augustus 2016 - Wanda's Wereld

Highlights augustus 2016: Brugge, Ardennen & veel geronk

31 augustus 2016Lifestyle Wanda 9 reacties

Augustus, de maand die meestal het einde van de zomer inluidt. De zomer die voor ons noorderlingen zo langzaam op gang kwam maar alsnog in alle hevigheid losbarstte. De maand waarin er bij ons één land centraal stond, namelijk België. De maand waarin we eigenlijk alleen iets gepland hadden staan voor het laatste weekend. Uiteindelijk verliep het natuurlijk weer compleet anders bij ons!

We gingen naar Brugge voor een hernieuwde kennismaking

Het duurde maar liefst zes jaar maar toen kwam het er eindelijk weer van. Eindelijk waren we weer eens in Brugge waar we volop genoten van het mooie weer, de mooie panden en gevels en het gezellige sfeertje. Brugge stal opnieuw onze hart en ik blijf me iedere keer weer verbazen hoe mooi dit stadje is! Ik heb me dan ook echt voorgenomen om er dit keer niet zes jaar over te voldoen voor we weer teruggaan naar Brugge!

We brachten zelfs nog een bliksembezoek aan Blankenberge

Vanuit Brugge zit je zo bij de Belgische kust, dus besloten we om op de terugweg nog even langs het strand te gaan. We kozen voor Blankenberge, een badplaats op zo’n 15 km van Brugge. Op zich een vrij gezellig centrum en een vrij lange boulevard. Of dat mooi was? Tja, als je houdt van blokkendozen uit de jaren 60 dan zit je er goed. Het strand daarentegen is volgestouwd met allerlei beachclubs. U begrijpt het al, het is niet helemaal onze place to be maar ondanks dat blijft strand natuurlijk altijd trekken!

We speelden voor toeristje in eigen land en gingen naar Leeuwarden

Al een tijdje had ik de treinkaartjes van de Hema in huis maar steeds liepen we weer tegen hetzelfde probleem aan. Hadden we een leuke bestemming gevonden dan bleek het toch alweer zo’n 3 uurtjes treinen te zijn. Iets wat we allebei niet zagen zitten. Maar wat dan wel? Kaartjes op internet zetten of toch nog verder kijken… Het werd uiteindelijk een dagje Leeuwarden waar we onder meer het Fries Museum en het Fries Verzetsmuseum bezochten en een stadswandeling maakten. Ondanks dat het een koopzondag was, was het vrij rustig in de stad. Een stad die weliswaar hele mooie pandjes heeft maar verder ook wel wat ‘smerig’ op ons over kwam. Overal lag rotzooi. Misschien hadden we gewoon net pech en waren we er net op het verkeerde tijdstip.

We gingen naar de GP van Eext met historische motoren en tractoren

Het was ook alweer een aantal jaren geleden dat we naar de GP van Eext waren geweest. Hoogste tijd dus om ook hier weer eens naar toe te gaan. Het weer werkte gelukkig mee, dus genoten we volop van het mooie Drentse dorp en zagen we tig historische motoren en zijspannen voorbij komen. Ook namen we nog een kijkje bij hele oude tractoren.

Ardennen & Formule 1, wat was het weer genieten!

Het laatste weekend van augustus gingen we opnieuw naar België. Dit keer waren de Ardennen onze bestemming. Een klein beetje om te ontspannen en te genieten van de mooie natuur, maar grotendeels natuurlijk vanwege de formule 1 met Max Verstappen. Het was afzien bij temperaturen van rond de 35 graden met zelfs een uitschieter naar 39 op de zaterdag. Het was zweten, het was flink smeren en het was volop genieten. Ondanks dat de race helaas niet zo is gelopen zoals we hadden gehoopt. Voor wie onder een hunebed heeft gelegen, Max werd slechts 11e nadat hij vanaf de tweede plek was gestart. Heel erg jammer, maar ook dat is formule 1. We genoten in ieder geval weer volop van al het moois van de Ardennen, brachten een bliksembezoek aan Durbuy, zagen de mooiste zonsondergangen en denken er gewoon serieus over na om volgend jaar twee weken in juni naar deze prachtige streek te gaan!

De plannen voor september?

September wordt hopelijk opnieuw een hele leuke maand. Aan de plannen zal het vast niet liggen. Zo staat er eind september namelijk een weekje Oostenrijk met mijn ouders op de kalender. Nog even een weekje genieten in Tirol maar bovenal nog even een weekje naar het land waar we onze hart aan hebben verloren!

Wat voor leuke plannen heb jij?

De Zondagse Drie… (52)

28 augustus 201624 augustus 2016Lifestyle Wanda 4 reacties

Een wekelijkse terugkerende blog op zondag met daarin drie dingen die op de een of andere manier typisch zijn voor deze zondag of gewoon zomaar in me zijn opgekomen om deze blog mee te vullen!

