5x Doen in Limburg an der Lahn + bonus

Duitsland is zo’n land waar je of helemaal niks mee hebt of waar je naarmate je ouder wordt, toch een zwak voor krijgt. Juist die kleinere stadjes zorgen ervoor dat ik een zwak voor Duitsland heb ontwikkeld. Niks leukers dan ronddwalen in zo’n oude binnenstad en je vergapen aan al die prachtige vakwerkhuizen. Door de jaren heen heb ik al diverse van dit soort stadjes bezocht zoals bijvoorbeeld Hannover Münden en Monschau.

Ook tijdens onze vakantie aan de Moezel bezochten we diverse van dit soort mooie stadjes c.q. dorpjes. Toch maakte het stadje wat we op de terugreis bezochten misschien nog wel het meeste indruk. Op onze laatste vakantiedag aan de Moezel reden we vanuit Cochem namelijk niet rechtstreeks naar huis. We maakten onderweg nog een stop in Limburg an der Lahn.

Limburg a.d. Lahn is een gemeente in de Duitse deelstaat Hessen. Het is de Kreisstadt van het Landkreis Limburg-Weilburg. De stad telt 33.906 inwoners.

Langs Limburg vloeit de rivier de Lahn. In Limburg is de zetel van het Bisdom Limburg. De dom van Limburg, die in 1235 gewijd werd, is een gaaf voorbeeld van laat-romaanse bouw, hoewel ook al enige vroeg-gotische elementen zichtbaar zijn. Bron: Wikipedia

Bewonder de Dom van Limburg an der Lahn

Oftewel de Georgsdom, een (laat) romaanse basiliek die dankzij zijn opvallende kleuren al van verre opvalt. Het bouwwerk telt maar liefst zeven torens en is absoluut een opvallende verschijning. Ook binnen kijk je je ogen uit. Een absolute must see dus!

Achter deze Dom bevindt zich nog Burg Limburg, helaas is deze al enige tijd gesloten vanwege renovatiewerkzaamheden. Het enige wat nu kan is even rondkijken op de binnenplaats en genieten van de achterkant van De Dom.

Ontdek de oudste huizen van Duitsland

Limburg is een vakwerkstad, vol vakwerkhuizen dus, waarin het heerlijk kuieren is. Het oudste huis van Limburg (Werner-Senger-Haus, helemaal links) stamt uit de dertiende eeuw, maar het vakwerkhuis in de straat Römer op nummers 2, 4 en 6 is een stuk bijzonderder, dit is namelijk het oudste vrijstaande huis van heel Duitsland (1289).

Geniet van de verschillende marktpleintjes in het centrum

Limburg an der Lahn kent verschillende marktpleintjes zoals de Fischmarkt (1), de Kornmarkt (2)en het Bischofsplatz (3). Stuk voor stuk pleintjes waar je je ogen uitkijkt vanwege de vele schots en scheef staande vakwerkhuizen maar waar je bij mooi weer natuurlijk ook heerlijk op een terrasje neer kunt ploffen.

Bij de Fischmarkt vind je trouwens meer leuke winkeltjes dan terrasjes maar het is zeker weten een kijkje waard.

Overdenk je zonden bij Het Huis met de Zeven Zonden

Dat je ogen en tijd tekort komt in het oude centrum van Limburg an der Lahn zal inmiddels wel al duidelijk zijn. Niet alleen de panden zelf zijn geweldig om te zien maar ook de gevels, de oude deuren en de versieringen zijn prachtig om te zien. Het meest opvallende is natuurlijk Het Huis met de Zeven Zonden, gebouwd in de 16e eeuw waarbij in de gevel houten sculpturen zijn opgenomen die de zeven zonden uitbeelden. Echt heel bijzonder om te zien!

