken. Uit ervaring weet ik inmiddels dat je dan vaak tegen de mooiste plekjes aan loop. Dat blijkt ook nu het geval te zijn. Ik wandel door de Eerste Kanonnenstraat om vervolgens via de Tweede Kanonnenstraat weer richting de hoofdstraat te gaan.

In beide straatjes vind je oude huisjes met versierde gevels en ook het enige museum van Bad Nieuweschans. Het Vestingmuseum is nu helaas gesloten, maar ongetwijfeld leuk om eens binnen te kijken en zo meer over de geschiedenis te leren.

Terug in het historische centrum valt mijn oog op een wit gebouw. Dit blijkt De Hoofdwacht (1631) te zijn. Tot in de 19e eeuw in gebruik als hoofdwachtlokaal waarvoor de wacht elk uur ceremonieel werd gewisseld.

En ja, dan zit ook mijn wandeling door Bad Nieuweschans er op. Al met al ben ik dan een uurtje aan de wandel geweest in dit vestingdorpje met her en der wat fotostops.

Het was in ieder geval leuk om weer verrassende plekjes in mijn eigen provincie te ontdekken.

Wat vind jij in jouw provincie een verrassende plek?

Stadswandeling Elburg: deze plekjes moet je zien!

19 april 202118 april 2021Nederland Wanda 9 reacties

Elburg wordt vaak genoemd als één van de mooiste vestingsteden van Nederland. Een compact middeleeuws centrum waar je het gevoel krijgt dat de tijd heeft stil gestaan. Reden genoeg voor mij om dit stadje op mijn lijstje van Project Nederland te zetten. Lange tijd kwam het er echter niet van, maar met de Paasdagen waren we twee dagen op de Veluwe en mocht een bezoek aan Elburg natuurlijk niet uitblijven.

En ja, ik kan je nu al verklappen dat het mijn stoutste verwachtingen volledig overtrof. Kortom, het was liefde op het eerste gezicht en hopelijk geldt dat ook voor jou na het zien van al deze foto’s!

Elburg: terug naar de Middeleeuwen

Al vanaf de parkeerplaats Het Schootsveld (gratis) zie je direct een deel van de vestingmuur opdoemen. Ook de Grote- of St. Nicolaaskerk valt direct op. Deze kerk heeft namelijk een stompe toren omdat de spitse toren bij een blikseminslag in 1693 verloren is gegaan.

De vesting is ontstaan in 796 en zeker in de steegjes parallel aan de Jufferenstraat (de winkelstraat van Elburg) krijg je het gevoel dat je teruggaat in de tijd. Dat is zeker het geval als je de Smeesteeg in wandelt, want hier bevindt zich de oude stadsboerderij waarvan de oude muren nog te zien zijn.

Veel bezoekers blijven echter hangen in het gebied rondom de winkelstraat en bij de haven. Maar ik kan je zeker aanraden om gewoon her en der een zijstraatje in te duiken. Hier vind je de mooiste pandjes, versierde gevels en mooie hofjes. Kortom, er valt een hoop te genieten in Elburg!

Dwalend vanaf de Agnietenklooster tot de Vischpoort

Al direct bij binnenkomst in de vesting valt mijn oog op het prachtige Agnietenklooster. In deze 15-eeuwse klooster zit tegenwoordig het museum van Elburg en de plaatselijke VVV. Ook de kloostertuin erachter schijnt heel mooi te zijn, maar is nu vanwege corona helaas gesloten voor publiek.

Terwijl ik vanaf de rechterkant het klooster fotografeer, valt mijn oog op het huisje achter mij. In dit voormalige muurhuisje kun je zien hoe de armste Elburgers zo’n honderd jaar geleden leefden. Een kleine ruimte waar alles in werd gedaan, van leven tot slapen tot koken. Deze huisjes werden in 1839 tegen de stadsmuur gebouwd en dit huisje aan de Zuiderwalstraat is onderdeel van het museum.

Al verder struinend door de zijstraatjes kom ik terecht in de Smeesteeg. Hier bevindt zich de oudste stadsboerderij die nog steeds in bedrijf is. Prachtig om die muren en deuren in hun oude glorie te zien.

Uiteindelijk kom ik dan aan het einde van de vesting en bereik ik de Vischpoort, de enige nog overgebleven stadspoort in Elburg. Terwijl we de vesting uitlopen, lopen we zo het havengebied in. Hier is het nu vrij rustig, maar kan er bij de zomerdag behoorlijk wat bedrijvigheid zijn.