En ja hoor, daar is ie dan! De 52e editie van De Zondagse Drie! Nooit gedacht dat ik het werkelijk waar 52 weken op rij zou volhouden om op zondag een dergelijke blogpost te plaatsen. Toch is het nu zo ver. Een heuglijke feit dus! Uit jullie reacties blijkt wel dat jullie dit kunnen waarderen en daarom zal ik er ook gewoon lekker mee verder gaan!

Maar wat zijn voor mij nu de redenen geweest om hieraan te beginnen? Ik zet ze even voor je op een rijtje!

Een vaste dag waarop er een blog verschijnt

Meestal schrijf ik zo’n 3 blogposten per week maar de dag waarop ze online komen, wil nog weleens wisselen. Het leek me gewoon ideaal om op een vaste zondag een vaste blog online te zetten. Vandaar dus De Zondagse Drie. Een beetje regelmaat dus. Ook weer niet teveel want mezelf kennende kan ik me daar dan toch niet aan houden. De zondag is wat dat betreft echt ideaal. Meestal schrijf ik het op zaterdag en op zondag merk ik duidelijk wel meer verkeer op mijn blog, tenminste als het weer een beetje meewerkt.

Mezelf uitdagen om steeds weer een leuk onderwerp te vinden

Ook zoiets. Meestal blog ik over over onze uitstapjes maar het leek me voor de verandering weleens leuk om gewoon zomaar over drie dingen te schrijven. Drie dingen die eigenlijk kant nog wal raken maar toch makkelijk weg lezen en wat blijkbaar door jullie ook wel wordt gewaardeerd. Natuurlijk is het soms echt wel even lastig om iets te bedenken. De kans op herhaling is groot maar om jullie nu elke zondag te verblijden met drie dingen die ik die zondag ga doen, lijkt me ook niet zo boeiend. Soms kost het dus wel even wat tijd en de nodige kronkels. Toch geloof ik dat ik jullie het afgelopen jaar een redelijk gevarieerd aanbod heb voorgeschoteld.

Onderzoeken of het ook echt iets is waarvoor bezoekers speciaal komen

Is het mij gelukt om De Zondagse Drie zo populair te krijgen dat jullie er elke zondag reikhalzend naar uitkijken? Ik heb geen idee, sommigen zeggen wel dat ze zich inderdaad afvragen waar ik nu weer mee op de proppen zal komen. Ook zijn er genoeg die het een leuk idee vinden, zo’n wekelijks terugkerend iets. Het zal dus op de één of andere manier wel werken. Heeft het mij ook nieuwe bezoekers opgeleverd? Nee, dat geloof ik eigenlijk niet. Het zijn veelal mijn vaste bezoekers die erop reageren. Nieuwelingen komen toch vooral af op mijn blogs waarin reizen c.q. bestemmingen centraal staan.

Ik ga er gewoon mee door, simpelweg omdat ik het zelf nog steeds leuk genoeg vind. Misschien dat het een iets andere invulling zal gaan krijgen. Geen idee, zo ver heb ik nog niet nagedacht. Feit is gewoon dat zolang ik er zelf lol aan beleef, het gewoon op zondag online zal komen!

De hamvraag voor jullie is dan ook: Hebben jullie ook een wekelijks terugkerende blogonderwerp of blog je gewoon zo uit de losse pols?

Next: MAXimaal genieten in de Ardennen

25 augustus 201623 augustus 2016Travel Wanda 5 reacties

De Ardennen, een prachtig bosrijk natuurgebied in het franstalige deel van België. Jaarlijks brengen vele mensen hun vakantie er door of trekken er naar toe voor een weekendje. Steden als Spa, Dinant en Namen spreken tot de verbeelding maar ook het charmante Durbuy trekt jaarlijks de nodige bezoekers.

Naast de natuur is het een waar walhalla voor mensen die geïnteresseerd zijn in de Tweede Wereldoorlog. Musea in overvloed, net als monumenten en kijk vooral niet raar op als je gewoon zomaar ergens een tank uit de WOII ziet staan.

Toch heeft de Ardennen ook nog een andere zeer belangrijke trekpleister…

Eau Rouge

Namelijk het circuit van Spa-Francorchamps waar aankomende zondag de GP van België plaatsvindt. Wie mij al langere tijd volgt, weet dat ik een grote zwak heb voor alles wat met de formule 1 te maken heeft. Als klein meisje volgde ik al de verrichtingen van Alain Prost en Ayrton Senna. Het dodelijk ongeval van Senna in mei 1994 staat nu nog op mijn netvlies gebrand. Voor jullie beeldvorming, ik was toen 20 lentes jong.