Bekijk de stad eens van een andere kant

Wie mij een beetje kent inmiddels, weet dat ik niet alleen gek ben op vakwerkhuizen maar ook op bijzondere doorkijkjes. Hoe vaak ik wel niet ergens in een hele oncharmante houding foto’s sta te maken…. Maar goed, ook deze plekjes wil ik jullie natuurlijk niet onthouden!

Dit doorkijkje vind je vlakbij de Dom als je terugloopt richting het ouden centrum. Natuurlijk loop je er heel gemakkelijk aan voorbij maar wie een beetje nieuwsgierig is aangelegd, gaat natuurlijk net als ik bij zo’n poort naar binnen om even te gluren wat er daar te zien is. En ja, als je dan omdraait, zie je ineens dit. Genieten toch?

Ik zei het al, de gevels in Limburg an der Lahn zijn absoluut de moeite waard. Kijk dan ook zeker eens omhoog, want dan ontdek je dus dit soort bijzondere versieringen.

Maar wie omhoog kijkt, ontgaat natuurlijk juist weer de charme vanaf de onderkant gezien!

De bonustip: Snuister rond in leuke boetiekjes en rust uit bij een Konditorei!

Wie naar Limburg an der Lahn komt om lekker te winkelen, komt helemaal aan zijn trekken. Niet alleen vind je in het nieuwe gedeelte alle ketens, ook in de oude binnenstad tref je diverse leuke winkeltjes aan. Wat te denken van het Schokoladehaus waar je geheid met een reep weer naar buiten komt? Of Villa Lavendel waar je je direct op de lavendelweiden in de Provence waant?

Maar na al dat rondslenteren en genieten ben je natuurlijk op een gegeven moment wel toe aan een heerlijke bak koffie met een broodje of wat anders lekkers erbij. Gelukkig tref je dan in bijna heel Duitsland op elke straathoek wel een Konditorei aan, dus ook in Limburg an der Lahn kom je op dat gebied niks tekort! Zelf ben ik neergeploft bij Café Will, simpelweg omdat ik een zwak heb voor kreten als ‘oudste café’.

Ben jij ook fan van dit soort stadjes of heb je er niks mee?

Traveldiary Moezel #2: Sprookjesachtige stadjes & prachtige uitzichten

Inmiddels zit de eerste werkweek na onze trip aan de Moezel er alweer op. Een werkweek van maar liefst twee dagen gevolgd door een lang Paasweekend van vijf. Geen slechte ruil toch? Maar goed, de Moezel dus, wat hebben we er nog meer uitgespookt nadat we in de eerste dagen vooral overvallen werden door sneeuw en ijzige temperaturen?

De Moezel staat natuurlijk bekend om zijn sprookjesachtige stadjes, de vele wijnranken én natuurlijk de tig kastelen en ruïnes. In mijn tweede Traveldiary komt dit dan ook allemaal aan bod! Nog even je geheugen opfrissen over de eerste dagen? Check dan mijn eerste Travenldiary over de Moezel!

Dinsdag 20 maart: Het sprookjesachtige Bernkastel-Kues & Beilstein

De dag begint in ieder geval niet goed. Het sneeuwt opnieuw ondanks dat Weerplaza voor vandaag zon had beloofd. In de loop van de ochtend trekt de sneeuw weg en gaan we alsnog op pad. Doel van vandaag is Bernkastel-Kues, één van de vele wijndorpen aan de Moezel die in de zomermaanden druk bevolkt worden door toeristen. Niet alleen vanwege de wijn maar ook zeker vanwege het oude centrum.

Al direct vanaf mijn eerste kennismaking met Bernkastel-Kues val ik voor dit prachtige stadje. Waar ik ook kijk, overal zie ik vakwerkhuizen. De ene nog schever dan de andere waarbij je je echt afvraagt hoe het mogelijk is dat die huizen überhaupt nog overeind staan. Het Marktplatz met de St.-Michaelsbrunnen en het Rathaus is zeker de moeite waard. Datzelfde geldt voor Spitzhäuschen, oftewel het punthuisje op de middelste foto. Echt ongelofelijk dat deze nog gewoon wordt gebruikt.