Al teruglopend naar de vesting zie ik ineens de kazematten in de poort, ooit aangelegd om de toegang tot de stad te verdedigen. Veel kazematten in Nederland zijn helaas verloren gegaan, maar in Elburg kun je ze dus nog bewonderen.

Het meest gefotografeerde plekje in Elburg

Wie al eens in Elburg is geweest, weet natuurlijk direct welk plekje hiermee wordt bedoeld. Namelijk het muurhuisje op de hoek van de Westerwalstraat. Niet alleen is dit muurhuisje prachtig om te zien, maar vooral de Westerwalstraat is een opvallende straat met zijn vele bloembakken en planten.

Ook mijn camera maakt overuren, want er valt inderdaad heel veel te zien in deze straat.

Terwijl we langzaam maar zeker terug naar de parkeerplaats wandelen, probeer ik nog wat tijd te rekken. Willekeurig wandel ik een straatje in om zo ineens een heel mooi hofje, namelijk Het Feithenhof, te ontdekken. Ook deze is nu helaas niet geopend voor publiek, maar enigszins brutaal werp ik toch een blik naar binnen.

Voor mij smaakte deze eerste kennismaking met Elburg absoluut naar meer. Heerlijk om door zo’n vesting te struinen en steeds weer nieuwe dingen te ontdekken. Gelukkig voor mij was het op de zaterdag dat wij er waren niet super druk, wel gezellig druk, maar doordat de meeste bezoekers rondom de Jufferenstraat bleven hangen, kon ik op mijn gemak mijn foto’s maken zonder hordes toeristen.

Ben jij al eens in Elburg geweest?

Fotoserie: Beginnende lente op Landgoed Fraeyelemaborg

26 maart 202126 maart 2021fotografie, Nederland, provincie Groningen Wanda 10 reacties

In de herfst is het vaste prik: wandelen rondom Landgoed Fraeyelemaborg in Slochteren. Dit jaar wilde ik er ook dolgraag in de lente naar toe, nadat het landgoed werd genoemd als één van de mooiste lentetuinen in Groningen. In mijn vorige artikel stipte ik het dan ook aan als één van mijn doelen voor deze lente. Gisteren heb ik direct maar de stoute schoenen aangetrokken en ging ik samen met mijn camera naar Landgoed Fraeyelemaborg. Even met eigen ogen zien of het inderdaad een mooie lentetuin heeft!

Landgoed Fraeyelemaborg en Het Overbos

Tot 1972 was deze prachtige borg in handen van diverse verschillende families, maar daarna werd het verkocht. Niet veel later werd het ingericht als museum en voor het publiek open gesteld. In de diverse vertrekken wordt dan het leven tot het midden van de 20e eeuw getoond.

Direct achter de Fraeylemaborg ligt Het Overbos. Dit bos is vrij toegankelijk voor het publiek, maar bij de ingang staat wel een kistje waar je eventueel een vrijwillige bijdrage in kunt doen. Wandelroutes zijn hier niet uitgezet, maar als je gewoon de paden volgt, dan kom je in principe door het hele bos.

In totaal loop je dan zo’n kleine 4 km, een wandeling die ook met kinderen prima is te doen. Wat ook leuk is, is dat op de route diverse bijzondere educatieve elementen te zien zijn, zoals dit kasteeltje halverwege de route.

Lente op het Landgoed

Voor mij was het de eerste keer dat ik dit landgoed bezocht in de lente. Helaas koos ik niet de beste dag daarvoor uit. Net op het moment dat ik de parkeerplaats opreed, begon het namelijk te miezeren. Nadat ik even in de auto had gewacht, besluit ik het er toch maar op te wagen.

Even leek dit goed uit te pakken, maar halverwege mijn wandeling hield het op met miezeren en volgde de ene na de andere bui zich op. Gelukkig werd ik niet helemaal zeiknat, maar toch, fijn wandelen was het vervolgens niet meer.

Maar goed, lente dus. Ook hiervoor was mijn timing helaas niet goed, want hoewel er inderdaad al wat bloeiende bloemen te zien zijn, zit het meeste nog in de knop. Misschien half april nog maar een keertje teruggaan om te zien hoe het er dan bij staat.

Voor nu was het vooral fijn om in alle rust hier te wandelen, want dat is vaak in de weekenden wel een ander verhaal.

Mijn favoriete plekjes op Landgoed Fraeyelemaborg

Net als tijdens mijn herfstwandeling liep ik ook nu langs mijn favoriete plekjes op het landgoed. Zoals dit zijweggetje met de bijzondere hoge bank. Ook ‘klom’ ik naar het hoger gelegen gedeelte van het bos voor het uitzicht. Maar vanwege het miezerige weer heb ik helaas niet echt veel foto’s genomen. Het bleef vooral beperkt tot de borg, natuurlijk ook de absolute blikvanger van dit gebied.