In 2008 was ik voor het eerst aanwezig op dit prachtige circuit in de Ardennen. Toen was het Jos Verstappen die daar de 1000 km race van Spa won. Prachtig om te zien, vooral omdat we gewoon vrij uit rond konden lopen op het circuit. Zelfs in de pitstraat tijdens deze ongeveer 6 uur durende race was geen probleem. Echt optimaal genieten dus. Een jaar later waren we er opnieuw maar helaas deed Jos niet meer mee en was de race daardoor een stuk minder boeiend om te volgen.

De komst van Max Verstappen veranderde alles…

Op 21 augustus 2014 maakte Toro Rosso bekend dat Max Verstappen, inderdaad de zoon van, in 2015 zijn debuut zou gaan maken in de formule 1. Vanaf dat moment was het voor ons duidelijk; wij moesten en zouden naar Spa! Het weekend begon slecht met een motorwissel waardoor Max vanaf plek 18 moest beginnen. Het vertrouwen aan onze kant op een mooie race was gering. Inhalen in Spa is lastig, laat staan met een mindere auto. Maar Max verbaasde vriend en vijand en schotelde ons een geweldige race voor. De ene inhaalactie na de andere volgde en de mooiste, buitenom in Blanchimont, zowat voor onze neus! Het zal de meesten van jullie ongetwijfeld weinig tot niks zeggen maar voor ons was het echt genieten. Met kippenvel en ongeloof zagen we de rest van de race aan ons voorbij trekken. Uiteindelijk werd Max knap 8e en scoorde zo dus belangrijke punten.

Dit weekend zijn we er opnieuw bij…

Afgelopen woensdag zijn we al vertrokken richting ‘ons’ huisje in Hotton. Als jullie dit lezen maken we ons op voor onze eerste dag op het circuit. Met een weekendkaart kun je namelijk op donderdag gratis de pitstraat in waar alle formule 1 teams zich aan het publiek presteren. Een unieke kans natuurlijk om enigszins dicht bij de ‘sterren’ te komen. Een selfie met Max hoeft voor mij niet maar toch hoop ik dat mijn camera overuren zal draaien. Een foto van de pitbox van Red Bull, een foto van Ricciardo, de teamgenoot van Max, en hopelijk natuurlijk een paar mooie van Max zelf. Opnieuw zal ik jagen op die ene foto.

Max Verstappen GP België 2015

Vrijdag, zaterdag én zondag zullen we grotendeels doorbrengen op het circuit. Vooral zondag wordt het afzien. Willen we ‘ons’ plekje van vorig jaar weer in kunnen palmen dan zullen we vast en zeker weer rond 06.00 uur bij de baan moeten staan. Het wordt afzien, het wordt zweten, het wordt hopelijk opnieuw kippenvel en het zou helemaal mooi zijn als we het Wilhelmus zondagmiddag zullen horen!

Mocht je nieuwsgierig zijn naar onze avonturen in Spa, check dan mijn Facebookpagina!

Fotoblog | Highlights van een weekendje Brugge

22 augustus 2016fotografie, Travel Wanda 14 reacties

Brugge, ooit kwamen we er praktisch elk jaar maar zoals het zo vaak gaat, verwaterde het opeens. Andere steden werden ontdekt en mooi gevonden maar toch bleef Brugge aan ons trekken. Dit jaar deed zich opeens de gelegenheid weer voor en gingen we voor een hernieuwde kennismaking met deze pittoreske Belgische stad!

We overnachten in Hotel Notre Dame

Dit hotel is onlangs over genomen door een zeer vriendelijk Belgische echtpaar die druk bezig is met het renoveren van het hotel. Onze kamer was op de tweede verdieping die we na het beklimmen van twee zeer steile trappen al hijgend en puffend bereikten. Aangezien we dit hotel puur vanwege de prijs en de ligging in het historische gedeelte hebben gekozen, verwachten we er niet al te veel van. Dat valt gelukkig mee, ondanks onze dagelijkse beklimming. De kamer is proper, het ontbijt goed verzorgd en het echtpaar straalt gastvrijheid ten top uit!

We doen een stadswandeling langs alle toeristische trekpleisters van Brugge

Ondanks dat we meerdere keren in Brugge zijn geweest, ontdekten we ook nu weer allerlei nieuwe plekjes. Een bruggetje daar, een nieuw steegje hier. Achter elke hoek valt wel weer wat nieuws te ontdekken. Opnieuw slenteren we als kleine kinderen door het doolhof rond en vergapen we ons weer aan al dat moois.

Een mooi geveltje hier, een leuke muurschildering daar. Niks mooiers dan een stad al lopend te ontdekken. Natuurlijk ploften we onderweg wel ergens neer voor een lichte versnapering. Aan keuze totaal geen gebrek. Voor zoetekauwen en dan vooral natuurlijk chocoladeliefhebbers is Brugge the place to be. Hoe groot de verleiding ook is, we hebben het kunnen weerstaan!