Na een bezoekje aan een Duits bakkerijtje gaan we weer verder en stoppen we nog even in Traben-Trabach. Hier geen vakwerkhuizen maar villa’s in Jugendstil. Wat opvalt is natuurlijk de Brückenstranke, een poortgebouw bij de brug.

Daarna gaan we naar Beilstein wat volgens de ANWB-gids ook wel het Doornroosje aan de Moezel wordt genoemd. Als we parkeren, lopen we wat vertwijfeld naar het centrum. Het oogt klein en dat is het ook maar goh wat is het ook ontzettend schattig. Vooral als ik eindelijk het pleintje ontdek met de zogenaamde Filmtreppe waar al menig film blijkbaar is opgenomen. Iemand enig idee welke film(s)?

Als je het centrum van Beilstein uitloopt, kun je omhoog richting burg Metternich. Onderweg wordt ons al verteld dat de burg helaas nog niet open is maar dat het uitzicht veel goed maakt. We klauteren door en worden inderdaad beloond!

Woensdag 21 maart: Reichsburg Cochem & Deutsche Eck

Yeah, eindelijk! We worden wakker van de zon en dat zorgt direct voor de nodige energie en zin. We besluiten dan ook om er optimaal van te profiteren. ‘s Ochtends bezoeken we de Reichsburg in Cochem die ons de hele week al heeft geroepen maar ik wilde hier toch echt alleen naar toe met een beetje mooi weer. Als een kind zo blij huppel ik dan ook richting het kasteel. Hoewel huppelend? Het is best een steile wandeling er naar toe en daardoor besef ik me opnieuw dat ik weer echt de strijd met de overtollige kilootjes aan moet gaan.

Eenmaal boven aangekomen, zijn we net op tijd voor de rondleiding en horen we alles over het ontstaan van de burg en de ontwikkelingen door de jaren heen. Na afloop genieten we nog even uitgebreid na van het prachtige uitzicht op de Moezel. Wat is het toch een mooie streek als de zon schijnt!

Na een korte wandeling door het centrum van Cochem rijden we richting Koblenz. De stad zelf is niet ons doel maar wel de Deutsche Eck waar de Rijn en de Moezel samenkomen. Een immens standbeeld valt direct op.

Onderweg terug naar Cochem rijden we een soort van panoramaroute langs de Moezel met diverse haarspeldbochten. Gelukkig voor mij is er ook gelegenheid om even te stoppen om van het uitzicht te genieten en een hele slechte selfie te maken.

Donderdag 22 maart: Duits ontbijtje & Weinprobe

Tja, wat zal ik ervan zeggen… Het is volgens mij de hele dag niet droog geweest, dus echt veel spoken we dan ook niet uit. Wel beginnen we de dag goed want zeg nu zelf, een ontbijtje bij een Duitse bakkerijtje is toch gewoon genieten met een hoofdletter G?

We toeren nog wat rond in de omgeving maar met die regen is het bepaald niet aanlokkelijk om ergens uit de auto te stappen. Pas als we bij de Historische Weinkeller van Walter J. Oster komen, wagen we het erop. Ideaal voor een regenachtige middag toch?

Vrijdag 23 maart: Op naar huis via Limburg an der Lahn

Onze vakantie zit erop en dat betekent inpakken, schoonmaken en wegwezen. Hoewel wegwezen… zoals wel vaker bij ons gebeurt, gaan we ook nu niet rechtstreeks terug naar huis. We maken namelijk nog een stop in Limburg an der Lahn waar mijn vriend naar een zakelijke afspraak gaat en mij uitzet in het centrum.

Ik vermaak me er prima en heb van tevoren al een lijstje gemaakt van alle bijzondere dingen die ik in dit stadje wil gaan zien. De Dom is er in ieder geval één van! Wat een prachtige bouwwerk, ook binnen is het een lust voor het oog! Maar dat geldt ook voor het centrum, opnieuw word ik betoverd door de prachtige vakwerkhuizen en is het ene pand nog mooier dan de andere. Mijn camera draait overuren en ik profiteer optimaal van mijn tijd alleen. Dat geldt ook voor mijn lunch!