Of het echt tot één van de mooiste lentetuinen van de provincie Groningen behoort, kan ik helaas nog niet zeggen. Daarvoor was ik er duidelijk te vroeg in het seizoen. Binnenkort dus nog maar weer die kant op én hopelijk is dan ook het terras van Restaurant De Boerderij geopend!

Een middag in Groningen: heerlijk om terug te zijn!

25 januari 202124 januari 2021Lifestyle, Nederland, provincie Groningen Wanda 12 reacties

Groningen is zo’n stad waar ik vroeger kwam om te winkelen en uit te gaan, maar de laatste jaren eigenlijk pas echt ben gaan waarderen. Ik hou ervan om door de straten rondom het centrum te slenteren. Te genieten van al die mooie oude pandjes en de pakhuizen in het gebied rondom de Noorderhaven. Normaal komen we er een paar keer per jaar, maar door het hele corona gebeuren was het inmiddels al een jaar geleden. Afgelopen zondag was het tijd om eindelijk weer eens door de stad te slenteren!

Vanaf het Damsterdiep naar het centrum

Normaal parkeren we altijd bij het Noorderplantsoen, maar dat schijnt momenteel één van de drukste plekken van de stad te zijn. Nu deze zondag ook nog eens het zonnetje schijnt, besluiten we om aan de andere kant van de stad te parkeren. Bijkomstig voordeel is ook nog eens dat het voor ons, komend uit Veendam, direct aan het begin van de stad ligt. En ja, het is ook weleens leuk om onze standaardwandeling door de stad vanaf de andere kant te maken.

Wat direct opvalt, is dat het inderdaad vrij rustig is in de stad. Natuurlijk rijden er auto’s, fietsen er mensen en lopen er her en der mensen op straat, maar in tegenstelling tot anders, is het nu een stuk rustiger. Mij bevalt dat eigenlijk prima, nu kunnen we tenminste in alle rust genieten van de stad.

Vanuit het centrum naar de Martinikerk

Vaste prik is natuurlijk een bezoek aan het hofje achter de Martinikerk. Heerlijk om daar door heen te slenteren en te genieten van de mooie pandjes in dit deel van de stad. Natuurlijk maak ik ook hier weer mijn geijkte foto’s, namelijk het doorkijkje naar de Martinikerk en het straatje met de gekleurde pandjes met de Martinikerk op de achtergrond.

Hoewel ik inmiddels tig foto’s van deze twee plekken heb, blijf ik ze altijd maar weer maken. Vooral nu met het zonnetje erbij vind ik dit absoluut één van de mooiste plekjes van de stad.

Richting Noorderhaven

Terug in het centrum gaan we richting de Zwanestraat, ooit uitgeroepen tot de mooiste winkelstraat. Het is inderdaad een straat met leuke boetiekjes en eettentjes. Nu natuurlijk alleen geopend voor coffee to go. Uiteindelijk komen we uit in De Grote Kromme Elleboog waar één van mijn favoriete winkels is gevestigd, namelijk Dille & Kamille.

Vanuit hier is het nog maar een klein stukje lopen naar één van mijn andere favoriete plekken in de stad, namelijk Noorderhaven. Dit gedeelte van de stad telt tig mooie oude pakhuizen, maar is natuurlijk vooral bekend vanwege de vele boten. Ook hier moet ik gewoon weer foto’s maken en geniet ik dubbelop nu het lekker rustig is.

Tijd voor een versnapering

Natuurlijk missen we het om even gezellig neer te ploffen bij een leuk eettentje, maar gelukkig hebben vrijwel alle horecazaken wel een afhaalpunt. Ook wij maken hier dankbaar gebruik van. Natuurlijk doen we dit bij ons favoriete tentje, Huis de Beurs. Al genietend van onze kop koffie wandelen we richting de Vismarkt.

Normaal één van de drukste plekken van de stad, maar nu relatief rustig. Her en der wandelen mensen of trappen ouders met hun kinderen een balletje. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit wel een fijne bijkomstigheid van de corona vind, dat je nu gewoon rustig door een stad kunt slenteren. Dat de winkels op zondag zijn gesloten, maakt me helemaal niks uit, wel mis ik het om even ergens lekker te kunnen lunchen.

Al met al was het heerlijk om even terug in de stad te zijn en voelde het bijna normaal. Even weer onder de mensen, maar vooral ook even ergens anders wandelen dan in een natuurgebied.