Vriendlief fotografeert een Japanse en als ruil krijgen we een normale foto van ons tweetjes

Het maakt niet uit wanneer je in Brugge bent, Japanners zijn er altijd. Met hun camera’s in de aanslag leggen ze alles vast maar waar ik zelf steeds vaker kies om het gebouw of het landschap centraal te stellen, staan de Japanners vele malen liever zelf erbij op de foto.

Geduld is een schone zaak

Ondanks dat het uitgerekend dat weekend in het nieuws was dat Brugge kampt met teruglopende toeristenaantallen, wordt mijn geduld danig op de proef gesteld. Mijn voorkeur gaat er natuurlijk naar uit om zo min mogelijk mensen op mijn foto’s te krijgen. Dat betekent vooral wachten, wachten en nog eens wachten. Uiteindelijk is het vaak wel gelukt maar het blijft hoe dan ook lastig in Brugge.

We bezoeken ons favoriete antiekmarktje aan De Dijver

Dit kleine antiek annex rommelmarktje trekt altijd de nodige bezoekers. De kooplui zijn er dagelijks te vinden en het is zelfs voor niet liefhebbers leuk om er even een kijkje te nemen.

Nog meer mooie bruggetjes en mooie pandjes

Mijn camera maakt overuren en wat dat betreft is het echt maar goed dat het tegenwoordig allemaal digitaal gaat. Ik leef me volledig uit en ben altijd op zoek naar de beste compositie. Ik probeer van alles uit en stel daarbij het geduld van vriendlief meerdere keren behoorlijk op de proef. De schat weet dat ik op zulke momenten helemaal in mijn sas ben en laat me lekker mijn gang gaan.

We genieten van de stilte bij het Begijnhof en het Minnewater

Vlak achter het Minnewater ligt het Begijnhof “De Wijngaard”. Het enige nog bewaard gebleven Begijnhof van Brugge. Ondanks de drukte die je op elk andere willekeurige plek in het centrum van Brugge vindt, ademt het Begijnhof één al rust uit. De begijnenhuisjes zijn bewaard gebleven en bieden tegenwoordig onderdak aan een kloostergemeenschap van benedictessen. Tevens is er een museum waar je kunt zien hoe de begijnen in de 13e eeuw hier leefden.

We brengen een bezoek aan de Brugse Zandfeesten

Het klinkt heel wat, de Brugse Zandfeesten. Maar het betekent gewoon een mega grote antiek c.q. rommelmarkt. Jaarlijks komen hier vele bezoekers van heinde en verre op af in de hoop voor een prikkie iets leuks op de kop te tikken. Ook wij struinen voor dag en dauw rond op de markt en gaan uiteindelijk met een kruik uit de 18e eeuw weer richting ons hotel.

Bij een bezoek aan Brugge horen mosselen

Eigenlijk gaat dat voor ons niet helemaal op, aangezien we pas vorig jaar voor het eerst mosselen hebben gegeten. Maar goed, in Brugge kun je bijna bij elke restaurant wel mosselen krijgen dus sloten ook wij ons weekendje Brugge af met een portie overheerlijke mosselen met groentjes.

Ik kan niet anders zeggen dan dat Brugge opnieuw ons hart heeft gestolen. Ondanks de drukte is het heerlijk om er rond te slenteren, om even terug in de tijd te gaan en je gewoon onder te dompelen in de gezellige sfeer die Brugge altijd uit ademt!i

De Zondagse Drie… (51)

21 augustus 2016Lifestyle Wanda 10 reacties

Een wekelijkse terugkerende blog op zondag met daarin drie dingen die op de een of andere manier typisch zijn voor deze zondag of gewoon zomaar in me zijn opgekomen om deze blog mee te vullen!

En weer is er zomaar een weekje voorbij! Een weekje waarin ik bewust een dagje vrij nam om even tijd voor mezelf te hebben. Een weekje waarin het voor het eerst sinds maanden wat rustiger was op mijn werk maar ook een week waarin ik opnieuw niet zo vrolijk werd van de weegschaal. Het blijft zo ontzettend lastig om die knop om te zetten. Maar goed, daar ga ik vandaag maar verder niet over zeuren. Waar ik wel over ga zeuren? Nou, dat laat ik je nu weten!

Als het regent op zondag en ik dus verplicht binnen zit

Zo niet mijn ding. Natuurlijk ik vermaak me uiteindelijk wel hoor. Ik lees dan veel, ik blog wat of schrijf lekker over de formule 1 maar het liefst ga ik gewoon lekker naar buiten. Lekker ergens de natuur in om een mooie wandeling te maken, lekker veel foto’s maken en het liefst natuurlijk even ergens neerploffen voor een cappuccino. Vandaag oogt het een beetje wisselvallig. De zon is nog nergens te bekennen en het ziet er uit alsof we het helaas niet droog gaan houden. Hopen dat het mee valt en we dus toch nog lekker even ergens naar toe kunnen.