Welke streek in Duitsland vind jij het mooiste?

Traveldiary Moezel #1: Cochem, Geierlay & sneeuw

Het zal jullie vast niet zijn ontgaan maar vorige week zaten we dus een weekje aan de Moezel. Een heerlijke regio in Duitsland op slechts vier uurtjes rijden. Ideaal dus voor een weekendje weg of een vakantie tussendoor zoals in ons geval.

Natuurlijk hebben we er van alles uitgespookt en een hoop mooie dingen gezien. Helaas was het niet alleen maar leuk, vooral het weer had zo zijn invloed. Want zeg nu zelf, sneeuw eind maart, wie zit daar nu op te wachten? Ik in ieder geval niet! Maar goed, jullie zullen vast wel nieuwsgierig zijn, dus geef ik jullie een kijkje achter de schermen tijdens ons weekje aan de Moezel! Ga je gezellig met mij terug?

Vrijdag 16 maart: Een hernieuwde kennismaking met Cochem

Eindelijk is het dan zover. Na bijna vijf maanden onafgebroken te hebben gewerkt, heb ik dan eindelijk een weekje vrij. Dit keer helaas geen zonzekere bestemming zoals vorig jaar met de Algarve maar zoeken we het dichter bij huis. Onze bestemming is Cochem waar we ooit in 2012 (of 11) met mijn ouders een weekendje zijn geweest.

Rond 10.15 uur rijden we dan die kant op en na een rit vol fikse regenbuien en langzaam rijdend verkeer in het Ruhrgebied komen we eindelijk rond half 4 aan in Cochem. Net op dat moment is het droog, dus ik stel direct voor om even Cochem in te lopen. Alvast even gluren en kijken of we bepaalde dingen nog herkennen van vroeger. Wat opvalt is natuurlijk de Reichsburg, dit prachtige kasteel zie je van verre al opdoemen en is werkelijk waar een lust voor het oog.

Vervolgens nog even snel boodschappen doen en dan gaan we richting Ferienresort Cochem waar we een 4-persoonshuisje hebben. Eenmaal aangekomen is het een kwestie van uitpakken en nestelen.

Zaterdag 17 maart: Ondergronds in de bunker van de Duitse bank

Het is koud, het is grijs en de voorspellingen voor de rest van de week beloven niet veel goeds. Tja, eenmaal buiten blijkt het echt verschrikkelijk koud te zijn, dus we gooien onze plannen maar om. We besluiten om naar de bunker van de Duitse Bundesbank te gaan. Precies op tijd komen we aan voor de rondleiding.

We dalen af in de bunker en horen met verbazing het verhaal aan over de totstandkoming van deze bunker. Een tweede lading Duitse marken werd hier veilig en wel opgeborgen voor het geval er teveel vals geld in omloop kwam? Hoe dan ook, het is interessant om te zien hoe de bunker is ingericht en hoe dit blijkbaar in de jaren 60 voor de omwonenden is stil gehouden.

‘s Middags wagen we een rondje op de Paasmarkt in Cochem en slenteren we nog wat door het centrum. Met een gevoelstemperatuur van rond de -10 is het bepaald geen pretje en we houden het dan ook snel voor gezien. Terug naar de warmte van ons huisje!

‘s Avonds gaan we toch nog weer op pad, we gaan heerlijk uit eten bij Schinkenkeller in Senheim, een dorpje even verder op, waar we genieten van de lekkerste schnitzels ooit!

Zondag 18 maart: Sneeuw & Vulkanengebied in de Eifel

Mijn humeur slaat acuut om als ik de gordijnen open trek en die sneeuwprut zie. Niet alleen ligt er een dun laagje sneeuw, het sneeuwt ook nog steeds. Sneeuw betekent kou en dat alles hoort niet bij mijn beleving van een vakantie.