Als Marc Marquez straks de GP van Brno wint en daardoor verder uitloopt in kampioenschap

Wie mij al een beetje langer volgt, weet dat ik groot fan ben van de flamboyante Italiaan, Valentino Rossi. Met 9 wereldtitels op zak is hij nog steeds zo hongerig naar een volgende titel en ook nog steeds zo goed dat hij mee kan doen met de jongere rijders. Echter, Marquez rijdt dit jaar gewoon sterk en Rossi heeft her en der de nodige punten laten liggen dus die 10e titel zit er dit jaar helaas niet in. Ondanks dat hoop ik gewoon dat Rossi de race wint en niet Marquez!

Dat ik vanavond gewoon mijn bammetjes moet smeren voor morgen!

Normaal vind ik de zondagavond een heerlijke avond, beetje tv kijken, nog lekker wat lezen. Gewoon nog even lekker in de relax stand en vooral in de wetenschap dat ik de maandag nog gewoon lekker vrij ben. Nu dus helaas niet. Okay, het is voor een goed doel hoor maar toch is de beleving van zo’n zondag dan direct compleet anders. Morgen dus gewoon werken omdat ik donderdag en vrijdag vrij ben, dus dat betekent dat vanavond het trommeltje gewoon weer gevuld moet worden!

En waar wil jij vandaag even lekker over zeuren?

Een dagje vrij dat voelt als spijbelen

18 augustus 2016Lifestyle Wanda 8 reacties

Normaal neem ik alleen vrij in geval van vakanties, weekendjes weg of als ik iets leuks ga doen. Gewoon zomaar vrij nemen is er nooit bij. Met slechts 21 dagen is het altijd een kwestie van puzzelen en schuiven. Vaak krijg ik dan ook te horen dat ik dan minder vaak weg moet gaan, maar dat is natuurlijk niet aan mij besteed.

Toch ben ik vandaag zomaar vrij. Gewoon vrij om het vrij zijn. Er staat helemaal niks op de planning en toch trok ik afgelopen maandag mijn stoute schoenen aan en appte ik mijn teamleader met het verzoek of ik donderdag vrij kon krijgen. Dat kon, was geen probleem met de bezetting en dus ben ik vandaag gewoon vrij.

Of gewoon vrij…

Het voelt heel gek. Zomaar een dag vrij en dan ook nog de donderdag. Toch koos ik hier bewust voor. Ook wel een beetje door de omstandigheden trouwens, want mijn auto moet vandaag gekeurd worden maar los daarvan, was een vrije dag hard nodig.

Heel simpel gezegd, de accu begint aardig leeg te raken. Maar liefst vijf maanden deed ik niet alleen mijn eigen werk, maar ook dat van een collega die met zwangerschapsverlof was. Na mijn vakantie in juni bleek dat mijn eigen werk grotendeels was blijven liggen. Wat volgde waren behoorlijk lange dagen. Dagen van half 8 tot 5 waren eerder regel dan uitzondering. Tel daar nog eens twee uurtjes reistijd bij op en jullie zullen ongetwijfeld begrijpen dat ik ’s avonds uitgeteld was.

Ook het potje met zin raakte steeds leger de afgelopen weken.

Mede veroorzaakt doordat er nog weer extra werk kwam door vakantievierende collega’s en het gebrek aan zon. Ik merk dat ik er daar toch wel erg gevoelig voor ben. Niet zozeer dat het nu mijn humeur direct sterk beïnvloedt maar wel dat de energie afwezig is. In de weekenden laad ik net voldoende op om dinsdag en woensdag door te kunnen komen maar door de hectiek van die dagen moest ik mij echt door de rest van de week heen slepen. Gevolg: slecht slapen en moe beginnen aan het weekend.

Dus besloot ik, in strijd met mijn vakantiedagen, toch vrij te nemen. Gewoon een dagje voor mezelf. Even geen werk, even geen dossiers, even gewoon niks. Hoewel, niks doen is natuurlijk ook niet aan mij besteed. Maar wel gewoon even uitbreken uit de dagelijkse sleur.

Zo heb ik net mijn haartjes geverfd en ga ik straks gewoon lekker buiten zitten lezen. Gewoon omdat het kan, gewoon omdat de zon schijnt, gewoon omdat ik bezig ben met een ontzettend spannend boek en gewoon omdat ik daar voor vandaag zin in heb.

Toch voelt het als spijbelen…

Want niet eerder heb ik zomaar een dagje vrij genomen. Ondanks dat is het eigenlijk best wel lekker, ‘spijbelen’ op je 42e. Een kwestie van hoe ouder hoe gekker of wijsheid komt met de jaren? Wie durft het aan?

De Vakantievragen Tag – Zweden

15 augustus 201615 augustus 2016Tag & lijstjes, Travel Wanda 14 reacties

Vorig jaar introduceerde Marcella de Vakantievragen Tag en vulde ik hem in vanwege onze trip naar Normandië. Dit jaar zaten we twee weken in Zweden en hoewel ik daar al redelijk uitgebreid over heb geschreven, zijn er natuurlijk altijd nog onbeantwoorde vragen! Hoogste tijd dus om de Vakantievragen Tag weer in te vullen!

Heb je alles gezien wat je wilde zien?

Helaas niet. We waren van plan om ook een dagje naar Stockholm te gaan maar vanwege de afstand is het er niet van gekomen. Zowel vanuit Zuid-Zweden als later vanuit Midden-Zweden was het zo’n 300 km heen en 300 km terug. Beetje veel van het goede. Natuurlijk hebben we overwogen om dan een hotel te boeken in Stockholm maar ook dan hadden we deze afstand moeten overbruggen. Achteraf gezien hadden we onze vakantie iets anders moeten plannen. Probleem was alleen dat de periode van verhuur van zaterdag tot zaterdag liep en we daardoor niet echt konden uitwijken. Jammer maar zo hebben we natuurlijk nog wel een stad op onze wishlist staan!

Wat is je grootste aanrader?

Lastig, want zoals gezegd heeft Zweden ons zelf niet echt overweldigd. Het landschap is mooi maar is veel van hetzelfde. Wat ik zelf wel een mooi punt vond, was Aboda Klint. De weg ernaar toe is op zich niet zo bijzonder maar eenmaal bij het eindpunt heb je een mooi uitzicht over het landschap en een aantal meren.

Zweden staat natuurlijk ook bekend om zijn wildlife. We hebben vooral in Värmland een paar keer een eland in het wild gezien. Mocht je deze ‘Koning van het Woud’ niet in het wild tegenkomen, bezoek dan zeker ergens een elandenpark. Of ik ze nu echt mooi vind, weet ik niet, maar indrukwekkend zijn ze zeker!

Nog een leuk uitstapje waar we zelf helaas te weinig tijd voor hadden, is het houtenstadje Eksjö. Op doorreis naar Värmland zijn we hier eventjes gestopt. Helaas hadden we pech met het weer maar ondanks dat is het echt een ontzettend pittoresk stadje.

En wat raad je juist af?

Hoewel Zweden het land is van de natuur, zijn de wandelroutes weinig tot slecht onderhouden. Ga zeker niet zomaar ergens aan de wandel. De kans dat je verdwaalt is behoorlijk groot. Bij de plaatselijke VVV zijn boekjes met wandelroutes te verkrijgen maar ook dit geeft geen garantie dat je een leuke wandelroute kunt gaan lopen. Veel routes zijn ooit uitgezet maar totaal niet onderhouden. Dus mocht je er aan beginnen, ga dan zeker goed voorbereid op pad. Neem voldoende water en eten mee, maar ook een zaklantaarn en mes zijn geen overbodige luxe. Je weet tenslotte nooit of je nog ergens een boompje moet omhakken om je weg te kunnen vervolgen!

Wat is je favoriete vakantiefoto?

Hoewel ik voor mijn doen een stuk minder foto’s heb gemaakt dan anders. Slechts zo’n 700 is het toch nog wel lastig kiezen. Ga ik voor de foto met een bootje bij een meer of wordt het toch de foto met de reflectie van de wolken in het water? Of wellicht het uitzicht vanaf Aboda Klint? Ik kies toch voor de foto met een bootje. Simpelweg omdat ik deze op dag 2 maakte en toen nog enigszins onder de indruk van Zweden was. Ik had graag gezien dat ik tijdens het vervolg van onze vakantie dit gevoel had vast kunnen houden. Dat is helaas niet gebeurd, juist het tegenoverstelde gebeurde. Het gevoel dat hoewel het een mooi rustig land is, dat het geen land is wat echt bij ons past. Vandaar dat ik toch voor de foto van dag 2 ga. Omdat het voor mij symbool staat wat ik eigenlijk van Zweden had verwacht maar uiteindelijk niet helemaal zo heb gekregen.

Wat heeft het meeste indruk gemaakt?

Het klinkt heel gek maar ik was vooral heel erg onder de indruk van de rust van het land. Hoewel het ons vaak te rustig was, had het zeker ook zo zijn charme. Niet alleen het land maar ook de Zweden zelf ademen 100% rust uit. In heel hun doen en laten blijven ze rustig en je hebt nooit het gevoel dat ze zich echt ergens druk om maken. Eigenlijk best wel een verademing na het gejaagde leventje hier.

Ook het feit dat het ’s avonds om 23.00 uur nog gewoon licht is, beviel ons prima. Waar ik normaal zodra het donker word, zowat in de slaapstand ga, was ik nu zowat 20 uur wakker en fit. De dagen waren daardoor ook ontzettend lang. Heel bijzonder om naar bed te gaan terwijl het amper schemert en niet eens moe te zijn. Dat is echt wel iets wat ik hier mis. De keerzijde hiervan is wel dat het straks vanaf oktober ’s middags om een uurtje of 3 in Zweden al schemert. Dat zou zeker niks voor mij zijn!