We besluiten dan toch om de sneeuw en de kou te trotseren en rijden de Vulkanenroute in de Eifel waar we bij diverse meren en dorpjes een kijkje nemen. Gek als we zijn gaan we zelfs bij de Weinfelder Maar aan de wandel. Okay, het uitzicht is prachtig maar totaal verkleumd komen we uiteindelijk weer bij onze auto aan.

Vervolgens rijden we door naar het kuuroordstadje Bad Bertrich waar we ons bij de plaatselijke bakker te goed doen aan koffie met wat lekkers. Daarna is het terug naar het park want de eerste Motogp race van het nieuwe seizoen met Valentino Rossi willen we natuurlijk niet missen.

Maandag 19 maart: Geierlay en Ediger-Eller

Eén van de redenen dat we naar de Moezel zijn gegaan, is de hangbrug Geierlay. Nadat we in 2015 stonden te wiebelen op de Highline 179 in Tirol heb ik een voorliefde voor hangbruggen ontwikkeld. De Geierlay werd in eerste instantie de langste hangbrug genoemd maar is inmiddels omgedoopt tot de mooiste nadat er in het Harz een nog langere hangbrug is gebouwd.

Helaas treffen we het ook nu niet met het weer. Het is koud en nog steeds grijs dus dat betekent koukleumen en geen mooie zonnige foto’s. Het is helaas niet anders, we gaan toch die kant op. Na een wandeling door de weilanden bij Mörsdorf komen we bij de hangbrug aan. Het is een stevige constructie en wiebelen is er haast niet bij. Doordat het zo grijs is, genieten we niet echt van de omgeving die ongetwijfeld bij mooier weer en bloeiende natuur prachtig is.

Door de kou gaan we niet voor de rondwandeling maar gaan we via de brug weer terug naar onze auto. Het blijft hoe dan ook bijzonder om hoog boven een dal te staan.

Op de weg terug naar Cochem maken we een tussenstop in Ediger-Eller. Echt zo’n wijndorpje wat nog volledig in winterslaap is. Alle luiken zijn nog dicht en er zijn weinig mensen op straat. Gelukkig voor ons is de plaatselijke bakker wel open. Hoewel… de bakker is druk met verven maar voorziet ons toch van koffie met koek in een wel heel aparte setting.

Zijn jullie ook zo’n fan van Duitse bakkerijtjes?

5x Conclusies na ons weekje aan de Moezel

De Moezel een streek voor tout bejaard Nederland? Nee hoor, absoluut niet! De Moezel is absoluut een regio die iedereen iets te bieden heeft. Of je nu van natuur, kastelen of sprookjesachtige stadjes houdt, het is allemaal aanwezig aan de Moezel!

Wat niet aanwezig was, was de zon. De weergoden lieten het overduidelijk afweten tijdens onze trip want nog nooit ben ik zo verkleumd als aan de Moezel. Er waren dagen bij dat het kwik niet boven het vriespunt uitkwam en dat de gevoelstemperatuur was afgezakt naar -10! Nee, bepaald niet mijn vakantieweer.

Benieuwd welke conclusies ik heb getrokken na ons tripje naar de Moezel? Lees dan lekker verder!

1. Maart is simpelweg nog te vroeg voor de Moezel

Tja, een intikkertje misschien. Natuurlijk wist ik op voorhand wel dat de natuur niet bepaald op haar mooist zou zijn in deze tijd van het jaar. Ik had er helaas even geen rekening mee gehouden dat de Moezel grotendeels nog in winterslaap is. Veel horecagelegenheden waren nog dicht of slechts beperkt open. Datzelfde gold helaas ook voor veel kastelen of burgen zoals Burg Eltz die pas zondag 25 maart haar deuren weer opende voor het publiek.