Wat is je mooiste souvenir?

Normaal kom ik altijd met een kalender thuis. Eentje van de streek waar we zijn geweest zodat ik een jaar later nog lekker kan nagenieten van al het moois dat we hebben gezien. Hoe zeer we dit jaar ook hebben gekeken voor een kalender, het is helaas niet gelukt. Tenzij ik er eentje van het Koninklijk Huis had gewild of van allerlei streken waar we niet zijn geweest. Zweden staat bekend om zijn glaswerk en keramiek maar het viel bij ons niet echt in de smaak. Wat we wel mooi vonden, viel weer buiten ons budget. Dus nee, we zijn met lege handen thuisgekomen.

Wil je de Vakantievragen Tag overnemen?

Dat mag natuurlijk altijd! Laat je dit dan wel even weten? Ook wel zo aardig om even Marcella te noemen, tenslotte heeft zij deze Tag in het leven geroepen!

De Zondagse Drie… (50)

14 augustus 201613 augustus 2016Lifestyle, Tag & lijstjes Wanda 10 reacties

Een wekelijkse terugkerende blog op zondag met daarin drie dingen die op de een of andere manier typisch zijn voor deze zondag of gewoon zomaar in me zijn opgekomen om deze blog mee te vullen!

Oh jongens, wil er even iemand keihard op de rem trappen? Het is toch gewoon niet te geloven dat we inmiddels alweer halverwege augustus zijn aanbeland? Ik bedoel, nog even en de herfst is in aantocht! Hoewel… afgelopen week had ik dat gevoel al hoor! Het kan aan mij liggen maar het echte zomergevoel ontbreekt bij mij nog totaal! Natuurlijk hebben we een paar mooie dagen gehad maar zomers? Nah, niet echt, toch?

Deze Zondagse Drie gaat dan ook over dingen die voor mij typerend zijn voor de zomer! Benieuwd geworden? Lees dan lekker verder!

Een bezoekje brengen aan het strand!

Strand, zee en golven! Voor mij echt typisch zomers! Ik ben dan wel niet iemand die zo nodig op het strand moet liggen bakken. Laat staan, dat ik in de zee ga liggen spartelen. Maar gewoon even over het strand lopen, misschien zelfs even met blote voetjes door de branding. Heerlijk! Laatst zijn we vanuit Brugge nog even naar het strand van Blankenberge gereden. Absoluut niet te vergelijken met het goudgele strand van Ameland. Maar goed, we waren eventjes op het strand, hebben eventjes mogen uitwaaien en hebben voor heel even dat ultieme zomergevoel mogen beleven!

Je te goed doen aan al dat lekkere vlees en salades bij een bbq!

Hebben jullie de bbq al aangehad deze zomer? Wij zijn sowieso nooit één van de eersten maar ook dit jaar is het erg treurig gesteld. Nog niet één keer hebben we gebbq-ed! Ook vorig jaar is de teller blijven steken op slechts één keer. Niet bepaald een goede score wat mijn ultieme zomergevoel betreft dus! Nu we alweer halverwege augustus zitten, vrees ik het ergste…

Heerlijk genieten van een lekkere Italiaanse ijscoupe!

Natuurlijk heb ik wel al wat ijsjes gehad en vorige week in Brugge ook nog zo’n heerlijke Italiaans ijsje maar toch. De hoeveelheid Italiaanse ijsjes of zelfs van die lekkere ijscoupes kan ik op 1 hand tellen! Het houdt echt niet over terwijl het voor mij echt bijdraagt tot dat ultieme zomergevoel. Helaas… hopelijk verandert dat nog snel!

En jij? Wat is voor jou het ultieme zomergevoel?

Het verhaal achter de foto van de brievenbussen

12 augustus 201611 augustus 2016fotografie Wanda 10 reacties

Soms maak je foto’s en dan spreekt het beeld voor zich. Een prachtige gebouw of een mooi landschap. Verdere uitleg is dan totaal overbodig. Soms maak je ook foto’s die typerend zijn voor een bepaalde situatie of juist jou zelf veel zeggen maar die zonder de nodige toelichting een ander helemaal niks zegt. Dit is zo’n foto, een foto van een rijtje brievenbussen. Waar en waarom heb ik deze foto gemaakt? En vooral waarom staan deze brievenbussen daar zo?

Deze foto maakte ik in juni toen we op vakantie waren in Smäland in het zuiden van Zweden. Op onze tweede dag besloten we de omgeving te gaan verkennen. Op de kaart hadden we gezien dat er vlakbij een soort van een schiereiland zou zijn en volgens onze bronnen zou daar een geweldig goed visrestaurant moeten zitten. Dat visrestaurant hebben we echter nooit gevonden. Dat bleek uiteindelijk op een totaal andere schiereiland te zitten. Iets met een lettertje verkeerd…

Maar terug naar de brievenbussen…

Al rondrijdend op dit schiereiland waar ik de naam van ben vergeten, zagen we regelmatig her en der opeens een brievenbus opduiken. Een brievenbus aan de kant van de weg maar niet direct daarachter een huis. Een vreemde gewaarwording. Een brievenbus betekent normaal dat er toch ook een woning moet zijn. Waarom zou je er anders een brievenbus plaatsen? Nieuwsgierig als we zijn, gingen we natuurlijk verder op onderzoek uit. Gewoon de verharde weg verlaten en kijken waar de onverharde weg ons zou brengen.

In the middle of nowhere

Uiteindelijk kwamen we dan inderdaad bij een huis terecht. Al vrij snel hadden we de logica hierachter door. De huizen staan echt in niemandsland en als postbode kost het je gewoon ontzettend veel tijd om elk huis afzonderlijk bij langs te gaan. Een stuk eenvoudiger om dan je brievenbus voor bij de weg te plaatsen. De postbode doet zijn ding en vervolgt zijn route.

Op een gegeven moment kwamen we op dit schiereiland terecht op een soort van wat we hier een woonwijk zouden noemen. Ook hier stonden de brievenbussen gebroederlijk naast elkaar opgesteld aan het begin van de weg. In alle soorten en maten en gewoon lekker door elkaar heen.

Gedurende onze hele vakantie kwamen we dit verschijnsel regelmatig tegen. Vandaar dat het voor ons typerend is voor Zweden.

Brugge: dé jacht op die ene foto

10 augustus 2016fotografie, Lifestyle Wanda 17 reacties

Brugge, het mooie pittoreske plaatsje in België. Jaarlijks trekt het vele toeristen van heinde en verre. In vroegere tijden kwamen we er regelmatig maar zo ineens verwaterde dat. Inmiddels was het zelfs al zes jaar geleden dat we er voor het laatst waren. Hoogste tijd dus voor een hernieuwde kennismaking!

Afgelopen weekend was het dan eindelijk zo ver. Vol verwachting vertrokken we richting Brugge. Voorbereid op een hoop drukte en druk was het zeker. Uitgerekend het afgelopen weekend werd er in het journaal gemeld dat Brugge minder toeristen trok dan voorheen. Geloof mij, ik heb het niet gemerkt! Het was druk, niet hutjemutje druk maar wel overal gezellig druk.

Op jacht naar die ene foto…

Ons voornaamste doel van het weekend was de antiek- en rommelmarkt, ook bekend onder de noemer Brugse Zandfeesten. Los daarvan heb ik natuurlijk bij zo’n uitstapje altijd een persoonlijke doel. Altijd ben ik op jacht naar die ene foto. Vaak lukt het niet, omdat ik zelf te kritisch ben of omdat de situatie zich net niet goed genoeg voor de foto leent. Soms lukt het ook wel, dan valt alles net op zijn plaats. Zijn er bijvoorbeeld geen busladingen toeristen, valt net het licht helemaal goed of ben je simpelweg net op de juiste plek of is het gewoon een lucky shot.

Ik pretendeer helemaal niet een fotograaf te zijn. Ik ben gewoon een huis-, tuin- en keukenfotograaf. Of beter gezegd, iemand die altijd haar camera bij de hand heeft, alles vast legt en het gewoon leuk vind om ermee bezig te zijn. Dit alles weleens, of beter gezegd, vaak, tot enige ergernis van vriendlief. Ik stel zijn geduld dan ook regelmatig op de proef. Zo ook in Brugge. Elk bruggetje heb ik vastgelegd net als de Belfort vanuit verschillende hoeken. Met toeristenbootje, zonder toeristenbootje. De Minnewater, het Begijnenhof, de koetsen, je kunt het zo gek niet bedenken of ik heb er een foto van.

Wat ik met al die ladingen foto’s doe?

Sommige plaats ik op Instagram, Facebook of hier maar het gros blijft aandachtloos op de computer staan.

Ik had me op voorhand al voorbereid dat het moeilijk zou worden om in Brugge foto’s te maken zonder al die toeristen. In de praktijk viel dat eigenlijk nog wel mee, het was gewoon een kwestie van geduld hebben en net op de juiste plek gaan staan. Zoals gezegd, het geduld van vriendlief werd danig op de proef gesteld.

Of het is gelukt om die ene foto te maken? Moeilijk te zeggen. Over sommige foto’s ben ik best wel tevreden, van anderen had ik eigenlijk wat meer verwacht en valt het resultaat uiteindelijk wat tegen. Al doende leert men, toch?