Ja, dat Burg Eltz nog dicht was, was zeker een fikse streep door mijn vakantieplanning (natuurlijk wist ik dit al voor we die kant op gingen). Net als de dichte kabelbanen in Cochem en Koblenz omdat ik toch ergens het gevoel heb dat ik bepaalde prachtige uitzichten nu heb gemist.

2. Moezel staat garant voor sprookjesachtige stadjes

Onze uitvalbasis was Cochem, een ontzettend pittoresk stadje maar daarnaast keken we ook onze ogen uit in de omringende plaatsen. Sommigen zo klein als bijvoorbeeld Beilstein waar je uit je auto stapt en niet kunt vermoeden dat er achter de eerste rij pandjes zo’n schattig stadje schuilgaat.

Sommigen wat groter zoals Bernkastel-Kues waar je je verbaast over dat sommige pandjes nog niet zijn ingestort omdat ze werkelijk waar zo ongelofelijk scheef staan. Anderen slaperig en verlaten zoals Ediger-Eller maar waar het in de zomermaanden ongetwijfeld ook een drukte van jewelste is.

3. Je struikelt overal over wijnproeferijtjes

Echt, ook al ben je geen wijnliefhebber van nature, je wordt het acuut wel aan de Moezel! Om de paar meter duikt er wel een zogenaamde Weinprobe op en geloof mij, die verleiding kun je echt niet weerstaan! Ook wij bezochten een heuse Weinprobe waar we ons te goed deden aan de verschillende regionale wijntjes en inderdaad met een paar flessen weer buiten stonden.

Ongetwijfeld smaakt die Riesling hier anders dan daar omdat de setting nu eenmaal verschilt maar toch, het hoort gewoon bij een bezoek aan de Moezel!

4. Kastelen, ruïnes en burgen na elke bocht aan de Moezel

Ik heb ze natuurlijk niet geteld maar echt overal zie je wel een kasteel, ruïne of burg opduiken. De ene nog mooier dan de andere, de ene nog indrukwekkender dan de andere. Het zet mij altijd direct aan het denken hoe het er dan vroeger aan toe is gegaan. Ridders te paard? Dat soort zaken spreken mij altijd enorm aan.

Wij namen zelf een kijkje bij de Reichsburg in Cochem die geheel terecht ook wel de Neuschwanstein aan de Moezel wordt genoemd. Iedere dag kwamen we er eigenlijk wel langs en zelfs op onze laatste dag vroeg ik mijn vriend nog om er even weer langs te rijden. Het blijft gewoon een prachtig gezicht om zo’n kasteel ineens voor je te zien verschijnen.

5. Maart roert inderdaad zijn staart

Het was me toch een portie koud jongens! Echt niet normaal meer. Zoals ik al zei, voelde het soms gewoon aan als -10 en dan loop je echt niet voor je plezier buiten. Althans, ik niet en mijn vriend nog minder haha. Nee, qua weer hadden we echt dikke pech want normaal staat de Moezel er juist om bekend dat de winters mild zijn. Vorig jaar bijvoorbeeld was het in deze tijd van het jaar gewoon al 20 graden!

Ook een uitzondering maar sneeuw en dit soort ijzige temperaturen zijn er eigenlijk onbekend. Helaas hadden uitgerekend wij dus de jackpot op dit gebied. Ondanks dat we wel alles hebben gezien wat we wilden zien, heeft het zeker onze vakantiebeleving wel beïnvloed. In zoverre zelfs dat ik al heb geroepen dat ik niet weer zo’n soort bestemming wil in maart want voor iemand zoals ik met een winterdip is dit bepaald niet bevorderlijk om de accu op te laden.

Ondanks dat het weer bepaald niet meewerkte, is het absoluut een prachtige regio waar ik ook zeker weer naar terug wil maar dan wel ergens in het voorjaar als alles tot bloei is. Sowieso moeten we natuurlijk nog terug om Burg Eltz te bezoeken!

Ben jij weleens aan de Moezel geweest?